Alle inzendingen, jaar 2010, week 46

Om indruk te maken op stukken Liet Erik adreskaartjes drukken. Die deelde hij uit in de hoop op een bruid. Een goed huwelijk moest 'm gelukken. 'De drukkosten die 'k investeerde, zij weliswaar hoog,' redeneerde de man, 'maar de baat wordt m'n huw'lijkse staat.' 't Was al gauw, dat een vrouw reflecteerde. D'r schoonheid bevatte geen foutje…

Langzaam loopt de dag leeg op de vage grens tussen vloeibaar en de zoom van het begaanbare nog eenmaal vul ik mijn hoofd met het jongste van de schemering De schakeringen van de hemel etsen markeringen in mijn hart een schaduw verdrinkt in duisternis de ongepolijste ijle waterdampen hangen stil in stervend blauw Het slapende water raakt…

Werd ooit nagezeten door onze Cyp, die zich machtiger voelde op onze stoep. Bolletje, een kater, die zich altijd opgejaagd voelde, met niemand echt vriendschap sloot. Wel lekker warm wilde slapen op het bed van zijn vrouwtje, hij is niet meer en heeft een tuin op z'n buik. Als z'n vrouwtje er een rozenstruik laat groeien, is Roos (ons vriendinnetje…

Mijn hoofd is leeg, mijn armen leeg, mijn hart vol van verdriet maar jij zegt : “kop òp!” , geeft de moed niet op dus huil ik als jij het niet ziet... Oog in oog met jouw dood, is mijn ziel zwaar in nood en god hoort mijn S.O.S. niet !...…

Op mijn pad groeien aldoor prachtige bloemen. Maar soms zit ik gevangen in een storm en weet niet wat ik er mee aan moet. Op zo’n moment verdwijnen al mijn mooie ideeën, is mijn hart bedroeft en omgeven met een sluier van vervelende emoties. Alle mooie dingen in mijn leven betekenen dan niets meer voor mij een wervelwind gooit…

wij lijden in een kleine taal waarmee ik zin en rijm onthaal om te denken in mijn woord wanneer het zeer mijn lied verstoord…

De nacht is een nieuw verhaal van de maan die fluistert en sterren die wachten maar hun licht niet vergeten. De nacht waarin ik jou weer zal zoeken maar geen sterke droom kan vinden die je schoonheid niet verliest en van woorden sterren probeert te maken die bij je passen. Die je slapeloze gedachten weer vult met beloftes die een nacht duren…

Een adellijke ridder op kruistocht had eindelijk gevonden wat hij zocht Hij stak zijn speder in een koninklijke maagd Toen zeeg zij neder en Hare Maagdelijkheid keerde nimmer weder…

De lucht is dik, verstikt mijn adem. Een mistgordijn blokkeert mijn blik het vergezicht wordt mij onttrokken, de ander is er niet, slechts ik.…

Ik heb een ziel die zich verveelt in mij en alsmaar hoopt om te ontsnappen naar buiten toe staat zij te grappen maar diep van binnen wil ze vrij ik ben voor haar alleen maar muren met zicht op wat ze zo graag wil de hemel, zegt ze soms heel stil daar wil ze mij naartoe besturen maar ik zit hier zozeer op aarde zo zwaar van moed…

Ongeëvenaard in aard, stuwen oceanen bloed door beddingen, gedenktekens zonder bestemming, merkstenen van tijd, geërodeerd tot stof, gedragen tekens vloeien door de argeloze dagen. Het ‘zijn’, heeft een nieuwe betekenis en woorden nodig, om te bekeren en de leegte te omarmen, de hemel taant in kracht als ze veroudert, vingers…

Als we staan op een verlaten station waar de laatste trein zo gaat vertrekken krijg ik het koud binnen in mijn ziel zal ik jou hierna dan nooit meer zien. Met betraande ogen kijk ik naar die grote klok waar de wijzers net hamers zijn, die in mijn hart de spijkers slaan. Er klinkt een fluitsignaal, moet je laten gaan ik dacht dat onze liefde…

Een houten kleed in gebaren slechts wat wijn alles lijkt gebroken in een oud herfstig hart tegen het raam plakt een stukje opgewaaide dood het terras staart groen het is mos, het zachte van het geniep dat me laat vallen in de herinnering van een vergeten zomer…

Nee, ik wil niet met je spelen Nee, ik ga niet met je mee ga me liever lekker vervelen of stompzinnig kijken naar de tv altijd moeten moeten moeten maar ik doe toch al zoveel je krijgt van mij dikke groeten doe nu echt wat ik graag wil Nee, ik ga je niet weer helpen heb ik vorige week toch nog gedaan Mam je moet nu niet zo zeuren moet…

de ,,vorst" is aan de grond gekomen hij kust de groene grassen zij worden wit berijpt, en liggen als een stijf gesteven sprei flarden grijze mist hangen laag over koude velden, die zwijgend als dood, het leven verbergen voor nevelgeesten die zwerven in zilverglans breekt de zon de nacht, zij kijkt verbaasd over de rand van donkerte, naar…

de eerste steen het eerste licht de schemering het duister we vergeten snel omdat het moet zijn het nu blauwe bruine of groene ogen ontwaken sluimeren in eeuwigheid aan de horizon gloort een regenboog geurig in kleurrijkheid bereikbaar met open handen op blote voeten zoals het was…

Het was een dag met een gaatje sprak zij en prikte een ballon stuk, kijk op het kaartje staat in alle talen jouw naam hoe raak is waarheid wanneer het land van herkomst wordt verwijderd en nachten dagen in gaan halen de maan een laatste knipoog geeft aan de zon, ben ik nu aan zet of haalt jouw jeugd mij in wanneer ik probeer de laatste…

het is pijn een plekje dat er niet hoort te zijn soms weg door vergeten niet meer willen weten maar stralend terug op momenten van ontspanning en rust vangt mijn gedachten met een hand vol onbestemde angst pijn om te leven te moeten doen wat hoort in verwurging door het morele koord…

Vijf jaar geleden Deden wij het voor het laatst Proberen? vraag ik Ga je nu elke vijf jaar lopen zeuren? vraagt m’n lief…

mijn dromen zijn verweven met de dingen die ik dacht de lust naar schone vrouwen in mijn slaap voortgebracht ik droom van hete stonden in het maanlicht aan het strand dansend in de woeste golven naakt door de zon verbrand dit is mijn mooiste nacht spelen met jouw lichaam de wens waar ik naar smacht zwemmend in het natte duister…

Wie in deze tijd nog gedichten schrijft En zich richten wil tot een volk dat kijft, Tot een volk dat niets dan welvaart wil En bewilliging van iedre modegril, Hij is meer dan rijp voor het gekkenhuis En de gekken vinden hem ook niet pluis, En dus moet hij naar een ballingsoord, Waar papier en pennen zijn behekst, Waar de kale muur siert de bijbeltekst…

Beweging zit er niet in: het zijn stills uit een movie; meestal stom, soms met geluid, kreten van vogels bijvoorbeeld, zelden een stem. Ze komen terug, steeds vaker: Er komen er ook wel bij. Duizenden plaatjes in een o zo zwaartillend hoofd. Je zit er maar mee op de achterste rij van je eigen theater. ------------------…

Grijs en gebogen, Gerimpeld en oud. Zie laat haar praten, Een schatkamer vól goud!…

Zonnestralen hebben ons teder gekust Nu is de zomer echt uitgeblust De metamorfose is begonnen van een nieuw seizoen Zomerbloemen zijn uitgebloeid Bermen kortgesnoeid Alleen het gras blijft altijd groen Wolken grijs en grauw spelen met het hemelse blauw Dan dalen regendruppels in glinsterende parels op de aarde neer en de fluistering…

"En God zag dat het goed was" maar nergens staat dat het niet beter kan laat staan best!!…

Mannen die van mannen houden raken van de buitenlucht verkouden maar sommigen die op ramjacht zijn ontgaat geen spoor zij willen macht Wat weegt voor hen een mensenleven waar ze nog nooit om hebben gegeven Vrijheid nemen ze alleen voor zichzelf Elk die zijn eigen graf delft laat een ander er in vallen Voor een pleziertje naar de Wallen…

Of is het ochtenddauw weg is mijn spiegelbeeld ik zie het niet niks, waar ben ik nou? Ik wacht....ik zal 't zo wel zien weet zeker, komt wel goed als de dampen zijn vervlogen gewoon zoals dat ging voordien Ik wacht, maar wat er ook gebeurt geen enkel zicht doemt op ik poets, ik wrijf, nee niets, geen kop zie niks, geen blik die…

Here comes the sun, Hey Jude, Help!, Twist and shout, Can’t buy me love, She loves you, Ob-la-di, Get back, I am the Walrus, Let it be, Lady Madonna, We can work it out. Het mag nu van de platenmaatschappij, dus koop ze voor een appel en een ei.…

Beelden in zwart wit worden in mijn hoofd geprojecteerd schaduwen uit een verleden door de tijd al wat geslepen en verbleekt. Herinneringen die nooit helemaal zijn verdwenen komen weer in het heden. Zij vertellen de verhalen die goed zaten verborgen in mijn hart.…

terwijl je op de reservebank zit raken je voeten amper de grasmat tóch maak je een onnavolgbare beweging waarmee je 22 man plus alle reservespelers op het verkeerde been zet als de bal vervolgens luchtledig als een pannenkoek op het hoofd van de scheidsrechter terechtkomt verwijst hij je resoluut naar een plek op de tribune alwaar jij…