Alle inzendingen, jaar 2009, week 20

De Verliefde Asperge Ik lag met jou in hetzelfde bed. We sliepen wel rechtop. Jij stak er net wat bovenuit, vandaar jouw blauwe kop. ‘k Was stapel op jouw lange lijf, dat mag je nu best weten. Ik vond jou echt een reuze-wijf: gewoon om op te vreten. Laatst droomde ik de hele nacht aan één stuk door van jou. Jij werd mijn bruid, mooi…

Achteraf bleek alles toch Veel en veel erger Achteraf bleek alles toch Best wel heel erg 'Operatie is niet doorgegaan, omdat de neuroloog dat niet verantwoord vond' 'Geheugen zit nog middenin genezingsproces' 'k Ben blij dat ook zij er geen doekjes om wond Met haar ogen heeft gesproken Heeft gesproken met haar mond A posteriori…

Het strikje is diep blauw blonde haren worden gevangen en dansen eigenwijs op haar rug grijze stoeptegels laten huppelpasjes tellen van één tot tien, twintig of soms wel tot honderd hij grijnst en vraagt of zij een ijsje wil als haar glimlach chocola laat smelten wordt de verpakking achteloos weggegooid haar handje pakt vertrouwen de…

Je zoekt logies in een leuk bastion met de charme van tralies en beton ? Kijk niet op een cent : boek een arrangement ! BONGO komt wel met een BAJES-bon.…

Mijn vriendin, dat is de liefste die ik ken, wat een geluk, dat ik ook haar vriendin ben!…

vandaag doe ik mijn best oprechte poëzie te schrijven het ligt niet echt in mijn handen slechts goden bepalen of mijn verzen ten einde in lyrische zin aan uw superbe ziel zullen beklijven die zo met waarden en normen van de letterorde is begaan en zij, strofisch als gezegd, in uw edele gemoed wensen te landen ik spreek thans…

Je zingt een lied beangstigend, triestig je zingt het alleen maar omdat je niet meer weet hoe je verder moet omdat je niet meer weet wat je nu nog doen moet maar ooit in de verre toekomst komt er licht aan het einde van de tunnel en dan zie je in het zicht hoe je langzaam weer gelukkig wordt hoe je langzaamaan weer begint te lachen maar…

Spoken uit het verleden dansen in het donker van de nacht soms wil ik leven in een leugen alsof jij mijn lief nog steeds de adem van mijn ziel bent maar je deed de deur achter je dicht mijn hart huilt al blijven mijn wangen droog voorbij……fluistert de wind de echo schaterlacht…

de rituelen buiten je hoofd beginnen met welk been je uit bed stapt en daarna de juiste sok welk been het eerste in de pijp gaat welke arm kiest dan automatisch een mouw welke voet neemt het voortouw waarom links gepoetst rechts geveegd en links gegeten schrijf je rechts de rituelen in je hoofd gaan meestal over kiezen doe het goede…

tot aan de rand van nacht heb ‘k je gewacht mij het verlangen in je geuren stil gefluisterd gedompeld brand ik verder al weet ik wel dat jij ook gloeit heet en als steeds mijn hunkeren nachtwaarts in je ogen donkerzwart verlokkend rood je mond zingt diep in mij je warme bloed zich hoog over de randen één pols, één woord, één…

je perst weer zure druiven vergist je wijn en droesemt op de zielen in de fles de druiven rijpen in de stilte van je lach de zon van je gedachten je hebt jezelf weer weggezet in krochten die tochten van onderwereld en bedorven lucht bent weer koning in het sprookje van eergisteren de appel heb je doorgeslikt nog ben je niet gestikt…

je keek bewusteloos toe schuin vanuit je ooghoek naar waar je wilde kijken, je keek omhoog naar het donkere raam, per vergissing jouw arm afhangend van de bank. hij herstelde je pose, deed vaderlijk een deken over je heen, het leek of je sliep. vol bewondering zal god jou naar boven tillen, daar waar de gloeilamp gloeit.-…

ik bel aan brekelijk een stem en toch zwaait een deur open verwacht steun onvermijdelijk de broze vrouw kan niet anders overgeleverd stofzuigen valt haar zwaar dweilen deed zij terwijl ik haar boodschappen ze is niet gek en ik praat met haar ze zegt, zeg maar Mara ik sla een 5-euro-biljet af, neem ik aan ik trek een deur achter…

En door de lichtbegraasde wei, in 't vonklend kleed van d'ochtenddauw, komt flink en fris de fiere Mei en blaast de luchten lind en lauw. Lange bossen, heuvlen, vlakte en dal zwaait hij zijn groenen loverhoed en luidend' hymnen van kristal weerkaatsen wijd zijn morgengroet. Met goud van vlammen, nooit geblust, doortintelt hij de lentedag…

Het is niet te geloven dat het stopt De even jong geleerd als imposante BN'ers-carrière van Yolanthe Die met Jan Smit als man werd afgetopt De mondaine Curry's zijn ook uit elkaar Zo wordt de Hemelvaart wel erg zwaar…

Niet in woorden te vangen Hoe mensen kunnen verlangen Naar een lichaam zo perfect Zo krijgen ze meer zelfrespect Een strakke afgetrainde buik Glanzende haren, zonder pruik Lange benen, gladgeschoren Een fijn gezicht en kleine oren Maar mensen kijk toch eens goed Dit is niet hoe je leven moet Je lichaam is misschien niet zo gewild Maar weet…

Een heel groot Belgisch surrealist doofde zijn pijp en kroop in zijn kist. Het is ergens sneu dat hij het milieu van Maurits Escher heeft gemist.…

Ik heb je laten weten wat ik voor je voelde toen maar ik wist het nog niet zeker tot onze eerste zoen Het was een hele mooie tijd met veel liefde en geluk tot er iets vreemds gebeurde en alles was opeens stuk Ik heb het nooit begrepen wat er gebeurde zo opeens en zelfs na een aantal weken weet ik de reden nog niet eens En ik zal het…

Denken denken over de grote wereld gedachtes zonder grens en tijd dan hoor ik mezelf vaak zeggen Ruud je denkt jezelf nog kwijt zo lig ik wat te dromen wat te mijmeren in het groene gras over hoe de wereld vandaag is en hoe hij gisteren was dan denk ik o wat lig ik lekker ach wat lig ik fijn maar wat zou een wereld toch zonder al dat…

Zoals je daar nu ligt in je warme bed Ver van deze wereld dankzij je slaaptablet Knieën opgetrokken en ademhaling loom Ver van deze wereld ergens in een droom Geluidjes die jij maakt zijn lief en onbewust Ver van deze wereld je nachtrust is een must Ik kruip tegen je aan jij slaapt diep en zacht Ver van deze wereld verdoofd door…

Sierlijk danst zij in het licht verborgen en geheim vitaliteit creativiteit stil verbonden met verborgen iets wereld die niet de onze is alles zingt ontwikkelt evolueert verheft, wens tot éénheid komen zoals jij en ik; eten van de boom des levens toelichting; schilderijgedicht te bezichtigen op http://www.freeartandbeauty.exto.nl…

Kleine vogel, pek met veren. zeg het woord en ik zal je leren. Over stijve kragen, vieze schonen. Over hoge lagen en valse tonen. Over lege zalen, ouwe sokken. Over vergeten verhalen en gebroken stokken. Over zure geuren, droge koeken. Over kille kleuren en natte doeken. maar ook over volle glazen, gulle buien. Eigen bazen…

Leven is gejacht klucht om macht dood onverwacht vlucht maar zacht…

Van een brood per man per jaar van een arm hongerend volk kan land’s elite in luxe leven het onrecht van ‘allen voor één’ slechts één brood meer honger En de kliek die vult z’n zakken We leven in ‘n slaveneconomie dat is nooit anders geweest alleen woorden veranderen de slaaf van de graaiende elite heet nu werknemer, hij mag kiezen…

pluk niet verdraaid de dag voordat ze begonnen is geniet van wat de dag ons geeft dat schept tevredenheid dus “pluk de dag”…

Naast haar zit de dood en leest een krant van morgen met oud nieuws van vandaag, toen zij nog op een bankje zat, mandarijntjes pelde en ongeneeslijk aan het leven leedt.…

In mijn hoofd is alles groen of ik nu naar buiten kijk of mijn ogen sluit Ik zag ergens een berichtje van je staan, gisteren Je bent er dus weer Het deed me wel iets, ja Een vleugje nostalgie kwam er over me, dat wel Nee, geen rillingen meer, maar toch Of het je goed gaat met je en zo en dat ik niks wist te zeggen Zo’n soort…

We waren klaarwakker voor we sliepen, dat is een kans, die maar eens in je leven komt; daarvan zijn we ons heel goed bewust, ver verwijderd van alles daarbuiten. Wij doen aan zelfontplooiíng; dat is sterven, om herboren te worden: aanwezigheid vereist, wat een onverwachte wending geeft aan het tot heden onbekende, daarvan zijn wij ons heel…

De angst voor al wat komen ging dreigde haar te verlammen gisteren liet ze toe dat haar voeten als het ware vast werden gezogen in drijfzand haar hoofd bonkte zweetpareltjes op haar klamme huid en voorhoofd haar adem stokkend …….. maar ze herpakte zich in de nachtelijke uren de wolvin in haar bracht en wakkerde kracht je hebt een…

voor mij ben je van glas je woorden zijn aan het breken wat je was een transparant gedichtenbeeld gedachten onderweg bestendigen in licht verveeld je bent gelezen in blikken van opzij een solitair met voeten in de wereld je handen komen dichterbij ik slijt je passen op het pad dat uitgelopen overbleef en zich opnieuw voordeed…