Alle inzendingen, jaar 2012, week 48

het liefst zou ik bij je zijn zo vredig als je daar ligt en stil sta ik aan de rand van jouw wereld jaren tellen niet meer en ik wil weer alles opnieuw beleven…

Hier volgt een vertelling Over een taakstelling. Zoals vaak gezegd, Wordt die gewoon opgelegd, Vaak een heuse kwelling. Enkel het stellen van de taak Is vaak een schone zaak.…

In de schaduw van tijd doolt het kind in een thuisloze ruimte op zoek naar liefde Zijn rijpe adem wasemt eenzaamheid Het hongerige hart echoot verlangen rust te vinden in zijn licht Maar het huis van de geliefde fundeert niet op moeras De muren geven rust en benauwen tegelijkertijd: Kom mee naar de kermis Verleid me met erotiek…

'U was van grote waarde als croupier Om mensen naar de speeltafels te lokken U hielp ze daar hun centjes te vergokken Maar nu zit ons bedrijf in de puree Nou ja, ontslag, dat klinkt meteen zo cru Ik zeg het liever zo: Rien ne va plus.'…

Veel ZZP-aanbod Ik kan nu uitkiezen Ga dus niet meer over Een nachtje ijs Neem geen genoegen met Uurtje-factuurtjewerk Nee, ik wil vooraf Een messcherpe prijs…

zij wil glittertjes en glimmertjes ook nog een prins op het paard nu scheldt ze hem dagelijks verrot omdat het nooit genoeg is hij ontvlucht moegestreden hun huis met geblakerde haard vindt elders nergens rust voelt zich totaal verscheurd prinses, kan jij niet zien dat de schoorsteen bijna instort? een geldboom staat niet in jouw tuin…

Lieve moeder, De laatste dagen heb ik nagedacht en getracht voor jou een laatste gedicht te schrijven Het zal nooit worden volbracht Ik heb ze allemaal verscheurd Want geen gedicht zal ooit kunnen vertellen wat er in ons verdrietig hart gebeurt…

Volgens de mensen van Michelin krijgen Nederlandse koks zelden drie Michelinsterren, omdat de koks te weinig smaak hebben en bovendien moleculair koken. Laatst at ik in een peperdure zaak Die van de Gids twee sterren had gekregen. Nu weet ik wat daarachter wordt verzwegen, De kok daar is gespeend van goede smaak. De alchemist die chemisch staat…

Op die dagen wanneer de storm zijn noten kraakt En de natuur de laatste bladeren laat Is de mist dan eindelijk uit de lucht Koning winter ontwaakt keert almachtig terug op de troon Als kristal hoe moedernatuur mij raakt.…

wat is er zaliger dan zonder valse schaamte met gesloten ogen je tijd verdoen ver weg van het dagelijks gemodder je zelf warmpjes te rusten leggen gelijk het kindeke op een bedje van rendiermos en dromen van een vredige kerst wanneer er buiten nog wat sneeuw mag vallen dan is het plaatje voor mij compleet...…

in den beginne een beetje stro een kribbe een kind wat licht nu een groot glitterding in ons duister opgesteld…

Lange gangen vol immense leegte worstelt ze door voordat ze daar is waar ze wil zijn voetstappen lijken te vertragen daar de grond van modder schijnt waarin haar voeten steeds verder weg zakken wordt het zicht vager, het happen naar lucht ijler tot ze vast zit tot aan haar middel al vechtend hopend op geeft ze zich over aan wat komen…

Iets wat ik altijd voor mij hou wat ik nooit zeggen zou brandt als het hellevuur zo fel in mij zou ik het uiten, zou het stilaan dan uitgaan? het antwoord komt langzaam boven drijven het vuur in mij is niet te doven het zal altijd zo blijven je kan die toorts nu eenmaal niet zomaar verdrijven.…

Hond kan niet kiezen: zoveel takken na de storm om mee te nemen!…

Stuk verwildering: ogen vol woeste vraatzucht bij de Burger King…

wij zochten regels die we ademen konden een waanzinnige liefde om afstand te dragen, ons staande te houden in elkaars lichaam, en uit zoals de slaap van vogels naar zee die nooit afscheid nemen van poëzie van zon en uur, almaar meer hoe verzonnen wij de echtheid het ruiken van de duinen, de vele manieren van gemis en hoe je het litteken…

Sint heeft genoeg van zwartepieten Van neen zeggen en van nieten Daarom komt hij weer uit Spanje Voor het humeur en de franje Natuurlijk geeft hij niemand de zak En heeft hij ook voor jou een pak Een pak dat komt uit het hart Sint hoopt dat het je niet verwart Je wil graag zien wat je krijgt Het wordt tijd dat dichtpieter zwijgt Nu mag…

Zielenpijn kan je niet overbrengen die pijn mag je wel aanvoelen! Probeer het maar! Voel die pijn maar mee het verlicht voor twee!…

Verveeld en balorig had de mens geen oren naar het verstrijken van de tijd Door rap te timen kon hij zich bewegen tegen de richting van de wijzers in Met plus en plus dacht hij de strijd te winnen maar raakte verder in de min Als om de aardas tolden en holden zijn gedachten met hem mee op een been hinkend Tot overmaat van ramp…

Voor mijn vader Eelt op je handen Eelt op je ziel Toen er alleen Vermoeidheid en Nauw'lijks vreugde Nog te ontdekken viel…

Als kerst inslaan wordt En de kribbe een Getraliede winkelwagen Dan wordt het hoog tijd Om te beseffen dat er Uit de geboorte van Christus meer valt te halen Dan louter oppervlakkigheid…

Het is maar goed dat we de hemel niet kunnen zien hij ware je misschien te groot mij te klein of omgekeerd want zien heeft iets van horen staat er niet geschreven ze hebben oren en ze horen niet ze hebben ogen en ze zien niet ik heb het op dromen gezien dromen is zalig dromen een genot ik hoor je al komen dromen zijn bedrog het leven een…

complete vrijheid niet laten ringeloren is een kunst apart elke kracht bedraagt schoonheid zie het menszijn op zichzelf…

je woorden regenden bloemen op het overwinningspad jouw lach gaf mij de vleugels die ik nooit bezat in je ogen glansde de finish al binnen bereik een podiumplaats want door de muren klonk het waarderend applaus van de buren…

(voor Carice van Houten) Je bent natuurlijk geen Kate Bush, maar het is heerlijk dat je liefdevol prevelt, terwijl de wereld koudbloedig doorraast. Je bent teveel actrice om je serieus te nemen, zo met je mooie pakkie en je dartele snoet, maar je hebt me toch enorm verbaasd. Ik ga je diep in de nacht met een walkman beluisteren, terwijl…

Hoewel de duivel zijn dagen afsluit, hevig vuur De wind, aangewakkerd, de loef van liefde afsnijdt Boort de machine voort, als verblijd mensen geen gat zien in die muur zonder licht Die oneindige, behalve de spurt van liefde Zeer gehaast, versneld bedreven die glijdende schaal van het apparaat gewoon kinky gezien haar stoer zijn werkelijk…

Zes makers van de teloorgang: de gebroeders Oud en Eenzaam, de b.v. Ziekte, de firma Dood, het duo Armoe/Honger, slaan in draf mij, hoge hindernis, over de zusjes Hoop Doet Leven echter doen mij nog alle dagen aan, ook als hun rigide minnaars Hartstocht en Radeloos elkaar te lijf gaan 's nachts met broertje Zelf op strooptocht door de…

De componist Ten Holt is heengegaan Zijn stukken hadden haast dat transcendente Te midden van de nieuwsbombardementen Deed zijn memoriam bescheiden aan Muziek als eeuwigdurende hypnose Behoeft dan ook geen schim van glamourpose…

Waar ik van schrok Was de wrok. Al dat opgekropte En dat opgefokte, Al dat gebok. Rancune? Sans rancune!…

ga ga maar ik zal je nooit meer zien ga ga maar geef me nog een zoen voor je gaat…