Alle inzendingen, jaar 2013, week 35

Nieuw Japans wanproduct! Rubberen namaakneus Doorbraak op hedendaags Peutergebied Dolgraag bedicht ik die Hajirerundesu Maar waar de klemtoon hoort Weet ik dus niet…

blootgelegd en barrevoets naakte dwaling over landerijen waar een kei botst, een stronk hinkt commando’s buigen letterlijk je hoofd vanaf hier stapel ik een rots op rozen breek ik hout uit bitter water vangt een vis de tol van zeven vruchten poppenkop naast scalpel papier, steen en schaar…

Nieuws dat groots En meeslepend Gebracht wordt Op sites die Onzichtbaar door De ruimte zweven, Je gedurende seconden Beetpakt en door Elkaar schudt om je Daarna meedogenloos Weer te laten vallen, Eigenlijk is het niet Meer dan leeg nieuws Dat door mijn hoofd Rinkelt, en dat geen Fractie toevoegt Aan de mens Die ik ben…

Mens die uit Lichaam en geest Bestaat, en verder Uit water, naast Wat vlees en bloed - En toch is het De ziel die Die je maakt Tot wie je bent, Die dagelijks Je gedachten Stuurt, en je De schepping maakt Die je bent…

Snel kneedde je dat portret, kop die wel hersens hebben moet. Het zwevend tekenen van de libel beweegt onder die bronzen baskenpet. De wenkbrauwen de zonneschermen, een snor markies over de mond om tegen inkijk te beschermen wat een door drank verlamde tong van de al sidderende wereld vond. Geen lijf heeft dit gezicht dan windgevoelig…

jij had de rust zo voor het rapen maar je sporen in het zand lijnden vaste koers geen twijfel of moment van overweging tekenden hun speelsheid op het strand in het spel van wind en wolken ging je volledig mee toch bleef je tred steeds parallel aan zee de verte focuste in eindeloos herhalen maar op een eiland vertellen einde…

Ze durven het met zekerheid te stellen, Dat Syrië dat gifgas heeft gebruikt, Maar deze visie is al weer gefnuikt, Want Moskou zegt: ‘het waren de rebellen’. Een ware zoektocht? Dat had je gedroomd! De wereld wordt voor oorlog klaargestoomd.…

Van heinde en verre komt de sippe saâm,                                                                     Een dag per jaar, om met elkander te eten, En op te rakelen wat werd vergeten: Der vaadren veten en hun eigen faam. Zij smullen lang van 't hartig nagerecht En lasteren met argloos om zich schouwen. Bij veel betuigingen van vol vertrouwen…

Het zijn de platgetreden paden, het is het neergetrapte gras. Het zijn de stegen en de straten, 't is de gedempte waterplas. 't Zijn de bekende wegen, 't is het ritme van de dag. 't Is de richting in mijn leven, zo monotoon en straf. Het is het lopen in de pas, als ganzen in een rij. Het is de veel te krappe jas van de uniformiteit…

Een dove breng je tot bedaren Met de taal van de gebaren. De retoriek, Van de gestiek Zal hij aan den lijve ervaren. Ook bij een dove Geldt eerst zien, dan pas geloven.…

Doen wij nu continu aan woordjepik? Design, deleten, meeting, daten, shrink, feelgoodfilm, airbag, bullshit, missing link, feedback, ja zelfs the Voice of Holland (sic!) Met spleen denk ik terug aan de puristen. Die hebben zich wel erg snel laten kisten!…

Die Florentino van Real Madrid Betonen wij de allergrootste hulde. Al komt de club steeds dieper in de schulden, Het is er één met heel veel flair en pit: “Want bij de clubs die er het roodste staan, Staan wij toch keurig netjes bovenaan.”…

ik wil jou overspoelen met tedere woorden maar durf ik niet alsof een engel mij tegenhoudt - - - - - - - - mijn glimlach raakt duizenden klaprozen ik laat woorden stromen als een rivier pruimboom is al aan het bloeien…

ergens diep van binnen draag ik genegenheid zoiets zeg ik niet in zinnen, raak dan in het aardse verleid en zal je niet puur kunnen beminnen, woorden botsen klinken als klanken het is slaken uit diverse flanken ook van uit ergens diep van binnen en als de stilte mij zegt het voelt zoals is bedoeld vloeit warmte als een teder…

Waar het leven Van alledag Voor mens en Maatschappij Maar al te vaak Ondoorzichtig is, Onduidelijk, vaag, De mens gevangen In wetten en Systemen, daar Is de eindigheid Die iedereen wacht Overduidelijk Zichtbaar, Aanwezig van De vroege morgen Tot de late Avond, met alles Wat daartussen In leven wordt Genoemd…

Langzamerhand Zie ik jullie Een voor een Vertrekken, Het ouderlijk Huis dat zo Eigen voor jullie Geworden is, Voor jullie leeftijd Misschien wel Te eigen - tijd Om te vertrekken En op eigen benen Te staan - jullie weten Als geen ander Dat ons huis Ook altijd jullie Thuis zal zijn, Onvoorwaardelijk Vangnet waar je…

Van ver ontwaart hij, ontwart hij verlangen en werkelijkheid: schoonheid; esthetische vrucht van lieflijke godenhand die, tussen huizenhoge golf en land, eb en vloed op haar wachten laat, terwijl ze tot haar knieën in het onbeweeglijk water baadt.…

Mag het zachter Heel klein Nietig zijn Als een muisje Kleine tripels door het veld Terwijl de vos zijn streken telt Mag het zachter Heel klein Nietig zijn Als een reus Groot dik stappend ploegend, zuigend Kuilen trappend vuisten bol gekneld Mag 't zachter Heel klein Nietig zijn Als in liefde Stroompjes beekjes Kleurtjes…

Een flesje bier, een glaasje wijn of soms een kan. Ik word er vrolijk van. Dan zie ik mooie dingen, ga ik zo maar een liedje zingen, denk ik aan hoe alles anders kan. Daar word ik echt heel vrolijk van. Dan moet ik dansen, moet ik springen, spring ik gaten in de lucht, ga uit mijn dak, ga door 't plafond van vreugde, want stel dat alles…

Denkbeeldige herinneringen. Ogen schitterden fotografisch. Het wegzwijmelen duurde kort. Maar je ogen blijven magnetisch. De rand om jouw pupil weerkaatst. Zoals de zon mij kan verblinden. Tegen mijn euforisch droombeeld. Kon het magneet ons maar binden!…

Maar toch, ik weet niet of het veel verschilt met vroeger - of alleen verschoven wordt: die liefdesbrieven, liefdesverzen gingen meestal over het lief, dat nog geen minnares geworden was. Maar hoeveel vrouwen bleven ooit beminden èn de kameraad en medeplichtige in goed en kwaad. Hoevelen? Het zal wel niet veel schelen. --------------------…

zij betaalde met haar ogen een charmante lach als fooi terwijl ik alles afrekende…

Voor u, notoire neuzenpeuteraar Verschijnt een surrogaat-orgaan van rubber Maar die verschoont u niet van bulk en flubber Neem dan uw eigen gok in godsnaam maar Opdat uw neus volledig leeggeplukt is En net zo inhoudsloos als dit product is…

Rijk met oost-Indië's schatten belaân Stevent de schoener op Nederland aan; 't Gaat vóór den wind. Als de wimpel niet draait, En 't nog een poosje uit het regennest waait Zal met den ochtend de Rembrandt van Rijn Morgen behouden in 't Vaderland zijn. De oude denkt: "Morgen in 't Vaderland._ Dat is voorspoedig en mag in de Krant; Zeventig…

Op welk logisch feit Berust eigenlijk de tussentijd. De onstuitbare gang der dingen Laat zich toch niet ergens tussen dwingen, Dat gaat toch wringen. Maar intussen Is het wel ondertussen.…

op een avond keek ik uit het keukenraam een veertje zweefde voor de verlichte maan en dwarrelde naar een fleurig kasteel toen botste ze tegen een lieve minstreel en verdronk bijna in een spraakwaterval ze fladderde naar buiten als een skippybal tijd voor een winterslaap, tijd voor rust tot in de lente de Prins haar wakker kust ze danste rond…

Op het droogste continent, moet een gemiddeld gebied geloof het of niet, het met 166 mm neerslag per jaar doen daar op Antarctica 63 jaar volkomen uitgedroogd overleven; de cyanobacterie 'n micro-organisme hiertoe in staat Droogste vis is de Afrikaanse longvis die vier jaar buiten water in leven kan blijven, slechts gehuld in zijn slijmvlies…

denk aan mij wanneer jouw warme nest fantasie en dromen zal verbergen als de takken tegen de ruiten tikken wanneer de zomer herfstig sust in augustus de tijd vliegt sneller en sneller huilende tulpen spreken Nederlands denk aan mij terwijl ik aan god en hemel denk nog aan citroenbomen in Spanje en aan regen denk…

Hoe ik ook zoek om te omschrijven wat nog niet in woorden is gevat, het moet voorgoed verborgen blijven, als wie dan ook het niet zelf bezat. Maar welk gedicht is dan bij machte, dat geldt voor nu maar ook voor toen dat je na dagen tot bijna nachten schrijven,ook ieder recht kan doen? Ik wil hier wel voor mijzelf spreken omdat ik nu pas…

Voor jou schrijf ik wel duizend verhaaltjes over bomen, bloemen en niet te vergeten de sterren, want daar zijn er ook wel duizend van in ieder geval meer dan ik ooit tellen kan.…