Alle inzendingen, jaar 2005, week 45

tussen de gamellen en medailles zie ik een kast vol opgepoetste helmen langs het uniform rond een pop geslagen sluipt het kruitgeurtje in elke hoek of verhaal door hem verteld rond de kolenkachel klinkt de grammofoon die een bom nabootst en worden de makkers in stand gehouden weet je wat eigenaardig is hij schijnt de oorlog te koesteren…

ik word op een wit gespreid vlies voortbewogen door zes maagdelijke engelen langs azuur blauwe luchten zij spannen een doorzichtig veld van geluk met een uitgestrekte gracieuze geste genade schenkend met verleidelijke ogen die mij onderwijl bedwelmende bloemengeuren toe zuchten waarop geen enkel aards genot kan bogen…

De TROS is gebrouilleerd met zanger Bauer Ze doen nu zelfs zijn platen in de ban Daar hebben ze veel exemplaren van Frans was dan flauw, maar dit is nog veel flauwer Maar als het echt zo werkt, zeg ik: hou vol! Lange Frans! Baas B! Ga ook naar John de Mol!…

Waar ben ik toch mee bezig wat is dit voor een vak met een stel zwarte halve zolen en een paard op een koud dak En dan die hebberige liedjes over sinterklaas kapoen met een ongegeneerde eis over het vullen van hun schoen Ook de naam kapoen die haat ik ik haal even Van Dale aan en volgens deze bijbel is een kapoen een gecastreerde haan…

In een heel anders klinkende stilte met miljarden dwarrelend, in ’t gelid elk vlokje onbetekenend met elkaar vernietigend, wit Een bibberhondje met een dekje bibbert een oudje schrikt, en denkt owee één verkeerde stap en mijn heup in tweeen en een kind schreeuw om een slee Die hele andere witte wereld waarin je opeens alles zo anders vindt…

’s Middags extra druk op straat versiering en kerstmuziek terwijl het donker en kouder wordt zoekt een dakloze een portiek Eén uur ’s nachts, ’t houten trappenhuis Ik hoor de nachtmisklok heel zacht En mijn moeder van bovenaf gebiedend fluisteren Denk aan de buren, het is nacht! De klokken klinken luider ’t is druk in de nachtelijke mis…

Zoals ik me de laatste tijd voortbewoog.. Vol met vragen Onuitgesproken klagen.. Zoekend naar het eind van de regenboog.... Een ieder weet wat voor een gevoel dat kan zijn.. Leeg... Rusteloos... Een onbestemde pijn... Anderen zeggen Het wordt me wat teveel.. Ik voel me als een debutant op het toneel.. Door te luisteren en te kijken naar het…

Nochtans ben ik reeds Aan gene zijde op zoek geweest Wakend voor het Beest Nimmer de Geest te moede Mocht Het Zwaard die drift verhoeden! Geen razernij weerhoudt ‘t Goede Maar jij en ik en ik en jij - de liefde hunkerend voorbij - Leggen bezwangerd af: De Monnikspij En luide weerklinkt: En gij dan… en gij?…

Je praat zo veel kan het wat minder Je praat zo luid kan het wat zachter Je praat zo schel kan het wat warmer Je praat zo snel kan het wat trager Liever vind ik je als je leest Ik vind je lief als je lacht Ik vind je zo lief in de tuin Bezig met bloemen als je zwijgt…

Gefluister van achter in het hoofd Scherper dan gebroken glas Je had het toch beloofd De brand achter m'n oogkas Tussen de regels wilde ik dat ik anders las Nooit was ik zo onaangenaam verdoofd De gedachte die niet looft Ben ik pas tevreden wanneer het echt was? De angst van het verliezen De vrees maakt me onaangenaam Valt de vrijheid…

Dichten is de onwetende en de onwetend wetende verhalen van een beeld een wezen, een idee een emotie, een wil een gedachte, een mens. Dichten voegt niets toe wat ook niet is afgetrokken geen waarheid onder leugens die de werkelijkheid redt geen droom die dagelijks wordt uitbesteed aan gebreken. Dichten is een restant nieuw leven inblazen…

ze baggert haar verrot verleden op papier elke dag wel eentje post urmend naar zichzelf zucht per etmaal blij ik herken haar uitermate exact gewoon in mij…

Een genie uit Kortrijk dacht 'Ik word schatrijk'. Hij trouwde om te erven maar toen z'n besje niet wou sterven was z'n desillusie omvangrijk…

Kon de hemel maar even opengaan. Kon ik maar even om het hoekje kijken! Kon ik je maar even zien staan. Kon ik maar even naar boven reiken. Kon ik maar even je lach horen. Kon ik maar even de glinstering in je ogen zien. Kon ik je daarboven maar even storen. Kon ik maar even met je praten, een minuutje of tien. Alleen maar even, om nog even…

Een mistige dag bode van een somber humeur plots is daar de zon…

vandaag kan de wereld veranderen het kan ook morgen zijn misschien ook nog tien dagen maar heel binnenkort zul je bij ons zijn morgen kan de wereld veranderen als jij er tenminste zal zijn we weten waar je bent voorlopig zit je er nog fijn overmorgen zeggen we misschien wat een schatje we zullen zien je laat de spanning stijgen…

Dauw op de velden een deken vol pareltjes doorweekte schoenen.…

Er werd toch mooi gegeten van de verboden vrucht, maar als ze alles hadden geweten waren ze voor de eerste hap wel degelijk gevlucht!…

De vluchtkoffer staat in de gang, de auto afgetankt klaar, regie in handen van de spelers, die tegen de tijd opbotsen, zeg maar. 't Plan zorgvuldig doorgenomen, er mag niks mis gaan, spreekt vanzelf, o ja het gaat er echt van komen, niks geen overval maar onze allernieuwste telg, in het gezin.…

stoïcijnser heb ik je ogen niet gezien kwetsbaarder liet jij eerder nimmer intuïtief weten waarheid zijn het woordloos schermen laat mij triest spelen herdenken en ik ik ken en rust…

Op een bankje in het woud Staat geschreven in het goud Hoeveel ik van je houd…

Heer, als ik denk aan toen op Golgotha, Hoe u heel alleen, door iedereen verlaten Er voor koos om te doen wat God van u vroeg, Ondanks uw angst, Heer, wat voel ik me dan soms laf, Wanneer ik weer de mist in ga. Als ik er aan denk hoe eenzaam u was, Alleen met al Uw pijn, Zelfs door God de Vader werd u op dat moment verlaten En dat allemaal…

Ze zeggen vaak: “schelden doet geen pijn”. Maar ze zouden eens moeten weten Hoe diep de wonden van woorden kunnen zijn. Littekens, heel, heel diep, Besefte je dat, toen je die dingen naar me riep? Hebben jullie ooit geweten wat dit met mij heeft gedaan, Terwijl jullie gewoon verder met je leven konden gaan? Maar prijs Jezus, die uit het graf…

God heeft beloofd, Dat Hij zal herstellen, Als w’alle noden van ons hart Steeds weer aan Hem vertellen. Want het geknakte riet Dat zal hij niet verbreken Hij kijkt om ……. Naar wie nog nooit werd omgekeken. Hij houdt van jou, Hij gaat je snel genezen En eens zul jij compleet En heel gelukkig wezen Sta op Zijn beloften Hij zegt het…

Jezus volgen is veel meer, Dan bidden voor het eten En het is ook niet klaar als jij Zondags in de kerk hebt gezeten Jezus prijzen is veel meer Dan het zingen van een christelijk lied Hem eren doe je met je hart en ziel Want dat is waar God op ziet Jezus aanbidden is veel meer Dan een gebed met eind’loos mooie woorden Het gaat veel verder…

ik kleur je even uit de saaiheid vandaag je lach in de klas was vol dromen hun stemmen ze gaan je niet aan je plukt hun gedachten praat als ze komen ik streel je met woorden laat kleuren je donkere ogen opfleuren met leven dat nooit zal bestaan we hebben samen een wereld gemaakt zonder angst we wonen voor nu heel even in dromen…

de bladeren die voor me op het pad gevallen zijn, schop ik omhoog, ze wijken, beleven zo hun tweede herfst en lijken niet in de verste verte op het blad dat fris ontlook, waardoor je vorst vergat en de bekleding was van stoere eiken die jaarlijks hoger naar de hemel reiken totdat de tijd hen velt, der dagen zat ze maken wentelingen als een…

nog vlug dit gedicht te veel beelden spelen in mijn hoofd, kleuren en morgen kan ik dood zijn momenten scharrel ik tot herinneringen mensen klamp ik vast op straat, alles heb ik lief vandaag, morgen kan ik dood zijn ik wil onvergetelijk worden, gemist worden de korte nacht zal vol en blauw zijn, morgen kan ik dood zijn geen tijd voor…

Laat haar één keer bewegen in de adem tussen ons want zij is haar naam vergeten in de blootgewoelde uren spreekt het woord zich tegen wat kan zij doen, het nadrukkelijke licht leunt tegen de tafels met bloemen uit haar tuin wisselend van zaad en naam in de doorgewroete aarde geborgen in haar dromen laat haar één keer verspillend zijn…

goh, wat zou ik graag eens in uw schoenen staan en al die duizenden kinderen blij willen maken met een handgebaar en een vriendelijke knik en het geloof dat u rijdt over daken goh, wat zou ik graag zoveel knechten willen hebben pietermannen, allemaal zo lenig als een artiest die de cadeaus voor die kleintjes overal brengen en niet een die op…