Alle inzendingen, jaar 2016, week 45

beroerde iemand je kinderhoofd toen het fragiel was toen je het wilde maar het niet vragen kon? beroert iemand je mensenhoofd nu het van steen is nu je het wilt als je het vragen kon?…

Een pil genomen tegen de migraine moeder schenkt onvolprezen koffie in met één oog gebladerd door de ochtendkrant met zijn koppen scherp venijn: bomaanslagen, godsdienstoorlogen aardverschuivingen, bevingen continenten drijven schokkend op het gloeiend magma rond Tussen de oren bonkt en bonkt wordt als graan de tijd vermalen het zwarte…

De tegenstander die ‘de bus parkeert’ Heeft het besluit tot die tactiek genomen Om zo een tegendoelpunt te voorkomen, Want de verdediging loopt dan gesmeerd. Zo eindigt elke wedstrijd in nul – nul, Voetbaljargon is vaak een hoop gelul.…

Het was alsof er een landschap lag in het landschapsschrift nevelend in een droomwereld soms effende er iemand een heuvel als een apostel van verdriet en deelden vrouwen geneugten met hen die van niets konden leven dan kwam de rivier uit een ruisende bron ontstonden er steden werd er handel bedreven wat in de echte wereld bedrieglijk…

Een blonde jongeman klopt aan mijn deur je bent niets verandert zegt hij bonenstaak ik slinger naar de keuken wat wil je? niets zegt hij en valt achterover samen slingeren we door het veld samen vallen we op het bed samen vallen we achterover in het gat in de vloer ik verf de vloer rood rondom het gat hij zegt niets valt achterover…

ik zag hun gezichtjes opgemaakt in verstilde jeugd ogen wijzer dan de lach die even teveel tanden gaf de dress is wijd in nonchalant sportief met hier en daar een gadget vergeet de dure pinnen niet zij stralen cool door gemaakt negeren bewegen surrealistisch in het knokig hoekige van deze tijd nog kapstokken zij wat hen wordt aangereikt…

Waarom leert men op school een schuldloos kind Latijn en Grieks en niet de donker talen van zeemeerminnen en van nachtegalen van het water, de wolken en de wind?…

Hier volgt instructie van de BHV U hoort straks op kantoor een luid signaal Dan staat u rustig op, maak geen kabaal En u begeeft zich richting de entree U dient meteen na het evacueren Weer achter uw bureau terug te keren!…

Het leven lijkt een dunne glazen vaas door een spiegelwaas af en toe leeg soms gevuld met bloemen vaak met alledaagsheden maar altijd breekbaar nu de dagen korter worden dromen zij van zomernachten vol met nachtvlinders die een voor een de glazen vaas verlaten beslagen handspiegels schoonfladderen zodat ze de schoonheid weer…

Mijn oom vond mijn tante De bekoorlijkste vrouw En angstig dacht hij aan later Bevreesd dat hij haar ooit verliezen zou Zette hij zijn geliefde bruid Reeds spoedig op sterk water…

het begon zo ongeveer in de tijd toen ze elkaar wijs maakte dat wat niet aanzienlijk is ook niet bestaat, er klonk bijval en applaus onder de gelijkgezinde dieren onvrede sloeg de pan uit en de raaf is er in gevlogen smulde van het aas van wat was begonnen gewekt in het boze bed woede duisternis en verdriet met de halsstarrigheid…

Vaderdag, moederdag, de dag van de secretaresses, zaaidag, oogstdag, een dag om mensen te herdenken bevrijdingsdag, koningsdag, oud- en nieuwjaarsdag, Maar: los van het feit dat we Valentijnsdag hebben: waarom is er geen complimentjesdag? Een dag die compleet gevuld is met elkaar, alleen maar complimenten te geven in plaats…

Regen drupt op mijn hoofd Tranen rollen over wangen op de grond Het doet pijn Ik voel de angst, de woede, het verdriet Ook het samenzijn Hier en nu Daar en toen Het is zo surreëel Die blik en die ogen, om ze te zien vervagen in herinneringen Woorden komen maar schieten niet los Tranen wel Regendruppeltjes op de grond Om te vervagen…

Laten we een kaarsje aansteken Voor onze geliefden die zijn heengegaan Dat we daar telkens bij stil mogen staan Een brandend kaarsje als gedenkteken. Een kaarsje ontsteken, een simpel gebaar Maar het kan toch zo’n diep gevoel geven Aan allen die in rouw zijn achtergebleven Heimwee en verdriet vallen nog zo zwaar. Een brandend kaarsje dat…

Op een zomernacht Ontmoetten zij elkaar Zij werd week van hem En hij werd hard van haar Ze kregen beiden zin In een spannend avontuur Al was het maar voor eens En slechts van korte duur Negen maanden later Zag hij haar tot zijn schrik Ze was nogal veranderd Vooral haar buik was dik Zij bleek acht maand zwanger Dus hij rekende terug…

Denken aan dat ene moment dat ooit zal komen een ieder bestemd Pijn het einde is daar de laatste adem het leven is klaar Somber zijn de gedachten voor het moment wat je kan verwachten Donker is de duisternis pikdonker als het doek gevallen is Dan komt hét licht dat gaat schijnen aan de horizon en alle problemen zullen verdwijnen…

Lieve Droom, Ik kom eraan. Ik weet nu hoe ik door moet gaan. Mijn verlangens en wensen waren nog nooit zo helder. Ik kan nu eindelijk uit die koude enge kelder. Lieve Droom, ik sta achter mijn besluit. Ik wil eindelijk weg uit deze oude huid. Het belemmerde me, gaf me pijn en onrust. Eindelijk wordt nu mijn verdriet gesust. Lieve Droom…

Het zonlicht speelt z'n spel met wolken Wolken hun spel met zonlicht Is het verstoppertje? krijgertje? is het... m'n gebrek aan inzicht? Het zicht erop is in een woord: schitterend.…

Patatjes, oh, die wil ik, keer op keer. Geschept in puntzak of een tweevaksbakkie, dat boeit me werkelijk geen ene lor. Een wandeling aan zee en dan zo’n zakkie. Oh jee, nu kwijl ik als m’n labrador bij de gedachte aan ‘t patatje met. Ik speur de straten af in Rotjeknor want kokendheet en geurend frietenvet betovert me, ik hunker…

Met betrekking tot wie wij denken te zijn. Wij voorgeven onze eigen plaats in de samenleving te moeten markeren; zoals die ons markeert door de mode, het uiterlijk of een aanleg intellectueel te excelleren. Valt bij die plaatsbepaling alleen van onze fouten te leren. Die ons niet meetrekken met het succes, dat wij denken te oogsten door onze…

Het licht van mijn eigen vrouw is met geen ster te vergelijken. Lichtjaren zijn haar wereldvreemd, want ze leeft al jarenlang met mij. De liefde van mijn eigen vrouw is met geen pen te beschrijven. Zij alleen is de trouwe moeder, die onze kinderen leven gaf.…

Het meest opzienbarende wat ik vandaag heb meegemaakt, zijn twee vechtende mannetjeseenden. Pal voor mijn fietsenhok beten ze elkaar fel in de nek en ze hadden het niet door dat ik hen benaderde. Ik stond over hen heengebogen als een boze rechter. Ze renden er vandoor en in de vijver gingen ze volop door met hun dwaze geruzie. Een…

je ogen lookten kleurden zacht halfdromen in je lach handen speelden met de dingen die jij zag in schaduwen van stervend licht dat de nacht verwacht het was een dag vol hartstocht en geluk in samen zijn liefde doet nu voelbaar pijn in de naderende afscheidskus…

Begeerlijkheid,'t willen proeve' alle dingen, dat is nu een van de erge gevaren: de machtigste onder de belemmeringen, die versperren den weg naar 't leven, 't ware. Een gulp van de kostbare levenswijn zwelgen we haastig en verstrooid naar binnen en weer een, en weer een: 't hart en de zinnen blijve' even dorstig, als waar 't drinken…

Op de dag dat ik er was stonden de klokken zeven de buren praatten op de balkons over vrede mijn vader schreef een stuk over een brand mijn moeder was gelukkig dat zij een zoon had de ooms sneden koek ik lag geheel gesloten de wereld gaf prompt antwoord met sportmanifestaties de avond was vol auto’s met supporters de tantes liepen geruisloos…

Een gastarbeider was ik, dat volstond Mijn kind’ren niet, die waren allochtoon Mijn kleinzoon echter, is nu een persoon met, zeg maar, een migratieachtergrond Dat hem nu toch dat moois is overkomen Ik neem nu aan dat hij wordt aangenomen!…