Alle inzendingen

Trane vloei so maklik wanneer ons hartseer is of bieg. Ja, trane ook van blydskap, maar trane kan soms lekker lieg!…

Ek dink ek ken jou, in jou aankoms in die verte. Ek dink ek ken jou, in jou wulpse heupwegstap. Ek dink ek ken jou, aan die jasmynreuk om jou. Ek dink ek ken jou, aan jou speelse skaterlag. Ek dink ek ken jou, aan die klank van jou stap. Ek dink ek ken jou, aan jou klere, altyd vars. Ek dink ek ken jou, aan jou manier van vat…

Dit gaan nie goed met my nie. Jy het my gedruk na ’n eensame hoekie op ’n eiland, waar ek helder oordag drogbeelde sien fladder in my geestesoog. Dit gaan nie goed met my nie, nie na jy my by jou wêreld ingetrek het, my getap het, misbruik het, ek maar net nog ’n voetstoeltjie in jou sekskepades was nie. Ek loop nou op Paternosterstrand…

Dankie, dat jy gekom het, deur reën, wind, sonder skoen. Dankie dat jy sonder moeite, so baie vir my doen. Dankie dat jy nou hier is, my ruimte egter nie binnedring. Dankie dat jy so verstandig is, gister tot nou, het ek jou só gemis. Skielik, handomkeer jy. In ‘n stilgraf word ek weggelê. Skielik is dit nie meer lekker, om my rondom…

Miskien het jy vergeet, van die tye toe daar liefde was. Vergeet van die tye, toe jou asemstote gekatspin het, toe daar liefde was ware liefde in snikke,krete. Jy’s stil, so uitermate stil. Ek voel nie meer jou asem teen my ore, die uitgerekte vreugde sug, ‘n sug van volmaakte bevrediging, is weg. Jy’s weg. Ek’s weg. Alles is sommer…

Jy het my gegooi soos ‘n inkspatsel teen die muur, oor my geloop, my lewe versuur. Jy het my geslaan soos ‘n hamer spykers in ‘n muur, my liefde met growwe skoen deurgeskuur Oor jou het ek nagte omgehuil, grimering waaragter geswolle oë skuil, kon niemand daarbuite flous of kul. Ek is oor jou, jou liefde ‘n ronde nul. Nou vra jy…

Soos 'n sigaretstompie in as doodgedruk, het ook jy, liefde uit my lewe geruk. Die middag _ toe ek jul vang knipmes lê. Jy in sy omhelsing verstik.…

Ons is doodmoeg vir mekaar. Twintig jaar bymekaar, eintlik, weg van mekaar. Ons beweeg maar so in die huis, so om en om, verby mekaar. ‘n Valse glimlag, ‘n valse soen, ‘n valse drukkie, ‘n valse doen. Die meubels sê : “ Eina ! dis seer ! ” Die kinders vind dit swaar, om die gespanne atmosfeer te absorbeer. Ons eet maar aan klein…

Musiek is vir my die rein en skoon in die seskant heuningsel. Die rein en skoon in die kleur van ons vel. Musiek is vir my die kristalhelder in die doudruppel wat daar hang. Musiek is vir my die kristalhelder in die Engele, hemelhoog, se sang.…

Sy dood het met die rooi in sy sakdoek gekom. Eers spikkeltjies bloed tot groter kolle sy familie en dokters roep. Ek, wasbediende, was lank van sy tuberkulose bewus, maar omdat hul mense was vanuit die hoogere hoed, moes ek my hulp in stilte blus. Díe siekte neem meer lewens as vigs. Vroeë behandeling kán dit uitwis... as ons almal…

hoe roer jy my huis hoe bring jy onvrede as jy vir haar ruikers stuur wetende, ek is nie tuis hoe steur jy my huis hoe bring jy konflik as jy vir haar kom kuier die kat is weg, jy die muis my kinders hou daar niks nie van rep g'n woord oor nagmerries bang want jy is die mooi een, die skelmpie my vriende fluister, lag so skuins verby…

Jy het soos 'n dief gekom versigtig, eers loer, skelm-skelm suutjies het jy jou voetjies oor my drumpel gestoot en jou handjies, sagte handjies vlekkies op my deur en muur gelaat jou ogies het jy in my spieël gelos en jou ore agter elk kas se deur die rondings van jou lippe lê op sloop, soos perskes wat droog en in my loop op die mat in…

die huis lê vanmôre so kalm, stil. So ook die mat waaroor my naakte sole gierts-gierts gaan vandag is hier niemand op die Sondagmôre en ek voel hoe die kriekies, barste in die mure, die kraak in die meubels met my gaan my lewe is so onstuimig woes my liggaam voel oud gedaan soos ‘n sinkplaat wat teen die herderson lê en roes hierdie…

God het jou, edelbeen van rib, uit Adam gegee vir : die wêreld vir Afrika vir ons Land Stad of dorp vir die Huis van Aanbidding waar jy liefde vir jou man jou kinders koester. God het jou, edelsteen van goud, gegee : uiterlike skoonheid daardie eie, aan jou pragtige postuur daardie eie, aan…

Als de lucht zonder weerstand uit je keel kan stromen Zonder klank er zomaar uit kan komen Zeg je meer dan duizend plaatjes in de mooiste verfilming Dat noemt men dan de verademing…

Het lachje speelt om haar mond Geheimzinnig zacht aanwezig Gedachten spelen in haar hoofd afwisselend tikkertje en verstoppertje Een stukje realiteit als antwoord op de vraag naar onbekommerd plezier Pak me dan als je kan P.…

Zachtjes deinend op het water Ontsluit zij traag haar schoonheid Gelijk met de eerste zonnestralen Haar hele pracht en openheid Bewaart zij voor de dag iets later Dan in al haar kwetsbare schoonheid Laat ze haar hele pracht ontluiken Haar hart vol stuifmeelstampers Voor snoepers die haar ongezien ruiken Gulzig smullend van haar heerlijkheid…

een plaatje ben je hoe je knielend fotografeert, mijn vergeetmenietje vlinderlicht stap je m'n bloemenhuis binnen, het bloeit op uit jouw gezicht je spint, je strekt je pootje en haakt zacht in me met een streel vragend nageltje…

Deze periode heeft een doel Hoe graag wil ik geloven! Niets dan pijn is wat ik voel Niets wat ik kan doven Alle lichten zijn al uit Ben het droevig masker gebleken Van de zwarte gal zijn bruid Huilend strijk ik glad de deken Dom te hopen op de dag Klein om niets te willen voelen Nu ik zie wat ik toen zag Steek ik niets meer onder stoelen…

Woorden en bekentenissen als een ware stortvloed over me heen gegoten alles wat ik dacht te zijn blijkt gelogen. Ons eigen kleine leventje waar ik zo'n vrede mee had Glijdt door mijn vingers onhoudbaar in een diep zwart gat. Ik doe een poging om weer grip te krijgen, de rots die wij samen beklommen is verraderlijk glad voel…

Van papieren propjes in je kleren kan je heel veel leren Over hoe je honderd keren bleef proberen Om met wat krabbels en krullen ik hou van jou te fantaseren…

Zoals je loopt melodie Dwars tegen de wind Zoals je ogen zwijgen Voorbij de horizon Puur, breekbaar Jouw woorden mijn gedachten…

Ik breng je weer een bloemetje die traditie blijf ik trouw ik geef ze nu alleen niet meer gewoon rechtstreeks aan jou `k leg ze voorzichtig op je graf en hoop dat jij van bovenaf dit glimlachend bekijkt zodat het toch voor jou en mij een beetje moederdag lijkt.…

Ik voel me veilig omhuld door 't donker de nacht omringt me met stilte en rust Langzaam glij ik weg naar een andere dimensie waar een serene stilte mijn innerlijke stormen sust Nu hoef ik even niet te voelen zijn lichaam en geest gescheiden van elkaar Tot het daglicht wordt geboren is de nacht van mij en behoor ik aan haar Ik speel een…

in de knoop, uit de knoop, in een lus gevoelens zinloos verwoorden van de vrouw van zijn leven een kus zou hij zichzelf bijna vermoorden maar alles is er om te blijven leven drie zoons een vrouw en een tuin het is lastig maar blijf nog even zo koud zonder haar op je kruin een versje blijven toch enkel woorden soms drukt het wat van binnen…

een dag vol warme woorden mijn gevoel in een ruimte een is er die zich stoorde ben ik die verzuimde een dag vol vreugde, in mij pijn als een dubbel evenwicht waar zal haar pijn voor zijn een beeld zonder uitzicht zo vervagen mijn gele beelden als blinkend voelen, horen en zien wat me ooit warm streelde ik heb het ooit gezien hoe kon…

De waterval klaterend als een zilveren melodie Als ik jouw mooie gezicht voor me zie. De zon speelt op onze huid Als jij me in je armen sluit. Blauwe vogels zweven in de wind als jouw mond de mijne vindt. De wind ruist door de bomen als onze gedichten bij elkaar komen.…

Weer een treetje verder, maar nog lang niet bovenaan 'k ben nog steeds een beetje depri 'k kan nog lang niet alles aan Ja, 'k ben weer een treetje verder maar nog lang niet bovenaan maar ik kan met blijheid zeggen ik heb nooit onderaan gestaan…

Verdwaalde bommen sloegen wonden in de wijk Een architect, als tandarts, deed z'n werk En vulde gaten met z'n torens. Hij werd rijk Maar waar is nu mijn uitzicht op het zwerk? Het zijn de wolkenvelden die ik node mis Haagse Poort die door de noeste handen Van bouwvakkers tot blinde muur geworden is Met dank aan Nationale Nederlanden Kantoorpaleizen…

In een tunnel met gaatjes druppelt het water Het is als een douchekop of als een transpirerende huid Ingevallen wangen met stoppels Een deken met straaltjes muziek ligt op een onbehaarde huid van een laatste in de rij De kaartjes zijn gekocht Een inhaalrace is begonnen De volgende ronde biedt zich aan.…