Alle inzendingen, jaar 2004, week 38

een andere tijd breekt aan waarin zal blijven wat waardig is in gevoelens tussen ons gebleven waarin ik altijd zal praten over jouw afwezigheid als zou je net in aantocht zijn een andere tijd breekt aan waarin ik zal lijden gaande langs dierbare nu ook trieste plekken waarin onze muziek zal zijn verstomd mijn stem zo stil zal blijven…

toen ik vanochtend wakker werd heerlijk lijp van lieve lust keek ik en toen zag ik het daar waar jij me had gekust een plukje haar dat jou behoort staart mij nu aan en ik wist vlug mocht ik je ooit wederzien krijg jij een plukje dag terug…

Ik pel het vel van mijn gedachten omwikkel mijn woorden met een zacht stukje huid blaas mijn adem in jouw handen schraap het eelt van mijn ziel keten het gewicht van zinnen vast in mijn gevoel waar het verstand elke letter telt dicht mijn ogen in de jouwe waar verborgen taal teder ontluikt en omhelst wordt door regels nooit…

vandaag neem ik afscheid maar waarvan? ik neem afscheid van mijn liefste maar verlaat haar niet met mijn koffer op de stoep kijk ik haar nog een keer aan ik neem nu afscheid maar vergeet haar niet ze roept nog verlaat me niet ik zal altijd bij je zijn overal en voor altijd Nog een laatste zin Wat is de zin van afscheid? Afscheid…

ik strek mijn ogen naar sprankelende sterren gedachten in mijn hoofd vervlogen laten emoties niet versperren genietend van het maanlicht laat ik mijn hart ontwaken met een prachtig aangezicht doet het naar meer smaken in verbazing verweven begint een onnatuurlijk schouwspel engelen die boven mij zweven zo mooi als een model met liefde…

Wind reist sprakeloos door de takken, de boom die alles zag, blijft zwijgen. Ik probeer mezelf weer te herpakken, zodat ik zicht op morgen kan krijgen. En jij mijn broer, die hier rust, zal voor altijd 38 jaar blijven. Begraven lig je, hier aan de kust, waar meeuwen op de wind drijven. Wind reist sprakeloos door de tijd, waar jouw leven…

Onder de hazelaar Vond ik vandaag zomaar Tussen verdorde blaren En takjes die eens twijgen waren Een schedeltje. Misschien als prooi hierheen gebracht Misschien hier op zijn dood gewacht Te groot om muis of rat te zijn Te klein om van een kat te zijn. Een wezeltje? Of anderzijds, het was al dagen Dat wij het diertje niet meer zagen Dat…

Al de gouden middaguren Van de zonnen die verzonken, Stralen door dit blankdoorblonken Blindend dak van blauwe muren Op de stervensstille lach Van de laatste zomerdag. In de dalen van de duinen Huivren wondre schemeringen Om de helderheid der dingen; En geen aêm vleugt langs de kruinen; Dieper dan de middagvreê Hijgt de stilte van de…

de dag angstig aangevangen een dag zoals anderen je geweten volgend luisterend naar strenge woorden opgenomen in de waan van de dag samen gezeten met gedachten vervuld van hoop op beter normen en waarden toegepast die dag eindigt samen gezeten met de wijn met wolken ingehouden pijn uitbundigheid zingend alles leek even anders…

ik zag het schreeuwen in je ogen je mond het zwarte gat dat woordloos open ging en groter werd, de wanhoop die toen aan me vrat je nam je wereld mee van zwijgend handenreiken de korte liefdeblijken in het weten van elkaar we golfden en pasten wisten van tweeduizend jaar geschapen als een paar in wissels van de tijd ontspoord en…

Verdrietig laat je de lijn los, terwijl Jij weet dat dit niet had gemoeten Hoopvol, en tegelijk vol van schaamte Gekerfde tekens in verwoeste aarde, die Omgeploegd ons verdriet doet toenemen Geplaveide wegen werden jouw deel 't Verdriet verstomde, weggestopt In een woud van verlangen naar niets Alles dat niet voldeed aan jouw criteria Werd…

constant uitgeteld ontspringt hij bezuiniging centen zijn niets waard ook besparen lukt niet meer waarvan zou hij niet weten…

zijn korte levenslang krom gevochten voor een plek kuierlatten afgestaan hij...wint! rollend lachen: ik heb nu alles rechtgezet…

Bezuinigingen in het onderwijs Gaan ditmaal over een miljoen of honderd Niets nieuws dus en niet iets dat ons verwondert Maar wat is voor dat uitgespaar de prijs? Wellicht de plek waar zij met achterstanden Dankzij dat afgeknijp straks aanbelanden?…

Ik heb vandaag weer wonderen gezien ze waren klein, maar wel aanwezig ik nam het op in mijn gedachten en het hield mij uren bezig. Ik heb nog bloemen zien bloeien en de vogels nog weer horen zingen vissen zien zwemmen in het water en kinderen vrolijk zien springen. Ik zag de lucht met al zijn wolken en daar doorheen soms nog de zon ik…

spinnen zijn subtiel ragfijn is de val des doods voor gevleugelden…

Gedachten en beelden zijn met draden verbonden Voel me zo klein en nietig….. versmolten met dit grote verdriet Alle mooie gevoelens weggevaagd als in een hevige orkaan Tracht mezelf vast te klampen, maar houvast is er niet Zoet en zout komen samen, tranen vermengd met regen De pijn maakt mij zo oneindig leeg en triest gestemd Mijn ogen staren…

Heb je het gevoeld, mam heb je het geweten, dat ik, toen je overleed, dicht naast je heb gezeten? Werd je opgewacht, mam zag je het mooie licht? Je had je ogen open, maar, na je laatse ademtocht deed ik ze voor je dicht!…

Het verval tekent zich onweerstaanbaar af. Herfst slaat zomer knock out.…

Bijl valt Hoofd ziet komen Te traag dit om te weten wat er om in gaat Het schijnt dat je doorgilt en doordenkt Even als je al los bent Omdat het denken een vertraging heeft -------------------------------------------- Uit: de Poeziekrant nr 3, 2004.…

de klokkenluider bimbamt de omgeving plat stilte in scherven…

de puinhoop in mijn hoofd groeit gestaag ruimtegebrek is een knelpunt de hulpdienst moet helaas prioriteiten stellen er rommelt iets in mijn bewustzijn een kapotte tegel wordt pijnlijk uit de puinhoop verwijderd ongeverfd hout ter zijde gelegd het sloopbedrijf is ingeschakeld om de puinhoop in mijn hoofd op te ruimen de grijper krijgt…

In wazig zicht zie ik blauwe ogen ongelogen zeggen zij ik hou van jou in mist verloren woorden wil ik horen zachte klanken in de ochtenddauw waar de herfst zachtjes haar weg baant door gevallen letters op weg naar de ijzige kou van weer een nieuw seizoen in het onstuimig leven…

Ogen schieten raak onrustige gebaren verraden bewogen zinnen verwaaid in beleefde uren Ik kom pas los in ons jij en ik terwijl elk woord geleefd verdriet spreekt verpakt in een geschenk van het verleden Nimmer was grijs zo grauw, in gelopen passen richting nu waar noord het westen niet meer draagt maar loslaat in de wind…

er is een boom geveld die woudreus wilde worden door zijn overvolle bladerkroon waaide waardering en vaak hoon de schaarse vogels piepten lief vergat de stam te dichten tegen iedere storm bestand ving wind uit hoge bomen had de kracht niet in de hand en smakte met een klap tegen het land dacht zich Jezus van professie claimde dichtkunst…

Ik ben nog op en schrijf nog wat. Het hoeft zo laat niet meer te rijmen. Met wat ik denk nog wel, maar niet in klank. Het is stil in huis en buiten ook. Even nog een luchtje scheppen en genieten van de sterrenpracht. Het is zo stil daar boven, net of daar helemaal niets en niemand is. Maar dat weten we niet zeker. En het zou toch zonde…

Een spreekkoor schreeuwt de longen uit zijn lijf: ´Geef ons de vut en dan een goed pensioen Wij gaven toch ons leven lang de poen?´ Maar Balkenende houdt zijn poot weer stijf Wie écht zo boos is en het tij wil keren Moet ´s avonds na zijn werk gaan demonstreren…

Als ik op een dag een nachtcreme smeer En doe alsof ik dan ga slapen Wie weet dan nog hoe laat het is wanneer ik 's ochtends sta te gapen…

geheel bewolkt sjokt amos zonder tas de zanderijen door de wijzen zwijgen de duinen golven grauw en stug en roepen rwanda op heuvel na heuvel krankzinnigheid de kardinaalsmuts kraakt van verre gebeden de zachte berk slaat in de wind het mededogen ------------------------------------------------ zonneleen 37 zie www.abelstaring.tk…

Lees mij en lees meer Klik door en nog een keer Lees het snel en geef het door Of langzaam, wat jij wilt… Laat anderen lezen wat ik hoor En denk en schrijf en zie en doe En laat toch eens zo’n cijfer varen En gebruik toch eens je stem Door te reageren met: ‘Wat stom’ of ‘saai’ of ‘Nou, wat een raar verhaal!’ Of ‘mooi’ of ‘snap t nie’ of…