Alle inzendingen, jaar 2003, week 51

Je ligt hier Knus naast me We kijken elkaar aan... Ik kus je Ik streel je Maar verder mag ik niet gaan.. Ooit geliefden Nu vrienden Maar telkens als je bij me bent... Verlang ik naar je Wacht ik op je Het lijkt wel alsof het nooit went..…

voel het verleiden harmonieus waar dansen verglijdt in zacht bekoren zweef door verlangen dans in een dans laat je leiden een eeuwigheid door waar harten raken handen strelen voel je het ritme van liefde in dromen…

De takken kaal, de bomen staan nu bloot; het bos verkeert in ’s winters hongersnood. De koolmees zoekt het berken vogelhuis: zo zoekt mijn ziel naar redding van de dood.…

Jij hield van mij dat was raar... je was een vrouw geen enkel bezwaar Jij hield van mij heel veel zelfs Ik heb het nooit geweten van een vrouw maar je mag niet vergeten ik ook van jou...…

Alles draait om mij. In deze wereld ben ik duizelingwekkend.…

Een wielrenner uit de plaats Bolsward Die vele weerbarstige cols tart Vroeg in een gesprek Ben ik echt die gek Die steeds weer zo'n rit voor z'n lol start?…

Het toeval gelijk aan de steen, waardoor het glazen paviljoen tot duizenden scherven vervalt. Kristal helder het besef, de erkenning van het weten, onbeschut in het klare licht - de waarheid naakt. Onthuld in de weerspiegelende fragmenten steeds de tere bloem der liefde.…

Wolkenflarden vluchten, grijs en grauw, gejaagd door zonnelicht in nevelblauw. Wij schouwen in 't verstilde samenzijn de oermaat van 't heelal, sereen en rein. Vergeten is het schrijnen van de wonden, weggevoerd de doem van schuld en zonde. In streling, streling, mild en teer is heling, geen pijn, geen verleden meer. Traag openen zich…

hier en daar een uitgevallen telefoon de lijn is dood leve de lijn de dood hier en ginds met stomheid geslagen tongen sprakeloos, als bij een mooie kus wij kiezen stilte tot elkaar, zodat er mild verdriet kan komen en verval van spel: pionnen in de doos.…

woorden radbraken gebroken ijsblokken uit mijn mond kus ze tot zoetwatertaal drink me strelend langs je tong voel me naar je hoofd stijgen ik lig zwaar op de maag mijn woorden sijpelen nu stroomopwaarts in je bloedbaan en kneden je hart tot het mijne alles wordt stil nu ik snuffel in je romp en passages neerpoot op elk orgaan rood…

als wolken zich verliezen in elkaar en fluisterende regenmuziek in plassen ritmisch ruist als brandend water onder rijzend maanlicht flikkert in zichzelf als glans je ogen bedekt en tranen opwellen in het donker als voeten je sporen volgen en straatstenen tijdloos treuzelend je vervoeren naar wie weet waarheen als iemand je lippen zoekt…

Dolend door de zandzee van het leven, Gloeiend, kreun ik vaak een jammerklacht. Ergens echter, weet ik, haast vergeten, Bloeien tuinen, schaduwrijke pracht. Ergens echter in mijn verste dromen, Weet ik dat een rustplaats op mij wacht, Waar de ziel tenslotte thuis kan komen, Waar ze wachten: sluimer, sterren, nacht.…

De stilte is veranderd. De tafel niet meer de spiegel die ik zoek. Gedachten vragen mij iets. Vragen wil ik jou waarom je bent gebleven en slaapt met de blik die al mijn leugens meteen weer wakker maakt. Maar ik zwijg en denk even liever aan niets.…

in de envelop met randen donkergrijs vind je nu mijn kaart 'hij is naar het paradijs' mijn naam sierlijk gedrukt nimmer zo aanwezig ik kijk vanuit de wolken ze zijn met mijn lichaam bezig de doodgravers maken grappen mijn stropdas zit te strak het is dat ik al dood ben ik zou stikken in dat pak aangekleed moet ik ter aarde in een…

Rond mijn naakte existentie schikt hij vormsel met uitbundig zwieren en dicht met stoffen penseel de kieren voor een stijlvolle dimensie. Hij bebroekt, behemdt en zelfs behoedt de gedaante van mijn passeren hult mij, schijnbaar achteloos, in kleren waarin elke passant mij achtend groet. Uitbundig voeg ik mij in ‘t gepluimte jubelend over…

na wang op wang komt lip op lip een ander intens bezig zijn neuzen zitten in de weg bloed stuwt vol venijn een spel van golven op kusten gespeeld waar mensen rivieren zijn en passie wordt gedeeld zacht vermengen zielen in een dansend aureool één speelt de eerste, de ander tweede viool…

Waarheid als een koe Verzwegen in bruine vlaai Lust jij een taartje ?…

Verliezen Opnieuw Twijfels en pijn Onzekerheid Waardeloos Huilen Steeds verder gaan Weer verdwalen Verschuilen Verlangen Opnieuw Sterk en krachtig Zekerheid Idealen Bestaan Jij mag er zijn Hier ben ik ‘k Ga met je mee Groeien Steeds vaker Je naam in de zon Geen vluchten meer Heldere schaduwen Zomers licht Een geschenk…

Ik dacht dat het niet kon: dat iets wat je niet ziet je alle dagen draagt en sterker maakt. Alsof je spieren krijgt van liefde. En kijk, het klopt: het hart van oma slaat nog altijd over als ze opa ziet. Maar nu hij oud is en te bed, mischien nog net de hemel haalt, loopt oma sinds een poosje krommer en vraagt ze vaker om mijn arm.…

Je bént niet dood je bent ons enkel vóórgegaan naar 'n leven zonder tijd en ruimte. Ik zie je aan de einder waar de kim zich kleurt in vale tinten en licht verdwijnt achter de horizon. Ik weet dat j'er nog bent al kan ik je niet vatten herinneringen zó tastbaar in glas-in-loodramen gelijst. Een ónvergetelijke indruk kleurt de afdruk…

Voor als ik dood en dement ben het groen wat meer goud en zilver, de berg wat meer dorp en schors, het meer wat dieper naar villa's, de dalen wat kleiner en suite, de klokken wat dichter naar krekels, de wereld met uiterste precisie meegenomen in het schort van het meisje voor dag en nacht. ----------------------------------------------…

Het vijanddenken moet even oud als de eerste stammenoorlog zijn en gekoesterd wantrouwen is al eeuwenlang oorzaak van ’t venijn dat complottheorieën doet smeden ja, oog om oog en tand om tand regeert nog steeds met strakke hand leren we dan nooit van het verleden? Maar gelukkig is er wereldwijd protest tegen de zinloosheid van doden want…

we hebben van de zon genoten in erotiek de warmte gepeld de bruine huid zat als gegoten is later toch weer snel ontveld jij was mijn prijs uit vele loten ik heb de kansen niet geteld pech had al zijn kruit verschoten het toeval bleek op je gesteld je hebt me met je wolken toegedekt wilde geen mooi weer meer spelen je ware aard is stormend…

Zilveren glitters en maneschijn, Als paarlencollier op zwart satijn; De vuurtorens van de tijd, Ze bakenen de onmetelijkheid. Diamantjes voor verliefde paren, Als zij op een wolkeloze nacht, Met liefde in de hoogte staren, Daar waar Orion hen toelacht. Vertel mij mooiste intensiteit; Hoe lang moet ik nog wachten In de eclips van eenzaamheid…

De uitgeprocedeerde vreemdelingen Moeten hun huis uit volgens onze wet En als een burgervader zich verzet Wil de minister hem tot actie dwingen. Er is geen herberg meer in zo'n geval En zelfs geen plaats meer in een boerenstal.…

Vandaag omdat mijn dochter jarig is vandaag staan alle bloemen in mijn gedachtentuin in bloei Met rustig groen gebladerte omluikt ervaar ik hoe fijn het ruikt met al die geuren en bekijk ik vele kleuren die ik anders niet zo vaak meer zie Het geel van hoop het rood van passie en betoog het paars van geestelijke inspiratie en alle te bedenken…

Over álles is wel wat geschreven, 't is te lezen, of 't is verteld, over oorlog, vechten, vrede, of over dom en zinloos geweld, over liefde, haat, kortom 't leven, over personen die bestaan, over landen, steden, mensen, over water, de zeeén, de oceaan, over schipbreuk, terrorisme, over geboorte en verdriet, over lieve leuke dingen,…

Als ik je maar eerst zo kan zien, vriezend als winterweer: blond haar dat wit wordt op den duur, ooit sneeuw. En daarna: van je handen rimpelig verval en herfstigheid zacht aan mij rakend. Wij zullen elkaar vaak herhalen in fotoboeken en vergeelde video’s Maar volgt tomeloos en geil een zomer, waarin je heet over mij heenvalt, terwijl…

Als blikken konden doden dan zat ik hier niet meer je blik die wordt steeds koeler ik zie dat meer en meer. Waar ik eerst slechts liefde zag zie ik nu slechts nog haat zoals het als het over raakt het meest van tijd dan gaat. Maar van mij kan je zo kijken tot je er scheel van ziet mij kan het niet schelen want blikken doden niet.…

Snijdende pijn van de kou.. Kleumende vingertoppen.. Kriebelende wollen trui.. Winderig buiten zijn.. In de witte kou.. Harde waters met glijdende ijzers.. Wintertenen bij het warme vuur..…