152 resultaten.
De wereld
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.027 We mogen op de aarde wonen
en wandelen op zijn grond,
we mogen de aarde eer betonen
maar maken het soms veel te bont.
Het mooie wat ons is gegeven
maken we met de grond gelijk.
Zonder eerbied voor het mooie leven
maken wij ons aan misdaad rijk.
Zonder oog voor de blauwe lucht
geen aandacht bij de zon,
de wereld gezien in vogelvlucht
ik…
Langzaam naar het einde
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.609 Toen ik je tegen kwam
Kon mijn dag niet meer stuk
En ook maanden en jaren later
Straalde ik helemaal van geluk
Het leven lachtte ons toe
En niets kon ons scheiden
Together Forever
Dat is wat we zeiden
Maar de tijd zou ons leren
Dat niets voor altijd zal zijn
Ons "Together Forever"
Deed ineens vreselijk pijn
er is niets tegen te doen…
Zo blauw ......
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 489 Naakter dan bloot
omhulsel ontsloten
de geest is geflest
ontkurkt onzer tijd
Halsen gevormd
genekt in de lengte
onttrekt nepperij
aan fiscale strijd
Schat laat je kisten
op git paperassen
aanslag ontslagen
splijt realiteit…
Lofzang der lippen
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.298 Het teerste roze,
het zoetste goed;
mijn mond verlangt
naar uwe weelde.
Uw zoenen zijn
als zacht satijn,
waarmee gij mij
ten dode streelde.
Herboren tot
gedeeld genot;
uw welving volg
ik in het laven.
Gij drenkt en kust
mijn lijf tot lust;
hoe stilt gij mij
tot overgave.…
durf ik nog dromen
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 507 zal ik ooit nog durven dromen
nu jouw lach
mij werd ontnomen
wordt een dag
nog steeds herboren
als ik in jouw tranen
de nacht verlies
hoor ik een lied
in verdwenen stilte
waar de nachtegaal gezwegen
jouw stem niet meer hoort
vraag ik mijzelf
in hoeveel dagen
de stilte wordt doorbroken
wanneer ik ooit
weer mag ontwaken
in…
Een holle lach
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.349 Ik kijk rondom me heen
en voel een menigte mensen.
Woorden worden gemorst
in lachen, leugens en wensen.
De geluiden komen op me af.
Ze houden me gevangen
in een onwezenlijke stilte,
binnenin mijn veilige ruimte.
Het wordt koud in me.
Ik herken de wereld niet meer
en neem afstand van
deze onverstaanbare klanken.
Een hevige leegte…
zwerfvuil
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 409 blik, glas en papier,
de natuur wordt weer vervuild
door mensenhanden…
desert rose
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 960 mag ik huilen
wanneer een woestijnroos
haar traan heeft laten vallen
mag ik voor haar knielen
wanneer zij een blad verliest
mag ik voor haar bidden
wanneer zij de koude van de nacht
moet overleven
en mag ik voor haar sterven
wanneer de zon
haar traan ontneemt…
Kerkgang
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 607 Ze komt binnen, haar voetstappen
klinken hol en leeg in de lange gang,
even lijkt ze klein en bang
en naar lucht te willen happen.
Ze knielt en prevelt iets heel zacht,
en vouwt haar oude handen,
een paar kaarsen laat ze branden,
en het is alsof ze lacht.
Niemand schijnt haar nog te storen,
als ze begint te bidden,
een paternoster ritselt…
Werelden
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.048 Zo diep schaamteloos
draagt het immer
ruisende rivierwater
het vernederde afval
langs mijn vergulde voeten
ik waad door vocht
van diep verdriet en timmer
met gebalde vuist
de luiken toe van de vazal
die schimpend weigert
het verre wezen te ontmoeten.
Zijn drek is de luxe van
stranden van ver weg
waar de rimpelloze zee
zich mengt…
Mes der liefde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.025 Zou jij mij willen vangen
als de avond straks valt
intens naar mij verlangen
als de maan sterren uitstalt
Zou jij mij dan gijzelen
met het mes der liefde op mijn keel
elk uur passioneel verbrijzelen
tot ik je niet meer streel
Laat je me dan weer ontsnappen
in het land van onderhuidse pijn
waar angst en hoop elkaar overlappen
daar…waar…
Verscheurd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 613 Verscheurde lijnen
gebroken gedachten
gegeven woorden
gevoelens verkrachten
Geroest op het vlies
gesmeed vastgeklonken
verankerd gebrand
aan vurige vonken
Verbroken lijnen
getekende vlammen
het oog overdonderd
emoties verlammen…
in je heupen vloeiden zinnen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 782 ik zag je spreken
in bewegen
je vingers, hand
een armgebaar
je nam me mee
met ogen die
in kleur hun woorden
in me schreven
gebogen schouders
lijnden de aksenten
maakten zwaarte
drukkender dan wensen
in je heupen vloeiden
zinnen tot herinneringen
aan verbonden zijn
in een onmogelijke lijn
je beende weg
met ons gesprek
in…
Lente
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 725 Een jonge lente doet vergeten
wat ik in de ochtend moet. Je
hoort te eten, zegt mijn arts.
En wars van een subliem ontbijt,
verblijft een rijke tafel leeg. De
gouden vleugel lonkt mij toe, hij
heeft mijn ziel zwaar aangevreten!
Zieke klanken kleuren mij: het
flauwe en blankste iel,
alsof ik een palet verzweeg.…
Heeft u mij gezien
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 547 Ik ben mijzelf verloren
Op een doordeweekse dag
Ik had me nog geschoren
En ik droeg ook zelfs een lach
Ik had mijn leren jas aan
En alles op een rijtje
Ik zou een blokje om gaan
Of even naar mijn meidje
Maar ergens halverwege
Is het het toch misgegaan
Van moeheid neergezegen
Ben ik niet meer opgestaan
Wie ziet in mij nog waarde
Het…
MOOI NIET
snelsonnet
3.0 met 33 stemmen 2.840 Fysieke schoonheid loont niet, luidt het oordeel.
Miss Anderson bij voorbeeld, is bekend
vanwege haar subtiel acteertalent.
Haar ferme vóórdeel was daarbij geen voordeel.
De redenen dat mannen zo genieten
van Pamela, dat zijn haar grote brein.…
tenentrapper
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 403 Ze strengelt haar benen in elkaar
kijkt verwonderd door de straten
die overwoekerd worden door sterke thee
en dure winkels met etalages vol macht.
Ze slaat haar omslagdoek om haar schouders
loopt door het schouwspel van goud en geur
denkend dat niemand haar ziet terwijl ze
ontdeugend op je tenen stapt.…
KORENHALMEN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 452 Roerloos bij zoveel schoonheid
een droom gelijk
staat de wereld even stil
De wuivende korenhalmen
ragfijn gepenseeld
lijken mij dichterbij te wenken
De vogels nog niet uitgespeeld
stijgen in de strakblauwe lucht
De roodgouden gloed
van de ondergaande zon
straalt een bekoring uit
die ik ademloos onderga…
luister mijn lief
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.775 kan je zomaar overkomen smoor als ik haar zie
hart licht op verlegen blij dartel spelend danst zij
jong druk verdiept in haar spel vertederd versieren
overstroming lief in mijn lijf Mozart helder transparant
blikken naar binnen hou me vast vraag om aandacht
warmte overspoelt de siddering van huid zo fris
vervoering in verfijnde klanken compositie…
diepe rust
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.264 wees
niet langer
ongerust
maar
wezenlijk
uitgerust
gevoelens
onzichtbaar
geblust
zachtjes
in slaap
gesust…
Geen woordenboek
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 608 Schrijven met een woordenboek erbij
daar begin ik niet aan, da's niks voor mij.
Daarom kan het gebeuren
dat ik dubbele woorden gebruik,
maar ik kan er niet om treuren
ook DAT past bij het schrijven van mij.
Ik word soms op mijn vingers getikt
als iets niet goed zou zijn.
Eerst trok ik me dat heel erg aan,
nu doet het wat minder pijn.…
Leegte
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 761 Hun leegten vulden elkaar,
Vulden elkaar met het hoofd,
Voor beiden was de liefde waar,
Ze hadden het elkaar beloofd....
Soms doorzien ze nu hun eigen spel,
Maar verwikkeld en verslaafd,
Blijven zij toch een stel,
En de "verstrikkingswet" gehandhaafd,
Zo leefden zij samen lang,
Lachend en weinig pratend,
De illusie werd erg wrang,…
Nu mocht ik liever hier vandaan
poëzie
3.0 met 25 stemmen 3.566 Nu mocht ik liever hier vandaan
en slapen gaan, en slapen gaan
bij mijne lieve Heer-
het leven wordt toch, waar ik toef,
naar mijn behoef wel veel te droef,
dan dat ik 't meer begeer.
Doch wordt mij, lacy ! niet gevraagd
of 't mij behaagt, of 't mij behaagt
in zo groot leed te leven.-
En schoon 't geplaagde hart al niet
van zulk verdriet…
Dalida
hartenkreet
3.0 met 46 stemmen 3.742 de wanhoop in haar stem
tijdens dat lied: J'attendrai
J'attendrai
Le jour et la nuit
J'attendrai toujours
Ton retour
J'attendrai
dat zou ik willen bereiken
alles, maar niet
de onverschilligheid
dat wil ik misschien
nog wel het meest
niet meer schrijven
nooit meer, nu niet
later niet, nooit niet
ook vroeger niet meer
de vrede…
Eindpunt.
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.011 Onvermoeibaar,
trok zij verder,
met een
grenzeloos vertrouwen,
nooit van rusten
nog gehoord,
groeiende vechtlust
zorgde ervoor dat
zij het eindpunt
haalde,
op zichzelf.…
rimpel op het water
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 977 staan we nog wel stil
bij een rimpel op het water
in oeverloos verlangen
als deining naar geluk
waar cirkels vloeiend
weerkaatsen in zichzelf
zachtjes breken
in golven naar elkaar
en ringen van liefde
samengesmolten
eindeloos groeien
als rimpels
op het water…
Storm
netgedicht
3.0 met 47 stemmen 1.098 schuimende golven
windstoten beuken de zee
onder de gordel…
DE VERLEGEN KONINGIN
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 929 Er was ereis een koningin
die was heel erg verlegen.
Niet in ‘t paleis bij haar gezin
maar bij het plichten plegen.
Zij bloosde en zij stamelde.
Zij knipte naast de linten.
Verwarde Jonkheer Haemelde
met Freule van der Bhinten.
Zij droeg een hoofddoek om heur haar.
Zij droeg dus nooit een kroon.
Zo’n kroon vond zij, dat stond zo raar.…
Mister macho..?
hartenkreet
2.0 met 25 stemmen 3.029 Je lijkt zó transparant
Uit helder glas gesneden
Toch is dit je buitenkant
Je lijkt onaantastbaar
Je lijkt zó wijs en groot
Uit alle vraagstukken weet jij het antwoord
Toch mag niemand bij je binnen
Je lijkt hierdoor de macho, de held
Je lijkt zó transparant
Uit helder glas gesneden
Toch kom je op een dag
Jezelf ooit eens tegen..
Je…
( in het koor dampen )
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 488 in het koor dampen
op de graven kookpotten
de schoorsteen rookt weer…