Alle inzendingen, jaar 2005, week 52

hakken tikken door de straat bomen kijken wie daar gaat gewaarschuwd door de vogels muren kaatsen terug een raam vertoont gezicht ziet haar op de rug wie is er op de loop in het ritme van haar passen de schaduw wordt nu uitvergroot ze danst op gevels het tikken is gesmoord gestopt in het geluid van remmen portieren knallen haar…

jonge nefertete geplooid in haar handdoek in finse sauna…

vandaag zag ik een reiger landen in mijn straat in gefiguurzaagd hout een boreling in zijn grijze snavel dit jong geluk met zoveel zorg gezaagd werd dus verkeerd bezorgd…

laat zandkorrels, ruw en grillig zacht een naam schrijven in vochtig zand waar afdrukken van vriendschap tijdloos zijn wanneer de zon bloedrood haar nieuwe dageraad begroet vouwen handen licht duister samen en vlechten een nieuwe morgen ogen vinden elkaar in het gemis van gisteren waar langs de lijn van eb en vloed elke golf weer die…

Wat in de kinderjaren Het harte boeit en tooit, Blijft eeuwig in 't geheugen, En men vergeet het nooit. Als men 't eenvoudig liedje Van mijne kindsheid zingt, Dan denk ik aan de liefde, Waarmede ik was omringd. Dan denk ik aan de stemme, Die 't liedje klagend zong, Wanneer de zonne daalde, Wanneer het maantje blonk; Wanneer de…

Zonovergoten plas glitterglans glasgeblazen verstilling stenengooiers testen het draagvermogen in sluiers duiken bomen in de verte Zon op de plas de rietkraag kraakt en ruist feërieke finale van een bewogen jaar De reiger krijst als een feniks op zijn nest roept om nieuw leven ontsteek het vuur en dans…

Na vele jaren zijn ze elkaar nog steeds trouw, zó bewust van sleur…

Haar ijskoude vingers Op mijn warme hand Trekken mijn hele lichaam door M'n verlegenheid bijna genant 'Kom bij me zitten' Zei ik hardop 'Ik wil je tegen me aanvoelen' Alleen in mijn kop 1000 keer zag ik dit moment Ben nooit degene die verlegen is 1000 keer nam ik het initiatief Maar dan wel bij iemand met een penis En nu ben je…

Aan tafel met z'n ouders Kijkt hij ademloos toe Hoe gruwelijk oesters Aan hun einde komen…

de pen als vriendin ze ligt op het blad één enkele zin geschreven in klad letter na letter even pauzeren bedenkelijk langzaam zal het tij zich keren ? zonder franje geen enkele glitter ook ik weet, dit klinkt heel bitter blijft spreken zilver wordt denken goud schrijven nieuw of vertrouwd oud ? kalmte kan je redden woorden die…

Vlakbij zijn de woorden, de gezichten, vlakbij zijn de koude nieuwsberichten, een zwarte vogel in een zwarte droom, de regen die valt in de winterboom en plots vliegt de vogel heen... Vlakbij zijn de stilte en 't verlangen, vlakbij zijn de pijn en gloriezangen, een licht dat ver is en dat wenkt en lacht, een hand die traag streelt en op morgen…

De onafhankelijke geest gelauwerd en geprezen wordt in stilte gevreesd als gevaar voor de vrede Nagel aan de doodkist die geweten heet ----------------------------------------------- uit: 'Zout', kwartaaluitgave KPMG december 2005…

Zittend bij de rand van schaduwrijk groen, dat zacht verglijdt naar herfstbruin geel, stijg ik dromend op in het wazig visioen, dat zich ontrolt onder je waterig penceel … Wijl de opgaande zon verblindend glanst in het schilderspalet dat je ponsend beroert, tekent de hoekige donjon zich stilaan af in je ardeense landschap dat me vervoert…

Soms zijn de woorden gelijk strijden ze om de volgorde slepen er de liefde bij en alle verzoekingen zijn los Wij weten dat, mijn muze en ik het verlangen naar elkaar je oude vrouwtjes geur de jonge meisjes lach Er is geen weg terug daarom gaan wij voort stoten elkaar gniffelend aan wij vliegen naar de maan…

Tijdens 'n verspilde citytrip pronkt ze grijnzend op de glimmende ballustrade van 't chocobruin balkon Plots hijgt wankelt en vlucht ze doorheen 't dromerige interieur van 't hotel door het uitzicht op culturele verzadiging Ondertussen borrelen uit de steegjes groepjes geïnteresseerde drukte op even later verwachten ze machtige en…

we werkten samen aan het oude jaar op schilderachtige panelen uren dagen waren ingevuld fragmenten zijn er velen we hebben kleuren opgehaald de horizon reliëf gegeven jij penseelde meestal weken en ik streelde maanden glad nu kan dat nog in klad de meeste zijn al klaar gevernist en onderschreven maar in het perspectief van volgend…

Een druppel valt uit mijn linkeroog Met veel kabaal op het laatste woord De inkt was droog, is nu weer nat Nog nooit zoveel verdriet gehad De letters verwateren, worden één Het sentiment smelt tot een blauwe vlek Het papier wordt zacht, een gat, een lek Het laatste woord verdwijnt, verdween Het zielige einde van dit rijmsel Is geblust,…

je waardeert zo graag met een vier of vijf dan hoef je geen enkel gedicht te lezen het zegt zoveel over je eigen wezen een waarde van drie op de scoreschijf het stelt de oprechte dichters op de proef om niet te vervallen in dezelfde groef…

De gokker die gelukt zoekt in het leven Besteedt geen aandacht aan de statistiek Zijn keuzes zijn zorgvuldig en uniek En eindigen doorgaans op nummer zeven Wat zéker is bij jackpot of echec: Een actueel gedicht op deze plek!…

Een saggerijn uit East-Winsconsin piste te zacht tegen de wind in met de wereld had ie het al gehad leeft nu ook met zijn lid in onmin…

u wilt iets meer maar dan echt van de wereld om u heen begrijpen door beter weten goed dat kan want weet dan Oom Dagobert is bij de inlijving van Duckland als 55th state of the U.S.A. Scrooge gaan heten Charles Dickens is bij de Grote Oversteek door Kaatje Boes - ongetrouwd moeder from Urk - over de railing gesmeten…

auto knap getuned de bassen op max je draagt vandaag een das op weg naar de abdij orgelmuziek klinkt als warme ontvangst van broeders voor jou en er ligt geen wereld van verschil meer tussen kruisbeeld en ferrari…

voor alles wat ik niet gedaan heb geen steen van het ijzeren gordijn gebeukt geen grenzen doorbroken geen armen rijk gemaakt voor alles wat ik niet gedaan heb betuig ik spijt het spijt me en daar ga je altijd weer die zin geen land verdedigd of hulp geboden bij overstroming nog geen steentje bijgedragen het spijt me en daar ga je altijd…

Ze heeft haar kind begraven samen met het stil verdriet niemand die het ziet terwijl ze blijven draven Ze zwijgt de stilte dood laat geen ruimte voor het lege ik ontwaak en laat achterwege te luisteren naar het bloot in haar ogen, te kijken naar het bloed in haar oor barrevoets in het slijk en afgeweken van het spoor Wat fluistert…

in de kerker van gestorven liefde kijk ik door een roestig rooster de adem stokt wezenloos als ik het groene mos aanschouw ik blijf geketend aan koude stenen waren mijn ogen gesloten toen ik voor het ontluikende koos alle wegen leiden al jaren altoos naar krimpende eigenwaarde en kan slechts pijnlijk staren naar ieder die kennelijk het…

Zoals een traan mijn wang verlaat ben jij er vandoor gegaan weg uit mijn leven weg uit ons bestaan. Het afscheid kon niet komen ook daarvoor ontbrak de tijd je kunt niet alles hebben het is tijd om te gaan. Verdriet verschuilt alleen gevoel en zegt niet meer dan dat dan wat? Het is zuur dat het zo moest gaan.…

Heel alleen aan 't tafelke, Eet ons kindje een wafelke. Hapt alhier een hoekske, Boter vlekt zijn doekske. Gaapt en bijt alginder, Weer een putteke minder. Dan in 't wilde, zeere, zeer,* Altijd voort en altijd meer: Wafel in zijn handekes, Wafel in zijn tandekes, En zijn gretige ogen gaan Naar het bord waar de ander staan. ----------…

vele geledingen doordrenken mijn denken en feitelijk bestaan ze brengen zo vaak verwarring in de weg die ik ja ik, moet gaan soms trekt mijn verdriet mij naar binnen of geniet ik intens van mijn zinnen om het lijfelijk genot te beminnen soms wip ik in de speeltuin van het leven naar verre hoogten en duivelse diepten of…

uitslaande muren smeltwater valt kil op de winterakoniet* ----------------------- uit: 'Navigator', 2001. * winterakoniet - een op de akoniet gelijkende sierplant die 's winters bloeit (Eranthis hiemalis)…

Er heerst stilte in de zaal en ook verslagenheid hard en zacht verdriet een houding aannemen dat hoort nu niet. Bijeengekomen voor een laatste keer met deze ziel erbij familie, vrienden en aanverwanten iedereen een dagje vrij. Het leven is één groot feest toch zijn wij niet altijd blij onze steming is ook wel eens bedrukt dat hoort…