Alle inzendingen, jaar 2010, week 50

Al schrijft een dichter doorgaans voor de pret En gaat het niet om winnen of verliezen Na tien jaar is het tijd om eens te kiezen Wat was het allerbeste snelsonnet? Wie mogen wij als winnaar celebreren? U kunt uw favoriet nu nomineren!…

koud en kil eenzaam en stil Vlokje zweeft bibbert en beeft zachtjes naar benee een vlokje zweeft mee nóg een vriendje er bij samen zijn wij blij en sterk als een storm een echte sneeuwstorm guur de wind bang elk kind aarde prachtzicht lieflijk, zacht licht een kaarsje brandt Vlokje landt op een witte deken warmte geven Kind…

Hoe vederlicht vloeit veer en inkt de streling van mijn hand die zich gewillig leiden laat gaat boven mijn verstand heel zelfbewust vertalen impulsen in mijn geest de lijnen op papier en openbaren bovendien wat mijn ogen zien hoe danst de veer vol temperament met krullen, krassen voorbestemd mijn naam te dragen dankbaar ben ik voor…

er was geen verwantschap, geen voelende betekenis slechts wat ademgeruis deelden we in veel te kleine ruimtes toch was ik de stoet, de karavaan die door ’t maaiveld de zorgeloze moest leiden, nog sta ik centraal als de locomotief zich pluimt binnen mijn kadestraal mijn verlangens waren diep, steeds weer zocht ik droefenis in blijde gezichten…

Mijn hart ligt aan scherven De tranen opgedroogd Ik weet dat je er voor mij was Maar nu is dat voorbij Ik voel me zo onzichtbaar Ben ik soms behang? Even is het leuk maar dan zie je er niks meer van Er zit een kleine splinter vast hierin mijn hart Ik durf niet weg te gaan Te dankbaar voor wat ik had Ik wil je niet teleurstellen ook al…

Toen wij jong waren droomden wij zo van die dingen van een huisje, een boompje, beestje en van kinderen, wel vijf! We dachten met de wind in de zeilen, niets dat ons kon verhinderen wij zagen een toekomst onder de blauwe lucht vol mooie herinneringen Maar uit een onschuldig zomerbriesje ontaardt soms ook een storm dan moeten wij laveren in…

De kou zit in mijn botten de kachel staat nu hoog Het sneeuwen lijkt niet te stoppen maar is een lust voor het oog Buiten slentert een man zijn kraag hoog opgetrokken Wiebelend door de gladheid een schim tussen de vlokken Stralende lampjes langs de ramen kerstbomen weer in de verkoop Het jaar loopt bijna ten einde van lief en leed vol…

Ik zie hem steeds in groot formaat verschijnen In alle praatprogramma's op TV Ook in de krant krijg ik hem steeds maar mee En telkens kruipt mijn hart in de gordijnen Want een keer was genoeg, ik hoef sindsdien De kop van deze creep nooit meer te zien. De foto's van kinderpornograaf Robert M. zijn in de media alomtegenwoordig.…

Ik heb een potje, gepakt, ik heb een potje opengemaakt, ik heb een potje weggegeven, ik heb een potje waar ze op zitten ik heb een potje, waarin ik wat stop en vervolgens heb ik een potje gejankt! Heb ik er nou een potje van gemaakt, of niet?…

Kijken naar mensen verstopt achter pul omhult door nevel tussen sparerib. Genot van´t leven met eindeloos gemak op terras in fauteuil klagen over-gewicht. Vrij zicht over zee jongens van Jan de Wit klachten over gebak omdat er kersenpit in zit.…

hij kwam uiteindelijk nog zelden buiten een keer of twee per week: de superette waar hij op niemand - niemand op hem lette hoe vaak heb ik die man te kort gedaan als de gehaaste stappen die ik zette alweer eens op de hindernissen stuitten van zijn recalcitrante oude kuiten ik zag geen kans om met hem mee te gaan zo'n senior, daar…

poedersneeuw dun laagje het is wit de aarde als oliebol vet…

In de sacristie, zit achter slot en grendel, een doos met lolly's…

Ik zeg haar: al je lampen branden, heb je soms teveel aan geld, een relatie met het energiebedrijf of anderszins? Nee hoor is het antwoord het spaarzame is juist welgeteld: elke lamp is namelijk voorzien, van een spaarlamp, heb je dat nog niet gezien? Dus met het branden van de lampen, is mijn spaarsaldo aan het groeien! Hoe…

In m’n dynamisch leven zijn veel dingen gebeurd, gevoelens verontreinigd, levensvreugd besmeurd; ik moet m’n geest nieuw leven inblazen, voor de buikvlinder sterft en ik mij nooit meer kan verbazen.…

onophoudelijk vallen de golven om een werkwoord de zee http://bit.ly/i7Xngz…

een koude wind waait langs mijn hart dat onbeschermd, wat hulpeloos zich openstelt een vlaag van venijn splijt de warmte die liefde heet, rukt de onschuld uit haar voegen tussen rozen en zoete geur kleurt als belofte, zacht een woord van waarheid de blauwe lucht belooft warmte verlicht mijn hart en heelt…

de stoelen verzamelen zich rond een tafel die ernaar verlangt gedekt te zijn er is sterrengefonkel in de boom in de keuken wachten de glazen ongeduldig om gevuld te worden de oven staat zich al te warmen de hapjes barsten de koelkast uit als de gasten binnenstromen vult gezellig rumoer de kamer parelt de poëzie in de keel de glazen en…

In de kerstboom hangt een ster, werkje van de kleuterschool. Langs het doorschijnende oranje omlijnt het fijn geprikte zwart de driehoeken, zes grote en zes kleine in gouden letters staat door juf in ’t hart geschreven de meegegeven boodschap Ere zij God! In mijn herinnering zie ik het kleine meisje, haar oogjes stralen al van…

hij bakent zijn territorium af plast tegen iedere prikkel de draad, voor haar, loopt geen kant meer uit en nu ze niet meer huilen kan, de dagen anders denkt lapjeskatten met het oog gevolgd worden krols en mooier, binnen blafbereik verliest ze de zon en haar lichaam dat aan de wolken hangt omwille van en haar naam vergeten…

Dat ik een koekoeksklok in huis haal met elk uur dat vogeltje uit zijn hokje ik zal op hem wachten met een glimmend pistool zal ik zijn leed verzachten.…

Zo dicht bij elkaar Met het stadhuis om de hoek Dat een huwelijkssluiting Onontkoombaar is Honderden uitgelaten scholieren Verstillen tot bruidskinderen Witjes daalt confetti neer op bagage En gotiek, als we de trappen nemen Naar het portaal waar het geestelijke wacht Eenmaal buiten vang ik verrast het boeket Van altijdgroene naalden…

Tijdens het douchen, denk ik aan Chaudfontaine én Nigeria…

een winter morgen fragiel als een dun laagje ijs zo ken ik het met kleine oogjes over een drempel die met de jaren telkens hoger schijnt... hartverwarmend de mens broos als toost plukt hij de dag met lange tanden…

[Haiku] Blauw glinstert de sneeuw in het koesterende licht van de wintermaan.…

Er zijn er die fraseren. Je hebt er die vibreren. Je hebt er die zwaar hijgen. Er zijn er zelfs die zwijgen.…

Jij bent volkomen gastvrijheid. Jij bent als de heldere nacht met zijn vele heldere sterren. Daarom bemin ik wat ik niet heb. Voor mijn hart ben jij vrijheid naar alles. In jou zijn geen illusies van alledag, maar enkel stilte. Ik houd van je gedachten en emoties die opkomen zonder dat we ze aanraken. Ik ben daarom blij dat mijn…

De dag toen stilte schreeuwde alles om mij heen verbleekte ik alleen maar de schemer zag. Na lange tijd langzaam het licht zag klimmen, vogels hoorde zingen weer de glimlach zag van een kind. Toen voelde ik heel diep in mij ik heb jou niet voorgoed verloren mijn hart zal je altijd toebehoren.…

overvallen door een stem zo puur als zuiver water dat ontspringt bij de bron begint zij te zingen 'n bariton valt haar bij zetten andere leden in zo ontstaat een meerstemmig koorgezang als door engelen vanuit 't diepst van hun ziel geïnspireerd door: http://www.youtube.com/watch?v=SXh7JR9oKVE…

Ik schrijf hier over 'n elftal en ben nu op de helft al. Eén - één was 't in Schalkhaar. Ziezo, het vers is klaar.…