122 resultaten.
De Schepping 3
hartenkreet
4.7 met 3 stemmen 90 Genesis 1 - 9:13
Toen God zijn adem weer hervond
Ging Hij dra aan de slag
Het was al water wat er stond
Geen enkel vruchtbaar stukje grond
Dat op het droge lag
Hij zei: ~Hier moet iets aan gedaan
Met al die nattigheid
Kan er geen boom of plantje staan
Ik pak het met de dragline aan
Er is maar één dag tijd~
Hij groef wat kuilen in…
Kist na kist na kist...MH17
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 492 Onder de stralende zon
Een eindeloos ritueel
Kist na kist na kist
Van ruim naar wagen
Gevat, getild, geschouderd
Gedragen op gelijke wijze
Kist na kist na kist
Van ruim naar wagen
Een fles rolt voorbij
Rimpel in het ritueel
Kist na kist na kist
Van ruim naar wagen
Nog zoveel te gaan
De komende dagen
Kist na kist na kist
Van ruim…
Negentig +
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 229 na 'n telefoontje vol paniek
over 't kwijt zijn van haar pinpas
haast ik mij naar het huis
van negentig plus
daar vlij ik neer op de bank
en vind het boek ' Poëzie op Pootjes'
met daarin mijn naam 'zal ik je
mijn gedicht voordragen ' vraag ik
aandachtig luisterend
wordt ze weer rustig
nu belt ze mij iedere dag
om te vertellen…
Met duizend draden
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 195 Een moeder aan haar oudste zoon
Voortijdig mij voorgegaan
Die uit mij geboren was:
Weet dat het goed is,
Eind aan lijden en pijn,
Adem die steeds moeizamer
Zijn weg naar binnen vocht -
Heb die me lief was laten gaan,
In liefde, in vrede,
Maar zie elke dag je lege plaats;
Heb er vrede mee dat jij
Er niet meer bent,
Er niet meer…
Laaggebergte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 ruig land is sprakeloos
versmelt zijn gemoed
met glooiende kleuren
hier laat vaste grond
zich graag omarmen
door oneindig zicht
het oog is onooglijk
in zichzelf gevangen
tussen binnendeuren
door verzonnen orde
voorbij verwondering
over het levende licht…
Mijn stad
netgedicht
4.5 met 6 stemmen 269 De straten hebben namen
van mensen en betekenis
en anderen anoniem
zijn zonder stem geboren
de pleinen staan vol bomen
‘t volk heeft daar haar dromen
en vrienden zonder geluid
gaan onbemind verloren
de buurten zijn net dorpen
maar zonder sterke schouders
de schooiers die verliezen
die hebben vaak geen ouders
de parken zijn weemoedig…
De schoolprijs.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 544 ‘Waar is moeder, waar is vader,
Dat ik mijne prijs hun toon'?’
Sprak de lieve kleine Willem,
En zijn handje droeg een kroon,
En een boek met zijden lintjes.
Willem danste waar hij stond:
'Daar komt moeder! daar is vader!’
Riep de meid met volle mond.
De overwinnaar vloog zijn moeder
Reeds in de armen, gans verrukt;
Nooit had…
Gefeliciteerd
gedicht
1.0 met 1 stemmen 29.574 'Herinner jij je dat prachtige
horloge nog dat ik een jaar of
vijf geleden verloren heb?"
'Jazeker.'
'Weet je nog hoe ik werkelijk
overal heb gezocht maar het ner-
gens kon vinden?'
'Reken maar.'
'Trek ik gisteravond een oud vest
aan dat ik in jaren niet meer
heb gedragen en nou geef ik jou
te raden wat ik in het linker
zakje vond…
Het plezier in je leven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 161 je gezicht
wordt steeds spitser
de toon bitser
en de lijnen dieper
rond je mond
waar is het zachte
gebleven dat jou altijd
warm heeft omgeven
de lach die in antwoord
liefde verwacht
de tijd is omgevlogen
het werk is gedaan
toch zijn er nog tal
van bijzondere zaken
om vol voor te gaan
maar het plezier
in je leven kan
een ander…
Barack laat zijn tanden zien
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 269 Obama heeft zijn Congress getrotseerd
Door bij decreet dan toch maar door te drijven
Dat heel veel illegalen kunnen blijven
Die daar langdurig hebben gepresteerd
Terecht. Massale inzet van latinos
Verschafte cream op al die cappucinos…
Dat boek
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 237 Het einde, dichtbij.. het einde.
Is het niet de jouwe is het wel de zijne.
Het einde, altijd dichtbij...
Één laatste zoen op jou zachte lippen, nog één keer dat ik met je vrij
Zegt zij...
Ik lees verder.
Hoofdstuk na hoofdstuk nog één laatste bladzij.
Het einde is daar en sluit het boek.
Loop naar de slaapkamer en ga liggen in bed... ik…
lamp
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 178 je hangt nu
boven mijn tafel
in de vorm
van een traan
maar vol gaatjes
in het koper en zilver
denk ik aan al het kloppen
van die gaatjes in Cairo
op koper en zilver
en wij die daar wat liepen
zoveel later
een lamp boven je tafel
daarvandaan
en het licht
nu op mijn muren…
Wie ben ik?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 220 Tot vervreemdens toe
weet ik me geen raad.
Wie weet welke daad
ik plegen moet?
Het is toch zo gekomen
dat ik hier nu zit
met een spierwit gezicht,
mijn ledematen beven.
Zo vervreemdend als het is,
zo mooi het zou kunnen zijn.
Als ik maar wist
hoe ik mezelf zou kunnen zijn.…
stilte
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 175 Dans op het ritme van de stilte, luister naar het ruisen van de bomen op de wind en vindt de stilte.…
Maanvlinder
netgedicht
4.5 met 20 stemmen 4.934 Mijn vlinderlief in hoge wolken, schitterend door avondrood
Jij hebt je sterren afgelegd in licht van zonsverduisteringen
Nee, jij wilt geen rups meer zijn, die zich in donker buiten sloot
Noch de schaduw van jouw bolster die zichzelf had ontbloot
Jij wilt jouw tere vleugels spannen, na gedaantewisselingen
In ontmaskering van alles, toch je masker…
Causali-tijd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 Vijf, vijftien, vijftig, zestig
het één na het andere onder de arm van de tijd
hetzelfde voorondersteld, vaste vuurtoren,
waaruit ik denk te ervaren
maar het stevig baken dooft het licht.
Zien in het andere aangezicht:
het ander na het één
het blijft niet te bevatten
het is een “geen”
teruggeworpen op zijn nest
heb ik nog altijd in…
gouden ogenblik
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 106 onder het glinsterend oppervlak
schuilen de verhalen van verlies
we dalen niet af
we houden ons op de vlakte
temmen het weggewerkte verleden
dempen het droeve denken
we weren de gelaagdheid
van ongekende diepten
de oerangsten stoppen we ondergronds
en dan, het gouden ogenblik
waarin we de taal leren verstaan
een onbegrijpelijke troost…
De eik is mijn voorbeeld
netgedicht
4.4 met 8 stemmen 252 vandaag, ja, vandaag
zal ik de herfst loven
ik heb hem steeds
voor mij uitgeschoven
de kwetsbare vogels
schrijf ik in mijn dagverhaal
laat ze triomferen
met opgetogen veren
en ik deel
wat rode appels
vol zoete korrels en kaneel
niets is mij teveel
vandaag, ja, vandaag
stel ik mezelf de vragen
over de intentie van het leven
antwoorden…
Over de levensboom
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 494 In mijn droom
Was ik een levensboom.
Ik stond midden in een paradijs,
Door schade en schande wijs,
Stroomde er een liefdesstroom.
Ik stond er niet alleen
Maar met andere bomen om me heen.…
Leegheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 216 Mijn knip is net zo leeg,
als mijn hoofd,
echter mijn hart is zo vol,
dat het de ledigheid overtreft
van voorgaande items.…
Nachtmerrie
hartenkreet
1.7 met 3 stemmen 317 's Morgens bij het wakker worden,
nemen we de nacht eens door,
heb jij nog gedroomd vannacht?
Jazeker wel en ik vertel!
Dat klink beter als die van mij, zegt hij,
zoonlief was met me aan het klussen,
we pakten samen een plank,
toen nog een en ineens
moest ik er vijf pakken!
Toen ik hem zei, dat niet meer te kunnen,
zei hij; sjouwen…
Geschiedenis herhaalt zich
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 230 Kleindochter van vijf jaar, komt uit school
heeft een geverfd exemplaar
van Zwarte Piet in haar hand,
" hij is helemaal niet mooi mamma"
zegt ze,
wanneer ze naar andere brouwsels kijkt
en ineens, gaat Oma, terug in de tijd,
want ook IK kon niet tekenen,
ook verven was me vreemd,
het enige wat te doen was,
waren die mooie voorgedrukte…
een Rotterdammer(t)
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 669 oorspronkelijk
van Overschie
doch nergens
is zijn evenknie
niemand is zo'n
groot verbeelder
dan de dichter(t)
DEELDER…
De Schepping 2
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 91 Genesis 1 - 6:8
Het water stond tot aan het dak
De golven liepen hoog
Ze rolden van het oppervlak
Tot in de hemelboog
En Jahweh ging weer aan het werk
Dit keer met pomp, al gauw
Verdween het water uit het zwerk
De Hemel kleurde blauw
Beneden was het nog wel nat
Maar boven lekker droog
En God zei: ~ ‘k Ben op ‘t goede pad
’t Is netjes…
- Tussenpozen -
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 471 Langs oeverrijk water bloeien ideeën op
zover al gekomen na dit eerste tumult
heeft de kabbelende beek zijn kruiken
dichter bij de bron nog maar net half gevuld
de strekking van de stroom
heeft een volledig verwarrende weg open gelaten
medaillons nog niet half verslagen
hebben het leven op zich statig verder gedragen
met tussenpozen geprobeerd…
Of wat daar op lijkt
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 171 Niet het blinkend groot
Verhaal, de schijn waaraan
Ieder zich op wil trekken
Die iets in de melk te
Brokk'len heeft, of iets
Wat daar op lijkt -
Maar het kleinste geluk
Is het houvast, kind'ren
Die onverwacht komen naar
't Huis waar ze hun jeugd
Beleefden, het hechte van
Het ouderlijk nest beleven
In plaats van stoer op
Eigen…
L E N T E K I N D
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 257 En ik zie alles weer in bloei
rondom het huis waarin ik werd geboren
de wolken nog steeds mijn dromen in de wind
het kind nooit verloren
ieder jaargetijde meegenomen
beweeg ik de bomen
en hun stam houdt mij recht
de bladeren gegaan en opnieuw gekomen
loop ik steeds weer de weg van mijn jeugd
de bloemen te plukken uit het groene gras
denk…
zestig
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 1.234 zoveel jaren
is echter eigenlijk niks
vergeleken met het heelal
dus dat is een punt
afgezien van de felicitaties
je weet dat je niets voorstelt
en tegelijkertijd ben je alles
dus wat ?
hou dat laatste toch maar aan
denk niet dat je niets voorstelt
want dan vernietig je
net zo makkelijk iedereen
evengoed ben ik nu zestig…
Groene velden
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 196 De groene velden van ons eerste geluk
zijn van een andere geschiedenis
in een door verdriet vergeten verleden
de nevel sluipt in mijn gedachteland
ergens in jouw diepte schuilt een uil
om mijn domheid te bespieden
beschavingen zijn samen gekomen
in het ultimatum van onze liefde
zo zijn wij schaduw en blijven wij droom
de avond schemert…
Het pad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 103 nog weet ik de weg
zie aan bomen waar
de zon is opgekomen
heb drijfzand ontweken
heel verleidelijk maar
de gevaren niet vergeten
net als kleine lichtjes
die soms de richting wijzen
gelukkig kon ik ze ontwijken
ik voel mij niet alleen
het hele bos staat om me heen
alleen het pad dat er nog was is weg…