134 resultaten.
oeverloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 103 als dan de brug geen voortgang biedt
en slechts het water kan
beschutten…
er drijft een simpel blad
zijn sterven kleurt naar dode huizen
ieder raam weerstaat de glans
van hemelsluizen
daar blinkt nog de dans van
duizend kleine bloemen
als ik ze wil noemen
zwevend, boven buigend gras
zie ik
de wolken kruisen…
Zwerver?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 88 Hij zwerft eenzelvig op de werf
kerft diepe krassen met zijn stem
het scherpst van elke vlucht en trede
breng de huivering in mijn lichaam
het zijn de onbekenden op het erf,
een zwarte kraai die schipbreuk leed.
Mij met beide vlerken beet, in
eigen ziel zijn thuisland meed,
toen ik zijn gouden kooi open deed,
het is de vogel vrij van naam…
Het nieuwe licht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 Uit de stugge
Nacht groeit
Gestaag het
Nieuwe licht
Waarin een begin
Geboren wordt waar
Het einde voorgoed
Begraven is -
In dit licht
Geloof ik, in
Dit nieuwe licht
Waarin ik leven zal
Als ik ben gestorven…
Knoestige kop
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 88 Het leven is
Door je heen
Getrokken, je
Aangezicht verweerd -
Doorleefde ogen
Staren in een
Verte die misschien
Nooit komen zal
Handen kromme knuisten
Die de tijd proberen
Vast te houden
Knoestige kop
Die Van Gogh
Ten diepste zou
Hebben beroerd -
Mijn vader ben je,
Blijf je tot ik
Niet meer leven zal…
Rambo
gedicht
3.0 met 5 stemmen 6.659 'Ik ben een commando, man, ik ben geslaagd'
Vertelde laatst een kennis bij het stappen
'Van harte dan,' zei ik vrij afgezaagd
Toen heb ik naar zijn kundigheid gevraagd
Zijn antwoord wil ik graag aan u verklappen
'Ik laat mijn vijand eerst naar adem happen
Voordat hij van de aardkloot wordt gevaagd
Ik kan een bovenbeen doormidden trappen
Heb…
Lege wind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 148 schuur maar
lege wind
jouw vlagen dragen
geen duinen meer aan
kam de golven af
verwaai de fictie
van hun op geschuimde
zinloze bestaan
weerbarstig heeft
hij alles getrotseerd
was niet stuk te krijgen
vond jou snel als zijn gelijke
in het delen van de luwte
is hij onverwacht gegaan
zijn sporen zullen altijd
in diepe groeven…
Casus Belli
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 651 Ik was er al een tijdje voor bevreesd,
De uiterst explosieve situatie,
Dreigt uit te lopen op een confrontatie,
En dat is schrikken als je zoiets leest.
Ik ging op weg om voedsel in te slaan,
En kwam toen in de vuurlinie te staan.…
nu is het herfst
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 161 de herfst doe z'n intrede
zeg maar gerust: de storm
en de regen rauzen over
een landje vol heimwee
naar dat mooie weer
van afgelopen maanden
onder de rode luifel van Bos
zitten we nog op het terras
maar al in onze regenjassen
huiverend voor de maanden
die nu worden aangekondigd
kijken we naar voorbij jagende
wolken en naar fietsers…
Over postmodern.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 204 Trendy en overdreven,
Geen absolute waarheid in het leven.
Sterke bepaling
Door een moderne uitstraling,
De wereld is in dwaling.
Maar de moderne post
Is in de e-mail opgelost.…
TIJD STRIJDT
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 De bijbelse bergrede
straalt gezag uit
zendt blije lichtstralen
over zoekende mensen
op hun levensweg met vragen
deze sterkende boodschap
wordt in de twintigste eeuw
licht verdoezeld
door denkbeelden
van hippe jongeren
die eigenzinnig
de wereld onderwijzen
daarbij
verspreiden de woorden
bij het meer van Galilea gehoord
zich bescheiden…
O DIE POLITICI!
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 219 O die politici!
Kluchtig hun optreden
Denkend dat niemand
Hun kunstjes doorziet!
Flaters weerleggen ze
Eenmaal-en-andermaal:
"Nee hoor, echt dáárin
Herken ik me niet!"…
Zuster.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 343 Zuster, kunt u even komen kijken,
m'n benen doen zo zeer.
Zuster, komt u even bij me zitten,
ik voel me zo alleen.
Zuster, kunt u even komen helpen,
ik moet naar het toilet.
Zuster, komt u even bij me zitten,
ik heb juist thee gezet.
Zuster, wilt u een liedje met me zingen,
van vroeger, een liedje uit m'n jeugd.
Zuster, wilt u even blijven…
Schrijversziel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 223 De meeste mensen, mij bekend
geven niets om mijn zielenroerselen
zij lezen mijn gedichten niet
het zijn vreemdelingen
die het met mijn woorden doen
ontheemde lezers in het duister
en bij dageraad, de neus gesnoten
sluit ik soms mijn ogen in een droom
om ieder woord te conserveren
men hoort mijn stemgeluid niet
de mens die mijn…
regen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 492 duizenden spikkels
zacht en koud
net tranen van goud
ze vallen zachtjes op mijn gezicht
ze smelten
en vermengen zich met tranen
aan de hemel is geen plekje meer licht
precies zoals ik vanbinnen ben
ik voel me een slappe plas siroop
en niemand houdt van me, die ik ken
ik ga het liefst nu dood
kon ik de uren maar terugdraaien
want voor regen…
GRAFSCHRIFT 2
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 324 Sterf...
lig op mijn eigen erf
dit graf was nog niet af
wilde het proberen
kijken of
'k me kont kon keren
en dit is nu mijn straf
nú is het dus ook af.…
WOLKEN EN LUCHT!!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 177 Hangen wolken
nu aan de lucht?
liggen wolken
op de lucht?
of
zijn wolken lucht?
en die donkere
is dat
gebakken lucht?
want als
die uit elkaar spatten
dan hebben we tijdelijk
geen wolken
maar wel
een opgeklaarde lucht!…
de Weg
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 312 Al wat geweest is had mijn zegen
ik had geen beter deel verwacht
hoeveel heb ik niet gekregen,
ik heb er niet bij door gedacht.
Geluk en liefde van ons beide
dat is de weg waarvoor ik kies,
niets zal er toe kinnen leiden
dat ik daarop het gezicht verlies.
Met ogen vol van aandacht
voor hetgeen ik nu behoed,
vervolg ik elke dag en nacht
de…
Politie Academie
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 116 Wie graag een keer verrot geschopt wil worden
Kan elk moment in Apeldoorn terecht.
Daar sparren in een ongelijk gevecht,
En weerbaar is hij tegen woeste horden.
Ze weten hem daar ginder flink te raken,
Het drinkt alleen niet met gebroken kaken.…
inkoppertje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 123 je neemt
iets van gewicht
zet je schouders
eronder
halszaak
wordt hoofdzaak...
blijk je toch sterker
dan men had verwacht…
Flagrant
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 154 Deze zonsondergang is van de
vileine hand van de Meester
'Zonsondergang bij Montmajour' is
in tijd van woede gecreëerd
Net als dagelijks de zon aan
het eind van de dag
Gelijk in alle oceanen
leven gaat, maar niet de zeester
wordt dus Van Goghs werk gewaardeerd
Kleine, verwrongen eiken op een
rotsachtige heidevlakte
Met op de achtergrond…
Onheilsprofeten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 163 Ze huilen hun onheil
fel wijzend en twijfelend
tussen moord en brand
De een roept iets
over een ongeluk
dat zelden alleen komt
maar samen met het lot
De ander oreert
over de beste stuurlui
die geen ijzer kunnen breken
met gebonden armen
als ze de put moeten dempen
waarin het kalf is verdronken
terwijl het roer uit handen glijdt…
Volle zalen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Wat het mooiste
Uit mijn carriere
Is, vraag je mij,
De volle zalen,
De schaterende lach,
Energie die naar
Me toe komt rollen
Uit die enthousiaste
Zaal -
Dat denk je misschien,
Maar het verzinnen
En in elkaar zetten
Was voor mij het
Diepste gevoel van allemaal…
Dood in de kop
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 104 Waar het leven
Niet meer woont,
De dood niet
Langer wacht
Maar nu al
Is komen wonen
In wat mijn brein
Schijnt te zijn,
Terwijl het lichaam
Zo op het oog doorgaat
Met leven, nog,
Worden graven
Opengebroken
En vind ik de
Dood die uit het
Leven is opgestaan,
Is het alleen de dood
Nog die leeft…
of was het vier
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 198 het gaat om een wereld
die traag wordt
althans in mij
ik pluk appels
uit een boom, leg ze
rond de stam
wrijf met een zakdoek
over hun huid
het dwingt tot geschreeuw
dat niemand mag horen
dan schik ik ze naast elkaar
jaar na jaar
vanaf wanneer wil ik dood
ik begin vanaf zes
en til alles op, eronder
liggen kindergebedjes…
Afscheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 687 in zwart door het bos
doordrenkt van herinneringen
delen wij met elkaar
wat de dag met ons deed
te midden van hazen en konijnen
verzetten wij onze zinnen
dichter bij de kern
oog in oog met alerte reeën
gekleurde veldboeketten
brengen ons terug in Polen
in langzame tred
weten wij ons verbonden
een laatste blik naar haar
onder rozenblad…
poetica
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 96 zeg alles
of het niets is
maar zeg wel
het onverwachte
ergens verborgen
in die regels
een paar lippen
die jouw lippen raken…
ZOU IK?
poëzie
5.0 met 2 stemmen 1.106 Zou ik de morgenzon niet prijzen:
goud en blank schijnt zij de grijze
nevels van de heemlen heen
en haar goudglans straalt alleen.
Zou ik uwe lach niet prijzen,
gouden, blank, schijnt zij de grijze
nevels van mijn heemlen heen
en haar glanzen zie 'k alleen.
Donker was om mij en kommer
als in bos in 't zwarte lommer
bij grijze trieste…
Gedicht
gedicht
3.0 met 9 stemmen 13.251 'Ik was uit Azië geïmporteerd
Al spoedig had mijn baas, een winkelier
Mij aan een zondagsschooljuffrouw gesleten
En ach, ik heb niet veel te klagen hier
Ik zit behoorlijk warm en krijg te eten
Iets evenwel vergeef ik haar niet gauw
Het zijn de afgezaagde loze kreten
(Dag! Lekker koekje! Lorre! Koppiekrauw!
En meer nog) die dat mens me…
In spiegelbeeld
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 117 gestaag
drupt water
van blad op tak
de stam
wordt donkerder
door lange tranen
die in stroompjes
naar beneden komen
wegvloeien in de grond
tot die verzadigd is
en plassen blijven staan
waar in spiegelbeeld
de regen weer gewoon
in stroompjes terug
naar boven lijkt te gaan…
Dan nog liever crisis
snelsonnet
3.0 met 1 stemmen 280 Om nu aan goud ontginnen te beginnen
Lijkt niet erg optioneel voor de Roemeen
Want waar gaat al met al de opbrengst heen?
En wat voor giffen krijgt men daarmee binnen?
Wanneer het dus ècht goud is wat er blinkt
Dan zal het wel het geld zijn dat er stinkt…