Alle inzendingen over zuster lieve

Nee zuster, echt niet! De naam van mijn vrouw? Wel veel van de jongens en meisjes uit mijn klas!…

" sprak de zuster streng tot mij nou, dat hielp ik kreeg er nog een zorg bij!…

een droom als het einde de dag voorbij voel ik gister in mij dromend zonder einde zijn wij de schaduw voorbij hou mij hou mij vast voor ik voor altijd val…

lieve Tom, De wereld staat niet stil draait rond in het heelal en dat gaat eeuwig door zoals jij mijn vriendschap stal en daarom lieve Tom zolang de wereld draait ben ik toch steeds jouw vriend dat mag je nooit vergeten dat hebben we verdiend…

gevoelloos geschreven zonder woorden eindeloos leeg vrij van banden bandeloos verloren zonder je hand in mijn huid je ziel in mijn hart je traan in mijn oog drogen tranen als was verstilt mijn huid jouw hand mijn hart in onze ziel…

achter donkerrode manen versluieren sterren donkerzwart alsof we hier liggen zonder dat we zijn zonder de gratie van wie we waren donkerrood onbetekenend schijnen wij de maan in elkaars hart is donkerrood donkerzwart…

Nee,ik ben je zuster niet Maar ik ben je dochter…

Ik zie het licht, ik ga jullie verlaten De chirurg fluistert, doe deze lamp dan nu maar uit zuster.…

eens was het de groeten aan je tante en ook weleens je zuster op een houtvlot nu moet men het doen met het onwelvoeglijke je weet zelluf Nederlands naardekloten.nl…

moeder Aarde vader God broeder Zon en zuster Maan en ik die het liefst van al niet had bestaan…

haar naam danst als een veld vol bloemen… ze steelt mijn hart voor altijd uit mijn blije ogen, ik leg het graag blind voor haar neer stil ontroerd vindt heel mijn wereld slechts verwondering en zacht zing ik van poppedeintjes, van een maannacht vol geluk groot en rond verraadt haar zachte schijn dat licht heel toverachtig pril kan zijn…

Dansers in de stad verdwalen moedig dominerend in verlangen tekenen ze het landschap met hun geliefde lijven en soms onder de wolken vliegt er een vogel in de danszaal die niets weet en niets kan begrijpen dan dansen ze nog moediger hun ogen rijp door taal van lijden in bewegingen, nog onbeschreven brengen ze dromen naar oevers van…

Twee ogen kijken me vragend aan Zuster, hoe kom ik hier nou terecht? Weet mijn moeder wel dat ik hier ben? Weet u het zeker, echt? Huilend komt zij naar mij toe Zuster, nu moet ik toch echt gaan Straks wordt mijn vader ongerust Dan heb ik het echt gedaan!…

en warme handen wilde later niet ontwaken in heerlijke euforie nog verder slapen helaas bleken de engelen op toen zuster truus mij efficiënt en uiterst snel deed wakker worden door haar lach met de grote oren…

Er was eens een emeritus uit Tiberius Hij was een doctorandus genius Verloor zijn hart aan zuster Tactica Zij nu was ook een doctoranda Zo werden zij elkaars fructuarius…

hier sta ik naakt voor jou mijn armen hoog in de lucht ontvang ik de gift van verlichting door jou dankbaar voel ik me bevrijd van mijn zondes blij ontvang ik deze reiniging waardoor ik klaar ben voor de wereld…

nu de zeilen zijn gehesen jij aan jouw laatste reis begint je lichaam bleek niet te genezen vaar jij met de morgenwind op naar nieuwe avonturen varend naar het zomerland dankbaar voor alle mooie uren staan wij aan de waterkant zeil je langzaam uit het zicht overmand zijn wij door smart maar je warmte blijft en licht voor altijd in ons…

ik spiegel jouw schoonheid terug in de rivier welke 't brengen zal daar waar de zon de aarde kust kletterend van hoger gelegen tot in 't kabbelend beekje tot dat je weer daar bent samen met haar…

na 'n telefoontje vol paniek over 't kwijt zijn van haar pinpas haast ik mij naar het huis van negentig plus daar vlij ik neer op de bank en vind het boek ' Poëzie op Pootjes' met daarin mijn naam 'zal ik je mijn gedicht voordragen ' vraag ik aandachtig luisterend wordt ze weer rustig nu belt ze mij iedere dag om te vertellen…

en dan opeens is de cirkel rond wederom terug bij jouw vroegere liefde, Vrij Theater bezield nam je het stokje over van voorzitter net met pensioen dus nu had je alle tijd strijdvaardig als je was zette je de koers in z’n vooruit grote plannen om Vrij Theater te behouden in barre tijden van je werkte hard, heel hard wellicht te hard…

toen ik mijn lief jouw licht nog was jouw houvast in donkere dagen droeg ik niet meer dan roze huid en liet de liefde zorgen dragen zo vaak als wij de maan bedekten en duisternis ons lijf verborg verstrengeld tussen wit katoen was jij alleen mijn grootste zorg maar nu heb jij een nieuwe muur waarachter jij verschuilt en klaagt er is een…

in het ritme van onregelmatigheid pompte jouw hart al enige tijd met moeite het hoofd wilde wel had nog zoveel plannen maar het lijf nu jouw ogen zijn gesloten ben je over naar daar waar wij geen weet van hebben nooit meer die guitige lach de Belgische ondertoon pretogen wanneer je genoot van het leven nu verhuis jij naar onze herinnering…

er is een ster geboren heel stilletjes en onverwacht ben jij van ons weggegleden in het donkerte van de nacht een vader uit duizenden niets was ooit te veel verslagen door een ziekte blijft het ondanks onze mooie herinneringen voor altijd stil…

ze zeggen dat het mooi is daar omringd door een immense zee van liefde daar weerzien met hen die op jou hebben gewacht al daar terugkijkend op jullie mooie leven vanaf daar het voor altijd waken over jouw geliefde Pia vanaf daar stuur af en toe een seintje, dat je voor altijd dichtbij bent, voor haar…

nooit meer jouw lieve stem te horen nooit meer jouw lieve lach nooit meer de kans om jou te bekoren nooit meer te horen ‘hallo’ of ‘dag’ nu jij jouw ogen voorgoed hebt gesloten is dat een groot gemis met zijn allen zullen wij rond Michael blijven staan, de lief van jouw leven nu is het moment daar, om jou, aan Moeder aarde terug te geven…

zonnebril dragend daaronder een grote glimlach fleurig gekleed, ze was er altijd bij iedere dag opende zij optimistisch haar Facebook, ook de vele keren dat zij moest voor onderzoek het gevecht dat zij leveren moest was intensief, knokken deed ze en bleef altijd opgewekt tot haar laatste bericht over uitzaaiingen die haar hebben genekt lieve…

Woorden verwaaien, verdwaalde verhalen slingeren in de wind, dansend over regenbogen die vertellen over een heel bijzonder kind die in de nacht verdween zilvergrijze lokken, grote bruine kijkers een ontwapende lach zomaar is ze vertrokken, niemand weet waarheen van jongs af aan tekende zij haar eigen pad door een land vol fantasieën, nam daarin…

Na een zware longtransportatie zit je nu in een rolstoel en word je door een lieve zuster rondgereden, terwijl jouw trouwe man altijd en overal aanwezig is. Ik zie de onzichtbare dokters jou helen. De totale rust zal jou goed doen en heel veel lekker eten als kogelbiefstuk en fruit, ook in de vorm van witte wijn. Adem het leven.…

van de Liefde bleken meer dan uitverkoren want zij waren voor hun heiland uit iets eerder opgestaan Alleen de Zusters van de Liefde wisten meer van haar bestaan…

Een vrome zuster uit Milaan Liep onlangs naakt door 't Vaticaan Doch toen iemand vroeg Waarom ze niets droeg Werd 't als non-item afgedaan…