Alle inzendingen, jaar 2003, week 46

tijdloos en zacht hoopvol als jouw lach tranen door verdriet verlangen in een zucht harten omsluierd een liefde intens waas van passie gedragen door een wens loop mee in dromen reik naar de zon ongrijpbaar verlangen op zoek naar elkaar oneindig diep wensen bewarend verstrengelde harten in hervonden geluk…

Woorden raken….. bewust of onbewust Ze laaien vuur hoog op Ook hen die de rust in zich hebben worden vroeg of laat door de scherpte geraakt…

Een gouden regen dwarrelt neer tussen de laatste stralen van een kostbare dag. De zon probeert nog de aarde te verwarmen met haar dalende kracht De herfst breekt elk blad aan rusteloze takken, ontveld door een koortsig snakken. Ik spreid mijn handen uit naar roodbruine tinten, dansend door wolkwitte labyrinten . Dit seizoen brandt…

Het is al een ervaren ideaal, dat een naam diepzinnige sporen laat Ook lijkt het dieper dan normaal, dat ik de wenken prees van het gelaat In eenzame uren zonder aanduiding van tijd vanuit de stilte gluren en door iedere klank bevrijd Nu galmt het laatste lied en dooft de laatste vlam wetend dat jij hierheen ziet verlaat ik de drukte…

Er blinkt een mes van twintig centimeter, het zwerk is zwart, het schimmig noodlot gluurt. Al was het dan, citeer ik: “in de buurt”, een duister, naamloos kwaad bedreigt Jan-Peter. Laatst, toen hij in de buurt was van Roermond, liep dáár ook iemand met een snoeischaar rond.…

Kristalwegen schept de volle maan in vorstnacht In donkerte drijven straten wiggen van harde klaarten hoeken scheiden steenkantscherp kluisduisternis van duizellicht Maanbomen vergaren en dragen schaduwmythos Begerend alle klaarte verlangend alle maanstraalstraten is…

Met carnaval in 't mooie Veere zag ik een WC-pot flaneren. Gevraagd naar 't waarom antwoordde hij dom: "Voor brildrager wil ik gaan leren."…

Een bruine massa dood overspoelt de aarde zinkend van zwaartekracht, verdrinkend van ellende en leed, zonder hoop op adem stikkend in de vloed van bladerpulp. Alle liefde is ernstig bekoeld, vuren roken een uitgedoofde macht. De bomen naakt en zonder kleed happend naar zon, loos bikkend de steenhouwers van uitgeputte hulp. Ik weet niet…

Geheime gedachten Over verliefd zijn Geven vlinders Zijn stimulerend Geheime gedachten Over beminnen Vrijen ongeremd Zonder verplichting Geheime gedachten Over de grenzen Van heden en dromen Geen compromissen Geheime gedachten Over een geliefde Die onbereikbaar is En toch zó dichtbij...…

Mijn eeuwige liefde wil ik je geven Maar ik kan niets beloven Oneindige liefde, samen voor altijd........ Daar kan ik gewoon niet in geloven Ik kan je onmogelijk vertellen Dat we altijd bij elkaar zullen blijven De toekomst is voor niemand bekend Ik weet niet wat het lot ons zal toeschrijven Ik kan onmogelijk beschrijven Wat mijn gevoelens…

dag na dag stem je toe in een luchtslag en zie hoe wolken welhaast leger stromen dan de goudenregenbomen toch vereniging van najaarsnat met oud lenteblad rustend en route op elfenbankjes en boletenhoed en met bijstand van de heksenkring je betovering van bladeren in herinnering…

de gouden aarde scheurde open een anker haakte stil in de grond schakelde verbinding met de boot die in droogte nergens drijfveer vond vanaf de steiger over dorre vlakten zag ik netten vissen in de lucht het zwart gespannen sluierspel als laatste weduwen op de vlucht uit het niets bracht een jonge visser gevonden kisten proviand aan boord…

Als de maan zacht door de bomen schijnt de wind z’n stem in takken fluistert ‘t schemerlicht de dag verduistert besluipt mij ‘n gevoel dat niet verdwijnt Mijn bloed stroomt razend door de ad’ren het hart snelt vol verwachting voort het rustig leventje is verstoord als ik de vijf december zie nad’ren Zou de goede Sint mij willen bedenken…

de sneeuwbes trost nog parelwit naast de linde die mijn pad verkleurt zo dwingend geurt in stervend geel naar bladgroen-dagen mijn adem wolkt nu dampend wit in bittere kou die 't denken kleurt en zo gelaten speurt naar grijs en grauw uit vergeten dagen de sneeuwbes bruist zo parelwit naast de slapers die in 't fletse licht van…

Inktzwarte nachten, dolende gedachten Zwerft hij door de dagen Naar gezelligheid smachtend Maar zijn huis bestaat louter uit kartonnen lagen. Niemand die aan hem zal denken, Een kaartje zenden 'een vrolijk feest'. Geen vriendelijke groet die ze zullen schenken Voor hem is deze tijd een ware plaaggeest. Dwaalt hij weer verder door de vriezende…

Wanneer iets lang en streng vermeden, door denken rustig als de dag, zich laat horen met verleden, en woorden spreekt met wrange lach. Zie ik haar weer als mijn ware, voor een gevoel en een moment, toch wil ik niets van haar bewaren; houd ik mij harder afgewend. Maar nooit gehouden is nooit verloren. Ik droom van zaken niet geweest; zij…

Ik huldig me in een blozend zwijgen Bevrijd van zorgen en verdriet Een doodgewone , zonnige dag Ik kan wel alle sterren beschrijven Ik voel een zwellen in mijn hart Een explosie stijgt tot een klaterende lach ‘k Wil rondhuppelen, dansen en zingen Mijn pijn voor eventjes verdringen Vandaag vlieg ik hoog in de lucht Beschilder ik de wolken…

Ze heeft de telefoon ter hand genomen En als een goede buur van de premier Een aanslag op het leven van JP Waarschijnlijk op het nippertje voorkomen Dus zitten alle echte minima Nu woedend deze buurvrouw achterna…

Ik word ouder en dat is op zich niet verwonderlijk. Maar wanneer ik op een canapé lig, die ik zelf niet bezit en een sigaret neem uit een dure, ivoren doos, die niet bij mij past, besef ik, dat ik al veel tijd verknoeid heb en dat het in de toekomst net zo gaat al kan ik dat niet zien. -----------------------------------------------------…

niet wát je bent maar dát je bent daar is het om begonnen wie dat erkent heeft elk moment bij voorbaat al gewonnen…

kind van de zon licht in leven bron van ontstaan schenk ons jouw kracht schitter in kleuren door diepgrijze nevel doorbreek de beklemming bevrijd ons hart hoop in de morgen schenk ons een lach kleur al het grijze schilder de dag leven in leven omring ons met hoop zoveel warmte te geven liefde elke dag beloof zonnige dagen in kille…

En neen, het zal niet zo zijn, dat ik jou verliezen zal. Hierboven moesten ze toch weten, hoe erg ik je dan wel mis. En neen, ik zal niet nalaten, er steeds voor je te zijn. Al wil je me niet binnenlaten, en lijkt je hart van steen. En neen, ik zal niet huilen, als je aan mijn grafsteen staat. Ik wil het ze niet gunnen, de wraakengelen…

de zon verdwijnt in herfstpijn de nacht wint snel terrein is eerst het duister zwart, vanaf vandaag voelt dat ineens apart het glimpt van witte ogen in een heimlijk vlug gebaar je voelt je wat bedrogen spanning is goed merkbaar de lichten zijn te fel en kinderen luidruchtig ze reageren veel te snel want hun harten zijn onrustig het…

Gisteren... maakten je woorden me gek, en vluchtte ik weer eens in mijzelf... noem het een moeilijke karaktertrek, maar dankzij jou, gaat dat bij mij vanzelf.... Vandaag... wilde ik met je praten, maar kwam ik er gewoon niet doorheen... voelde me enorm opgelaten... en wenste, dat je zomaar ineens verdween... Morgen...ach, dan zien…

Gezegend is de maagd de kroon van alle maagden, De tempel van Gods Zoon en wezenlijke kracht, De schone dageraad waardoor ons nu toe-lacht De Zonne waar zo dik de Vaderen naar vraagden. Gelukkig, meer als die die ooit de Heer behaagden, De zuster van haar kind, de dochter van haar dracht, De bruid van die ze zelf ter wereld heeft gebracht In…

stiller lijkt de stilte en donkerder de nacht levendiger het leven dat er morgen op me wacht de eeuwigheid samen, duurt langer dan de dood ons scheidt tegen het einde zal het wel wennen maar dat lijkt nog een eeuwigheid.…

'n bottelaar die in Litouwen iets alcoholvrij's wilde brouwen zei: ' Dat loopt als 'n gek, als in godsnaam van 't Hek hier z'n kop nou maar over blijft houwen'…

zachte wind streelt gedachten die uitzien over zee waar palmen mee bewegen fluistert de zon je bent niet alleen…

Omarm me lief En hou je adem in Ik zit op een wolk En 't wolkenpak Is zo dicht nog niet Omarm me lief maar niet zo hard Ben nog wat week En in de zee verdrink ik Sneller dan je denkt Omarm me lief Ik verzet me niet En hou je vast Het is slechts de ijle lucht Die mij benauwt…

we vonden het verleden rond zijn zerk een grijze gids sprak wonderschone woorden die bij de ons ontvallen schrijver hoorden ontstegen aan zijn nagelaten werk in trance zag ik de zware steen bewegen en trage klanken rolden uit het graf: ‘het was te kort, m’n taak was nog niet af dus luister nu, ik heb te lang gezwegen’ ‘vertel ze wat ik nooit…