Alle inzendingen, jaar 2013, week 49

heb de muren met sprookjes bekleed de vloer danst muziek onze passen geven in nemen het zweven ogen drinken pure emoties proosten met liefde op het ademloos moment dat ons vuurwerk kent als de wereld applaudisseert zijn wij de maan voorbij op weg naar de sterren sterven woorden in een stilte die ons nooit is geleerd…

Een team in een langdurig cijferfeest Bestookt door hitte van hun processoren In drukbezette wetenschapskantoren Is drie jaar aan het rekenen geweest Het werken aan de allerkoudste waarde Verwarmde het drie graden op de aarde…

Je kiest, je verliest Je kiest, maar ik win Ik win pijn en verdriet Ik win enkel zorgen, meer niet Jij wint door mijn pijn Kun je zo een winnaar zijn?…

ze is twee, bijna drie voor haar geen pretlichtjes dansend op een vensterbank geen troetelbeer die mijmerend naast haar schommelt geen vlokjes tellen in de lucht de sneeuw die kraakt wat heeft ze daar nu aan ze is het kwetsbare kind op de dool in een land van horen zeggen haar blik is ijzig koud angst cirkelt knarsetandend om haar heen…

Ozewiezewoze Er zitten bladluizen op de rozen Behandel door er goed op te letten En tijdig te ontsmetten Met korte tussenpozen. Dan zullen de luizen Naar buurmans rozen verhuizen.…

Het duister week, het onzichtbare, zichtbaar. Jij die schiep orde uit chaos, voorzag mij op te nemen in jouw Goddelijk plan. Riep mijn naam en ik kwam tot leven. Jij die staat aan het begin: van wat is geweest, van wat is, en van wat komt. Begon mijn reis in vreugde omdat ik van Jou was uitgegaan. Wij zijn gescheiden, tussen ons de oceaan.…

De aardse stilte; luid en duidelijk hoorbaar voor dove kwartels…

Ik droomde over jouw luchtruim liep door mijn verleden over jouw zand en ik weet nog hoe je dronken werd niet dat gelal, stoutmoedig doen maar zware vleugels, intens verdriet wijsheid die zich niet dromend verpakken liet er dansten rupsen op witte toetsen van de oude liedjespiano in het hotel aan de kust terwijl je rookte, dronk je jenever…

Nu groeit het grijs heel hard en alle kleuren wijken want niets kan hier gezien zijn zonder licht. De mensen worden moe en groeten nauwelijks nog, ze willen enkel vluchten naar hun huizen waar warmte wacht of waar ze kunnen schuilen ver weg van ’t grijs en van de troosteloosheid die overal verspreid nog enkel toeneemt met de uren. Ineens lijkt…

op deze heldere ochtend strooit de vroege ochtendzon haar roze stralen over de eindeloze vlakte het gras kleurt in verzadigd grijs en later het gele licht als groet van de zonnegod zet het prairiegras de toon en hult zich in felgroen gewaad de zon kruipt naar het middaguur en waaiert haar helle licht over het wuivende gras een vleugje…

De kater kijkt en luistert. Van geen mens is hij bezit! Vriend wil hij wel zijn, zonder dure plicht, en zonder schone schijn. Hij heeft zin om te gaan slapen. Vrienden zijn we voor het leven. Grijze muizen willen we niet zijn. Geen meesters en geen slaven.…

Als een met kwik gevulde thermometer In Sèvres door onhandigheid bezwijkt, En kwik het standaardkilogram ‘verrijkt’ Dan wordt het voor de consument niet beter. Dan klinkt het daar als bij de Albert Heijn, Of het een ietsepietsje meer mag zijn.…

Een jaar precies Is het vandaag Dat we jou, het Sterretje in ons Gezin, moesten laten Gaan - zestien jaar Jong nog maar, Ten prooi gevallen Aan harteloze Pesters die zich Daag'lijks als hyena's Om je heen bewogen Cirkelende aasgieren Met jouw dood in hun Ogen - 4 september hebben We op Callantsoog je Verjaardag gevierd…

Harry wilde rupsen vangen had zelfs 2 glazen potten gekocht iets groens erin straks om te eten werd het vanzelf een vlinder toch? Schoof met een stokje heel voorzichtig ook de 2e rups achter het glas wilde toen de eerste pakken maar zag dat die verdwenen was. Waar was die zo gauw gebleven? zo snel waren die rupsen niet de kat zat heel…

hij zal er zijn in vragende ogen van een kind. hij zal er zijn in de grote en kleine dingen in rode aarde vol hoop hij heeft ons waardigheid geleerd "zijn" in nederigheid liefde voor zijn volk, zijn land zelf geleerd in gevangenschap zijn inspiratie zal verder groeien in je ziel alle kleuren van de regenbogen zul je zien in…

helder ochtendlicht wekt ontluikende liefde met een warme lach zeven hemelen kussen de ontpopte dageraad…

Leven met alles wat er is in alle openheid aanvaarden in liefde hart geraakt bewogen en aangeraakt leven in liefhebben…

Waarom blijf je zo bij mij, Geen minuut uit mijn gedachten. Probeer je (weer)te vergeten..... Anders blijf ik eeuwig op je wachten.…

Eenzame jongen ziet bloedmooie dageraad met oud hol gevoel.…

Beresterk dier, Edel en van Olympische statuur Staat in je stal Achter in ons oude Boerderijtje te Wachten tot ik Bij je kom Om je zoals Elke dag te Verzorgen en Je even dag Te zeggen - 'k Schrik als Ik je zie huilen Dikke tranen druipen Uit je rechteroog Ik raak van slag En haal mijn vader Erbij die niet Kan…

Laat mij verbinden dat wat ontbonden was. Laat mij bijeenbrengen, wat en wie uit elkaar gedreven waren! En laat me, ja, laat míj mijn gang gaan om mensen op aarde weer samen te laten bestaan ... èn gaan!…

Het uitgebuite volk pikt het niet meer en tiran Viktor moet zijn biezen pakken, wat hij weigert, keer op keer, met smeergeld in zijn witwaszakken, de politie staat als Romeinen opgesteld, zij aan zij met hun onbreekbare schilden, gevoelig voor macht gebruiken ze geweld tegen de armen, die ze zien als wilden, maar het arme volk is eensgezind…

eis helderheid van je taal als water in die waterstroom drijven takken en gedachten ze blijven ergens hangen na een tijdje gaan ze door of misschien wel niet gevangen in een zijstroom vol vissen is het steeds weer iets over je heimwee de woorden van gemis die dat blijven zeggen zeg het zeg het voort en kijk naar het…

Heldere lucht als een jas van geluk. Kinderen spelen - met het azuur in hun oog delen ze lachend de hemel uit. Op een andere plek zwart als vulkaanglas broertje versmolten met haar rug kijkt een kind hoe de hemel overvliegt. De schepper slaapt. En ook zijn broer. De filosoof zegt: de hel - dat zijn wij. De ambtenaar zegt: de regels…

Mijn lief is blij, zij lacht en zingt En schittert in de zonneschijn; Als zij zó héél mijn leven zingt Kan nooit mijn leven lijden zijn. Ja! zang en lachen duren kort Als bloemen in de zomerdag; De zomer sterft, de bloem verdort: Zo sterft der mensen zang en lach. Maar nu der zonne gouden val Vloeit langs gelaat en blinkend kleed, En zij…

altijd trekt vuur gretige kijkers strakken banieren schouders en borst spannen verwachtingen een ademloos volgen heffen mensen hun vuisten vol trots weer klinkt opstandig het protest van de tijd scanderen van woorden verenigt gevaarlijke massaliteit hysterie loert in verval van de normen het gevreesd populisme gooit olie op de…

Wanneer het kabinet alsnog besluit Om Volkert van der Graaf verlof te geven, Betekent dat het einde van Fred Teeven, Daar komt Mark Rutte niet meer onderuit. Want jaha! Iedereen heeft dat gehoord, Dus hou je voor één keertje aan je woord!…

Liefde is zoals de zon opkomt stralen van warmte liefde is als storm de wind met zachte woorden liefde onuitsprekelijk hartverwarmend als de tijd daar is loslaten om weer te-ontmoeten.…

Ik heb dan nu Al de schreeuwerds Die mij in de Zestig jaren Van mijn leven Tot last zijn geweest Achter mij Gelaten - het is Het einde aan Gruwelijk lawaai Van ongekende domheid, Geen verkeer meer van Links, en al helemaal Niet meer van rechts De weg is vrij Helemaal leeg - Het enige dat Over blijft is Oorverdovende…

Mijn rust- en werkkamer, verandert in een museum. Het museum van mijn leven. Voor mijn oude speelgoed. Voor mijn schoolschriften. Voor collegedictaten. Nalatenschappen van ouders. Duizenden boeken. Aantekeningen en publicaties. Ontelbare folders. Alle jaargangen Donald Duck. Onmisbare tijdschriften. Platen, tapes, CD's en DVD's. Geluidsapparatuur…