Alle inzendingen over zwart OR pessimisme OR zwartmakers

Ik zoek mijn vertrouwen Ik ben het kwijt Ik wist niet eens dat het zo verankerd zat Als een motor naast mijn hart Zo vanzelfsprekend brandde het me vooruit Nooit bij hoeven stilstaan Geen twijfel, pessimisme of spijt Ik zoek mijn vertrouwen Vertrouwen in mezelf, de toekomst en de wereld In een ander en het licht van een nieuwe dag Help…

ik link zwart niet aan sterven de kleur die geurt naar lijken. ook zielen kunnen zwerven in 't wit, dat zal hieronder blijken. want zwart als achtergrond, bepaalt hoe andere kleuren zich manifesteren in en rond het heelal, een schitterend en waar gebeuren.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Staat al langer onder schot voor langer dan het jaar is levend bespuugd, dromend bespot behoort tot de inventaris. Slaat de laatste band kapot de smaak van de abortus die spart'lend piept en hijgt tot slot in eenzaam lot berust. Onder god geboren daar is onder 't juk van het salaris de grijsbetonnen hel. Het laatste uur zijn lippen…

de actualiteit vandaag de dag: slecht weer, zwaar gemoed pessimisme verdrijft de lach omdat er zoveel 'moet' mensen 'moeten' naar het werk mensen 'moeten' naar een feest mensen 'moeten' naar de kerk mensen 'moeten' weten waar je voor het laatst bent geweest ik zou zou graag zien dat het woordje 'moet' mag verwijnen we gaan…

Ik vraag me wel eens af of ik nog verander dingen anders zal zien dan ik nu doe Of ik beter zal worden meer neigen naar 'goed' Zal het pessimisme van de mensen op mij neerslaan mijn onrust vellen in een slag, zodat ik hopeloos toe kan kijken wat onrecht wel niet mag?…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

In mij en in jou is er een leegte, en God -- past daar precies in.…

Je hebt ’t gekregen, ’t leven En al leef je ’t met angsten en beven: Beschouw ’t als wonder Ga niet gebukt onder ’t feit dat je ’t straks terug moet geven.…

ik zal je nooit zien als je bent wereld je bent een vreemde die haast alles heeft prijsgegeven mooie draaiende bol draaiende, draaiende als nooit tevoren en ik ben een grinnikend paard enigszins gestoord, verstoord geraakt de lichtgevende bol maakt me dol maar ook het donker, ik sta hier vreemd voor je shag-rokend…

Niet bij dokter of tandarts, maar wie weet in een museum of kerk, wees je op de stigmata, wonden die anderen later door een wonder kregen Op je voet een zwarte vlek die niet verdoofd kan als op een opgegeven boom, een vlek op de maan, een nietsziend oog.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Het huis klinkt anders: een harmonie van talen -- dans en huidskleuren.…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Nu een ultramarijne hemel mild de stad sluiert zijn voetstap achterlaat in een nachtelijk gedicht vullen straten zich met het gemurmel der fonteinen en een manke tortelduif Het woekert, het wordt later dan verwacht als een gehaaste tred in echo ’s tegen de gevels ketst Zijn kraag bedekt zijn aangezicht Zijn handen vouwen stevig het auto…

De zonovergoten dag, loopt langzaam ten einde het avondrood toont zich in al haar rode glorie de dag ging snel, zoals elke dag de avond is korter, maar dat ie tie altijd. De zon aan de ene, de maan aan de and're kant ze knipogen naar elkander zodra de zon met haar mooie rood is verdwenen zien we een heldere lucht, waar sterren verschenen.…

Nu zijn gezinnen in Amerika In wéér zo´n soap van huidskleur aan het ruilen Zo blijven ze de beeldbuis maar vervuilen En steeds komt iets waanzinnigers daarná De enkeling die nog zichzelf wil blijven Zal men vanzelf ooit tot een soap verdrijven…

Het onweert, bliksem boven me, diep gerommel -- onder mijn voeten.…

acht kraaien in de lucht geen negen geen zeven maar acht vader moeder twee kinderen drie neefjes zonder macht en eentje uit het buitenland maar dat gaf niet want ze waren allemaal even zwart…

zwart, overal en alles zwart nergens kleur meer, behalve in jouw hart. jouw hart van goud, jouw hart van zilver. jouw hart van alle kleuren valt op in de duisternis en trekt mijn aandacht. ik kom dichterbij en wil het zien maar al die kleuren zijn maar schijn.…

Omdat zij van hem hield met heel haar hart Hulde zij zich in het vereiste zwart En werd haar sprankelende geest bevroren Hij trachtte haar te voegen in zijn voren Die zeer rechtzinnig waren en benard.…

die schuldbewust over ziekte dood vertelden ik als kind liep door de regen gelukkig wit zwart groen oranje roze door die tranen heen…

de natuur huilde vrijdag in Antwerpen de druppels liepen als tranen over ons heen kinderen en ouderparen iemand alleen onverstoord druppels liepen over onze huid zwart wit groen blauw roze oranje over onze wangen liep geen traan meer gestold we stapten stap voor stap alsof iedere stap de pijn kon verminderen alsof iedere stap…

mijn lief heeft een zwarte ziel gedekt door een roomblank lijf dat leidt af dus duurt het altijd weer even voor ik ben waar ik wezen wil hendrik…

ik draag het licht altijd bij me kan niet zonder de schaduw mijn zicht het mooiste zwart voorbij aan kleuren ik ben rijk een vurig hart…

onbewust droeg ik mensen naar hun graf ik hielp hen nog te leven, maar dat leven was een straf met de dood op de hielen draag ik zwart en ik maak het af…