Alle inzendingen, jaar 2011, week 47

op de heuvel boven het geboortegraf mijn rug naar benee hart vrij in de lucht ogen gesloten luisteren naar de wind, de zachte bries streelt en liefkoost niets anders het firmament op mijn borst is geen last, ik ben er en de wind briest door……

Zij heeft nog een paar lege uren kijkt ietwat mistroostig om zich heen waarom moeten dagen maar duren December, de maand van heel alleen weken lijken voorbij te kruipen donkre nachten duren dubbel lang ‘s avonds zet zij het op een zuipen de wintertijd maakt haar stervensbang dan is daar plots het licht van vrede het blijft ook bij haar…

jij bent volgroeid een markante boom karakteristiek in de omgeving toch draag je de laatste jaren minder bladeren en meer dood hout jij bent nog echt niet oud en versleten maar ruizelt zacht vergeten de screen is al geweest voor het lichte falen van je geest verborgen wortels komen langzaam bloot in het fysiek mankeren het…

'Heer, herken ik u? Zijn wij niet dezelfde van weleer?' 'Wie riep mij dan? Zijn uw wapens niet de mijne?' 'Ik wacht op woorden, Heer.' 'Ik was Dader, u het Offer. De medemens is leeg.' 'Sterven Daders niet.' 'Neen. Zij kunnen niet. Zij verwoorden.' 'Heeft u ginds gesproken, Heer?' 'De dagen zijn beschreven.' 'Heeft de Tijd nog…

De zestien officieren van justitie Volgden de cursus Recht met groot gemak ‘t Certificaat hebben ze in de zak Ze zijn geladen met nieuwe ambitie ’t Is koud, bedankt nog voor die boekenset De fik erin...want nood breekt elke wet…

stil stilte te stil als de maan in mijn hart verscholen luistert naar woorden die zwijgend spreken…

De bomen gaan voorbij En toch blijven ze staan Jij niet Jij gaat waar Het bekende onbekend is Waar thuis ligt Is waar de vlinders vliegen Waar de golven hoog zijn En waar jij onderaan staat Kijkend Voelend dat je er een deel van uitmaakt Ook al lijk je nog zo klein Door de ogen van de zon Aan de neerkomende hemel In je dromen Vervuld…

Er is geen geluid zo treurig als het dichtslaan van de toegangspoort tot het hart.…

de stilte zwijgt niet in een klinkend woord dat men schreeuwend in de verten hoort aan de grenzen van het vloeiend lied dat zin na zin in klacht gebied…

alleen zo alleen. zo veel mensen om je heen. zo veel vrienden die je raad geven maar familie laat het afweten. zo alleen, zo alleen wat is dat toch gemeen.…

tussen wimpers door schrijft mijn gedachte kijkend naar het kind van toen onbezorgd wiegend in de boomtop leunend tussen de vertakkingen hoog boven het water had ik het vaste vertrouwen dat hij me nooit zou laten vallen ach, ik was nog net zo groen als de nieuwe lenteblaadjes van mijn linde die nieuwsgierig lonkten naar de zomer…

Knip mijn haar Castreer me Koop mijn ziel Baar een kind Van me. Schiet door Mijn achilleshiel Keten me, hekel me Beveel, verbied Gebied Maar schat Verander me Toch niet…

het is als treurmuziek met cello en een bas 't geeft mij steevast kippenvel ondanks mijn dikke jas... zo'n dag met volop regen daar kan ik niet goed tegen…

Het kost ons per Afghaan een half miljoen Om wijkagent Klaarover op te leiden Want schieten of de Taliban bestrijden Dat mag je van Jolande Sap niet doen Voor 8 uur les gaat onze knip wijd open Waarna ze naar de vijand overlopen. De opleiding van Afghaanse politieagenten kost Nederland ruim een half miljoen euro per cursist. Dit jaar bedragen…

Ik heb zoveel om voor te leven Maar ik mis de kracht om door te gaan Ik zou alles willen geven Maar ik kan het niet meer aan. Als ik m’n kinderen zie probeer ik vrolijk te zijn Want zij zijn de reden van mijn bestaan Maar de gedachten doen me zo'n pijn Dat zij zonder mij verder moeten gaan De pijn en verdriet zie ik soms in hun ogen Dan…

kijk aan de Nephilim zij hebben de aarde waar zij eens waren verlaten, ik ook er zijn er twee van mij daar en hier opgeteld vier celdeling was aanvang een unificatie evident treurnis? nee! onuitputtelijke potenties wij keren terug groots, schitterend al omvattend licht van liefde!…

voeten zijn verkeerd gelopen volgen plots een andere weg dan die uitgestippeld leek er heerst een kille stilte mist omsluit haar hart zoute tranen kussen de onwezenlijke waarheid die ze in haar schoot geworpen kreeg een zee van bloemen geurt zon baant zich een weg door het wolkendek hij omarmt haar…

Zie de maan schijnt door de bomen; Sinterklaas is weer op pad, paardenhoeven op de daken pepernoten op de mat. En we zingen weer de liedjes rond de oude open haard. Voor de schouw staat weer ons schoentje met een wortel voor het paard. Zal de Sint ons niet vergeten staan we nog wel in zijn boek Krijgen we wel een cadeautje of met de roede…

Uit de gunst, In de kunst. Eetbaar, Smeerbaar, Vloersierkunst. Helaas, pindakaas.…

de bloementuin in lentegeur de eerste oogopslag was zon je lach een warme rode kleur met voorjaar in verschiet maar ik zag horizonnen dwalen achter donkere frons scherpe kammen diepe dalen onbegaanbaar voor elk van ons jij hebt je pad te gaan ik kan enkel zwaaien wil je nog even blijven staan…

Je hebt diepte leren vragen in nachtelijk duisterdwalen na grijs vergeten dagen verscheen er weer een zonderling in de met mist omgeven spiegel toverde de maan een glimlach en in brieven, nooit geschreven bekende je het verlangen naar haar in het vermogen van vergeten dwaalden herinneringen terug naar haar hart bij de kust na omzwervingen…

De wolken dreven wondersnel, De bomen bogen naar elkaar. O mannenliefde! o wolkenspel! Luid sloeg mijn hart, van weemoed zwaar. Fel blies de kille winterwind De loverloze lanen door. 'k Had willen wenen als een kind, 't Was of die wind mijn hart bevroor. Toog ooit zo bleek, zo stil…

Als ik bij je was zei ik tegen je: doe mijn kleren uit maak mijn sieraden los, leg ze voorzichtig neer. Om je te helpen til ik een voet op, houd ik een arm omhoog; kleed mij langzaam uit, neem mijn schaduw af. Als ik bij je was zei ik dat tegen je, terwijl mijn schaduw zich dan links, dan rechts van mij verstopt. --------------…

Niet de ogen in het assistentenhoofd Maar de tandartsstoel met vele nieuwe spullen Waarmee je de behandeltijd kunt vullen Zodat je straks niet eens meer wordt verdoofd Maar ondanks bonus life en double scoring Noemt de spelersmond dit tandartsgame vast boring…

Waar verstopt men zich Als dat nodig blijkt Te zijn achter een Boom of een struik Verstopt men zich dan Achter de bladeren Als een beest verstopt Men zich dan Tussen de bladeren Niet ritselen dan En stil zijn Ze zien je niet Je bent verstopt Onzichtbaar…

[Senryu] straaltjes warme melk tussen eeltige knuisten een boerse liefde…

Woede en angst, tranen op mijn wang, wat proeft de waarheid toch wrang!…

Geloof en godsdiensten stromen door elkaar heen zoeken zowel strijd als verzoening streven steeds naar beter weten zijn dikwijls een belediging voor God die in Zijn ruime genade echter lachend schertst bij de woelige kleinzieligheid van het mensenras.…

Deze morgen heeft de nieuwe dag gekust door de ochtendnevel in een zachte gloed gelijk een schone bruid haar liefste ook doet hun toekomstig zijn en samenzijn bewust tezamen één in ’t vuur van liefde en lust zoals een verbonden echt met hart en bloed in schijnend licht lieflijke hartstocht ontmoet tot de dag vermoeid in schemerlicht berust…

Paul doet vaak pijn au en niet zo'n beetje ook au, au Paul geeft plezier ha en niet zo'n beetje ook ha, ha Paul geeft, geeft Paul neemt, neemt, neemt maar wordt steeds onhandiger storender, grimmiger met basis zenden en ontvangen dat zal hem een worst wezen als hij miljoenen kijkers achterlaat neemt ie miljoenen euro's mee en zijn…