Alle inzendingen, jaar 2008, week 51

Er ruist door dennebomen een geur van mooie dromen samen zijn, kaarsen aan schoonheid en gloed doet het hart zo goed kindje in de kribbe om te aanbidden met zang en tamboerijn…

Kerstmis, feest van licht en vreugde om het komen van de Heer; klaarte die de herders heugde, plots zien zij niets anders meer. Kerstmis, feest van licht en vrede dwars doorheen de duisternis, vreugde brengt de dag van heden daar de Heer geboren is. Kerstmis, feest van licht en liefde, banden worden aangehaald; laat vergeven zijn wat griefde…

De post bezorgde mij een kaart met kind Van kerstkaartenversturen.nl Een kerstkind op een foto, geestig wel De afzendnaam is echter niet geprint Van wie is kaart en kind is nu de vraag Daar word ik een beetje kribbig van vandaag…

Met mijn neus tegen het venster keek ik naar haar naakte weelde die zij stiekem met mij deelde liggend achter thermopeen het was de ochtendzon die zacht haar roze huid met glans bespeelde en ik waande mij de zon die in verlangen haar bescheen Op stoute schoenen sloop ik binnen om haar éénmaal nog te kussen en ik boog me ondertussen in genot…

Geen kaarsen voor mij vandaag: ze zijn hun vlammetjes al lang verloren Geen arm om me heen die me even wat warmte kan geven Geen lieve woordjes me toegefluisterd gewoon omdat je er niet bent Dit wordt de meest eenzame Kerst overladen met pakken vol verdriet Vrolijk Kerstfeest!…

Geloven in de Kerstman, dat valt nog niet mee, vliegen door de lucht, met rendier en arrenslee. Geloven in Vrede op Aarde, dat valt nog niet mee, ‘onze jongens’ uitgezonden, niet thuis met kerst o nee. Geloven in ’t Kerstfeest, dat mag en moet gewoon, in ’t kribje ligt een kindje, zo puur, zo rein, zo schoon. Geloven in een…

telkens is er weer een nieuwe jaar en trachten we ons te ontdoen van het verleden doch de afdrukken van de zware bepakking blijven zichtbaar achter wat slechts rest is het verleden liefdevol te bestrijken om zo littekens geen stigma’s te laten lijken...…

Zachte lijnen jouw gezicht fluwelen streling ogen dicht teder aaiend open mond tong die traag de jouwe vond hand verwarmend langs je wang gevoelens niet meer in bedwang kom en voel hoe ik bemin dit was 't einde van 't begin ...…

Een rijzende zon wuift met z'n oranje vlag, zal de maan nog starten? Een blauwe vogel, die in de lente zong, is stil zou hij gekooid zijn? Rijk zonnegloren flirt met een vis vol goud, de vijver is verlicht. Avond en een bleke maan vuur blijft onaangestoken deur op slot, voorgoed! Als aardkluit ontwricht in doorgewortelde…

Twinkelend licht een ster is in zicht dansend in het heelal zijn kleuren lijken wel van kristal een hemel die straalt met een ster die is verdwaald een juweel van de nacht pronkend als een smaragd.…

De echo van je verleden komt altijd terug…

Ik hoor alom zo menigeen klagen, ‘k ben zo alleen met de kerstdagen, maar hiermee help ik je af van ’t klagen, bij mij is de hele familie en blijft drie dagen. Drie dagen moet ik hun gezeur verdragen, van mijn schoonmoeder en mijn zwager, en mijn zuster met haar blagen, het wordt mij teveel deze hoogtijdagen. Mijn schoonmoeder verteld mij…

Nienke “Zeg maar in de telefoon: Nienke al wakker, tegen oma.” Resoluut schudt ze nee. Even later neemt ze de hoorn drukt links en rechts een toets in. “Allo oma. Nienke wakker. Pop ook.” Hoorn schots en scheef neer. Antwoord hoeft niet. Bijna twee is ze.…

Bevroren vijver maan danst op lichtkristallen vis blijft koelbloedig.…

Ik heb niet de kracht meer Mijn lasten te dragen Mijn ogen zijn blind Voor het licht van de dag Naar wie moet ik toe En Aan wie kan ik vragen Of dat wat ik wil Ook wel is wat ik mag Ik vocht voor jouw liefde Ik vocht voor jouw hart Ik vocht voor jouw glimlach Wat resteert is de smart Mijn reden te leven Is gedoemd te vergaan Ik heb nu…

om in deze dagen op mijn gedachten mee te varen naar verre oorden waar onze geliefden overnachten luisterend naar gezongen woorden een kaars te ontsteken even stil te staan, tussen leven en dood, bij dit indachtig waarachtig teken om warmte te delen samen met brood…

Wie toch heeft dat heelal gemaakt; Wie was er zo bedreven? Hoe is de mensheid ooit ontwaakt; Wie bracht op aarde leven? Veel vragen over hoe, wat, waar. We willen dolgraag weten. Maar na verloop van menig jaar Kan veel ervan vergeten. Hoe zou het zijn met Klaas en Riet, Met Anneke en Peter? Waarom had Nel zoveel verdriet? Zeg, is vriend…

stilzwijgend ornamentaal ingenist diepbruin weggekroegd in schimschaduw verholen matgekraste zielespiegels achter grijs gefilmd glas een kelk teveel door rookgordijn besluierd buiten het middelpunt van jouw zwakke aandacht moest ik je vinden in een poging tot als vanouds hetzelfde zijn sprak je krachteloos vriend met ontweken liefde liet…

De treurwilg huivert in al z’n diepe wortels, zuigt z’n tranen droog. Bamboe in de tuin schieten jonge scheuten, die gaan niet dood. Betraande zaden zullen nooit vogels kooien, ze planten bomen. Verlaten oude bergen de zon heeft weinig nodig om…

Ik wou dat ik een vlinder was Uit mijn gespinde cocon zou ik dan kruipen Ik zou vliegen over het groenste gras Mij tegoed doen aan dauwdruppels die van bladeren druipen Ik wou dat ik een vlinder was Dan zou ik mijn vleugeltjes zo hard bewegen Dat aan de andere kant van de wereldas Een orkaan zou ontstaan met de zwaarste stortregen Ik wou…

Plotseling stopt handelen uit onwetendheid. Wijsvingers laten handen de handen en geen woord over “vroeger was licht witter” glipt over de lippen. Slome tango’s slingeren benen heen en weer terug naar elkaar voor samenhang en stevigheid wroeten voeten in verloren ogenblikken. Geen steen blijft onbeheerd. Tuinen vol puin drijven uit onze…

nog zingt de boom zijn kerst in groen of wit het repertoire al generaties lang nog onbetwist wat soul en jazz een groot orkest koren zonder dissonant er lijkt niets aan de hand totdat naalden vallen en de ballen glijden lichtjes scheef gaan staan en oudjaar nadert met een traan voor een nieuw begin totaal ontluisterd ontdaan…

luchtige dag vol van blauwe weemoed zachtkens glijdt zij daar zonder dat ze hem ziet blauwe waanzin zomer vol witte hoop glans maar raak, zon blonde haren onder de essen laat zij gras vliegen de witte handekes vol van lente lichtblauwe dag een oude man in waanzin zijn dag met haar zonder dat ze hem ziet de blauwe oogjes vol…

Hoe zacht der klokken klagen, Uitzindrend op mijn hert! Het sneeuwt op donkre smert. En vromen hoor ik vragen, Terwijl de dag komt dagen, Wat groots geboren werd. Gebogen mensen rijzen En zien elkander aan. Voorbij de bloedige waan! De volkren zijn te prijzen Waar Koningen en Wijzen Langs witte wegen gaan. O gij, die recht en rede Begeert…

De zon komt op om 6.30. Stephen Dedalus wordt wakker, ziet het omliggende land en de ontwakende bergen uit zijn raam. Denkt: 'Wat boeiend.' Trekt het dekbed over zijn hoofd en slaapt weer in. Die hele dag in 1904. Wordt de andere dag uitgerust wakker en vraagt: 'Heb ik iets gemist?' [Stephen Dedalus is de hoofdpersoon in het boek van…

De bel klonk luid, er was iets aan de hand. De bode fluisterde: ''t Is Yves Leterme!' O God, niet wéér hij. Wie zal me beschermen? Straks ben ik nog een koning zonder land. Ik onderbrak hem, vóór hij was begonnen, en zei: 'Leer eerst maar eens de Brabançonne!'…

De aarde, blauw aangezicht in het kosmisch kille licht, je wrijft je warm, op vlucht tussen planeten, waarvan we de namen zijn vergeten, ik dicht een arm om je middel heen. Je komt liefde te kort, een woord waarom gelachen wordt, het blauw wordt ijs, daarna grauw, niet in meer staat innerlijk te bloeien, in de kou wordt alles ontkent een…

slaap nu maar kleine jongen wiegend op je moeders schoot zweef met duizenden engelen weg van deze wrede wereld luister naar het hemels zingen het ruisen van witte vleugels het licht van vrede nog overal voel de liefde van je moeder eens word je wakker geschud ga je de mensen leren kennen zij zullen je kronen met doornen maar bloedrode…

Als zij vrolijk is Klinken er klokjes In haar stem Als zij boos is niet…

door de poort achter in het zwart verlaat ik het licht * lang geleden is een ziel vermoord thans wordt mijn mond met pek gedicht immers ook mijn handen hebben een lijf doorboord de satan heeft mij in de greep als handlanger van de man die ik ben en allen zijn in mij ook van hen die ik niet ken gedreven door de drift van…