Alle inzendingen, jaar 2010, week 29

waar zijn mijn handen nee ik heb geen tijd ben gisteren al je broer geweest op het feest van glazen vol vreemde ogen die mijn handen willen ik wilde gillen want ik hoor daar niet was te druk met andere zaken een afspraak had ik om binnen iets te maken heb de tekening in mijn hoofd maar het huis was verkeerd vol familie en ballonnen…

Wie kent de bitterzoete pijn in stilte vergeten, het vage weten niet meer hier te kunnen zijn waar elke dag opnieuw begint in zachte hemel-kleuren alsof je dansend dromen omarmde dwars door avondrood heen verloren in de nacht , alleen jezelf pas terug vond in een schaduw-leven achter verborgen schemer-deuren waar je voor heel…

In de grote zeeën staat zij trots. Hard en vast als een rots. De golven vreten haar aan. Maar zij blijft volhoudend staan. Koude en wind tergen haar lijf. Maar zij trotseert beiden stijf. Meeuwen bekladden haar dak. Zij blijft sterk en op haar gemak. De grote zeeën spreken tot haar. Ze zeggen: “Je loopt gevaar”. Vol hooghartigheid en moed…

mijn dak kent geen vaste plek meer het is verloren gegaan plots is er na zoveel jaren een doorbroken bestaan de grond behoort mij niet meer toe ik draag de koffer voortaan van hier naar daar verspreid over de tijd die mij nog rest op en neer en verder naar het onbekende waar verleden wordt geleden in de onrust van het hart…

Dit jaar zet ik m’n beste beentje voor, want zo kom ik tenminste nog eens buiten en ik negeer de pijn in beide kuiten. Niks blaren, niks terrasje tussendoor. Niet iedereen was blij dat ik hier kwam. Ze waren bang dat ik de benen nam.…

uitzichtloos dat het leek met zijn diepe gedachten en de tranen die binnen dropen waarin het een strijd was tussen leven en dood en waar karakter en vertrouwen het licht waren waarin liefde en gebondenheid de draden waren van geluk om te winnen van een onmenselijke strijder een strijder diep van binnen die zo zwart en sterk was, leek…

Ik geloof dat mijn Verlosser leeft Dat Hij mij alles heeft vergeven Dat ik met Hem mag overleven En dat Hij mijn leven zin geeft. Ik geloof dat God mij altijd gadeslaat Waar ik ook zal staan of gaan Hij weet mijn zitten en opstaan En ik geloof dat Hij mij nooit verlaat. Ik weet mij bij God geborgen Elk ogenblik, bij dag en nacht Hij…

Heb geen foto van je gemaakt jouw beeld staat in mijn ziel gegrift ontstaan in gelatenheid, ben ik in verlegenheid geraakt. Je knielde en telde lidtekens van een zwaar verleden, verteld door zandkorrels in het zand, ze gleden als waterige tijd door de dunne vingers van je hand. Neem geen foto van je schaduw, waarin geen gevoel en toekomst…

We mogen weer hopen Hoorde ik van een buur Er zwemt weer haring In zee Maar wel in het zuur…

Deadline hier, deadline daar alles ’t liefst stante pede klaar e-mails, telefoontjes, overleggen, kan ik al iets over de begroting zeggen? De druk van een volgepropte baan kan ik meestal uitstekend aan al wordt er nog zo aan me gesjord, stoïcijns werk ik door aan een volgend rapport ofschoon ik nu wel denk met een troostende lach: Gelukkig…

als het kookpunt is genaderd en de stoom de tuit ontsnapt bereid ik drank van verse kruiden terwijl mijn hart naar adem hapt warm mijn handen aan jouw adem leg mijn vragen in jouw schoot verlies de angst om te verdwalen omdat jouw hart mijn hart omsloot…

de ruimte om mij heen vraagt alleen alleen maar vragen vragen in de ruimte ruimte om vragen de dag en nacht slapen op m`n schoot met haar hoofd waar wat speeksel uit loopt wat is de dood in een zomer waar genoeg licht leeft…

De ruimte in mijn hoofd is kaal en leeg ik reis naar binnen er zijn geen ramen of gordijnen bestemming is er niet reizen is genoeg de weg er heen is mijn doel het verlangen onderweg te zijn die mystieke ervaring is de vervulling daar verander ik raak ik ballast kwijt om balans te herwinnen de ruimte in mijn hoofd ontdoet zich…

Klein meisje eenzaam en alleen. Niemand die haar begrijpt. Altijd toekijken vanaf de zijlijn. Voelen dat je niet goed genoeg bent. Klein meisje nu een vrouw. Een vrouw die haar verleden afsluit. Op weg naar een betere toekomst.…

Het is en blijft natuurlijk wel een beetje gissen of jij nog weet wie ik ben of was of wat ik in je leven was. Het is misschien ook wel een beetje dom normaal kijk ik niet zo heel vaak om maar ik was gewoon benieuwd of je mij zou missen.…

Wankel, leunend op de vensterbank ziet ze hem gaan zijn pas onzeker, traag het kistje op zijn schouder wiegt het ritme dat maandenlang het hare was de weg buigt af langs gracht en beukenhaag dan sterft de stilte. (Gebeurtenis in 1954 beschreven in 2010)…

Op zoek naar de zin van het leven vond ik jou in een zijstraatje…

Ik kom even naar je kijken Jacques, ik sprak namelijk net even met je vrouw Hoorde dat je ziek was, en nu ik zo naar je kijk, zie ik een uitgemergeld man Je lag op de bank te slapen, en uit beleefdheid ben je overeind gekomen, met behulp van je vrouw, want zonder kun je het niet meer Hallo buurman, spreek ik, ik ben hier nieuw in de…

Speel jij ook wel eens met gedachten vrij spel geef ik ze soms waar komen ze op uit dat is steeds de vraag soms ben ik vrolijk en blij zeker met jou aan mijn zij dan verheug ik me over alles ik voel me opgetild en vrij soms ben ik somber en droevig dan doet alles me pijn ik kan die spiraal niet verdagen ik ben van de kaart en voel me…

Geen grip op wat je gaat doen, Totale onverschilligheid, Alles overheersend gevoel, Ben ik je kwijt? Onbenaderbaar, Afstandelijk en koel, Alles vertrappend, Als zonder gevoel. Ik moet… Loslaten Met mijn verstand, Met mijn hart nooit……

zoveel voetstappen in verzengende hitte dat vraagt verkoeling…

een oude lappenpop is opgestaakt aan het metalen hek dat roestig open kraakt waar ooit het landelijk odeur de hoeve welvaart bracht hangt nu de vuilnisgeur verlaten is het land de wijngaard overwoekerd druiven zuur en klein toch ooit drie sterrenwijn het dorp is grijs vervallen de laatste vrouwen zullen nooit bevallen hun kinderen…

als ik uit de kast moest komen dan zou ik alles uit de kast halen…

ik zie een open deur van een huisje op de hoek stap wat naderbij en ruik de geur van een motor, grof geweld met een gele kleur is het hier wat ik zoek ik roep met luide stem volluk, tot twee maal toe zo heerlijk ouderwets en bescheiden men stapt niet zomaar binnen dat veroorzaakt burengeklets kom maar door hoor ik vanachter uit…

Als de maan en de sterren evenredig staan. Kijk ik je in je diepblauwe ogen aan. De twinkeling die ik zie. Is complexer dan astronomie. Kleine sterren, goed verspreid. In jouw diepblauwe ogen, die ik niet vermijd. Ik ga op zoek naar de maan. Die ik goed zie als je dicht bij me komt staan. Het oneindige licht, voor eenieder een streven.…

Ach, weef en zing, Tot ik dat uiterst oord vergete, Waar stil de witte nevel hing Op 't stroomloos nat der bleke Lethe; Dat ik de weg niet weder wete Naar 't kilst van mijn herinnering, Ach, weef en zing. Ja, zing en weef, Opdat Uw sluier 't heir der schimmen Bont met zijn beeldenspel omzweef; Bedek het bloed, waar zij naar grimmen, Verberg…

De gele trui stond Andy Schleck heel goed Hij reed in volle vaart naar boven toe Hij was het demarreren lang niet moe Maar vloog er volop in met al zijn moed Helaas: zijn ketting gleed er zo maar af, Alberto Contador versnelde toen heel laf!…

zoals het licht zal het altijd zijn vergeten de nacht verdreven de pijn voor altijd ontwaak ik de zon zonder spijt zonder angst niet bang voor het licht dat schijnt bescherm jij ik kus kus jou en jij jij kijkt en ziet mij dit afscheid duurt niet lang ik streel, streel jou je wang je zilveren haar tot gauw tot daar…

Maandagavond, een snikhete aula Twaalfjarigen op de planken Een treinreis als metafoor Voor de door hen afgelegde weg De jongens staan er als mannen De uitgelopen schmink van hun baarden Ik ben er voor hem Hij staat tussen zijn vrienden Het eerste loslaten Lijkt vanavond voor mij Nog maar zo kort geleden Ik beleef het opnieuw Het gezang…

Een tegenslag een dip een dal even terug bij af. Dat gevoel Van alleen zijn en weemoed steekt de kop op. Zonder jou lijkt alles niets maar kom op ik bent iets. Meer dan dat ik ben een vrouw en heb liefgehad…