Alle inzendingen, jaar 2010, week 2

Ik zie hoe jij jouw ogen Voorgoed hebt gesloten Een keuze hebt gemaakt Die mij heeft geraakt Ik wist dat jouw leven Je pijn had gegeven Maar niet dat de pijn Zo hardnekkig zou zijn En ben je daarboven Wil je mij dan beloven Om de gedachte te bewaren Dat wij gelukkig waren…

weg wuif je ruimte wil je laat me zei je ik doe niet anders maar zal je nog meer ruimte geven m’ n koffers staan al klaar…

Hè, was ik maar wat flinker en kordater Of nee, zoiets heet anders.., adequáter Dan noemden ze me nu geen Rozewater En was mijn leiderschap veel accurater En heus ik ben beslist geen vrouwenhater Maar Halsema en Kant met hun gesnater Daarvan word ik alleen maar obstinater Ik heb het in die brief gezet, het stáát er Oh, was ik maar coureur of…

Hoeveel kan een mens verdragen over grenzen van de pijn zonder antwoord op de vragen van het onbewuste zijn Sterker worden, alsmaar sterker tegen beter weten in diep gevangen in de kerker van een leven zonder zin Lucht mijn ziel op binnenplaatsen van ravijnen in je hart weet mijn zwakte te weerkaatsen op de bodem van je smart…

weg wuif je ruimte wil je laat me zei je ik doe niet anders maar zal je nog meer ruimte geven m’ n koffers staan al klaar…

Wie bent u werkelijk Hoe kent u zich Zoals nu of gister Een mens vol zelfvertrouwen Empathie Of als gister En Wie ken ik De façade Het verbloemde Van mijzelf Of ben ik gister Een persoon Die ik niet wens.…

Ik heb met Bush een goed gesprek gehad Mijn diep respect voor zijn geloof in God Dat hij wedérgeboren christen was Bracht hier op aard het zout der hemel op Ik heb toen al mijn hoop op Jaap gesteld In Uruzgan Henk in een kamp gezet Als uw premier deed ik gewoon mijn plicht De normen en de waarden van ons land Ik heb mijn stoep geveegd,…

Welke pislip Vuile graftak Rotte goorling Vieze slet Durft GVD te beweren Met zijn rotkop zelfs te zweren Dat ik iets heb Met La Tourette…

Dit is wat de matten der aarde voelen in koelen bloede van het weer: de eenzaamheid der kristallen, die als een vacht aan de grond vastgroeit de sneeuwschuivers der viervoetigen, de snuiten, de poten, de staarten de aangeslagenheid van het klimaat, haar vallen, de put in haar ogen de angst der binnenblijvers en het glijden der gelukuitbuiters…

Ik ben dicht bij mijn mama Want daar houd ik altijd van Mama is bezig met het eten maken Ik hang om haar middel en kijk hoe ze het doet Ik hoef niets te zeggen Bij mama zijn is al genoeg Mama neuriet zachtjes een liedje Het voelt veilig bij mijn mama Ik kijk mijn mama aan en ze glimlacht Ik voel mij warm en ik lach terug Dan ineens een…

als ik ooit terugkom mag het dan zijn als een engelse theemuts mooi en donzig met altijd een warm theepotje binnenin me if I am ever to return may it be as a country cosy lovely and fluffy with a warm little teapot inside of me for ever…

ieder woord kan het laatste zijn, waar het hart aan blootstaat…

Jan de juffershond rook aan de hoop van de hoop die een beerput bleek…

het ruikt hier nog steeds naar zeewier, zout en zand ook al zijn er oceanen aan jaren voorbij gegaan toch is geen waarheid hier ooit hetzelfde vandaag schrijft de hemel in een nieuwsoortig ijzig licht waaruit sneeuw in welwillendheid neervalt vanuit rondbuikige wolken de meeuwen zweven in grote bewondering of kijken toe van op de golfbrekers…

Ik zoen jou op je hemelse woorden Ik zoen jouw liefde, jouw geduld Zoen me maar gerust terug, ik heb het verdiend Het spijt me namelijk helemaal niet Ik heb zelfs geen berouw, dus het is mijn eigen schuld.…

Ik ben een vreemdeling dichter onder de mensen het spreken het spekschieten in een verdikking, het klontert onder het eelt het spervuur holle frasen breedspectrum pleister op de wonden die afgeschoten worden beleefdheidsverzoeken en handwapens Ik schrijf liever voorbij de streep van de dood waar het gezegde geen naam meer heeft ik leef…

grote geesten hebben het geklaard in gelijkheid hebben man en vrouw de eenheidsmens gebaard geen onderscheid in opvoeding en open seksmoraal de vrije keus en oude hoeksteen staan al tijdenlang diametraal vlaggen vaandels en gebalde vuisten dwingen tot nieuw leiderschap maar dat pad is al zo vaak belopen wordt de mensheid het nooit…

De ijskonig ontbeert in geestdrift behelpt zich onbegrepen, zijn blinkende ijsnaalden stralen, zijn koude bries voelt delen. Sneeuwheuvels aan de noorderkant slingeren het weer afwisselend door droge paden, berekoud het land lijkt het ijs, de elementen te beheren. Ijzige machten tronen, de middernachtzon bestraalt warmovergoten de enorme…

daar lig je dan kleine meid ik had mij zo op jou verheugd maar het mocht niet zijn jij mocht niet zijn je hebt je steentje bijgedragen…

Was al tegen een inval voor zij voor waren. Zouden meer mensen in Holland Zonlicht hebben aanschouwd? Ik vind dat ik mezelf goed ken Maar wie ben ik het te vragen. Is den Haag niet de stad van het recht. Het internationaal recht. Met respect voor een volkenrechtenmandaat. We geven belasting op voor een April. Blijven we nog geloofwaardig…

Voor Frances S. Een najaarsstorm ver op de oceaan, met hoog water en wind, heeft de kust ondermijnd, huizen verdronken. Wij liepen naar het strand van de binnenbaai, dat geen geweld kan doorstaan. Zand over het pad, ruwe sporen van water waar zee door de duinen brak, planten afgerukt en nog bloeiende, slap op het strand. Eb en vloed zaaien…

Verbijsterend hoe snel of je gewend raakt Aan een fietspad met de breedte van je arm Ik vind het bij +1 al lekker warm Het is echt weer zo’n winter dat het kraakt Maar zwemt het eerste nijlpaard uit de kooi Dan dient zich aan de dauwdrop van de dooi…

Gerd Leers, de burgemeester van Maastricht Is de kampioen van integriteit Maar nu heeft hij ontzettend veel spijt Want hij is door Bulgaren opgelicht Door zijn verstrengeling van belangen Moet de fatsoensrakker nu zelf hangen -------------------------------------- Leers verliest steun gemeenteraad Maastricht. Leers: Laat mij niet in de…

het nestkastje is leeg, de winter legt zijn ei denk vooral om de vogels, hoor ik je zeggen zul je vetbolletjes aan de bomen hangen verdomme, waarom toch het verlangen om jouw woorden in mijn mond te leggen als de vogels nooit meer zingen in mei…

ja we gaan en verdwenen allebei in het grijs - ‘t spoor bracht ons samen - lieve ogen warmden winter kou verdween koffie met geklets glimmende koontjes - een schater lachte ons toe - de verlate kok bakte wat moois en lekkers van het vers gesneden vlees en net gevangen vis - blikken wisselden met woorden - tevreden tikte de…

Wordt gelukkig m’n vriend Door in je ziel te wonen Speel niet alsmaar 'n rol Om in de smaak te vallen Dat hou je niet erg lang vol Je weet wie je vrienden zijn Die blijven en de afvallers Zijn juist de oorzaak dat Je niet gelukkig jezelf was Stel jezelf steeds de vraag: Doe ik iets omdat het fijn is Of omdat anderen het willen En bij…

Waarom geselecteerd, waarom niet voor alles open? Altijd kiezen, weglaten, doorstrepen, scheiden en deleten. Wat is een leven waard? Scheiden en deleten?…

Zij zitten getweeën in stukken. Een blad valt. De clou is, met een lange pauze, verloren tussen wees en een moeders groet. Werelds; als een lang verwacht rapport dat deuren opent. Tijd om uit te prikken, maar de gong verdringt de kinderen van graan, als de zon, wat lacherig, aankondigt dat het tijd is om dag te zeggen.…

Twee lege plaatsen aan deze tafel, zelfs een mooi boeket kan ze niet maskeren. Twee diepe wonden in mijn hart. Zal het ooit genezen? De tijd zal het leren. Altijd welkom, ieder moment van de dag. Al is het middernacht! Aan deze tafel, in dìt huis, waar mamma op jullie wacht...…

“Bidt en het wordt u gegeven” Staat er geschreven in Gods woord Maar merken we dat in ons leven? Krijgen we op ons bidden antwoord? Krijgen we alles wat we maar willen Gezondheid, geld, aanzien en macht? Zou God ons hongerig verlangen stillen? Hadden we dat van Hem verwacht? Nee, zo bedoelde Jezus het niet Onze prioriteit moet uitgaan naar…