Alle inzendingen, jaar 2010, week 12

schilder leven meng pigmenten dwing de vormen op het doek zoek de letters voor de woorden waar je in gedicht verhaal mee doet hak en beitel op de breuklijnen van steen de ziel polijsten is er slechts voor een geef acte de présence als kunstenaar zonder decor zing en declameer je teksten maar in mijn ogen is jouw lach en traan als…

bodembedekkend wortels hechtend richting blauw immer groenblijvend…

Een gezicht, een liefde Is alles wat ik wil Het verleden, die pijn vergeten.. Begraven onder het heden Laat mij vergeten Wat er gister is gebeurt En geef mij een nieuw leven Vind mij, want ik zoek niet meer Vind en verlos mij Verlicht de pijn en stress Laat mij vergeten Laat mij weer leven Bind mij aan jou Niet langer meer…

De volwassen dopeling, weigerde zich met hymen en met gepaste eerbied te bekeren de ‘niet-vergeten' tentoonstelling op Pasen, wenste alleen de hostie te geven. Vergeving, de witte boodschap, maagdelijkheid de dood, de opstanding wisten zich tweeduizend jaren geleden als licht te manifesteren. De meesten van hen wonen in landen met…

Zon op dunne lenteblaren, Dans van schaduw voor de voeten, Wind door opgehuifde haren, Kushand, lach en vluchtig groeten… Moet de druk van lange dagen, Moet de gaaf der ogenblikken, Dan zo zwaar zijn om te dragen, Dat die last de knie doet knikken? Vlindrend vouwen zich de kelken Om de nieuw ontkiemde vruchten, Weinig weegt hun wit verwelken…

Gisteren was ik in de werkelijkheid van anderen Naar anderen gemaakt is die natuurlijk zelf Maar alle daden komen uit hun handen En het is ze aan te zien waartoe zij dienen Morgen zal alles verschillen van vandaag wijder Dan hemelsbreed. En de anderen, verbeurd geworden, Herkennen zich niet in de lateren. Maar of zij verblijven Onder derden…

Hij gaat wel weg, maar trekt nog steeds ten strijde Nu grijpt hij weer de top van ’t CBR Die topinkomens daar gaan veel te ver Camiel kwam even stevig tussenbeide Op deze ingreep zette hij zijn zinnen Komt de kilometerheffing toch nog binnen…

Vandaag rook ik de lente, voelde ik warmte dat maakte me blij.…

Kijk voorbij de horizon droom en kom vallen in mijn armen haar huid zo bleek haar dialect zo zacht omdat jij begrijpt dat het bloeit alsof de hemel groeit het is begonnen wij dromen en drukken het af op papier gerecycled omdat het mag omdat het leeft het schrijft en beleeft rustig in een sneltreinvaart…

zo vaak gevallen in scherven ver uit elkaar die ik voorzichtig oppak en aan elkaar plak ik bewaar mijn schervenhart nu voor haar lief, kom maar we gaan naar buiten het is droog mijn hart is klaar..…

ik dans mijn lief in blauw getinte dromen onder een gouden zon op het ritme van de sprookjesbloemen bloeiend in volle glorie als de aardhommel kom ik jouw zoemend storen met mijn vreugdelied kom mijn lief, ervaar mijn licht kom tot leven in de hemelse klanken van mijn bekorende gedicht…

zij gaat aan land zonder hartstocht zonder omslag de zee vandaag…

Achter dichte deuren leven de grootste geheimen tranen die niemand ziet, eenzaamheid die groter groeit verlangens die niet worden ingevuld leven is een opgave waarin je slechts ten dele slaagt... Achter gesloten ramen leven de diepste wonderen is het ontdekken van jezelf, het herstellen van gemaakte fouten, het op de weg zijn naar het betere…

Wie ben jij vlinder in de blauwe lucht een vrij gevoel in vogelvlucht het is alsof ik je aan kan raken jij met je ranke vleugels voor mij ben je een lichtbaken in deze donkere tijd vol onzekerheid oktober 1998…

Bloem gaat weer groeien zon zal knoppen verwarmen dan kan ze bloeien.…

Wanneer wij samen komen op dat pad waar de bomen scheef zijn gegroeid en als oud romeins bouwwerk gebogen gaat over ons twee pas dan besef ik het doel van mijn droom het is geen eind het is tijd om te leren leven lezen en schrijven verder weg kijken dat is geen einde dat het begin van een nieuw verhaal ......…

Met open ogen in het donker, denkend aan de dag van morgen, overvalt een vlaag van weemoed aan een vroeger zonder zorgen. Een groot gezin, zo druk, zo vol, maar onvermoeibaar hecht. Een liefdevolle moeder, Bij haar kon je terecht! "Ga slapen kind, ik ben er toch! Leg hier je zorgen neer." Het was toen zo eenvoudig, zo is 't al lang…

Haast u, lente! Barst weer open, maak dat ik door uw aprilweiden kan lopen, dat ik mij aan uw meibloesem vergaap. Dat uw viooltjesgeuren mij verdwazen, dat 'k uw paardenbloempluizen weg kan blazen, dartel, als een verliefde knaap. Hijs uw kleurige bloemenvlaggen, laat uw vogelbazuinen schallen. Haal mij uit mijn winterslaap. Haast u,…

Het is erg warm vandaag en twee oververhitte nonnen strompelen puffend met rode hoofden bij mij de coupe binnen. Ze schuifelen langs mij heen en zetten mij gevangen in een wolk van onwelriekende zweetgeur. Ik troost de dames:‘morgen is de ergste hitte voorbij',las ik. 'Deo volente', zegt de ene, 'Deo gratias' zegt de ander. 'Deo dorant',…

Hij wacht op haar iedere morgen weer wanneer de zon opkomt schudt hij zijn veren en raakt haar even aan minzaam knikt hij naar het grauwe ganzenpaar dat nieuwsgierig waggelend iets dichterbij komt en de witte reiger strekt statig haar nek maar zwijgt in de lucht wordt al klapwiekend gebeden voor het laatste avondmaal…

Hun goudomrande bolide schreeuwt om onze aandacht en de statuur van hun ruimte. Maar daarbinnen schuilt een wegwuivend gebaar van hoogdravend blond. Zij hebben geen tijd, want tijd is geld en dat is wat bijt. Achterblijven slechts schichtige sporen van een onzichtbaar onwelriekend geluid....…

‘wat jij me toe dichtte’ weet je nog we renden de heuvel af langs lieflijk zwaaiende halmen en in jou zong de zomer, ter hoogte van mijn hals ik liet me ruggelings vallen in je armen en in de bunker waar poëzie het verleden verschoof vol vertrouwen, om dromen waar te maken met die immer voortdurende vraag je was meer dan hartstocht…

Ik wil mij niet verschuilen achter de term ik ben zoals ik ben je moet me maar zo nemen het is niet anders niet. Ik kijk graag om mij heen en wil mijzelf graag zien als ik in de spiegel kijk en me dan niet verrijk met ik ben zoals ik ben.…

je mooie fonkelende ogen zijn het niet alleen, je prachtig glanzende blonde haar ook niet, dat prachtig opgestoken verfrissend richting de hemel schiet, je stijfrode lippen die lachen al zijn ze gesloten, je wipneusje die je iets grappigs geeft, je rode wangen die stralen als door zonbeschenen appels en verder al je fenomenale golvingen…

Verzonken gedachten in een verdronken geheugen is de trieste balans van een werkzaam leven, er is geen moment, dat zuurstof verandering brengt in de situatie. Het geheugen is verzopen in de gedachten van het gehele leven…

maanloze vriesnacht - als een zwartfluwelen doek vol diamanten…

onbegrijpelijk de woorden van de kardinaal wir haben es niet gewusst mijn haren rezen te bergen al werd er een uitleg bij gegeven weet je ik was kind en wist het al jongens die meisjeskleding moesten dragen omdat ze in bed plasten geestelijk vernederen Groenensteijn op de Haagse Loosduinseweg waar de jongens gemarteld werden en lichamelijk…

Achterover leunend in mijn luie stoel m’n voeten op de tafel, de ogen half toe dromend van jou, ver weg, warmbuikgevoel Stevie Ray speelt “Lenny”, ik doe alsof ik meedoe oh..samen luisteren, vast ineen gestrengeld gezicht tegen gezicht, onz' wangen gelijmd met tranen het is zo fijn te dromen met jou mijn engel je bent ver weg maar laat me in…

Vandaag de jeugd bekeken trillend is het lawaai als toeschouwer besef ik het geheel en al er buiten staan in decibellen is het niet te meten gierend gaat een auto dor de bocht het eentonig geluid van een sirene kan de onrustroes niet verbreken toekomstloos, gewetenplagend afgrijzen maakt zich meester van ieder weldenkend mens als iepen…

gewoontes zijn geen druppels die je even afschudt als ik wil veranderen merk ik hoe taai ze zijn handdoeken vouw ik altijd zoals mijn moeder deed boodschappen ruim ik op in een vaste volgorde soms spring ik uit een groef met een bevrijd gevoel…