Alle inzendingen, jaar 2009, week 38

In een opgeruimde kamer Strooi ik met gedachten En maak er een zootje van…

Hoe geniaal! Hoe komt zo’n Bos erbij?! En toch is het heel simpel, vindt u niet, Dat men gewoon het zware werk verbiedt. Ach, was Ab Klink maar net zo slim als hij! Dan schafte hij, nu Bos het voorbeeld gaf, Gewoon ook alle zware ziekten af.…

Een callgirl uit Montevideo Wou graag een contract bij de EO Hoewel ze niet vloekt Is ‘t niet wat men zoekt Dus doet ze haar werk maar pro deo…

Vaak verbijt je verwijten aan … ja aan wie? maar toch uit je dankbaarheid binnen jezelf of stel je een vraag of probeer je iets af te smeken - bij wie?- of bid je, soms hardop, ondanks alles.…

Mijn verweerd gezicht en ik, een spiegel gaapt me aan, als hij knipoogt, is het of ik stik tussen matras en beddengoed, gezworen minnaars van elkaar openen vensters in de avondgloed, verblind de stromen in de buitenlucht, dromen varen uit op mijn verdriet , vertaald de koers als nooit tevoren, verschepen ruimte voor één lied, de ingedaalde…

O kerkklok van mijn dorp je klaagt in de kalme middagzon en in elke klepelslag weerklinkt herinnering langzaam is je luiden traag als het leven zelf elke slag klinkt als reeds eer gegeven al klink je zo dichtbij wanneer ik dwalend langs je loop is het alsof ik droom en hoor ik mijn voorbije leven in bijna elke slag van jou in…

wit stof dwarrelt van het zwarte bord wist de cirkels en de lijnen waarin de kleine meid haar hart heeft uitgestort ze krijt omdat haar zielsverdriet onopgemerkt is weggevaagd de tekening niet is begrepen het leken enkel strepen die ze zomaar had gezet zonder veel benul terwijl zij als een tovenaar de vloek wilde bezweren harde…

Ik vraag me af bij het paling roken. Aan welke kant hij wordt aangestoken.…

Heer, wij danken U voor deze nacht Dat we weer gezond mochten opstaan Om met ons werk door te kunnen gaan U hield ook deze nacht, bij ons de wacht. U wilt ons weer een nieuwe dag schenken Om ons een nieuwe kans te geven Om naar Uw wil te mogen leven En aan onze naasten te zullen denken. Heer, wees ons nabij, deze dag Help ons bij onze bezigheden…

onaangekondigd want zelfs dagenlang was hij mij niet verschenen ik waande mij verlost al was het tijdelijk van dreigend laf vertoon vandaag zocht hij mijn buurman op de echtgenote zag ik rouwen hij laat mij niet meer los komt regelmatig even checken waar ik woon…

Na dat hij doorgezakt had in het café Zich daarna zwalkend naar buiten baande Hield de politie hem terstond staande Bezorgd belde zijn vrouw rond een uur of twee “Waar is mijn man? Riep ze totaal overstuur “Sorry, hij heeft een loopverbod van twaalf uur” ---------------------------------------------------------- …Als het aan minister Ter…

Dronken van liefde Dronken van vrijheid Dronken van wijn Verschillen zijn er niet Katers volgen sowieso…

weg van ondergang en verderf zal zij zichzelf in onderlinge samenhang leren verkennen zien en voelen dat in leven liefde en intimiteit een aanzet tot intense verbondenheid blijkt…

jouw glimlach weerkaatst in zijn ogen hoort ze de wind in een heel zachte fluistering zeggen ze heft haar hoofd luistert met warmte in haar hart proeft met haar lippen zilt, kruidig zoet en bitter kleurrijk als de liefde is zoveel schakeringen aan de regenboog lust passie liefde of doodgewoon kameraadschap trouw en genegenheid ze luistert…

nog groeien ze de zwarte bloemen van de nacht ze komen onverwacht ronden rood en openen verdriet in pijn en dood wortels uit verleden voeden beelden in het heden maar bloeien doen ze niet in opkomend licht verkleuren ze realiteit brengt geuren terug ze stralen warmte van de zon in het reiken naar de hemel waar vroeger duister…

overspoelt door een zee van zoenen golvend de liefde geniet ik druppelend na in de branding van genot…

Hoe ziet hij er uit? Strak. Hoe is-ie? Stoer, maar ook lief. Wat voor kleren draagt hij? Stoer, maar wel netjes. Hij heeft een strakke trui. Laatst belde hij. 'Hallo met Anjo.' 'Waarom bel je?' 'Zomaar, ik wou weten hoe het met mijn grote zus is.' Lief hé? Ik wil wat vaker bellen. Dat is toch wel belangrijk. Is hij al eens bij je…

Hij heeft min twintig in zijn brilleglazen, soms zag hij zelfs de hele file niet, maar door een prachtig technisch wonder ziet men hem nu snel over Gods wegen razen. En als dat ding niet werkt, dan gaat hij even gewoon bij voorbuurman wat bumperkleven……

als jij mij ziet hoort mij ruikt dan ben ik dat maar meestendeels niet het is een verblindend beeld dat opduikt in het verschiet al strijken mijn ogen de glans van een traan en voedt mijn glimlach, nu en dan, jouw zieltogend bestaan ik ren soms zomaar weg om het eigen hart te ervaren en vraag mezelf dan af waar voel ik het nu…

Wat ik je te zeggen heb is zo klein dat het zich bijna niet laat zeggen. Zachter nog dan fluisterend, nu de slaap je in haar wollen kleed wikkelde, zoek ik in je haren je oor. Waar anders moet ik met mijn woorden heen? Waar anders moet ik zwijgen dat ik van je hou?…

Op een kleurend eikenblad schrijf ik mijn ja en nee op een onder- en een bovenkant, de late zomerwind stemt de passie naar eigen keuze in haar veelbewogen hand, drijft haar schare over land en vervlogen kinderzeeën en de wilde jaren heen, om alleen te blijven met z’n tweeën.…

IK ben toevallig van de PVV Als bar..pieper ga jij MIJ niet vertellen Dat ik niet nóg 'n whi..whiskey kan be..stellen Toch wel..? Dáár krijg jij dan pro..blemen mee ! Het boegbeeld van fatsoen en burgerplicht Toont ons hier zijn ware aangezicht.…

De burgervader ging weer eens tekeer Sprak van kut-Marokkanen in het land Door de porseleinkast, zo arrogant Hij is gelijk een ongelikte beer De Rooyse Ladies vinden dat ongepast Zo voelen zij zich in hun kruis getast…

Over het bospad de absolute stilte van de verwachting. Als hemel daar is, dan blijkt-ie ook hier te zijn, want hoop doet leven. Soms is de hemel voelbaar in hele wereld, als er geen wolken. Als er een handje in het voorbijgaan mij streelt en glimlacht naar ons. Apotheose, vergoddelijking voel ik in mij en ieder. Tot stof weergekeerd…

Elk mens raakt langzaam in verval en stevent op het einde af. Soms zie ik nu mijn eigen graf en de bossen bloemen al. Er blijkt ook uit het gastental dat menig mens toch om me gaf. Of nee! Men betreurt achteraf zo makkelijk een sterfgeval.…

ondanks je lijden was je vrolijk en spontaan, maar we moeten je nu laten gaan, jouw geest zal hier bij ons blijven, je was onze grote ster, nu zul je schitteren van ver.…

'k Bezocht vannacht in een droom het meest bizarre boerenfeest. En al was ik niet uitgenodigd, dat verwondert mij nog het meest, ben 'k er toch naartoe geweest. Het feestvarken en de sloddervos waren al een tijdje dronken toen de stropdas binnenkwam, zich een glas had ingeschonken en de bakvis overnam. De WC-eend en de luistervink trokken…

de liefste dat ben jij dit leven niet van mij niet todat het vuur uitwaait niet todat de lust bedaart niet tot de waarheid komt hier op aard de mens door de helft verdeeld nog niet maar bijna geheeld openbaring verbeeld…

zacht vraag ik aan hen die ik bemin wil je me dragen even of een heel klein zetje geven de meesten lopen me voorbij en zij die wel willen kunnen me niet tillen…

Hij bracht veel vrouwen buiten zinnen en mocht royaal bij de kassa innen. Hij leek een stoere, met veel bravoure. Maar zong voorbarig : "ik ben binnen !"…