155 resultaten.
GELIJK HET GRAS
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 146 In plaats van te vragen hoe gaat het je?
Stellen- hoe staat het met je groei, veel
Onkruid tegengekomen, genoeg warmte
Gehad, toch geen vergif?
Want, te weinig vocht en je verdroogt, teveel
Water en je verdrinkt, een hittegolf en je
Verschroeit
Te horen krijgen dat zij op het nippertje
De strenge vorst overleefde en nu in grazige
Weiden…
De Conradstraat vanuit de ooghoeken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 409 In de zwijgende straat de voetstap;
hakkentik of een met kolenschopecho,
wie weet wie er nadert?
Broek-, maat- of trainingspak
en wat dan nog...
Daar is de verende sportschoenentred,
de gumizolenparadepas, piepend
in de regen.
En dan nog,
wie - o wie - houdt de helft van
het naderen geheim,
als hij achter je loopt
zonder geluid?
Jij,…
De Conradstraat vanuit de ooghoeken
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.793 In de zwijgende straat de voetstap;
hakkentik of een met kolenschopecho,
wie weet wie er nadert?
Broek-, maat- of trainingspak
en wat dan nog...
Daar is de verende sportschoenentred,
de gumizolenparadepas, piepend
in de regen.
En dan nog,
wie - o wie - houdt de helft van
het naderen geheim,
als hij achter je loopt
zonder geluid?
Jij,…
Nu Doen Ze Het Weer!
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 370 Ze waren indertijd antagonisten,
De ene hekelde het rotbeleid,
De ander zei in de verkiezingsstrijd,
Dat ze gevaarlijk zijn, die socialisten.
Verwijten waren toen niet van de lucht,
Maar nu is elk verschil vlot overbrugd.…
Evolutie of schepping ?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 316 Ieder verzamelt eigen ammunitie
Voor schepping of evolutie.
Maar om te evolueren
Moest er toch iets existeren,
Is mijn contributie.
Maar kun je de vraag beperken
Tot enkele aardse werken?…
REGEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 157 Wie z'n leven
inricht op regen
houdt het geestelijk
langer droog!…
Aardse sferen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 205 Of ik je ooit weer ontmoet
na een sterven in de toekomst
wanneer we zonder leven zijn
en het gemis geen pijn doet
zal ik vragen aan de herfstvogels
als ze afscheid nemen
en ik beloof je
in aardse sferen
tijdens dit herdenken
ben ik mezelf
en blijf ik aan je denken.…
Sjarapova
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 De vrouwentennisorganisatie WTA wil via het verbeteren van de ademhalingstechnieken het kreunen van de speelsters bij het slaan van de bal aanpakken.
Sjarapova is het daarmee eens, hoewel zij het hardste kreunt van allemaal.
Bij tennis is het zaak erin te kleunen,
Verbeten slaat zij zo hard elke bal
Dat iedereen haar inzet horen zal,
Het gaat…
’n dialoogje met de liefde
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 337 jouw ogen
wanneer ze mijn wereld
raken
zachter in verbazing, jij mens;
man van duizend dromen
je kleurt me
in het klaverveld, het verlangen
welwillend bevrijd
ik fluit naar herfst
en hoe hij ruist en reikt
naar stille rust
naar de vogel en zijn maatje
die samen het antwoord
voltooien
in de warme ruimte
van hun nest
jij…
Een mooier later
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 237 (Het leven als kunstwerk)
Met mijn handen die Hij gemaakt heeft
schep ik een kleine hemel
over land en water
en later rots en strand
pover en verlaten
alles wat nog in mijn herinnering leeft
De wind draait om oud gebergte, om
lovertjes en platanen
waar liefde pijn verdreef
Dit is wat Hij mij geeft
iets sterkers om in te geloven…
De vermakelijke historie van de vogel Iks en Ik
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 568 Hoog in zijn boom zat de vogel Iks
Vermakelijk waren zijn bonte kleuren
Die schitterden hel en fonkelden fel
Want de zon scheen gratis voor niks
De vogel Iks amuseerde zich niet
Hij zat daar treurig te koekeloeren
Hij was levensmoe: hij deed er niet toe
Hij jankte haast van verdriet
"Om mij heen wordt het oerwoud zo rap gekapt
Dat ik straks…
Emily
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 174 Koningin van
Het solitaire vers -
Dichtkunst in volle
Eenzaamheid geschreven
Die zo velen
Ook na jouw
Heengaan honderd
Jaar en meer
Nooit ging vervelen -
Jij die je aan
De hoop nauwelijks
Durfde over te
Te geven, wist dat
De menselijke geest
Verder dan het
Uitspansel reikt
Schreef dit vers
Om de medemens
Die in…
Straatbeeld
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 165 't Lijkt wel
Eeuwig te zijn het
Beeld van hoe
Het toegaat bij
Ons in de straat
Vredig en in
Alle rust rolt
Het leven hier
Voorbij -
Na vrijdag
Is behalve de
Lantarenpaal bij ons
Voor het huis
Niet alleen het
Straatbeeld, maar
Ons wereldbeeld
Voorgoed verwrongen
Stationsweg/Kerkstraat Haren, 21/09/12…
Wellust
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 103 Wellust zwelt
in haar blik
haar handen
in mijn haar
wat is het dik
ze steunt
haar vingers strelen
haar vingers spelen
eerst teer
dan wild
wat zijn ze zacht
ze leunt
ze steunt
ze kreunt
en slikt…
Waardevol ( voor J. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.317 Jij hebt de kleine vlam
in mij
tot warmte
doen groeien,
mijn sterke Licht
tot inzicht ontwikkeld
en mij mijn goede hart
mee laten voelen
met elke smart,
zodat mijn ziel
uiteindelijk net als
jouw unieke, kostbare ziel
het intens goed leerde te bedoelen
met elk mensenleven
op aarde als in de hemel
tot liefde samenviel
en…
De ranke stelen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 179 waar vroeger
lente binnen kwam
tocht nu de kou
trekt langs
onze warme plekjes
verkilt wat ik vertrouw
zacht streel ik
je bloemen op het raam
de ranke stelen
maar snel
valt er een traan
daarna nog velen
de kristallen
in je ogen
zijn gedoofd
je hart bevroren
ons lieve samenzijn
is voorgoed verloren…
kruiwagen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 362 Hier sta ik dan te staan
al in uw tuin haar schuurtje,
soms word ik helaas uitgeleend
aan wie ook in ons buurtje.
Men gooit mij vol met bladeren,
dat valt dan nog al mee,
maar soms is het ook mest,
men denkt ik ben een plee.
Het noemen van mijn status
is toch wel overbodig,
want wil men ergens komen
dan heeft men mij toch nodig.
Al…
In pose voorbij
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 Zij liep in pose voorbij
Haar voetstappen klonken helder
in de holte van de maan
Met haar verdriet onderhuids
laat zij mannen slechts verlangen
met heel af en toe
Een mooie pijl van de boog
die in een wirwar van woorden
trefzeker
Zonder twijfel of veel angst
Met veel passie en goed gericht
doel heeft getroffen...
Waarom kiest zij geen…
Nu
gedicht
2.0 met 19 stemmen 13.169 Nu moeten wij aan veel meer traagheid wennen,
aan liefde die verdween en aan wat nog resteert
aan teerheid in wat najaarslucht en geur van dennen
en aan hoe-het-kon-zijn-gedachten die je nooit verleert.
Aan bijna-niets, en aan voortdurend 4 dezelfde muren
en aan een belsignaal dat nooit weerklinkt,
aan twintig keer per dag door ramen naar de…
U.U. iets voor u?
snelsonnet
2.0 met 4 stemmen 268 Wie straks aan de U.U. studeren wil
Is zeker niet op voorhand toegetreden
Men test eerst op mentale weerbaarheden
En of de keuze meer is dan een gril
Test men ook of het iemand is gegeven
De beursperikelen te overleven?…
AAN DE MAAN
poëzie
2.0 met 3 stemmen 792 o Troosteresse in leed! o vriendelijke maan!
Hoe kalm drijft gij daar ginds in 't blauwe diep der heemlen!
U groet het avondkoeltje en ritselt door de blaân
Van berk en populier, die in uw glansen weemlen
Misschien doet ge ook uw licht door 't bontgeschilderd glas
Der dorpskerk op het graf van mijn geliefden dalen;
Maar ach, al drong ge ook…
Over slabakken.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 249 Je moet aanpakken
In plaats van slabakken.
Maak voort,
Zoals het hoort,
als je wilt sla bakken.
Want iedere kok
Is tegenwoordig aan de wok.…
Zalige onwetendheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 166 Waarin hoop
nog alle ruimte heeft
regenbogen herkleuren
de zon eindeloos
niet onder gaat
woorden stil ongesproken
zinnen ongelezen nog
denken voorlopig onoverdacht
het zalig nog niet weten
van een hoofd ver weg
ergens in de wolken
wie wil de kilte al voelen
als de warmte er nog is…
Ode aan de tweede lente
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 208 Pril in de herfst
Nu, begin van dit seizoen
Zie ik heel fraaie bloemen
in hun fleur rijke doen
Dieper van kleur
krijg ik ze op de lens
Net voor de bonte avond
beleef ik het intens
Zo is het een feest
om met het hof van heden
die kleurrijke gaarde
vol bewondering te betreden…
STOF
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 Als je veel te breed van stof bent
snapt niemand meer je verhaal
en uiteindelijk
trekt niemand meer iets van je aan
en sta je feitelijk in je hemd!
Deze hartenkreet draag ik op aan JJK te R.…
wees
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 217 tijd zonder
tijd
zonder woorden
vliegt
als je handen
mijn rug
raken
teder
strelen
zeg ik je
zonder woorden
tijd
onze tijd
blijft
zonder tijd
zijn wij…
Koffie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 384 ik dronk een kop koffie
had 'm nodig
dacht ik - als zo vaak
volgend de routine van mijn
ik-drink-koffie-automaat
ik sta op
loop een loopje
druk op een knop
koop een koopje
en bega
weer mijn koffie overdaad
koffie wat ben je
koffie o wie?
je laat mij maar lopen
je laat mij maar drinken
ik laat mij maar slopen
zachtjes aan zinken…
Lesbisch
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 193 Een schatrijke Chinese zakenman biedt 65 miljoen dollar aan diegene die met zijn dochter Gigi trouwt, in de hoop dat zij dan hetero zal worden. Gigi Chao is lesbisch en getrouwd met een vrouw.
Haar vader had zijn dochter heel erg lief,
Het lesbische gevaar wou hij bezweren
Door haar te veilen aan schatrijke heren,
Wat dat betreft is pappa erg…
tijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 198 de tijd
tikt onverschrokken door
minuut na minuut
tikt hij verder
rigide en gestructureerd
op goede dagen
verdenk ik de tijd
ervan stiekem
wat sneller te gaan
op mindere dagen
maakt hij zich schuldig
aan traagheid
lijkt me
de tijd,
zo abstract,
niet grijpbaar
de tijd
is machtig
hij verandert alles
door de jaren heen
een persoon…
God en Sint
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 967 Mijn ‘grote liefde’ had ik toch als kind. Vader
en moeder, God en Sint, geen latere liefde
haalde het daarbij. Wat hield ik veel van hen,
wat hielden zij van mij! Het was een liefde
die mij vleugels gaf en achteraf, herinneringen,
bitterzoet. Aan wasgoed dat te drogen hing op
houten rekken rond ’t fornuis; aan een te klein,
te koud, te vochtig…