Alle inzendingen

Jouw vrienden Geven raad en steun En hoeven verder niet In één of andere definitie…

oma hoe moeilijk is het om tegenwoordig nog iets te bereiken heb geduld mijn kind de tijd zal het je leren en wat dat zal zijn zal blijken wees wie je bent dan komt het wel goed en zal dat het ware zijn wat je ontmoet maar oma de wereld is zo groot en ik ben maar klein nee lieverd jij bent niet de druppel in de hele oceaan je bent de…

wij dachten garen te spinnen van de warme wol in genoegzaamheid konden niet steeds opnieuw beginnen dat vuur vlamde niet meer met alle hulp en verzorging door coaches schuifelden oudjes de deuren langs die wonderwel een cirkel vormden waar zij elkaar niet meer konden groeten dat was hen ontgaan maar in hun kort bestaan zat al…

Ik leef in een land waar de dierenvriend besluit uit goedheid een andere mens neer te knallen ik leef in een land waar de vrome gelovige besluit uit eerbied het mes in de ketter te planten ik leef in een land waar onze jongens uit gekkigheid soms de conducteur in elkaar stampen ik leef in een land waar een keurige man, achtendertig,…

Mijn bootje is van dun riet Gebonden door vezels van lis. Toch bevaar ik de stroom. Geen wachtlicht op de andere oever Alleen bewaakt door de poolster. Kom je niet? Jouw boot is van sterk hout. Deze stroom is nog lang niet De woeste Yang Tse en toch ben je bang. Kom je niet? -------------------------------------- uit: Yoeng Poe…

Tegenover de Pier ontwaakt een dakloze man in het portaal van hotel Petit Rouge. Geen pokken en geen kokkels, ze gleden lang geleden terug naar de branding, verlangend naar magere handen. Twee broers slapen hun roes uit in de loungezetels van de Bamboo Club, wijdbeens, languit. Boven hen, een vogel aan een nylon draad, meewiegend…

de Dood heeft haar Boek voor even weggelegd de tijd raakt verweven in de windstille nacht we varen weg over het limoengroene water een eenzame leeuwerik verlaat dan toch de zomer onwetend en sprakeloos verliezen we de kust uit het oog…

De Oosterse tuin van de Efteling heeft een boompje vol bloemen: kleine wit-roze waaiers schenken geurige koelte.…

Het leven is mooi het is wat je er van maakt gevoelens die komen en gevoelens die gaan als de getijden van het water steeds weer opnieuw De ene keer bedekt met schuimkoppen een andere keer helder en klaar afhankelijk van de reactie aan dat wat je aandacht geeft maak je iets groter of juist wat klein Kun je iets laten voor wat het moet…

eenzaam ben je nooit alleen... laat dit een troost zijn…

Ik beweeg me niet, mijn wil is als een havik -- verheven en stil.…

Langzaam slenter ik over paden ach door tijd wordt ik niet meer gedreven mijn leeftijd dwingt mij niet tot grote daden ik mag zelf nog kiezen in een rusig leven. Rustig blijf ik staan en geniet van de natuur overal rondom staaat zoveel weelde en al was het leven soms wel zuur er bestond ook zoveel dat de wonden heelde. Zovele jaren ben…

ik had het boek al een tijdje terzijde gelegd op de stapel nog af te werken ik wist dat de achterstand anders te groot zou worden en ik de feeling met de werkelijkheid zou verliezen eerst bladerde ik nog even terug om de sfeer en stemming te proeven maar al snel had ik het resultaat in gezicht houding en bewegen met oogopslag…

Voor Nederlanders staat hij op de bres, Geert wil het eigen volk niet laten kwijnen: ‘U zult het zien, de zon zal weer gaan schijnen.’ En dit geschiedde …. tijdens zijn reces. Geweldig toch dat iedereen zo blij is nu zijn persoon er eventjes niet bij is.…

Van alle eigenschappen die de vruchten tot vruchten maken, heeft de dennenappel er niet een. Meer lijkt hij op een houten bloem want wanneer je een voor een hem van zijn schubben hebt ontdaan, houd je bijna nog minder over dan niets. Ook hoog in de boom, in zijn volle glorie blijft hij een probleem; pas na de allergrootste aandacht tekent…

J'aime le son du cor - De Pyrenaeën, Door sneeuw witpuntig en breedzwart door pijnen, Zag 'k flikkeren door zilv'ren Paladijnen Onder de wolken, boven moorse armeeën. En rotsen, door scheurende bossen, gleeën En 't leek de maat van zware alexandrijnen - Neer op 't verraad in bloedige ravijnen Door worp van velen, wein'gen, van hen tweeën…

Waar het om ging dat wordt nu genegeerd Een Gazakind dat om zijn moeder huilde Die onder puin het levenslicht verruilde Er werd een column uit een blad geweerd Persbreidel wint, hoe blind zij die niet zagen Dat juist verbeeldingskracht NIET aan wil jagen…

Het vergeten voltooit zich niet er moet opnieuw worden vergeten ik vertrek heimelijk in de nacht naar een dorp in dromenland om het verse geheugen te ontzien in deze heimwee naar het vreemde zij ligt klaar met open dromen onder de schaduw van een boom waar ik mijn levenslucht zal vinden in de liefde zij ligt daar met nieuw verlangen…

Op mijn startscherm een foto waarop de einder richting Katwijk, de bocht Ervoor een hondenoppasser met zeven honden die lekker vrij lopen daarachter wij, met z'n drie, maar niet op de foto Jij draagt die wollen pet en hij denkt waar gaat dit naartoe ‘k Wist niet dat ik zo zou genieten van dit uitzicht toen ik hem nam, ‘t strand…

van bloem naar bloem op veld en hei... lijk ik op jou of jij op mij?…

Zie het Snelsonnet au café Boulonois, waar Inge haar kijk op koffie en het huidige klimaat heeft geëtaleerd. Geniet, maar drink met mate zei Louis Paul Boon ten Cate... ____________________________________ Ik vind troostboon net als een bakkie pleur Te denigrerend, 't klinkt als etterbocht 't Is stimulerend, dat opwekkend vocht Vol cafeïne…

Voor de feestgangers zijn er bloemen, en daarin -- verscholen: vlooien.…

nog heb ik niet de puzzel van je ziel gelegd verblind als ik ben door de schittering en kleur van ook jouw kleinste stukje hemel in majestueuze lijnen kan ik vrij snel de immense schoonheid en grootsheid van jouw relatie met het universum in forse oplichtende streken penselen want daar waar het firmament in sterren jouw…

Nachtegaal en Koekoek streden Om de zangprijs van het dal. Hoe gelukkig zal hij wezen, Die die zangprijs winnen zal! Koekoek sprak: ik weet een rechter, Die ons vonnis wijzen kan. Oren heeft hij om te horen Groter dan de grote Pan. De Ezel kwam, men gaat aan ‘t zingen. Langoor bromt eens in de keel, Rekt zich uit, en geeuwt en luistert…

je hebt geen geweer nodig om je dromen na te jagen...…

Het heidepaars geurt: bont gefladder en zuigen zijn druk stilleven.…

Hij schrijnt mijn onbeholpenheid, kent gij die man die vissen, runderen en hazen spaart die werkzaam is en slordig is bebaard ik ben hem rijk maar raak hem liever kwijt. Hij roert niet in de suikerpot drinkt geen wijn, erkent geen god. Men ziet hem grijnzend schrijden door de gangen zo zelfgenoegzaam superieur, er komt een dag, dan zal ik…

Malheur voorspellen de klimaatprofeten Die koffiedik écht hebben bestudeerd: De pleur wordt schaars en duur, da’s goed verkeerd! Dus heb ik deze week níét stilgezeten Fluks is de troostboon hier voor tal van dagen – Voor tot ik honderd jaar tel – ingeslagen…

de mens is klein groot is de zee de mens is slim wijs is de zee de mens is sterk machtig de zee het bootje de schuit het schip en de tanker gedragen van haven naar haven op de rug van de zee het kind op het strand trekt de vlieger strak als een anker de witte wolken trekken mee en de maan trekt de vloed kromt de rug van de zee…

In de tram zit een stadsman (aktetas, bepaald montuur) gemiddeld voor zich uit te kijken. Als hij echter een aantekenboekje en een balpen uit de binnenzak van de jas neemt (wat momenteel ook gebeurt), met iets in de ogen van: 'Goed dat ik er nog aan dacht', een aantekening plaatst (zo'n korte, kordate aantekening), bestaat de mogelijkheid dat…