Alle inzendingen, jaar 2007, week 50

splinterend dwarrelt de rijp, bedekt de bronzen klokken met zachtsprankelende witte vlokken de diepdonkere contouren van deze robuuste kerk tekenen zich scherp af tegen het volle maanlicht de klokken mompelen koperkleurig, hun gebronsde klanken klinken dof, diep en wijds over stil land elk van hun klanken markeert scherp en helder de…

In het Lampertstal- Een orchidee kijkt in mijn lens... Ze blijft, én gaat mee…

De pen Het hoofd De hand De sigaret al of niet De woorden van gesponnen suiker soms wrang als bijtend zuur. Nee ik hang mijn gedicht aan de wilgen. Wie leest er geen wilgen? Ja met mij kun je alle kanten op. Als het maar van Poezie.......…

Een zeilschip zonder wind is een zee zonder boot. Een zon zonder zonnestralen, is een universum zonder sterren. Een rivier zonder wateren is het land zonder aarde. Een boom zonder blad is een dag zonder dat ik jou heb gehad. Zonder jou ben ik vrij, maar ik voel me meer een lege batterij.…

Daar stond hij dan te kijken of was het andersom wou hij dat wij naar hem zouden kijken het terrasje was niet groot en hoe bevallig hij daar stond ofschoon gewoon maar van beton…

IJZEREN RITA ROEST IN VREDE…

m'n geweerloop in 't zand 'k moet even naar m'n maat die ik morgen moet bevechten ja hij daar, die aan de overkant ook vader van drie kinderen zijn helm is hier een tulband hoe ga ik dit beslechten een andere cultuur wij verstaan elkaar niet maar wij beiden vergewissen dat de kerstgroeten vanuit ons ieder land worden gestuurd door personen…

haar kleine handje in mijn hand haar bruine haartjes in een kleine staart een groen rond brilletje op haar neusje rood van de kou het roze dekentje dat haar warm houd alle kleuren van de regenboog ze spelen met haar zo lief zo klein wonderbaarlijk hoe zo'n klein meisje jouw hart kan stelen…

Amfibieënpoel – Insect wijst waar kikker zit met te lange tong……

Diep in het lila park vond ik jou Je had op me gewacht met ogen vol leven handen vol verwachting Onze blikken zochten een glimlach in het eindeloze deemster voorbij de sterrenkou spraken van ongekende paden omhelsden gouden dromen lachten als jonge goden zwervend door de wouden aan de rand van de wereld Wat wij zagen was een verloren…

hij vermoedt een verhaal achter elk geluid digitaal versterkt zonder bron aan de bron van zijn gehoorkanaal of hij nog wel eens luistert drukt hij zijn oren dicht tegen het schriele hoofd tussen zijn benepen ogen een neus die speurt naar de angst die als altijd hem verteren wil of hij ook wel eens snuift en dan de deur luid…

Ik wil een hoge skore kreigen teruchgetelt naar vier als iedereen een vier geefd doed dat mij zoon plezier dan gaat het nied om vierendelen maar vieren delen op zijn meest laat zien dat je hier ben geweesd das laggen hoor, wie maakd me blij en geefd een dikke vier dit valt tog onder meesterwerk sgenk mij een –ik was hier-…

Verijsde wensen ontdooien wanneer het water vriest. Berijpte takken, wit, bros en breekbaar zwiepen niet. Verhard het water tot verdraagzaamheid. De koude zal ons wakker maken, mettertijd. Witte rook ontkringelt de warmte, stijgt recht omhoog. De lichte grauwheid van de lucht bevalt het oog. Is dat het teken? Maan tot kalmte, blijf weg ervan,…

Ik doe bewust een stap opzij want ik wil niet, dat ik je hinder Want jij hebt ruimte nodig en bloemen en vrijheid en passie en kleur, blauwe vlinder. Alsjeblieft, ga hier maar je gang, want hier, hier bij mij staat alles zomaar te groeien, hier vindt je het allemaal! Bij mij, pal voor mijn wijds openslaande deuren staan bloemen intens te…

vannacht liep ik schuin door mijn dromen losgelaten stukken vlogen in leegte en in lichte bewegingen onverstoorbaar gaven ze mij plaats om mijn leven uit te bouwen al was het geen night in white satin nieuwe wegen werden geschept in geest en ben ik mens in nieuwe studies des levens unieke feiten voltrokken zich als kind luisterde ik naar…

in wit rijpen van de bomen ben je gekomen in sprookjessfeer de tijd verstilde wilde niet dat wij ontdooiden want jij was daar ik paddestoelde vuur in open haard dichtte de gordijnen jouw handen in de mijne buiten wintert het we hebben samen maar de kerststal opgezet ja jozef en maria zo gaan we naar de kribbe het kind als…

Jij neemt bijna niets, en blijft almaar geven Laat me hijgend oneindig genot beleven Zachtjes schokkend tot ongekende hoogten zweven Onuitgesproken woorden blijven op m'n lippen kleven Maar jij hoort ze toch ...…

De acties van de bonden zijn begonnen! Dus fiets je op de stoep of zonder licht, dan knijpt de sterke arm een oogje dicht, want oom agent schrijft tijdelijk geen bonnen. Straks brengt men het publiek in hoger sferen, door iederéén op spacecake te trakteren.…

Alleen de wind kent haar verhaal en troost streelt zuchtjes weten door haar haren ze zou het anders willen veel anders maar ja dat kan nu eenmaal niet hij weet het ook….zij ook en de wind koestert hun geheim en draagt het mee geeft wolkjes troost just when she needed it most…

rode lichten vervagen, rode lichten vervagen in de verte, regelrecht uit mijn vergezicht verdwijn jij weer, in het donker het maanlicht in.…

Magistraal verpakt de innemende stilte kraakt bij elke stap…

het werd ietsjes kouder de hemel betrok de herfst werd ouder hier viel de eerste vlok een wit tapijt bedekte de aarde zonder enig respijt of de hemel opklaarde sneeuw bedekt de grond vriesman houdt de hand wij gaan de seizoenen rond biologisch zo gepland sneeuw zal terug verdwijnen herhaling valt ons te beurt de zon zal wederom schijnen…

Het daglicht zegt al vroeg tot ziens toont vaak lang z’n schaduwlagen in de strijd tegen de lange nacht die nog steeds sterker lijkt te worden slechts langzaam nadert de wending vermindert het gevoel van winter in je hoofd…

Bij deze kerstavond hoort een mijmering over -hoe kan het anders- VREDE. Je kan je verdomd opwinden... Neen, dit gedicht -nou ja- vlot niet. Waarom niet denken aan het huppelende kind op de rustige straat, een kakelende kip en een fietsende boer, die meent dat het mooi weer is voor de tijd van het jaar. Je vrouw bezig zien, ijverig…

Mijn hart stil en koud, net zo eenzaam als jij, samen zijn wij één.…

Voel je denken je verwacht het herkennen uit de nacht, maar overdag is alles anders overdag is vaak de pijn, de andere zijde van de liefde zal jij er dan ook nog zijn?…

zit je hier dan denk je aan die feestjes en aan die sneeuw die niet komen wil zit je hier dan denk je aan die cadeautjes en lekker eten zit je hier dan zit je goed !…

Koningen komen uit het oosten Engelen zingen in de nacht Refreinen nu aaneen geregen Stil het kind dat is gebracht Trotse 0uders, blij, volkomen Mooi klein wonder, reeds bepaald In de heldere nacht gekomen Ster van Bethlehem die straalt…

Overrompeld Van mijn stuk gebracht Genoten met jou Geheel onverwacht Ik was er niet naar op zoek Niet eens ermee bezig Maar opeens was jij In mijn fantasieën aanwezig Er níet aan toegeven ... Ik heb het getracht Maar ik was als gelei In jouw handen vannacht.…

de zee huilt tranen vol van water en van nat droogt ze met de kade sluipt naar de kust ze moest het van eb hebben maar heeft het van vloed gehad…