203 resultaten.
Toe, lach nog eens
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.217 op de tonen van jouw klaterlach
deinen de witte waterlelies, komen
de natte snoeten van nieuwsgierige
kikkers tussen het groene blad
de begeleiding kwaken
je bruist muziek in elke beweging
danst het kabbelende water als
een volleerd ballerina moeiteloos
tot een spetterend ballet
druppels swingen in het rond
kleine parelende blikvangers…
Gothic chick
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.392 Ik houd van niets meer dan van de verweerde tatoeage
van een bloedende roos
op de linkerschouder van mijn kort-ravenzwart-harig, tonggepierced, bleekneuzig,
pas afgestudeerde kleine Gothic anorexia-chick.
Ik wil de door je eigen tranen bedauwde roos kussen,
als ook de littekens
die deze Bijbelbloem zo krampachtig probeert te verbergen.…
In kleur ontstoken
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.124 Hij kleurt het licht
in mijn ogen
een beetje meer blauw
streelt het zwart
van mijn haren
donkerder als nacht
kust het rood
van mijn lippen
in verboden lach
ontsteekt de vlam van mij hart
en zegt
ik geloof dat ik een beetje van je hou…
Bestaansrecht
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.549 Gevangen in mijn eigen lijf
Iedere dag opnieuw star, stram en stijf
Gevangen in mijn eigen lichaam
Steeds weer een strijd om het bestaan
Een gevecht om het bestaansrecht
Ben niet meer mijzelf, ben ik nog echt
Heeft mijn zijn nog zin dit bestaan
heb ik nog recht op mijn naam
Mijn naam stond voor zelfstandigheid
Voor kracht, vreugd en…
alleen
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.371 Ik voel me zo alleen, zo alleen met al die mensen om me heen.
Hier op deze plek, op deze stoel in deze klas.
Zo alleen met al die mensen om me heen.…
Opgaan in het rood
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 581 Ik heb je uitgewist
blauwe pen, zwarte kwast
het was in een ogenblik
een enkele tel, de nacht voorbij.
Met het tij in de rug
opgaan in het rood, dag model
nog slechts zichtbaar in herinnering
ben ik jij, of mij
wie is de schilder, wie is het schilderij?…
Leiden onthaalt meeuwen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 662 de meeuw heeft het wel gehad
met zee duin en strand
ziet ze krijsen slaan woest
hun vleugels uit op Rapenburg
Levendaal Hoogwoerd den Burcht
Claresteeg ja op de Stille Mare
burgers klagen zeg wat mot dat
durven niet meer uit hun huizen
een misstand net vele pluizen
heden kan ik verklaren:
geen tot gering presteren als meeuwenverschrikker…
Gezelligheid rijdt nooit op tijd
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 405 Ik sta bij het station
Kleumend op het perron
Denkend aan gezelligheid
Waar een treinreis mee begon
Kijk, daar zit ik!
Zie je dat ik lach?
In de warme restauratie
Op een koude najaarsdag.…
Heimwee naar Indië?
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 633 Kassian
Gaat het ooit voorbij
tjitjaks vangen
de staartjes braken af
ongrijpbaar groeiden
nieuwe aan
de jeugdherinnering
het ritmisch klappen
van pa`s zwepend
ceintuurgeluid
katjong luisterde niet
vandaar de striemen
op zijn ziel
door heimwee overmand
verhing hij compassie
aan de was-lijn
Indië als baboe
de bakermat van…
schouder ietsjes afgewend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 286 je hoofd wat scheef
schouder ietsjes afgewend
het was die houding
die steeds bij mij bleef
je ogen keken donker
haren langs je hals
oor en oog in schuine lijn
je kon zo heel uitdagend zijn
lichaam in een warme draai
uitnodigend naar mij
mijn arm rond je schouder
gelukkig waren wij
in woordenloze stilte
is het misgegaan
we leefden…
Lief vlechtenmeisje
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 856 Ik nam jouw haren in een strengetje
en vlocht er mooie vlechtjes van
zette het vast met vlinderstrikjes
en was van jouw puurheid in de ban
ik streek de kleine plukjes
voorzichtig uit je mooi gezicht
vol liefde straalden jouw oogjes
je blik zo lief op mij gericht
ik nam jouw kleine handje
en legde het in mijn eigen hand
een siddering ging…
Onze wereld
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 1.281 Geen wereld
is te klein
te groot
voor liefde
en verdriet.
Je bent zo mooi
lief, knap
intelligent.
Mijn wereld
is open
voor jou,
door jou,
trouw.
Onze wereld.…
Carpe Diem
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 1.760 Slierten mist kruipen
als bleke naaktslakken
door de wijngaard,
een druipende zon
rijst op en likt
de paarse vruchten van de nacht.
Zinnelijk zingen rode monden
onder
grote strooien hoeden,
gretige vingers plukken het licht
en uit verrukte vuisten
spat de ochtend op.…
de Verandering
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 386 9/11
Die dag deed de wereld veranderen
Was de welgemeende kreet
Repressaille moest worden genomen
Investering troepen macht bij de vleet
En alle staten waren plots vereend
Geen tijd voor bezinning was de leus
Je was nu tegen het immense gevaar
Immers er was geen andere keus
Maar denkend aan de slachtoffers
Dafur…
Asfalt
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 998 Het asfaltpad gebroken,
Diepe kloven,
Scheuren als micromaanravijnen,
Verwrongen asfalt door zware lasten,
Door zon vervloeide,
Uiteen gereden geteerde kiezelstenen,
Nu groen, paardenbloem, weegbree en varkensgras,
Het zwart tot leven gekomen,
Daar waar het brak
Door on-weer en worteldruk.
Asfalt, getekend door het leven.
Was zo ook niet…
Na het vallen niet meer opstaan
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.130 Na het vallen
Gewoon weer opstaan
Vindt men in de volksmond
Maar als de val te hard is
En je op één gedachte hinkt
Als het hart weer is gekneusd
En de wonden zijn te groot
Om met woorden wederom te dichten
Blijf ik liggen tot de dood.…
Gevochten
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.361 Voor wat ons zou moeten zijn
Maar wat nu weer jullie is
Ik ben hier de ridder
En jij niet eens het paard…
Rijk
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.168 Hoe vaak was ik verloren?
Zo vaak als ik moest verweren
Hoe vaak dacht ik ‘ach laat maar dan’?
Steeds ging ik maar weer door
Hoe vaak heb ik gezocht?
Vaker dan ik iets kon leren
Hoe vaak was het ‘maar niet heus’?
En vroegen gedachten: ‘Waar ben je dan?’
Ineens zie ik ‘hier ben je!’
Ineens is vorm verkregen
Ineens is er intens gekust…
Kennemerpark
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 390 Een meisje gooit steentjes het water in
De ochtendlucht lacht de middag door
In de schaduw van bomen staan stappen
De postbode is de schaduw voor
Het meisje gooit water de steentjes in
Een diepe zucht, de zon is in rust
De schaduw wordt één groot laken
dat de hele straat in een slaap kust
Later, als de post z'n cijfers heeft gevonden,…
Element
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 361 Het lekt en likt
ternauwernood
de onbeschermde schenen
Legt blarend billen bloot
en vindt zijn krachtig element
in pijlen als in stenen
Is in verlichten van de zee
waar vóór het vallen van de nacht
de Asunción zijn zeilen bolt
in ademloze kleurenpracht
We spelen er gevaarlijk mee
Gebald rolt het
de hemel uit
met orenpijnigend geluid…
Zomer
poëzie
3.0 met 36 stemmen 8.538 De grote zomerdag staat open
En bouwt zijn weelde over de aarde,
Het malse moes lacht in de gaarde
Bij 't sappig groen, met dauw bedropen;
Het ruiselt in de weke hagen,
Het gonzelt in de bloesemstruiken,
het tintelt in de groene pruiken
Der berken bij de zoete vlagen;
De kool brandt op de peerse kluiten,
De blonde brem bloeit welig tegen…
Jij
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.375 Je ziet de mooie dingen,
als ik ze even mis.
Je ziet de zon,
als het overal donker is.
Je ziet de mooie dingen,
al zijn ze nog zo klein.
Je vertelt me zacht,
dat die het grootste zijn.…
Land van houden van
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.268 Refrein:
Ga je mee, met mij mee,
naar die plek daar van ons twee?
Ik weet de weg er zo naar toe,
het is niet ver en ik weet hoe!
Over de grens van vriendschap
naar het land van houden van
Waar liefde woont in straten
en een mens nog dromen kan
Waar de wind als hartstocht waait
en de zon om mensen draait
Ga je mee, ga je mee?
Op weg…
Finestrat
gedicht
3.0 met 20 stemmen 8.748 We lagen in ons bed van middagzon
Uit elk verband
Uit elke geschiedenis verbannen.
Vogels vlogen op uit ons verstand
De huid die om ons heen zat, loste.
We vloeiden uit en over elkaar
Werden zee, zwommen zonder handen.
En op het voor ons uitverkoren strand
Stonden engelen op wacht
Met toeters wimpers en bellen.
----------------------…
De lach
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 612 Met woorden zeg je alles,
woorden zijn o zo sterk,
maar wat sterker is dan woorden,
is de kracht van de lach.
Want de kracht van de lach,
het maakt niet uit waar je bent,
de kracht van de lach
is overal hetzelfde.…
Meester
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 222 De meester opent
mijn gesloten ogen
Toont mij
zijn woord
Verwondering
Heb je 't al
gezien?
Hij legt zijn duim
op ver
en vinger op
de ring.
Zonde wonde
geen verwondering.…
Pools intermezzo
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 216 illegaal in het Poolse land
- zijn verstand afwezig toen hij
afreisde naar dat vreemde land zonder
paspoort, niet elke identiteitskaart
kan zomaar afgestempeld worden -
zoekt hij de nacht op
een auto vol autochtonen voert hem
onwetend en welvoeglijk welwillend
naar de open meren van een stad
- waar bedelaars enkel nemen
en altijd vergeten…
La Méduse voorbij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 325 De smaak van gekauwd hout
flarden katoen en leeggezogen haren
het schraapt ons af holt ons uit
tot lijken van dichtbedrukte lucht.
Zelfs de zee
heeft zich bij ons lot
neergelegd. Uitgetolde zon
vermoordt dromen van
stormen en heroïsche gevechten,
we sterven in mineur
ongehoord.
Alles
verzindert tot waaiers
zout ontspringt in onze…
de strijkstok was geruwd
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 313 de snaar die
ik deed trillen
bepaalde niet de klank
het was mijn vinger
die jou golfde in de
toonsoort van mijn hand
de strijkstok
was geruwd op
maximaal vibreren
maar in de klankkast
vond jouw melodie nog ruimte
voor een nieuw proberen
ik leg de bladmuziek apart
in samen dromen laten wij muziek
direct uit onze harten…
ondicht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 343 ik ben dit tabblad voorbij
dichten is niets voor mij
de gevestigde orde
neem ik in een laatste horde
en, terwijl ik spring
verschaf ik u mijn geuren
doe ik mijn ding
sluit ik onherroepelijk mijn deuren
vrees slechts dat ik u betaal
met mijn allerlaatste verhaal…