Alle inzendingen, jaar 2015, week 33

Hun kostbaarste bezit, Op wie ze zo lang En hartstochtelijk Hadden gewacht, Werd toen hij Er eenmaal was Omzichtig bewaakt - Hun enige zou hij zijn, Want meer konden er niet komen, Zo was hen verteld - Altijd was er de angst In het ouderhart Hem te moeten verliezen, Dan was hij immers Voor niets geboren - Verwoest was…

liefde is... elkaar ontdekken willen - de een de ander - kennen leren elkaars goed en het kwaad het harde en het zachte het lieve en ondeugende liefde is... bij de ander horen willen - helemaal - er zíjn als schouder en schuilplaats als knuffel en vrijplaats als ankerende rots liefde is... elkaar willen delen - totaal - kunnen ervaren…

op je balkon sta je in het donker hoor je de regen en de regen die optrekt vanuit Duitsland en maar doorgaat de regen en de regen die je in het donker niet ziet maar wel hoort hard en harder en dan weer even zachter nog zachter nog zachter dan weer keihard en zwaar het tikken op het aluminium het ruisen van onschuldigen…

de zomer is mij afgenomen het donkert zonder licht ik zit gevangen in mijn web de grootste draden heb ik zelf gesponnen zo ben ik mijn netwerkje gestart hield lang feeling met het leven heb alles geprobeerd toch ging het uiteindelijk verkeerd maakte angstig grote gaten om het daglicht weer te zien hoe de zon ook scheen ik bleef alleen…

Gebarentaal beheerst hij sowieso En straks leert hij waarschijnlijk converseren Zo blijft men een gorilla transformeren: De vlees-noch-vis-noch-aap-noch-mens Koko Totdat men horen kan of lip kan lezen: “Rot op en laat mij een gorilla wezen!”…

De zomer van 2015 heeft puberale trekjes, zij weet ons te treffen met haar sereenheid maar ook met haar onstuimigheid.…

Helder, fris water uit de kraan! Eerlijk vlees van grazig rund. Vermicelli, wortels en prei. Een paar bosuitjes natuurlijk. Peterselie en een snuifje zout. Tuingroenten in oma's pannetje. Blauwe vlammetjes dansen onder de pan. Malse soepballetjes laat ik zwemmen. Prettige vetoogjes komen bovendrijven. De geur van mijn jeugd stijgt op. Mijn…

(Subtitel: Spiegelend verdubbelend) Zou die sneeuw op de top er nu Zou die sneeuw op de top...? Als de opwarming, naar men zegt, onomkeerbaar zal zijn, duidelijk niet Dan loopt water in stromen en huilt het gebergte echt geen krokodil Waarom doen wij ons dommer voor en balken de ezels die zeker, heel intelligent onze lasten willen…

Als kind "lekker slapen gaan" hoorde je moeder nog van beneden roepen om dan in dromenland te staan je kon vliegen als dat vogeltje boven de daken om de hemel de zon daarboven aan te raken.…

Onmacht pijn geïsoleerd stoer zijn Wereld draait door sta er niet bij stil door ziekten overmand voor alles een pil Gevoelens geen toekomst geen weg terug heden is de vondst Zelf oplossen zelf blijven gaan zelf in paniek zelf weer opstaan Blijven lachen toon positiviteit hoe moeilijk ook je moet het nare gevoel toch kwijt…

Lopend in de regen extra druppels kom ik tegen, geen zure van de regen maar zoute van mezelf. Ben 'k even zielig niemand die het ziet, mijn stil en weggestopt voel- en tastbaar verdriet. Lopend in de regen, hou ik mijn tranen niet meer tegen, dat doet de regen ook niet!…

Toen: hield ik niet meteen van je, dat begon iets later, iets na " toen", kriebels in mijn buik, maar nog steeds denkend aan neen: geen flater, niet toegeven. Langzaam maar zeker, ging ik op je bouwen, belangrijker nog, vertrouwen, want dat was ik heel erg kwijt. Nu, zovele jaren later, zeg ik het hardop, niet bang meer…

Het behouden huis wat eens zo veilig voelde is gebarsten in meer dan duizend stukken op tenen balancerend om de gemeenste scherven te ontwijken zwaaien armen ongedurig om het evenwicht te bewaren twijfel had al langer geknaagd, en niet alleen aan de stoelpoten maar aan de fundering van mijn zijn mijn ongereptheid beschaamd…

In de morgen Probeerde ik Tot jou te komen, In de middag Je nogmaals Te benaderen, Tussen ons in Lag een ijszee Aan verloren tijd - Toch geef ik niet op, Blijf het proberen Op deze laatste dag, Wil tot je doordringen, Wil dat je me Hoort en ziet, Als de avond het wil…

hoe mag ik je noemen wanneer ik zie hoe de bloemen in mijn tuin openlijk je diepe zelf voor mij openbaren waaiend op speelse zomerwinden je wondere werkelijkheid dragen zwoel geurend je passie voor leven uitstrooien leg je naam op mijn lippen zodat ik je als hemelsbrede koestering kan prevelen midden de wereld die ik liefheb ik noem…

Houd je nummerplaten Voortaan in de gaten. Worden ze ontvreemd Voel je je ontheemd En vreselijk opgelaten. Want zonder nummerborden Ben je vogelvrij geworden!…

als mijn zorgen wikken in de weegschaal van vandaag vraag ik me af, wat op de buitenplaats van nu het mooiste kinderspel beweegt mijn emotie leegt zich, in een blauwe schaal de ogentroost van wie je bent schuift dichterbij wat ben ik blij mijn kind, dat jij de mens bent die ik wens dapper in de strijd die wereldwijd al zoveel namen…

Engelse Tuinen Zo prachtig aangelegd, heel veel kleuren Genieten van alle geuren Mooie, steile wandelpaden, stenen in het water Gelijke paadjes voor mensen met een rollator Leuke prieeltjes en mooie beelden Vlinders en bijen, wat een weelde Opeens een Italiaanse villa Een Roomse tuin, een vleugje Italia Zalige bankjes om op neer te strijken…

lieve noa terwijl opa en oma graag de tijd willen vertragen jaag jij onstuimig jouw dagen waarvan alweer de kalender nu acht jaren telt steeds vaker scharniert het nu je lezen en schrijven kunt tussen al puberen willen terwijl je kind nog mag zijn het voortdurend stoeien waarmee jij jouw kunnen bewijst jezelf metend met en aan anderen…

Spelregels, samen willen wij Niet zonder zijn. Sport, spel en Samenleving, de regels participeren Groot en klein. Het individu wil zich er niet Door laten storen, maar refereert Er aan als die meent ten onrechte Te hebben verloren. Een scheidsrechter moet dan Scherprechter zijn en schept Dan rechtvaardigheid waar geen Onrechtvaardigheid…

Regen valt omdat de wolken het gewicht niet meer kunnen dragen Tranen vallen omdat het hart de pijn niet kan verdragen Soms is het allemaal eventjes te veel Je hart huilt, jankt en gilt, het doet pijn, je voelt verdriet, het moet er uit Tranen lopen over je wangen, je kunt het niet meer tegen houden Ze stromen uit je ogen als een regenstorm, je…

'Krijg soms bezoek van Eenzaamheid, maar helpen doet dat niet.' Lévi Weemoedt Het gestolen ivoor en goud gedompeld in extravagante paleizen liggen koel en baardig oud verwijtend naar hem te wijzen eenzaam en gebroken stikt hij onder water, zijn leed wordt uitgesproken in monden veel te veel later van beeld tot beeld verschuift het…

ik ken de beelden niet waar hij van geniet in zijn onrustig kijken de lach is verworden tot een grimas van wat vroeger blijdschap was hij laat nooit blijken waardoor hij wordt geraakt in de veelheid van impulsen zoekt zijn eigen pad tussen voor ons vaak onbestaanbare wegen hij is niet mensenschuw maar komt een ander nooit echt…

De prestigieuze bieb van Birmingham Kan als gebouw de mensen zeer behagen De lasten blijken echter niet te dragen De dienstverlening moet dus op de rem Men durft nog slechts op gulle sponsors hopen Om nieuwe boeken aan te kunnen kopen…

In de voortuintjes van de straat groeien vreemde struiken Ze hebben rubber banden en spugen rook als vuur Waar mensen mee rijden, dat zijn zo de gebruiken Dat kost weer een paar levens, verwoest ook de natuur De rook is niet heilzaam, want het veroorzaakt kanker Dat wordt dan weer opgelost met een collectebus Want lopen voor geld, dat…

De lamme en de blinde gaan op stap – De lamme op zijn vriend zijn nek gezeten. Dan, bij het strand – laat plots de blinde weten: “Mijn God, wat zijn die meiden hier toch knap. Ik ben wel blind, maar ik ben lang niet gek, Ik zie wel niks maar voel het in mijn nek.”…

Dan weer stal ik mijn geweten achter haar besef, denk ik haar te kennen, maar dan bespelen haar vingers als zachte vioolsnaren mijn muziek En ik al rijkelijk ronkend als een krolse kater me vergewis van haar noten op mijn gezang Zij herkent dan Orpheus in mijn statige gestalte, die zich richt naar haar volle maan, haar klaviert met al…

Je gaf me rozen, voor een goed bericht, ik zag aan je glunderende gezicht dat het boeket je meer deed dan een ander beseffen zou.…

16 augustus 1977, de wereld werd opgeschrikt, Elvis was niet meer. De man van Jailhouse en Love me Tender, was vertrokken zonder afzender. De wereld stond even stil, niet echt, maar bij velen wel. Elvis was niet meer, maar zijn muziek wonderwel, bleef intact. 16 augustus 1977, de dag dat Elvis stierf, staat velen in het geheugen…

Over water kun je varen door de lucht met een ballon Door de ruimte kun je varen wie had er gedacht dat dit eens kon? Maar nu vaart er een ballon met daaronder een manshoge mand Verbaasd kijken mensenogen over de rieten rand Nietig worden wij in hun ogen op zijn beurt door 't oog van zon En de stroom van wind weet nog…