Alle inzendingen, jaar 2008, week 36

Als ik 's avonds neerstrijk tussen wasgoed en televisiegids, dan weet ik dat er niets is om mij voor te schamen. Als ik de ochtend oversla en halsreikend koffie zet, de poes masseer tot 'ie knorrend het hoofd neerlegt, dan weet ik best dat die wasmand er nog staat. Dat weet ik dus eigenlijk best wel. Maar het verandert niets.…

Alles gaat voorbij met of zonder reden Wat er eens was is slechts verleden Alles gaat voorbij is plots gedaan Loslaten een must om verder te gaan Alles gaat voorbij de jaren in tijd Herinneringen… die blijven altijd Alles gaat voorbij zo is het bestaan Afscheid nemen nieuwe weg inslaan Alles gaat voorbij En we groeten elkaar…

Ik woon echt prachtig aan de Vijzelgracht ze zijn daar zelfs een metro aan het graven maar nu de damwanden 't plotseling begaven moest iedereen z'n huis uit gisternacht toen zei mijn buurvrouw in volledige bepakking hiervan krijg ik ter plekke een verzakking…

Nu durft Cees Priem er pas over te praten: met de ijle berglucht in de Tour de France had hij, vanwege zijn kunstgebit, nooit een kans. Nu hebben wielrenners speciale implantaten. Niets is vervelender dan een klapperend gebit als je in de ijle lucht in een bergetappe zit. ...Cees Priem had altijd, in de ijle berglucht, last van een droge…

Een vluchtig afscheid je staat op en je loopt weg en je vermijdt elk oogkontakt. Maar ik hoor je stem terwijl je dag zegt, je liefde je bent mijn Engel op deze aarde maar diezelfde aarde maakt je stuk. Ik hoop dat je mijn waarde altijd ziet als jouw waardevolste liefdesgeluk.…

ik verdrink struikel en val neer op de vloer. wat klungelig sta ik op en zie bloed. rood gekleurd levensbloed. krampachtig probeer ik het te laten stoppen. voorzichtig druk ik tegen de wond dat al bloedde voor het gebarsten was. het druppelt naar onder naar het eeuwige wat eeuwig te noemen is. weg van mij en weg van mijn eeuwige…

'k weet niet eens of ik wel weet of je de glimlach om mijn mond meent te herkennen en of je mijn ogen twinkelen ziet in het zonlicht zou je mij misschien heel even een teken willen geven van leven of tenminste van bewondering zodat ik weet dat jij mij ziet zoals ik jou al een tijdje zie want met je ogen en je lach heb je mijn hart laten…

'Hallo!' 'Dag mevrouw. Wie bent u..?' 'Ik ben je vrouw!' 'O..!'…

I go for the real stuff coz' there can only be One Love, One heart klopt als een deegrol, allright ? Ik ben in de put van de nazomer en mijn hart aan het uitkijken naar de komst van mijn held de enige echte veel gedupliceerde Gevelkerstman De wereld is één grote toep met vanille, mokka, banaan en nootjes Ik voel mij een vibrerende…

Vreemd Je lachte naar mij En begon toch Onbedaarlijk te schelden Ik moest weg Met de meest vreselijke ziekte Als dank kreeg je toch Mijn lach Een streling over je wang Een kus Dat past weliswaar niet bij mij Maar kwaad op jou Dat kan niet Je weet niet wat je zegt En Weet niet wat je doet Ik ben bij jou En dat voelt goed De dementie…

Makkelijk maar moeilijk praten, daar bovenin de piramide van Maslov Zin en Zen, tijd teveel voor alles wat beknelt. Terwijl lager - lagen lager De geest hongerig zoekt naar een uitweg naar het licht van een draaglijk bestaan.…

Soms wil je zeggen de tijd gaat zo vlug soms wil je zeggen kwam mijn kleine meisje maar terug soms wil je zeggen ik bescherm je voor altijd soms wil je zeggen dat het je spijt Maar soms kan je maar beter je mond houden…

Opgepast er vallen kastanjes hard-op Vallende takken een auto is een verwittigd man waard…

aan het eind van de straat flikkert een kapotte lantaarnpaal tegen die lantaarnpaal leunt een man, hij lijkt verward ik zie hem wel, maar loop door over de vlotbrug maar iets dwingt me terug over de vlotbrug naar de verwarde man bij die kapotte lantaarnpaal er hangt een touw aan de lantaarnpaal verdomme, hij zal toch niet... hij flikkert…

Roept en men zal uw mond snoeren klopt en de deur zal gesloten blijven vraagt en er zal genomen worden bidt en men zal uitgelachen worden wacht en de jaren verstrijken werkt en men zal geen loon ontvangen hoopt en men zal slechts dromen vertrouw en men zal bedrogen worden steel en men zal rijk worden laster en men zal geloofd worden…

Behoedzaam komt de herfst getreden tot waar ik enkel oor nog ben - het licht verstild - en geuren die de weemoed wakker roepen. Behoedzaam komt de herfst getreden.…

we noemden je Frederik Fluweel baron met slaapkamerogen je deelde het bed met een vriendin en gaf haar meer wóord dan daad je had wél een mooi wapenschild maar de minne was erg miniem haar voeten werden zelfs niet warm en het voorspel sloeg je over men beweert: noblesse oblige maar het blauwe bloed bleek lauw…

Ik voel me hip soms wel eens in een dip Ik voel me Henrieke en ik ben niet normaal…

de rug in het warme duinzand luchtig perspectief vloeit langzaam dicht grijs en dreigend als een verdampte ijzer die terug naar zijn bedding wil september knibbelt al aan de dagen gedempt en nevelig jagen ze zwarte zwermen zuidwaarts luchten lijken hoger gespannen van verwachting de bomen, de bloemen zijn zomermoe ze kleuren ingetogen…

Als de dag van gisteren 11 september 2001 Denken aan die fatale dag Zoveel levens te herdenken Als de dag van gisteren Zoveel mensen die achterbleven Zoveel verdriet Als de dag van gisteren Zoveel kinderen die opgroeien Zonder hun moeder of vader Als de dag van gisteren Zoveel mensen, hulpverleners Gewonden, doden Herdenkingen elk jaar…

In kille donk're wintertijden te moeten leven op de straat is iets waarvan men, met onze welvaart, niet verwacht dat het bestaat. Geen huis, geen haard, geen postadres, dus de bijstandswet zegt "NEE" en op mijn vraag "Hoe moet 'k dan leven?" kwam als antwoord "Geen idee." Maar ik ben geen dealer en ik wil niet stelen dus vraag ik u mij…

Het varken moet de krul maar uit de staart da's enkel voor de sier ze bijten er steeds maar in commercieel gezien is dat ding ook niet van belang dus fokken we een krulstaarloos varkensdier. Stieren hoeven trouwens ook geen kloten een keertje klonen da's wel genoeg commercieel gezien zijn die dingen overbodig want wees eerlijk…

vandaag schallen hoorns zal koper blinken in de zon velden worden ontruimt teunisbloem en duindoorn een tafel dekken van verval de zee heeft zich geschikt wat minder zand te nemen ik ben slechts een waarnemer muziek door hen geschreven kruipt in alle holen en gaten geen partituur is voorhanden maar ligt voorpoten geschikt vandaag…

hij is de tattooking van duizend woorden zelden uitgesproken omdat weinigen hem hoorden beschreef op lijf en onderdanen zijn gevoel kleurde onderhuids een een eigen koninkrijk in blauw en rood van verre zee met verlangen naar het groen en in het doen neemt hij je mee naar daar waar hartsverlangen eindelijk gestalte krijgt tekent…

Kwam ik thuis - vermoeide ledematen - Bleek moeder aarde helemaal intact Ze was niet door een proefneming verzwakt De nachtelijke hemel droeg geen gaten Ik was not amused: de oerknal hield zich koest Zodat er snel een vers geschreven moest…

De natuur heeft geen verf nodig om te kleuren zij is mooi van zichzelf…

ik heb iets moois ik wil het jou geven het is iets heel speciaals maar bedenk wel even als je het wilt hebben moet je er voor zorgen het al je liefde geven bij me zijn in de morgen als je het wilt hebben moet je ervan houden voor me klaar staan me je te vertrouwen ik hoef je het niet te zeggen je hebt er al een plaatsje…

De zon schittert in al z’n facetten fel schijnend alsof ik jou overals zie De wind wuift het zand om me heen als je stem in liefdesmelodie Droogte acteert het gevoel van hunkering naar regen de tranen der zeldzaamheid De melancholie van droogte overheerst het spel regen is het antwoord de perfectie van deze drieëenheid Handen gespreid ontvankelijk…

Haar ochtend begon bij hem aan een afgeladen ontbijttafel vol broodjes, koffie, jus en citrusvruchten Het zonlicht van de ochtend scheen door het open raam weerkaatsend in haar lange ogenschijnlijk gouden haardos Ze keek naar hem, hij naar haar Een lachje verscheen op haar gezicht, een verlegen tronie terwijl ze elkaar al jaren kenden In…

Liggend in een glazen kist gevuld met angst en vragen... Wachtend op de bevrijding: zal mijn prins ooit (weer) komen?…