142 resultaten.
VERLATEN STEENGROEVE 3
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 149 Het vrije wilde paard
dat tussen struik en springbron leeft
vlucht voor onweer
in een vergeten mijngang
schuchter-dof stampend
gaan zijn hoeven over
het oude karrespoor
als een verlopen slangenrustplaats
klinken
langs wand en zoldering
achter hoeken
de laatste verste echo
is kloek en vastberaden:
de stap
van de geknechte soortgenoot…
samen alleen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 220 Stilte is geen rust, voordat we verdergaan
Verspillen is een traan, verloren hij die kust
Het hart doet zeer, is haast onhoorbaar
Voor nu niet klaar, zij gaat tekeer
De tijd tikt langzaam, het is gelogen
Samen bedrogen, maar toch zo eenzaam…
22
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 165 Zo jong als je bent,
Je voelt je een vent
Ik plaag je en sar,
Compleet in de war
Een tast van je hand,
Verpest met verstand
Gevoelens verstoten,
Nooit van je genoten
Ik droom en jij kust...…
lust
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 114 omdat ik als een oude bouwval
staan blijf uit gewoonte
zeg ik ja
als een toevallig liefje
midden in de nacht
verbaasd mijn hardheid voelt
en vraagt of ik nog lust heb
lust is er inderdaad
om vredig en bevredigd in te slapen
en nooit meer te ontwaken
want kan het mij wat schelen
als zij morgen ontwaakt
in de armen van een lijk
bevrijd…
VERGRIJZING; FINANCIEEL EN EMOTIONEEL!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 163 Vergrijzing geen probleem meer
financieel gezien dan
nu de mens nog, de ouderen
emotioneel gezien dan!…
Wie dit niet snapt...
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 833 Ben al een tijd niet meer verbonden
met de wereld om mij heen,
maar om dit nu narcisme te noemen
of een gebrek aan medeleven, nou nee,
eigenlijk niets van dit alles,
het is meer een bedradingsprobleem,
die hele lichte vorm van Asperger
waaraan ik zo zwaar til, t’is niet niets,
in wezen alles voor mij, een nieuw geloof
dat ik graag met verve…
Hersenschimmen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 153 Op een vloer van glas
zet zij voorzichtig haar stappen
ze is bang dat hij breken zal
haar tere lichaam
is toe aan een wandeling
al weet ze niet waar naar toe
er hangen donkerrode gordijnen
van plafond tot de grond
zij heeft ze te vaak gezien
ze doen haar denken aan bloed
haar lichaam trilt
ze zet haar frêle stapjes
omzichtig kijkt…
Tegen de wijzers in?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 126 Als de hemel zijn heetste kampvuren
boven de horizon en evenaar in het Zenith
hangt, dan zwijgen we de bangste uren vol
de intensheid van verlangen we nog meer
naar hoe veilig armen kunnen zijn.
Het paradijs is verbrand, ik proef de angst van
stromend bloed, het sluipt op lemen voeten waar
de zon de aarde raakt en holt achter de doden aan…
de componist van tijd
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 205 ik wil de merel zijn
tussen nacht en dauw
die dromen loslaat
zich wendt naar het zaad
van een volle dag
zou ik dan weten wie ik ben
de dagen terug, hart en honger
't vervreemden van het mooiste
de lage tonen, moe gewaakt
door het ontwarren van oude wind
om dan alles weer in hetzelfde lied
te herhalen…
WK-verdriet
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 270 Ontregeld, overmand door diep verdriet
Was ik bijna mijn vaste dag vergeten
Gelukkig knaagde het aan mijn geweten
Maar wat ik schrijven moet dat weet ik niet
Ik wacht tot morgen met me op te hangen
Een leeuw kan toch wel een kanarie vangen?…
Liefde en restanten kerk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 ik heb mijn beelden neergezet
maatschappelijk en als ouder
gehouwd in jaren werk
met liefde en restanten kerk
zij staan nog als een huis
gerestaureerd in goed herinneren
maar ik ben niet meer thuis
in die sculpturen van de kinderen
er is een tweede leven
in een snelle tijd die alle
vroegere belemmeringen met
reële argumenten bestrijdt…
Ligstoel I
gedicht
3.0 met 7 stemmen 6.174 - Voor Jan Fabre -
Het is een soort niets dat ik zoek. Wat je overhoudt
als je uit de kom van je beide handen hebt willen drinken:
je beide handen. Geuren lanterfanten door de tuin.
Ik heb een ligstoel onder me waarin ik zo laag als ik maar
in mezelf kan liggen, op mijn rug, het onderste wat ik heb, lig.
Hoe is dit liggen? Zoals je een cognac…
Straatzicht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 113 Smerige straatstenen,
scheidende stoepranden,
’t is met vakwerk gelegd.
Waar nonchalante houdingen overheen
bewegen, voegen voegen
de straten samen als dames die scharen.
Mens denk eens na, aan de passie,
het inlevingsvermogen waarin patronen
van straten met gebalde vuisten heersen.
Het vertekent ’t beeld van het zien,
het is absurd…
later als je groot bent
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 711 Later als je groot bent begrijp je wel waarom..
Een vreselijke zin om te horen en nog erger om te moeten zeggen
Op jongere leeftijd wil je deze woorden niet geloven,
hoe vaak iemand het je ook probeert uit te leggen..
Op latere leeftijd ga je deze zin zelf gebruiken
zonder dat je het er eigenlijk bewust van bent
Nu ben je zelf diegene die…
het zondigen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 118 'het zondigen
tot deugd gemaakt'
daar durfden wij vroeger
slechts van dromen
hoewel zondigen
het zijn uitsluitend
de kleine geneugten
waarvan je soms stiekem
met ziel en zaligheid
kunt genieten
en laten we eerlijk zijn
wie wil dat niet…
De ooievaars aan de Kalfjeslaan
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 74 Een wiel omvlochten met een takken krans
gezeten op een paal hoog in de lucht
een paartje uivers zag het in hun vlucht
en dacht vrijwel direct: ~Pak beet die kans~.
Zij vonden het de ideale plek
om binnenkort hun jongen te gaan krijgen
geen kat of vos kon tot die hoogte stijgen
zo veilig als dit nest was er geen stek.
Twee jongen waren uit…
Mijmering
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 204 Ik tel de rimpels in het water
en laat de tijd weer spreken
over het ritme van het lied
over de sporen in het zand
over het samen lopen hand in hand.
Ik tel de golvende rimpels op het water
en laat de beelden spelen
van haar hoedje op haar hoofd
van emmertjes water dragen
en kleurenbellen blazen
van schelpjes op het strand rapen
van bolle…
ONDERWEG
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 121 het is een voordeel
een keertje 1e klas reizen
van Amsterdam naar Leiden
waarin ik de drukte kan ontvluchten
ik zit tegenover haar
omdat onze ogen elkaar treffen
zie dat ze zonet heeft gehuild
vraag mij af wat de reden zou zijn
mijn gedachten gaan op de loop
door een meisje dat ik niet ken
mijn vader zei altijd
dat mijn fantasie te groot…
Over dood zonde.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 175 We werden geïndoctrineerd
Hadden het niet zo in de gaten.
De bewaakster die de ogen sloot
We werden in de steek gelaten.
Wie kwam toch op dat idee
Wie heeft dat uitgevonden?
Want doe je een doodzonde elke dag
Is het toch een dagelijkse zonde!…
Lichtstraal
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 233 De eerste morgenstralen
stralen mooier dan gisteren.
Vandaag zie ik
liever jou morgen stralen.
Als mens straalde jij mooier
dan mijn woorden van poëzie.
Maar zo leef jij voort
door jouw prachtige verhalen.
Zomeravond in de winter
voelde als onsterfelijk fluweel.
De nachten waren
vier seizoenen gekleed in satijn.
Jij blijft mijn eerste…
luchtbellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 92 Als je niet kijkt
kan ik slechts
het schuim der woorden blazen
tot vluchtige luchtbellen:
kundige oogverblinding.
De kern van de kunst
is de onvoorwaardelijke voorwaarde
dat ze bij iemand
een snaar van ontroering
aan het trillen brengt.
Als je kijkt
dragen mijn luchtbellen
dan ook
in de delicate spiegel
van hun spanningsveld
tedere…
Voetbal is Leven
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 515 Voetbal is Oorlog.
Strafschoppen zijn naast of goed.
Zijn angst van keepers om te falen.
Angst van schutters om te schutteren.
Of gaat voetbal over intuïtie en moed?
Moed om milliseconden te durven wachten.
Angstige spelers verliezen.
Moedige doelmannen winnen.
Voetbal is Leven.…
KIJKCIJFERS...WK NEDERLAND-ARGENTIENIE
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 124 De absolute piek
tijdens de halve finale
9,6 miljoen kijkers
dus
7.2 miljoen Nederlanders
tijdens die halve finale
keken absoluut niet!…
Cirkels van het hart
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 363 Je woont onder huid
van een groene fles
je blijft verscholen
als mini danseres
je wilt niet uit
de ziel van tijdloos
marmer vol fruit
en gedrapeerd
door zwart satijn
geaderd voedsel voor het hart
Plagerig verstop je de beloften
achter de sluier van de nacht
opent de met kool omringde
ogen, brengt het
licht van gisteren dichterbij…
uitzien
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 150 een man
van een
enkel woord
staart u aan
beschermt zich
achter stilte
wil niet
dat u
hem hoort
hij wacht
geduldig
op de morgen
wanneer weer
een stukje heden
in 't verleden
is verborgen…
De Grote Oorlog
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 119 ze vluchtten voor gezapigheid
dachten roem en eer te halen
voor volk en vaderland
niets was minder waar
misleid door mooie woorden
wachtte slechts dood en verderf
loopgraven raakten verzadigd van bloed
te jong gilden jongens om moeder
een eeuw na die vreselijke strijd
graaft men rond Ieper nog botten op
klaprozen buigen stil…
Sociale vulkaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Verloren van het miljarden
Verslindend project voor
Het spelletje dat voetbal heet,
Ziekenhuizen werden beloofd, maar
Zijn er niet bijgekomen terwijl
Het volk er om staat te springen,
Krottenwijken die niet zijn
Opgeruimd maar weggeruimd om plaats
Te maken voor stadions die niet zijn af gekomen
En dakloos maakten de mensen
Die er…
Taal is beeld geworden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 92 Wanneer de taal uit het zicht
Verdwenen is, betekenisloze
Letters opgaan in woorden
Die vervliegen in de wind,
Die geen aandacht meer wekken,
Omdat ze amper koud zijn in de lucht
Als ze zijn uitgesproken
En dan al onvindbaar zijn
Voor hen die ze koortsachtig zoeken -
Zijn het de beelden nog
Die voor eeuwig op ons netvlies staan…
Onverzonnen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 83 met onverzonnen kleuren
verf ik de dagen anders
dan waar ik om
gevraagd heb
sombere wolken
proberen gedachtes te
overschaduwen, toch
ontspring ik die dans
ternauwernood
er gloort iets aan de horizon…
Gouden pik
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 223 De WK droom is voorbij
het nederlandse elftal is vrij
de beker gaat weer niet naar huis
noch nooit gedaan, een zucht van Foppe de Haan
een traan van van Robben
Van Persie nog steeds aan het tobben
boos en ziek op de bank
teleurstelling voor heel het land
iedereen in de voetbalrouw
zelfs Willem Alexander en zijn vrouw
huilend, Maxima…