Alle inzendingen, jaar 2003, week 16

Gewoonlijk zitten ze ook anders vast, die balkonnen aan appartementen. Hopen maar, dat in de fundamenten, wel alles is gemeten en gepast. Kunnen wij dit jaar nog wel van de zon, genieten op ons zwevende balkon?…

Onbekend mooi Wie was je Wie ben je Ik zou het niet weten Maar ik kan je niet vergeten Hopend dat de wind van het geluk Je nog eens in mijn leven blaast Droom ik de mooiste droom, voor jou In mijn hart ligt een schat verborgen Die ik wil delen met jou…

Toen ik nog een visje was, zwom ik de hele dag, in een grote plas, tot ik een reiger zag. Toen was ik er niet meer, ik zie het voor me, elke keer, het was afschuwelijk begrijp je. Nu ben ik, een engeltjes vis, en dat vind ik, niet mis!…

In een donkere zomernacht, zie ik je kijken. Ik zie hoe je lacht, en hoe je ogen me ontwijken. Je loopt met iets rond. en wil me dat vertellen, Een verdrietige mond, en ogen die mij vragen stellen. Dus vraag ik het jou, en aan je ogen die tranen. Je weet hoeveel ik van je hou, de laatste nachten van ons samen. Je had het eerder moeten zeggen…

Ik ben je niet vergeten Ik had kunnen weten dat Die korte periode samen, zo fijn Voor mij niet genoeg zou zijn Ik blijf me afvragen Waar je bent, wat je doet Of jij ook nog wel eens aan mij Denken moet Hoe kan ik je vergeten Als ik nooit zal weten Hoe... Hoe alles met jou zal zijn Het doet pijn…

Stilte draagt ver vandaag ze slurpt de snelweg op omhult de hamerslagen in straten vindt traagheid haar bedding terug, kinderstemmen kaatsen en sleutels vragen aandacht als komma, treingeraas uit de verte als punt…

Ik ben moe Zo moedeloos Zo verward Zo boos Leeg en lusteloos Gefrusteerd En vooral boos Dit ben ik niet Wat je ziet Is niet Hoe ik wil zijn…

Stil dragen we je weg Gisteren het afscheid Vandaag stilte Je leven hier is ten einde Stil dragen we je weg Gevochten heb je Tussen hoop angst misschien Het onvermijdelijke De schaduw kwam je ophalen Geruisloos zonder woorden Stil dragen we je weg Je lied zingen we Zacht en gedragen Precies zoals jij dat wilde Stil laten we je afdalen…

Stel je voor dat je er kon lopen, Op die prachtige maan. Stel je voor dat je hem kon kopen, Dan mocht alles voor dat ene moment vergaan. En dat om alles even te vergeten. Nergens over in gedachten... Eventjes niks meer weten. Gewoon genieten en relaxt wachten. Zo'n moment gun ik jou wel. Maar kom wel terug en snel... Want laat je niet…

Nu het papier dan werkelijk voor me ligt, wanneer ik eindelijk het voornemen heb genomen lijken de woorden die ik je wil zeggen, niet uit mijn pen te komen. Ik heb zoveel dat ik je wil vertellen over mijn verwarring en verdriet maar wanneer het er dan werkelijk op aan komt, komen de juiste woorden niet Het lijkt of mijn gedachten een spelletje…

Mensen, Die jou niet accepteren. Mensen, Die jou altijd pesten. Mensen die altijd proberen, Jouw leven te verpesten. Die mensen die niet goed bezig zijn, Dat is dan niet zo fijn. Misschien een grote mond, Maar hun hart is o, zo klein.…

Tussen u en mij Zeedistel en zeekraal een lege plek voor ons warm zand en de zon die ter kimme gaat rood gloeit en uitdooft Ver, ver van ons stemmen verstrooid op de wind Een hond blaft en boven ons muziek als een lied Hier is de cirkel rond het lichaam veilig achtergelaten Hier bestaan wij hebben niets rollen af en aan vloeien…

Ik praat tegen je, je luistert niet ik kijk je aan, je ziet me niet, ik zeg, doe 't nou gewoon, en ja hoor, dan gaat ie... DE TELEFOON…

Ach de jaren `50 Thuis bij pa en moe Op het meeste van het leven rustte nog een taboe De meisjes waren Klokzeepzacht de jongens hadden pit De teevee had maar twee kleuren enkel zwart en wit Dit bracht het voordeel met zich mee dat kinderen al snel wisten wie Sinterklaas was en wie Piet omdat niemand dat nog betwistte Vaak bleef men…

Vertel mij eens hoe ik kon slagen waar m'n ouders zo in hebben gefaald Nu ik in liefde een prijs heb betaald voor hun onvermogen om te dragen Wat betekent vertrouwen voor een kind dat steeds in twee kampen moest leven Al het gezegde betekende munitie geven slecht woede wat het gezin nog bindt Niemand meer die nog weet hoe het was in schaarse…

Lieve moeder Wat ben ik dankbaar Dat ik u nog hebben mag Voor mij, mijn lieve moeder Is het iedere dag Moederdag...…

ik zag je haar in blonde duinen je ogen golfden zee in donkergroen licht vlocht blauw in zonnestralen bruinde huid uit wit van toen we ontsluierden geloken blikken huiverden van liefde in elkaar we kusten rood tot roze vochtig werd en aten nacht tot aan de morgenster…

Bevrijd zijn Irakezen van Hussein. Amerikanen zijn beslist subliem in 't nekken van een ongewenst regime, al geeft het overwerk voor maag're Hein. Zeg, Bush, wanneer kom jij in Holland strijden om ons van Balkenende te bevrijden?…

even geen geweten, even geen angst geen hoop voor morgen geen vrees van gisteren want dit is vandaag en alleen mijn ster zal glinsteren de waarheid komt plots terwijl hij er altijd al was de leugen regeert maar nu komt de waarheid van pas ik heb altijd van je gehouden het speelde in mijn hoofd maar ook een stille liefde moet gevoed…

Waar kan ik mijn gevoelens kwijt. Zonder door een ander te worden overtroefd, gelijk een jonge hond die aandacht opeist. Hoe raar is toch de geest die gemakkelijk voor anderen openstaat te strikken in eigen onmacht. van Kampen op volume te hard via de koptelefoon. Koude haren van binnen. Veel denkende leegte. Van binnen uit te openen…

Een dag die zijn zwarte broer lijkt bouwt met zijn ontwitte tanden van ijle lucht, een kooi de wolken van zijn gedachten smelten in zure druppels, ze sissen op het rozenblad, dat verdrinkt in een metamorfose tot netel zijn ijzige adem snijdt de grond onder mijn voeten tot blootgapen van de wonde het bloed klampt vluchtend om mijn trillend…

Aanvang, 't doek gaat op, p.c. gaat aan, vastgeketend aan je stoel, klik je internet open. Ellebogen op 't blad, muis in je hand, gedichtensite opengeklikt en als hij openspringt gaan! Je hoeft er niet de deur voor uit, kaartje kopen is er niet bij, verslavend ja, dat is het wel, maar dat maakt niks uit, althans niet voor mij!…

dood zou ik ze willen steken willen schoppen en slaan ze zitten aan iets dat van mij is en daar komen ze niet aan…

In de kastanje is het feest daar zitten honderd pietjes. Ze zingen allemaal in koor de mooiste vogelliedjes. En ik? Ik kom heel stilletjes ook even op visite. ‘k Zit in mijn tuin bij het getjilp tevreden te genieten.…

De luchtvaart laat de lucht vaak circuleren. Als passagier zit dit me danig dwars vanwege zeer reëel gevaar voor sars, daar iemands adem mij kan infecteren. Het is een luchtreis, die me zorgen baart, wanneer die in een ademtocht ontaardt.…

Eerst was ik verloren... Orkaan in mijn hoofd, Omkoepeld door wervelwinden, Wervelwind in orkaan... Licht schijnt door... Twee sterke handen brengen me naar veilige oorden, en geven me een klap tegen het hoofd om me te doen beseffen dat ik gelukkig ben en niet steeds meer te willen... Nu ben ik gevonden...…

Daar zit je dan, levenloos voor je uit te staren Wachtend tot hij komt, voor een reisje, naar jouw eigen paradijsje. Zo zit je nu al jaren. Hij is inmiddels je beste vriend. Je smeekt hem, om je te komen halen. Je hebt nu lang genoeg gewacht. En eerdaags zal hij komen, om je mee te nemen, naar al jouw eindeloze dromen. Kijkend naar…

Als je even naar mij kijkt, zie je dan dat je op mij lijkt? Als je even naast me staat, voel je dan waar het om gaat? Als je er even voor mij bent, denk je dan dat je mij kent? Als je even aan mij denkt, snap je dan wat mij hier brengt? Als je even voor mij staat, merk je dan dat het mij om vriendschap gaat?…

Kon ik jou doorgronden Je gewoon begrijpen Al je lusten, al je zonden Je zachtjes in je ziel kunnen knijpen Ik kijk in je ogen Maar ik zie niets Ik voel me niet bedrogen Maar ik mis iets Ooit zal ik je doorzien Door je heen kunnen kijken Het duurt nog even, misschien Hoelang, zal moeten blijken Tot die tijd ben je mijn raadsel Mijn…

Er was eens een dame in Heeten Die heel erg leed onder de neten Nu is een neet nog geen luis Maar hij hoort niet in huis En zoiets gaat toch aan je vreten…