Alle inzendingen over zwart OR roos OR hart

de roos knakt op twee balken doornen etsen de geest de mens hoopt op herleving mijn hart het meest…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Uit de koude kille grond verschijnt een klein groen puntje. Ik geef het water, niet een plens, maar voorzichtig en maak de aarde een beetje los. Ik haal het onkruid rondom het beginnende plantje weg, ik zorg dat de zon het niet verschroeit en dat de kinderen het niet kunnen vertrappen. Het sprietje groeit uit tot een prachtige plant. Ik…

Staan op een stil veld Na mijn dood ben ik pas mooi Ik ben een kerstboom…

Onze relatie Ik probeer hem te lijmen Hij wil niet plakken…

Waarom moest mij dit overkomen met zo'n geweldige vent zelfs niet in mijn dromen had ik dit herkend Wie had dit kunnen voorspellen dat het zo zou gaan dat ik in mijn leven dit nog moest doorstaan Hopelijk gaat de zon weer schijnen en is dit verleden tijd voorlopig kan ik het nog niet rijmen ben ik op alles voorbereid…

Op de fiets naar school. Net het huis verlaten waar je graag bent. Weer een ruzie over onzin. Huilend fiets je verder.…

Ik ben als een klein vlammetje, Ik brand van verlangen Verlangen naar jou Ik kan het niet laten gaan Wat als jij me niet ziet staan? Kon ik het je maar vragen, Kon ik het je maar zeggen Maar ik kan het niet…

Besefte je maar hoeveel pijn je me deed, hoeveel verdriet en stilgedragen leed je me kostte.…

Ze wilde dat ze alleen was Weg van alles en iedereen Wegvliegend as Dat ze gewoon verdween. Ze wilde dat ze in de diepte viel Zichzelf erin verliezen Eenzame ziel het warme boven het koude verkiezen. Op een koude winterdag Toen iedereen nog sliep Was er niemand die zag Hoe zij de leegte inliep. Haar laatste woorden waren Dit is het…

Of is er nog hoop in ons hart Na al dat smart De liefde die ons leidt naar het begin Dan heeft het leven misschien toch zin…

Ik zou willen schreeuwen, Ik zou willen gillen. Alles eruit. Zodat ik dit alles niet meer voel. Zodat dit gevoel weg is. Maar ik doe het niet.…

Ik ben aan het huilen, De tranen rollen over mijn wangen, Maar ik blijf stil. Ik ben bang dat mensen mij ontdekken. Bang dat ze de ware ik zien, Bang dat ze me een watje zouden vinden, Bang dat ze een mening vormen, Dus ik blijf stil…

Al maanden voel ik me niet fijn als ik alleen ben of als er anderen bij zijn Zelfs in gezelschap voel ik van binnen een pijn besef ik nu, terwijl ik staar over dit plein Zo fijn om niets uit te hoeven te leggen aan de pleintegels, die toch niets zeggen Geluk, verdriet: van alles gaat er door mij heen en het enige antwoord is: steen…

Jij, die weet dat ik geen onbeschreven blad ben maar getekend door woorden mij kunt lezen nu ik naakt voor je lig en ik mijn ziel in je lichaam schrijf Jij, die behoedzaam de blaadjes van mijn hart omdraait als ik er hardop uit voorlees ezelsoren vouwt in mijn kwetsbaarheid zodat ik weet waar ik gebleven ben Jij, die weet hoe je onderhuids…

Een ros Berlijns bordeel gaat nu voor groen. Als je als letterlijke hoerenloper een eco-beurtje haalt, mag je goedkoper; zo kun je voor ’t milieu dus heel wat doen. En nóg meer klanten kan men binnenhalen als men die groene wip zwart laat betalen.…

Omdat ik in jou was ben jij groter dan ik vloeit het heelal in jou In jouw omhelzing voel ik jou tot einde komen stoppen om mij een parel, zwart wit of ros oplosbaar in zure wijn Omdat ik in jou was vloeit het heelal in jou…

Jouw hart is als een roos Die men moet water geven Want water zon en licht Dat doet haar overleven In het donker zonder water Laat ze haar kopje hangen haar knopje blijft dan dicht Zo toont ze haar verlangen Voor jou wil ik het licht En ook het water zijn Zodat jouw roos zal bloeien In heldere zonneschijn Want rozen zijn de liefdesbloemen…

Ik heb in mijn hand een rode roos met doornen die me blijvend steken waardoor de pijn hardnekkig kleeft voortdurend mijn gevoel in zweeft zonder zich los te kunnen weken Ik heb in mijn hand een rode roos met blaadjes van fluwelen dromen waarlangs trillende tranen blinken die langzaam in het hart bezinken om daar opnieuw volop te stromen…

in zwart en wit beroer ik toetsen de vleugelklep omhoog maar het trillen van de snaren brengt geen rode roos een samenraapsel van akkoorden ontsnapt de dissonantenbrij zij bloeien ijle eenzaamheid totdat ze uitgestorven zijn mijn aanslag kent de juiste tonen niet voor een meeslepend levenslied…

de naam van de roos is de naam van de liefde hij, die haar wil plukken zal haar niet vinden in de dorre woestijn zal hij verdwalen hij, die haar bemint om eigen schoonheid voelt haar bloeien in zijn eigen hart…

ik zou geen gedenkteken voor die moordpartij in Alphen in winkelcentrum Ridderhof maken ik… zou overal een gedenkteken willen daar waar trekkervrolijke zogenaamde sportlui een roos in het hart kunnen raken……

toch was het goed de intelligente lockdown strenge regels waarschuwing cimbalen voor de dood met een roos die open bloeit in de onsterfelijke harten vasthouden tot de avond ochtend wordt…

Blauw maanlicht schijnt stil op een tere zwarte roos ze staat daar koninklijk, gesloten en broos Pril in knop verwachtingsvol richt ze zich op Nog even en dan zal haar maagdelijke dauw dageraad's drank zijn, vol zoetigheid, zonder rouw Verwarmd tot in haar diepste binnenste verjaagd de zon de nachtelijke kou Met haar stralen vol belofte…

zwarte ogen wit op mijn gezicht wit in mijn haar in het donker vroeg in de morgen is het donker zwart zwart als de tranen in mijn hart zwart als mijn handen die je rug van steen niet meer strelen niets kan me nog schelen ik heb mezelf verloren in het donker van je hart vanmorgen vroeg in het donker was het…

Als sneeuw voor de zon Verdwijnt uit mij het leven Net zo snel als het begon Het duurde maar even Het schot in de roos Precies in mijn hart Doorgaan is hopeloos Mijn einde is gestart…

'n Roos voor elk woord van liefde 'n roos voor elk mooi gebaar 'n roos voor aandacht voor een ander 'n roos voor klaarstaan voor elkaar 'n roos voor elke heftige discussie 'n roos voor elke lach in een verhaal 'n roos voor soms een pittige ruzie 'n roos voor het spreken van dezelfde taal 'n roos voor alle mooie momenten Een heel boeket…

Rondom zijn voet een rosse schijn, Waardoor de regendruppels stoven En zwaar en traag daarboven Het zwart geheim Der stijging in de donkerten verloren Tot waar, een vuren knop, De lichte top Dreef op de hoge duisternis. – Ontzaglijk in zijn vreemde luister is Het wezen van de nachtelijke toren.…

een roos voor de zon die door kale takken schijnt een roos voor twee vogeltjes in de boom een roos voor de chrysanten die in bloei staan een roos voor alle wolken in de lucht een roos voor de liefde dat die blijft bestaan een roos voor volharding in alle strijd een roos voor de warmte die jij me geeft een roos voor alle gedachten die ik met…