Alle inzendingen, jaar 2012, week 44

Een boom in het gras door jou gekozen om het laatste wat was gebleven van wie je lief was aan het universum terug te geven door de wind te worden meegenomen als een phoenix verrezen uit de as. Vandaag jij - dezelfde boom - hetzelfde gras het laatste van wat je was door de wind te worden meegenomen als een phoenix verrezen uit de as.…

Je foetert in stilte op hen die lijken te creëren op commando op hen die sonnetten schrijven als ging het vanzelf zo diep van binnen weet je beter gedichten gelijken gedrochten als je niet eerst met woorden hebt gevochten.…

zoals in schemerduister van de valavond alles zal vervagen zo zal het gaan met ons geheugen met uren van vervlogen tijd groeit taal tot onvolkomenheid verliezen woorden kleur en klank gaan zinnen telkens vaker mank zal kracht van taal en tijd verloren gaan in eeuwigheid…

Vanmiddag stak een man in de metro een sigaret op, zonder ook maar iemand om goedkeuring te vragen. Hij stak hem op en keek om zich heen, alsof hij een statement wou maken. Kijk mij uw vrijheid nemen, hoe de mensen terecht naar hem keken en staarden. Wie had het lef hem tot stoppen te dagen? Maar de vraag werd ontweken. Er over praten…

regelmatig ruist de zee vandaag hun namen uit in schelpengruis…

Herinneringen? Af en toe kun je ze beter koesteren zonder fotoalbum…

Ik ben in Holland met de hoge dijken hondenbelastingen en allochtonenwijken Verplichting te solliciteren Gedwongen om de taal te leren Dat had ik helemaal niet in mijn land! Daar had ik een piepklein keukentje Met een grote pan, daar zaten we, met ze allen, urenlang. Dan vraagt U mij: "wat doe je hier, ben je dan verdwaald?" Ikke…

"Arme" liberaal voelt zich met zijn maatkostuum in het pak genaaid…

De aarde is een beetje rond en zo haar buik zo haar horizon ze legt haar handen op haar buik en streelt en spint en zont…

Hoofd in de wierook vol ontroering over mens te vroeg heengegaan…

Groen blad, kleur, Licht en lucht Vogel van vrede Meevoerend de olijftak Die hoop en nieuw Leven brengt Dat me dit overkomen mag Aan het begin van deze Nieuwe dag Noorderplantsoen, stad Groningen, 1 november 2012…

Terwijl ik me Te rusten leg in Het huis van mijn Dromen treed ik Een ruimte binnen Waarin het ruikt Naar vochtig linnen Verdrogende inkt En eindeloos heimwee…

Jouw handen wassen met zeep; wat wil jij schoonpoetsen: je handen of jouw geweten?! Ik weet het niet... . Weet jij het?…

heb met vuur gespeeld het was heerlijk de gloed in je ogen te zien het spel van vlammen te volgen in het dansend komen en gaan op je huid nog heb jij je vingers niet gebrand aan de vonken die oversloegen wij hebben samen gerust ons in de warmte gekoesterd van het vuur dat nooit zal worden geblust…

nu de dood weer langzaam in het leven kruipt en alles kleurt in bonte tinten alsof sterven feesten is nu de weemoed glijdt tussen mijn regels en mijn tranen regenbogen nog nooit zag ik je uit deze hoek ooit had ik je ontzettend lief en nu ik ouder word zie ik je door totaal andere ogen…

in de stilte van nu verblijf ik zachter, door droombeelden van toen er brandt een kaars, mijn loflied zingt en onderaan de dag klinkt wee een jammerklacht maar hier, geborgen in het nu draagt liefde duizend rozen op, aan alle zielen waar we knielen zucht de grond mijn mond noemt honderd namen rond een warm moment wat ben ik blij-…

Een kerkrat, die ontkomen was aan Hamelens rattenvanger, bezocht de doopsgezinde kerk, in Noorwegens Stavanger. Daar het daar in Stavanger zo akelig koud kan wezen, ging hij al na de ochtenddienst thuis bij afhaal-Chinezen. Eten was er in overvloed en ook veel sterke dranken, de kerkrat at en dronk zich vol, wie moest hij daarvoor danken…

2 kruiken en 2 truien 'n lange onderbroek 'n extra lekker kussen de gaskachel's rode gloed en dikke sokken om m'n voet De waterketel gaat fluiten als opgewekte wintermorgengroet ik vind het goed om uit te houden denk vaak aan veel meer ellende om me heen of droom van Spaanse stranden met palmen om me heen Of terugdenken aan vroeger…

Geen spoor meer van zomer, al haast weer winter De mistbanken van de herfst hangen laag over de grond, verschuiven traag. Het licht wordt steeds kouder en minder. En ik denk: ik ben bijna niet buiten geweest toen het gras nog hoog stond en bol van groen de bomen waren. Teveel te doen en schrijven voor brood verduistert de geest. En zelfs…

Rutte en Samson leken zeer tevreden Ze kwamen snel tot een regeerakkoord De gunfactor dat was het toverwoord Dus werd er links en rechts gegund gesneden En ach die premiehobbels in ‘t debat Geen zorg - die strijken ze wel even glad…

o Gij die wij beminden eens, wij groeten u, vol droef geweens, en staan rondom uw graf te gaar, op 't ende van uw stervensjaar. Waar zijt gij? Sterke en kloeke, en al, waar zijt gij, ach, te groot getal van vrienden, gij, die dacht misschien: 'k Zal menig uwer sterven zien! Aleer gij iemand sterven zaagt, was 't gij die eerst…

Ik had problemen in het lijf Met een tussenwervelschijf. Het is als de “maffia”, Veroorzaakt door een hernia, Terwijl ik de pijn verdrijf. Terwijl ik dit schrijf, Doe ik wel de schijf van vijf.…

Buiten is het donker op deze vroege novemberdag. De gordijnen zijn gesloten als afgeschermd van de diepe nacht. Mijn hart zoekt naar woorden zoals de aarde zoekt naar zon. De mist is weer gekomen als reactie op de grond. Er is vandaag weer zoveel te doen en de zon breekt nog niet door. Daarom zoek ik een morgenster. Want ergens diep verborgen…

Mark heeft een dagje niet goed opgelet En liet zijn liberale roots versloffen Nu lijkt de VVD wel te ontploffen En wankelt zijn 'nog net niet' kabinet 't Is in de politiek een oude les; De waarheid spreek je pas ná het bordes! ------------------------------------------ De berekening van de zorgpremie zorgt in liberale kringen voor…

De dood heeft tijd genoeg om alle levenden te verzwelgen, begin en eind van elkaar te verlossen, om weer te laten zijn wat nooit was, zonder heugenis of ochtendgloren. De dood stelt geen vragen, maakt antwoorden zinloos en bezit tot niets, laat kinderen om ouders huilen zonder wie zij niet zouden zijn, laat ouders lijden die zonder kinderen…

Weinig bevallen; droge gevolgen van vruchteloos spel op de Drentse matras. Binnen het Meppeler Diaconessenhuis komt volgend jaar dus geen kraam meer te pas.…

En in het aarzlend ochtendlicht staat altijd nog die boom die nimmer voor het gewicht van haar appels is gezwicht…

Zei Ludwig 't in scherts Of werkelijk in ernst - Doen we de ouverture In een lagere terts Die de toets der kritiek Zeker kan doorstaan?…

De premie wordt naar inkomen bepaald, Dat is uit het regeerakkoord gekomen. Dus Jan Modaal kan van de bok gaan dromen, Want niet alleen de vis wordt duur betaald. Patiëntenclubs zijn nu in alle staten: "Zo gaan we weer terug naar aderlaten."…

De duizendpoot, hij slaagde steeds zijn status te bewaken, want het is uiterst moeilijk om hem te pootje haken. Zich voortbewegende door onze maatschappij zet hij, wanneer het nodig is, altijd een pootje bij. Ook leeft de goede vriend niet op te grote voet en zet zijn beste beentje voor, wanneer het werkelijk moet. Hij laat zich elke…