Alle inzendingen, jaar 2011, week 49

Ik ban ze uit De zielepoten Weg ermee Wat sneu wil zijn Word eens wakker Krijg eens kloten Stop met zeuren over pijn Hou op met janken, zeiken, klagen Ga er nou eens wat aan doen Je begint nu langzaam door te zagen Dat gejammer over nu en toen Het is genoeg nu Word volwassen Je zuigt me leeg Ja, keer op keer Ik stop ermee Val mij niet…

(voor Agatha Christie) Ik bladerde wat in een kinky magazine en mijn ogen bleven steken bij een foto uit jouw jonge jaren, waarop je als een onovertroffen fotomodel mijn hart harder deed kloppen, zo werkt dat. Je was pas één toen je vader stierf, dacht je soms dat hij op geheimzinnige wijze om het leven is gebracht, ben je daarom al die…

In den beginne was het woord, Springbron tezaam met wichelroede, En nu nog duurt dat wonder voort Van klankgeworden zielsvermoeden. Laatst liep ik langs een lentewei; Een vogel floot, het ooilam blaatte, Zijn liefdesboodschap zong de bij, Wijl 't water in zich zelven praatte. Luid riep met zuivre mensenstem Een kind, dat als de leeuwrik…

Er is een koe gestolen In het dorpje Donderen. Dat is voor velen oorzaak Zich te verwonderen. Maar als die mensen wisten Wat er gebeurt in Grauw, In Ulkesluis en Tuitjehorn, In Peize en De Pauw, En al die duistre daden Verricht in Goudriaan, Dan zouden deze lieden Niet zo verwonderd staan. ------------------------------ uit: 'Redeloze…

In alle staten ben ik wel geweest Ik heb de namen uit m’n hoofd geleerd In Kansas ging het toch helaas verkeerd Tijdens campagne is dàt wat je vreest Ik had de fout pas later in de gaten Toen was ik dus alweer in alle staten…

Geluk Het zit vaak in kleine dingen Zoals net even dat contact Je gaat er zelf vrolijk van zingen Geluk is wat jou zomaar pakt Het vinden van het steentje Dat bijdraagt tot geluk Een gedachte in je eentje De dag kan niet meer stuk Het eerste vogelgeluid De lente signaleren Een maagdelijk witte bruid Het nu moment in juiste sferen…

de dag voor het winter wordt ontwaakt de dag wat grauw de zon laag, klimt traag omhoog kleurt de hemel dun, waterblauw een draad van spinnenrag hangt eenzaam in de lucht glinstert zilver, als bij toverslag door de wind, die even zucht wat laatste bladeren aan takken kaal, bijna bloot kleuren nog eenmaal op van okergeel naar herfstig rood…

Vanuit haar stoel dicht bij het raam kijkt ze over de velden, weerspiegeling van braakliggende akkers achter haar ogen waar oude bekenden ooit verwaaiden, haar gelaat bleek en verlaten, het licht dat langzaam achter de einder verdwijnt.…

In agenda dag verloren, niet bekoren want de winter heeft de liefste al tot buit gemaakt. Sneeuw onder de wissers van een weg wuivend dronkemansrelaas. Dan een man daar die zijn dwaasheid snel erkent en, met het portier nog open, naar zijn zwaktes wijst als schuldigen van het doolhof waarin roos met doornen prikt. Bloed op het tapijt.…

Dit woord mag nietig of onbenullig aandoen maar is de wortel van haat afgunst onverdraagzaamheid verborgen wrijvingen tenslotte het wereldkrakeel verschijnt eens de ruime geest?…

Gij vrouwe die het Licht mocht dragen, gegeven hebt Hem huis en tijd; blijf ons nabij die U nu vragen om steun en troost, om zekerheid. Blijf ons nabij die nu nog zoeken, op weg zijn, zonder uitzicht vaak; Hem die Gij wikkelde in doeken die nu behartigt onze zaak, Hij is uw Zoon, wil voor ons vragen dat wij niet gaan, gebukt door schuld…

Scheefhangend de oude treurende wilg overhangend zijn kale takken de ijssloot. Zachtjes bewegen de slierende vruchtdragers in de frisse winterwind als stijve dikke haren. Eronder glibberglijden de eenden naar het door kinderwanten in het wak gegooide in hapklare blokjes gesneden brood. Het ijsgat, opengehouden door de bewegingen van ganzen,…

Tussen de regels van de decemberzegels verspreidt de wereld tekenen van vredig licht bovenop een warm bericht.…

Nettemeijers Je ziet ze langs de lange lijnbaan lopen - lachend loerend lellebellend hoge hakken korte rokken – tippelend van genot in Mokum Lamed het doet er niet toe of Mokum Leeumed overal gelijk als zinnebeeld van de nettemeijer op de wateren van de Grote Schipper zij varen alleen stuurloos ontroerd attenooie wat…

Ik ga u een waarheid vertellen Want ik vertrouw u U bent de eerste mens Aan wie ik dit bekend maak De hemel heeft een tweede hemel… God speelt ook met u een spel! In de hemel is er in een uithoek Een deur, omgeven door magie Mocht u op uw tocht door het gewelf Hier terecht komen, door Gods hand? Staat u een opdracht te wachten… Door…

als geesten bij Dickens is mijn kroost op pad bij tijd en wijle, wanneer de klok twaalf slaat bezoeken zij mij nog eens ondraagbare zware ketens vergezellen hen, de last van hun verleden toch verlenen zij mij een status, onaantastbaar als mens die leeft, uniek met bagage, maar wie heeft die niet? de verleiding het venster uit te stappen…

ze wou opvallen wat de aantrekkingskracht der aarde belette…

het koor zong rood zakte langzaam weg het orkest speelde de blauwe symfonie hij dirigeerde met vriendelijke lach rechtlijnig de kleuren in flarden muziek het applaus was dood hout met koperen echo’s stervend in groen alleen het publiek viel uit de toon zij dansten stilte in de coulissen van hun geest…

Ik mis je elke dag weer Ik blijf aan je denken, ik blijf over je dromen Wanneer zal je terugkomen? Wanneer zien we elkaar weer Misschien wel nooit meer Ik blijf hopen op de dag dat je bij me bent Maar in ieder geval het is fijn dat ik je heb gekend Misschien zie ik je een andere keer Misschien..., misschien niet meer…

'k Denk dat ik voel Wat ik weet Daar ik denk te weten Wat ik voel De geur van jouw lijf In genevelde dampen 'k Weet dat ik denk Wat ik voel Moeilijk onder woorden Te brengen Ongenadige Echt' liefde. Meedogenloos 'k Voel dat ik weet Wat ik denk 't Leven soms hard. Liefde Verduiveld Soms zeer zwaar. Echter Altijd alleszins…

Landslakken worden nooit moe van de langzaamheid en nooit moe alles uit te leggen aan de machtige vooruitgang, de snelle wolken, de grote stappen voorwaarts. Zij vinden daarnaast nog tijd om niets omstotend iedereen van harte te groeten. en zij kosten haast niets. Zij kunnen zich niet vergissen, houden van liggende dingen, blaadjes, hout van…

Betalen met de zonnebloem of snip Wordt de eurocrisis mini of enorm Laat papieren geld maar stuiven in de storm Want morgen koop je nog geen halve kip Het reddingsplan wordt vast nog niet doorkliefd Wanneer we zeggen a-a-alsjeblieft…

Schoon d'avond valt en tussen de beide grijze gevelrijen het donker zwaar hangt als een klos en overdadig ontsteekt geen hand het licht aan de lantaarnen Zo wentelt plots aan d'ogen u het wonder van een vreemde stad de grijze huizen van u dees' anders zo bekende stede De zonnestralen sloegen hard aan d'aarde over dag en uit het vuur van…

Lopen voor m'n gedachten ze blijven dichtbij in de schaduw wachtend op mij Dus loop ik tot ik niet meer kan gaan tot m'n gedachten weer voor me staan…

De baas eiste zonder discussie van zijn nieuwe secretaresse wat meer inzet en interesse toen begon pas het geruzie. De vrouw zei zonder omhaal jij mist weer echt alle finesse 'k ben niet jouw nieuwe maîtresse en al zeker niet jouw pispaal. Hier ben ik zeker van je trouw ik ben al twintig jaar je vrouw en thuis is seks maar zo en zo.…

gelijk het kille weer vandaag giert de storm om mijn hart op deze dag van jouw sterven stromen emoties over want dit is de dag 17 jaar geleden waarop jij vleugels kreeg en door het venster van ons ouderlijk huis naar buiten vloog herinner ik me elk jaar weer hoe ik dicht naast je was gekropen en jij jouw laatste woorden tot mij sprak…

De Kepler heeft nu een planeet ontdekt Die als twee druppels water lijkt op aarde Dat is toekomstig mogelijk van waarde Hij wordt nu nog op leefbaarheid gecheckt Waarna we binnenkort hopen te horen Wanneer we er naar olie kunnen boren. Ruimtetelescoop Kepler heeft op een afstand van 600 lichtjaar een planeet ontdekt waarop leven mogelijk…

Het gaat er niet om na mijn dood beroemd te zijn maar in de hemel. In liefdes geluk, zoals nu al een beetje, verliefd en geliefd.…

We zijn ontgrensd voor altijd meer en altijd verder – niets dat ons totaal en levenslang voldoet. Geen mens, geen ding kan ons ten diepste laven. Het zijn in ons doet steeds opnieuw de grenzen breken – vaag voelen wij de wekroep die niet enkel hier en nu gelenigd wordt. We kunnen niet bezitten wat ons trekt, de roos is roos, ook los van…

Wat ruik ik hier, wat geurt hier toch er hangt een lucht en niet zo’n beetje Ik verdenk nog niemand, vooralsnog edoch het heeft iets van een scheetje Ik kijk maar eventjes de kamer rond om de dader van dat kwaad te vatten Ja, het ruikt zelfs absoluut naar stront mijn neus moet je niet onderschatten Wolken overvol met bedorven lucht en om…