175 resultaten.
King Lear
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 942 De koning loopt naar zijn eind
De kroon weegt
Tijd voor een verdiende oude dag
Het rijk ligt naar zijn drie dochters te lonken
Als een slagroomtaart met twee kersen
Te gulzig verslikken ze zich in zijn vraag
Hoeveel precies houden jullie van mij?
En wie het meest?
De koning lokt de leugen uit
Zoeter dan de taart die hij uit de oven haalt…
De regenboog
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 505 als een poort in de hemel
spant zich heel hoog
een almachtige prachtige regenboog
rood en oranje
geel, groen en blauw
net was er niets
hoe kan dat zo gauw?
het lijkt op een sprookje
fantasie, toverij
de helft van de hemel
één groot schilderij
't is het werk van
de zonneschijn
die glanst en danst
de zon die de regen
in elk…
Ziel der Bloemen
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 3.935 Een bloem kan zo mooi zijn
haar vorm, haar kleur, haar bloei
ze wil vanuit zichzelf bloem zijn
zonder gemanipuleerd geknoei.
laat haar knop openbreken
de natuur gaat zijn eigen gang
“Gooi me pas weg als ik hang"
zou zij ons willen smeken.
Zo kan een mens zich ook voelen
eender, zoals de bloemen bedoelen.
Sla deze smeekbede niet in de…
Levenstaal
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 365 De letters in m'n hoofd
vlechten zich - twijgen aan een boom
tot manden vol met woorden
in felle kleuren - rood en bruin
zo ook de blaren in de toppen van een kruin
ze dwarrelen naar beneden
in zinnen vol verhaal en leven…
VIJFTIGER JAREN
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 584 Het is de tijd van het dunne laagje
huishoudjam en goedkope margarine
verstelde kleren opgeknapte fietsen
met houtblok rond trappers vaseline
op de spaarzame glimmende delen
de fiets in de schuurperiode het is
geen speelgoed het veld in op zoek
naar zuring en klein avontuur de vis
per bakfiets uitgevent de borstrok
de lange kniekousen met…
Verweesd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 464 Hoe kon een land van kooplui
zo verzuipen in het niets
zich zo vergalopperen
niet te zijn zo diets
Hoe kon een land van varend volk
van vissers duin en zee
zich zelf zo laten zinken
en nam ons met hen mee
Hoe kon het land van Rembrandt
het aanzien zo te schande
een trots land zo verlagen
zichzelf zo ernstig branden
Hoe kon het land…
De baas
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 333 Ik ben de baas van dit gedicht
Het is aan mij gehoorzaamheid verplicht
Zo wil ik dat het niet meer rijmt
En dat het raadsels in zich bergt
Van opkomst, bloei en ook verval
Ik ben de baas van dit gedicht
De weemoed in mijn ziel
Wil ik in de regels branden
Over wat eens was en niet meer is
en nooit meer komt
of
toch weer anders
Ik ben…
Lange Voorhout
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 721 de laan der lanen parelt in de zon
de krokus heeft een paars tapijt geweven
Café de Posthoorn blijft de gulle bron
alwaar bezoekers aan hun glazen kleven
Hotel des Indes start een tweede leven
en kruipt voorzichtig uit een flets cocon
Den Haag is hier gewoon Den Haag gebleven
de baksteen blijkt veel sterker dan beton
Couperus kijkt, gebronsd…
WACKO SAPIENS
snelsonnet
3.0 met 29 stemmen 2.620 Neanderthalers hadden hoge stemmen,
ze zongen liedjes, maakten daarmee plaatjes
en hadden neusjes met méér dan twee gaatjes,
ze waren in hun lusten niet te remmen
en niet bij kleine jongens weg te slaan,
waardoor ze nu dus voor de rechter staan.…
Tussen maan en zon
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.609 Tijdloos verloopt die nacht
waarin ik duizend maal ontwaak...
Ik proef van duizend ogenblikken,
mijn hart stelt vragen...
Jij luistert
zonder te antwoorden...
En met jou
omarm ik de onwetendheid...…
OPEN DICHTEN
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.669 nee, ik ben niet goed in ritme
in muziek of schrijverij
ik hou mij niet aan regels
ik dicht open en vrij
beter goed begrepen eenvoud
dan onbegrepen literatuur
dat de hemel ingeprezen wordt
door 'n groepje selectief en duur
ik schrijf voor alle mensen
over liefde, goed en kwaad
soms een kleine woordspeling
maar iedereen weet wat er staat…
langs wulpse heuvels
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 3.366 het is feest
de schikgodinnen
dansen op de zinnen
van de arme dichterman
die diep van binnen weet
dat hij de poëzie aan kan
maar zij onthaarden
en gaven zich op
slinkse wijze bloot
ontaardden in een hels
kritieken geven, sloegen
alle zinnen in hem dood
ze schaterden
hun lachjes klaterden
in de ruimte die hij koos
ze vlogen zonder…
Je moet nu maar eens zwijgen
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.721 Je schrijft me ongewenst
over wat ik niet wil zeggen
maar jij wel horen wilt.
Je geeft steeds minder ruimte
voor mijn eigen wereld
en wat ik daarin voel.
Je hebt denk ik geen idee
hoe het nu toch wel voelt
begluurt en zonder vrij zijn.
Je maakt mij het leven zuur
waar is dat aan te danken
of geeft het jou plezier?
Je bent niet meer…
Zanglijster
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 395 De zon komt op
achter de horizon
en schenkt hem
haar rosse gloed.
Hij repeteert
hartstochtelijk
zelfverzekerd
over Wonderen -
heelt juichend de tijd:
de winter voorbij.
Hij overdondert haar
met zijn waterval
van schrille tonen.
Fantaseer ik
in haar bekhoek
even
een glimlach?
Ze vliegt op,
de schaduwen glijden
en houden haar geheim…
zomer
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 645 Het warme weer is voorbij.
We hebben de warmte gevoeld,
de zwoelte gezoend.
De zweetdruppels deden zich te goed,
aan ons rooddoorlopen gezicht.
Plakkend en wriemelend,
drinkend en slapend.
De dagen waren te lang,
we smolten erin weg.
De stralen van de zon,
priemden zich in onze huid.
Onze cellen verzetten zich ertegen,
door nog meer…
Klok
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.446 Mag ik jouw klok zijn?
Gewoon in je kamer staan
met mijn rug tegen de muur.
En wil je het weten
dan zeg ik het juiste uur.
Ook al sta ik daar stil,
ik zal voor altijd lopen,
want door jouw liefde
aan mij gezonden,
blijf ik voorgoed opgewonden.…
De lunch pauze
netgedicht
3.0 met 41 stemmen 5.727 Weeïge drank adem was mijn deel
Passie raasde wulps zonder enig gevoel
Tierde met niet aflatend venijn door jou heen
Pijnlijk besmeurd vernederd werd ik alleen
Ongeremd laat je smerige lusten op mij los
Waar pijn jouw geilheid doet vervoeren
Grenzen steeds gewelddadig verlegd
Mijn geest verstijft kil niet te beroeren
Daar vunzige lust ongemeen…
Jasje
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 725 Hé, zwart jasje
met je grijze streepje
weet je nog?
Duke Ellington,
Benny Goodman,
Louis Armstrong,
blues en jazz,
nacht en ontij,
sexy sax
en swingklarinet.
Hé, zwart jasje
met je grijze streepje
weet je nog?
Zweten,
drinken,
geur van gerst
en reuk van rook.
Hé, zwart jasje
met je grijze streepje.
Oud,
versleten,
weggehangen…
Als as valt .....
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.345 Ik vlij mijn lichaam op het asfalt
maak voor liefde weer ruim baan
wanneer auto’s heftig toeterend
al file rijdend langs mij gaan
geen verbodsbord stopt mijn zinnen
geen stopbord verbiedt mij de waan
ik wil je hier op het teer beminnen
toe lief geef mij voorrang laat je gaan
kijk een zebrapad als bedstee
zwart en wit als klank en kleur…
Kompas
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.042 Het licht kijkt glazig in ’t avondrood
de nacht verwacht en slaat
het leven dood.
In de woestijn
knaagt een kale rat
aan dorrend vlees, dribbelt
door een vaag visioen.
Er dreigt een storm
en het donker verzandt
in ademnood,
verliest haar grip.
Een eenzame gier aast
blind op niets, geen zicht
geen speling van het licht
en wie…
Voetspoor
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 731 Mijn voetspoor
in het zand
is de weg
die ik bewandel
met angst
te verliezen
zonder het lef
te kiezen
en het slaan
van wonden
ik zoek jouw hand
slechts een streling
is genoeg
die angst
te overwinnen…
voorproefje
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 303 Sneeuwklokjes
als voorjaarsbode
in de winter....…
Puzzelen met God
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 376 Broos en klein ben ik.
De weidsheid van het landschap
op de heide is zo mooi dat ik
de kunst van de Schepper niet snap.
Deze stille schoonheid; die ik
niet bevat maar ik geniet ervan…
Plots hoor ik het gakken van
een zwerm ganzen en kijk ik
omhoog, naar de blauwe lucht.
Ze vormen samen een prachtige V; de
ganzen roepen tijdens hun vlucht…
Niet meer!
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.222 Mijn hoofd
was op hol geslagen,
maar nu niet meer.
Mijn buik
zat vol met vlinders,
ook dat niet meer.
Mijn handen
streelden je graag,
liever niet meer.
Mijn lippen
snakten naar de jouwe,
zelfs dat niet meer.
Ik zag je graag,
en dat doe ik nog altijd!…
VERDONK-EREMAAND
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 1.877 Buitenlanders die hier willen wonen
moeten eerst een video bekijken,
en ook hun talenkennis laten blijken
Dat geldt natuurlijk niet voor autochtonen.
Die kunnen zich heel asociaal gedragen
en tóch voor dit examen glansrijk slagen.…
amore con brio
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 2.627 liefde denkt niet
gelukkig maar
niets met iets verbinden
men neme ´niets´
trekke er de ´n´ van af
en houdt wat over
als het verveelt
doet men de omgekeerde bewerking
niets ruimt makkelijk op
neemt weinig ruimte in beslag…
Theresienstadt
gedicht
3.0 met 73 stemmen 19.645 Hitler gibt den Juden eine Stadt
Een stad waar allen
dood nog leefden
de levenden al dood
Kazernes overvol
hoewel steeds weer geleegd
in de gevreesde trein
met onbekend het doel
De broodwagen van
eenmaal per drie dagen
ook doodskaros
met menselijk jammerpaard
Alleenstaand een gebouw
(de schoorsteen immer rokend)
waarin luguber…
Het kleinste verschil
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 632 (Naar de kus van Gustav Klimt)
Beroemd voor zijn schakeringen van bladgoud
Verspreid op wenskaarten en kalenders
Vergeet men al gauw
Hoe hij waarde hecht aan betekenis
De diepte in het doek vermijdt
Bezwerend van glans en toon
Stoffelijk zoals men het met rode ogen bewaakt
Spiritueel zoals hij reikt naar een zedig orgasme
Het kan altijd…
AAN MIJNE EGADE
poëzie
3.0 met 21 stemmen 4.529 Zeg het mij, herhaal het mij,
Dat ik u gelukkig make,
Dat de zucht, waar van ik blake,
Als ik u mijn leven wij',
Niet vergeefs ten hemel steigert,
Noch dat God Zijn zegen weigert,
Als ik 't oog naar boven sla
Voor uw welzijn, dierbre Gâ!
'k Ben u schuldig, wat een man
Met geen schatten met geen kronen,
Met zijn bloed zelf niet belonen…
Thuis!
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 8.285 De stille ruimte
Waar zonder mensen
Geen warmte te vinden is
De stille ruimte
Waar zonder muziek
De stilte de vloeren bekleed
De stille ruimte
Waar zonder meubels
De echo je angstvallig toespreekt
Maar als ik in de stille ruimte
De lichten weer ontsteek
me nestel op mijn fijnste plekje
en het me weer even eigen maak
Dan voel ik me…