Alle inzendingen, jaar 2011, week 26

's Avonds loopt een kind peinzend achter het huis om, ziet door zwarte boomkruinen het sterrenrijk: hoge èn verzonken hemels binnen bereik van één wijd, overweldigend vorstendom. Benauwend klein is de wereld rondom, glazen wanden onder duwende lucht gelijk. Het ventje voelt zich ontmenst, onbelangrijk: een wilde snoek in de goudvissenkom.…

Ik heb angst. Angst voor Nederdiets brabbelende CDA’ers met een Franse voornaam, voor stroop om de mond smerende penningmeesters van de dorpsharmonie, voor middeleeuws denkende, angstvoedende engerds die zich Europeaan noemen, naar verre oorden op vakantie gaan en juichen als kleurrijk Nederland scoort tegen Duitsland. Ik heb angst voor…

(de dorpsgek) je ziet ze frequent 'zonderlingen' die consequent in eigen wereld leven maar nergens zoveel als in Frankrijk je hebt er daar beslist wel eens één ontmoet in een dorpje in de Ardeche "au centre de village" waar hij een betoog houdt voor zichzelf bijvoorbeeld St.Jean le Centenier(7-6-'11)…

Korte velangens, ogen vol verdriet, een kleine glimlach gun je me, maar liefde voel ik niet.…

Het leven lijkt donker, duister, het is nacht. Maar toen kwam jij, je bent zo lief en zacht. De wereld werd wazig alsof er een zeepbel om ons heen gespannen was, gescheiden van de wereld door een dun laagje glas. Je tilt me teder van de grond, ik kijk in je ogen en ik voel je mond. Ik wil niets liever dan samen zijn met jou, de zon die schijnt…

De weerberichters hebben gesproken. Er nadert iets ontzagwekkends, dat niets ontziet en alles ontzet, dat ons hagelend zal bespringen en bliksemend zal verblinden. Een klaarlichte nacht, die alles zal verduisteren. De weerberichters hebben gesproken. De dag is gesloten.…

Zo graag zou ik nog eenmaal daar samen met je lopen langs die rivier genietend van watervogels of planten, met gewoon plezier in alledaagse landschap met koeien kalveren paarden of schapen in de wei wijzend op springende vissen in het water samen kijkend naar vogels in de lucht de verschillende vormen van de wilgen dikwijls denk ik daaraan…

Oma; je hebt iets fout gedaan; ik zie maar één engel voor je raam; en wij zijn met z'n drieen! Dan zie je het verkeerd m'n kind Kijk nog maar eens goed. Ik wed dat je in mijn huis echt drie engelen vindt; Hou goede moed. O, ja oma ik zie het nu; en wie ben ik? Dat mag jezelf bepalen! Mijn kleinkinderen zijn engelen hier en…

Als het doek valt van binnen en de dood een sluier trekt verlies het wint van winnen en de horizon zich strekt probeer dan juist te leven met je lichaam, ziel en hart rouw, veelal, duurt maar even want de dood is niet apart ----------------------------- Dit gedicht draag ik op aan Balten S. te R.…

Een merel kwam zich nestelen in mijn tuin een bloempot heeft hij uitgekozen achter een geranium wit vliegt hij af en aan op manshoogte ik kan er makkelijk aan hij kent mij Lancaster in zijn naam een bloempot aan een nagel zo wankel zo simpel zo lichamelijk is het bestaan vindingrijkheid daar komt het op aan…

nu de dreiging is gekomen en er wolken zijn ontstaan vertellen alle grote bomen van de regen komt eraan haal de was nu snel naar binnen hou de plu maar paraat het kan nu elk moment beginnen je weet wel hoe dat gaat als je toch de sprong gaat wagen ondanks gerommel in de lucht is dat om moeilijkheden vragen zelfs de vogels zijn gevlucht…

elke regel klopt tel ter verificatie de lettergrepen…

heb het bos ontsloten bomen en struiken zichtbaar gemaakt het wild heeft een bosrand de vennen verwaterd pas later plag ik de hei kan ik jou blij ontvangen weet jouw verlangen als koningin van het woud een landhuis van hout dit beschermd gezicht wil ik jou gaarne geven om er samen voor altijd te leven…

alles is zon en brandt in de verte duizelt het de kolos in het blauw aan de omstreden einder versteent het woud ontmantelt de boom korjaal met de krijger wordt rotsgraf een volk dat verdwijnt in de verte valt de kolos in het zand grijnzend in zenit geen schaduw geen schaam meer te zien --------------------------------------- uit: 'Vluchtig…

Vaak uitgemaakt voor 'zeikerd' en 'verrader' Maar achteraf in elke speculatie De zo gemiste redder van de natie Al brengt dat een verspeelde kans niet nader Aan heel zijn loopbaan tussen paal en lat Kleeft, nu nog meer, het eeuwige 'Stel dat...'…

Het is rustig in de nacht jouw woorden verdwijnen langzaam uit het geheugen, lachwekkend misschien maar de somberheid doet me dwalen ik volg de duisterweg naar heimwee waar nachtbloemen wiegen in herinnering en misschien schrijf ik je nog een lange brief over hoe fijn het was samen in het liefdesbed wanneer herinneringen dreigen te vervagen…

Een man slentert rond in de hof verslijt onder zijn zolen kronkelpaden tussen de verscholen witte gebouwen Het vliegend zaad van een vlier tikt droog en hard het voorhoofd aan maakt zo verdeelde gedachten één Het zou een meteoor kunnen zijn maar neen, er is niets ongewoons geen gat dat van voor naar achteren loopt Het hart klopt onvervaard…

Aan het einde van mijn avontuur Heb ik lief en leed gegeven En overzie ik pas mijn levensduur Mijn god, wat duurde dat maar even..…

soms denken mensen dat ze niet kunnen schrijven, maar iedereen schrijft zijn eigen verhaal. Elke dag opnieuw. jij kunt bepalen wat er gebeurt, want jij bent de baas. in jouw leven, in jouw verhaal, in je eigen levensverhaal…

De zachte regendauw ligt aan de voet van de dijk het gras ontwaakt aarzelend in zonnestralen het pad is volmaakt alleen mensenvoeten kunnen verdwalen vruchtbaar land, het rust in de vroege ochtend de zon schijnt niets anders verlangend zichzelf te zijn de dag schrijft een gedicht in een blauwe lucht waar beelden zweven, wolkenwit…

Zal je me nog wel herkennen mijn liefde voelen die er nog steeds is voor jou. Herinner jij me nog als een roos die eens in volheid bloeide maar langzaam zijn kleur verloor. Als ik sta aan de rand van het leven en er straks een eind komt aan mijn aardse bestaan. Dan uit de schaduw zal stappen de eeuwige warmte zal voelen die me liefdevol…

Soms staat de tijd even stil bij kleine of grote dingen net hoe je het zien wil we kunnen de tijd niet dwingen woorden blijven op de plek alsof ze niet zijn uitgesproken opgesloten tussen muur of hek als vuurwerk dat niet is ontstoken gedachten blijven peinzend staan in momenten van stil staren als wij elkaar niet meer verstaan en ons…

Strand lekker strand zand warm zand Ik hou van jou kust van Nederland Gestreepte ligstoelen de geur van zonnebrand Ik hou van jou kust van Nederland Zonnebrillen op machiatto in je hand Ik hou van jou kust van Nederland Spelende kinderen stelletjes hand in hand Ik hou van jou kust van Nederland Zout op je huid verbrande bikinirand…

Het duizelt tomeloos ik tast naar houvast waar niets mij meer overeind houdt dit landschap stoot mij uit alle banen van gaan ik wil spreken maar hakkelend verstom ik slechts de stilte, hooguit een fluisteren mag hier binnentreden een ongrijpbare mengeling van kleuren, lijnen en contouren verdooft mij de ranke masten betasten de dampen die…

De zon achtervolgt mij, ik volg de zwarte geest als wij de hoek omgaan van de Schaduwlaan zijn zij er plotseling geweest…

Vroeger werkte ik bij, Een muggenzifterij. Een van mijn taken, Was er olifanten van maken, Een heidens werk voor mij. Hoe van een mug een olifant te maken, Zijn specialistische zaken. In meerdere fasen, Moet je de mug opblazen, Begin met een slurf te maken.…

(tanka) aaneengesloten verlaten lege coupés een eindstation daarbuiten beeft in stilte hun koude verslagenheid…

De priester gaat naar Tamarinde. Een ongeluk is net gebeurd. Ravijndiep wordt door haar getreurd, omdat ze Joost mist, haar beminde. Hij is bij haar vanwege troost en zegt: 'Bezweken aan z'n wonden heeft hij de hemel nu gevonden. Verwelkomd door de Heer is Joost.' De man is zeer met haar begaan. Z'n troost spreekt Tamarinde aan. Ze klaagt…

boven alles uit klonk onmiskenbaar het gefluit van een vogel ik volgde zijn tonen in loopjes en trillers ontdekte de melodie in zijn lied en refrein langzaam kwam vrede en rust de drukte voorbij maar hij sloot de avond in solo met stilte als tweede partij…

Met 'Rutte' lijkt het tij voorgoed gekeerd: geen geld meer voor cultuur en zorgverlening of plaats voor tolerantie nu de mening van Wilders en zijn aanhang prevaleert. Wie wel beschaving voorstaat gaat vandaag aanhoudend protesteren in Den Haag.…