Alle inzendingen, jaar 2014, week 25

wel dagen kan ik zingen de Vlinderstruik staat op springen, het bloemstuk van mijn dromen staat bijna uit te komen voortdurend kan ik juichen met vreugde mijn lof betuigen, mijn zoete tranen stromen het is niet te ontkomen hij is aan het ontluiken de fleurigste aller struiken, ik ben niet in te tomen straks laat hij vlinders…

Als Absalom hang ik met mijn Lange haren in de doornige Struiken van mijn verleden - Verder wil ik, verder moet ik, Ik weet het, om niet oneindig Stil te blijven staan - Vastgehouden door de tentakels Van de oude tijd zit ik gevangen In alles dat mijn bestaan bezwaart; En toch zie ik licht, daarginder, Daar in de verte, daar wil…

vanaf een veilige afstand zie ik je tranen ze stromen in momenten van grote angst en dat voor zo’n klein meisje kleine handen uitgestrekt zoekende naar hulp, gereed om te slaan benen gemaakt om te rennen om te vluchten vanaf mijn veilige afstand sla ik je gade meer kan ik hier niet voor je doen wat rijst uitdelen, je veiligheid garanderen…

Vaak vonden we dat wat hij zei Zo nietszeggend was, zo vaag, Hij draaide meestal om de hete brij Met louter wollen woorden - Vandaag schiet hij behoorlijk Uit zijn slof, houdt zo maar een tirade; Als hij dan eindelijk is uitgesproken Concluderen we met ons allen dat zijn Teksten nog nooit zo uitgesproken helder Zijn geweest - nu alleen…

hoe diep mijn zucht langs het vensterraam morgenzorgen mengen zich in de schrale lucht een spoor van zand leidt naar de hof een vertrouwde zetel nodigt als een open hand och, zie mij hier staren de verte heeft geen weet van dat… hetgeen ik wil bewaren ik kerf het in de nerven van een vallend blad zo is het vastgelegd de aarde zal…

Ik liet telkens alles los in mijn leven, om het daarna weer te hervinden, maar aan jou bleef ik me binden, poëtisch als spiritueel, en vooral ook hartelijk emotioneel.…

Min de stilte in uw wezen, Zoek de stilte die bezielt, Zij die alle stilte vrezen Hebben nooit hun hart gelezen, Hebben nooit geknield. Draag uw kleine levenszegen Naar het dromenloze land, Lijk de golve' haar oogst bewegen - Tot zij zachtjes breken tegen Het doodstille strand. Zie de boom de paden tooien Rondom zijne stille voet…

Het is zo vandaag als altijd, heel lang zijn als altijd de dagen, als altijd smelt elke dag te vlug het blokje ijs, terwijl men nog dagen kijkt naar zijn huid, overal gaten die er gisteren niet waren, overal heden ontwaart, af en aan snelt met afval en water, als razend de lieflijke geile maagdelijke wijnranken bijsnijdt, is het plotseling…

daag voorzichtigheid uit zet stokslagen en steniging op de tocht om te verliezen de frisse wind die af en toe waait is de verzegeling waard van oude gebruiken nog heeft rode lak de zachtheid van de middeleeuwen hebben wij misschien te lang gewacht zij gaan als lichtend voorbeeld langs het firmament de goed opgeleide jonge vrouwen…

Ja, Klijnsma heeft het beste met u voor: Uw ouderdomspensioen daalt vast en zeker Dus waarom wordt u zelf geen groentekweker Begin een moestuin en eet lekker door Maar Spekman zegt: dat moeten we niet willen Hij heeft met haar een appeltje te schillen…

In Haagse hofjes en wegen kom je haar tegen de concubine van de VVD onder de mondaine rok van Rutte snuift ze goud op snee van het heilig boek der grondrechten neemt ze slechts het schutblad mee.…

de Graslei zomert, kinderkoppen blinken er hangt een zweem van wellust in de stad studenten nemen loom een zonnebad het carillon laat vreugdeklanken klinken terrassen stromen vol, bezoekers drinken met smaak het onvolprezen gerstenat op gevels heeft de kunstzin vlam gevat de Leie laat de eeuwen traag bezinken de rondvaartboten varen af en…

Soms heb ik zo'n hekel aan jou, dat ik met alle plezier zeggen zou, krijg de zenuwen, krijg de hik, krijg voor mijn part een oog zo blauw, dat je nooit niet zien zou, dat ik zap zodra maar blijkt, dat de reclame weer opduikt! En wat ben ik dan blij, met een bezoekje aan het toilet, daarmee is de toon wel weer gezet!…

En dan ineens, ben je vijfenzestig Dan ineens ben je met pensioen Dan ineens hoor je bij de club van oude mannen Dan ineens, heb je alle tijd om van alles te doen! Dan ineens, is daar die mijlpaal Kijk je met andere ogen naar jezelf Maar bedenk een ding, want da's zeker Er zijn er zat, die niet zover komen! Dus wees blij met deze mijlpaal…

Zit er nog vaart In onze welvaart. Statistisch gezien Een beetje misschien Of het wel of niet vaart. De schijn Van welzijn.…

oeverloos gemis vreet aan mij als een woekerende tumor die gulzig aan mijn leven zuigt tot ik op een nacht bij volle maan van het dak zal stappen en uitzinnig lachend te pletter zal zweven tot vergetelheid…

Vandaag brengt zonnig zomers weer. Gele bloemen spelen stil trompet. Wolken flarden witte rook omhoog. De zon kijkt op ons mensen neer. Vandaag wil iedereen luisteren. Merels zijn gestopt met zingen. Een Airbus zet stil zijn daling in. Alleen bomen blijven fluisteren.…

zullen we de nacht verdragen elkaar niet in woorden vatten ons in stilte oefenen zullen we gekleurde herinneringen dragen elkaar blind omarmen ons in dromen hullen zullen we gewichtloos samenvallen elkaar vinden ons ingraven in licht zullen we de loden uren vergeten elkaar troosten ons vermengen met zilte tranen zullen we het…

Voor Jeannet Heb vanmorgen weer Die band om mijn hoofd, Deken van grijze wolken Die hoofd, ogen en oren Op het eerste gevoel Zo maar verstopt - En dan hoor ik halverwege Deze lome zondag ergens Ver weg zo maar die Prachtige pianoklanken Die in slechts een handvol Minuten mij wakker maken Door de eeuwige kracht Van de muziek…

Voel de lauwe midzomerbries Om mijn gespannen kaken Hoor vogels van allerlei pluimage Kwinkeleren dat het een aard heeft - Ik die zie met mijn gevoel, Lees met mijn oren en vingers, Diepgevoelde sensaties Die binnenkomen door mijn neus, Pannenkoek met spek, kaas en appelkaneel Die lonkend op mij wacht, Leef maximaal in het hier en…

Ik heb me verkeken op de jaren, maanden, weken hadden zij nog dagen, uren of zou het nog slechts minuten, seconden duren ik ben de tel kwijt geraakt alsof ik ontwaak uit een diepe slaap.…

Straks kampen we met een pensioentekort Te weinig om behoorlijk van te eten Dus Jetta laat ons nu vast peentjes zweten U krijgt een eigen moestuin op uw bord 'In plaats van steeds maar bij mij aan te kloppen Gaat iedereen zijn eigen boontjes doppen'.…

Als de avond valt Val je zoals Altijd ook binnen in me Dan schijnt het vergeelde Licht door de bovenlichten Van de deuren de donkere Traphal naar beneden binnen En komen rust en z’n broer onrust Hand in hand m’n kamer Binnen, je lach, nee ik Zeg het fout, je, hoe moet Ik het zeggen, je even Tot rust komen kwam hier Dan aan, samen met je…

Het was altijd onze liefde die me deed leven en die bleef staan, ja zelfs voorop stond. Het was altijd onze verbondenheid met dood en leven die ons deed kerk gaan, waarbij we elkaar vonden innig en wederzijds, ook integer deed ons contact elkaar hervinden, waardoor wij samen uiteindelijk een nieuwe wereld binnen konden.…

Geef mij een lichaam waarin ik kan verdrinken, waarin ik kan vluchten. Ergens in het licht van een glooiende zon, zonder verleden of toekomst. Een pijnloos eiland in een zee van blauwe lucht, een woud van groene weelde, een strand van golvende haren. Geef mij de sterren, een ziel, geef mij een lichaam.…

t Regent op t Hogelaand, beetje bie beetje wordt t stiller. Gerdien van hogerhaand doezelt om dieken en tillen: t regent op t Hogelaand. Beetje bie beetje wordt t stil en dwaars tegen zin en verstaand zol k mit verdoezeln willen in dook aan wotterkaant. Beetje bie beetje wordt t stil in de regen op t Hogelaand. -------------------- Wizzelbörg…

ik speelde met wolken liet ze groeien en bloeien gaf ze een schitterende lading stapelde wit rondde met groen en zwart het blauw van de hemel waarschuwde mensen met donker gerommel voordat de donder knallend brak maakte het zwerk tot toonbeeld van sterke krachten in het altijd zo rustige weer zelfs mijn vriend vlaagt en stormt…

Sumeriërs ontwikkelden het schrift Dat was zowat vijfduizend jaar geleden Er is héél veel gebeurd van toen tot heden Men leest en schrijft niet meer, men is op drift Als ik aan ISIS denk… dan móet ik wenen! Wat doen we morgen tegen de Chilenen?…

De lucht wordt ijler, de eindeloosheid schijnt Door 't eindig huis, waarin wij, aardsen, wonen. Uit een ver dorp rijzen de stille tonen Van de avondklok, hoog in de lucht verreind. Zie: voor mijn blijde blikken baadt nu heind' En ver de wereld in de glans van 't schone, Hier: bomen met de zilvren bloesem-kronen, Aan d'einder 't scheem'rend…