Alle inzendingen, jaar 2014, week 41

Het is stil in huis - De hond gromt niet, De hatelijke klok Slaat niet voortdurend Het overbodige middaguur, Het maal blijft onaangeroerd En verdwijnt stilzwijgend In de voren van de tijd, Ze heeft nog geen trek En wil het voor vandaag Hier maar bij laten…

Weer een ster erbij In mijn hemelgalerij Nog even en jullie zijn een kroon Van ieder dierbaar persoon Een juweel van de nacht In mijn hart zit jullie kracht Herinneringen in mijn hoofd Zullen nooit worden gedoofd.…

Als je alles iets sneller doet... Heb je ook iets meer tijd!…

De nacht is vroeg gekomen. Vrienden laten me alleen. Het leven is niet langer licht. Angst grijpt om me heen. Er is niemand meer gebleven, dan een stille stem die zegt, dat leven geen zin meer heeft. Een ketting heeft me vastgelegd. Dag Pallieter, kleine man, ik zie je lopen door de regen, door de mist van ons bestaan, langs grijze, natte…

(voor mijn vader) Er hing altijd die universele sfeer, zelfs als je er niet was en ik het wel eens waagde om rond te kijken of om wat lege schrijfblaadjes te pakken, die met ronde gaatjes aan de zijkant waarop jij je preken schreef. Om de vier jaar verhuisde je naar een andere studeerkamer in een andere pastorie en altijd zag ik je vulpen…

Er vaart een schip, het is een veronachtzaamd iets. Het was er niet en nu zit ver in zee Als wolkenlucht haast vanzelfsprekend, Een helrood jacht. Je kunt het zien en wil er zijn. Het is wellicht van balsahout. Het lijkt niet voor de vaart bestemd. Is alles er bewaaid met zout? Gewijzigd is een jacht zichzelf niet meer. uit tegenzin kwam het…

je bent stil maar toch alert op indolente wijze het grijze krijgt ondanks de jaren geen enkele vat op jou in lichte luchtigheid speel jij met tijd zonder sporen na te laten hebt een vrede over je waardoor de wereld jou niet meer kan raken maar in het kringetje van vrienden en vriendinnetjes vallen steeds meer gaten stop met…

De mensen schijnen elkaar zeer te vrezen, Daar zij zich steeds maar voor elkaar versteken In woorden-weefsels, die geen hart doorbreken, En in wier schrift geen mensen-hoofd kan lezen. Zij liegen, die geen leugnaars willen wezen, En zelfs, wie moedig wil de waarheid spreken, Hij voelt de waarheid op zijn lippen breken Vóór 't spreken zelf,…

De krant, die van de schreeuwend grote koppen, De Telegraaf dus, gaat een beetje laat Ook over op het allerkleinst formaat, Wat op het eerste oog niet schijnt te kloppen. Opvallend en in elk geval frappant, De letters lijken groter dan de krant.…

Het is de tijd, het is het leven Sluimerend voorwaarts totdat de laatste adem wordt gehoord Het is de tijd, het is het leven dat wordt afgeremd, blijft steken als kreet in de kiem gesmoord Jouw masker verwerd tot craquelé ons leven daardoor in stilte in boeket bijeengebracht Het is nu tijd, dit was jouw leven dat jij ruimschoots hebt…

de dag begint er is wat licht en wat rumoer en de trams die krijsen net als de meeuwen langs de grachten terwijl ergens in halfdonkere kamers iedereen opstaat en in de spiegel kijkt tanden begint te poetsen roept dat iedereen opschiet buiten de vuilniswagens oude bedden ophalen en rotzooi waar anderen al lang het beste uit…

Mijn beide zonen kan ik niet betichten Van interesse in het werk van mij. Mijn hobby gaat geheel aan hen voorbij, Sporadisch lezen die twee mijn gedichten. Eens kijken of ze hier op reageren, Want anders dan onterf ik beide heren.…

Niets begrijpend van de wereld om je heen, zit ik naast je, niets beseffend van de stilte om ons heen, hou ik je vast, alsof ik je hier wil houden. Niets meer voelend van je omgeving niets horend niets denkend, niets, tot ook niets overgaat in de doodse stilte die volgt na je zachte ademtocht. Ik laat je los.…

Wanneer je laatste jaar op aarde door jou geleefd wordt, besef je pas hoe waardevol het leven is, altijd te kort! Wanneer je laatste maand op aarde door jou geleefd wordt, schiet het leven je voorbij, nog steeds veel te kort. Wanneer je laatste week op aarde door jou geleefd wordt, weet je; het einde nadert maar het is veels…

Vaak wordt er nog gedacht Gelukkig te zijn door uit te geven Maar ik waarschuw je vooraf Dat is de grootste fout in je leven. Ben je op zoek naar geluk En dat soort zaken Dan zal het bezit van geld Je nauwelijks gelukkiger maken.…

tijd, voorbijgegaan voor je het weet tijd is als je levensrefrein neuriën zacht streel je over oude herinneringen heel behoedzaam…weemoedig we dansen nog steeds op lievelingsmuziek romances, in dagen van weleer nestelen zich tevreden in mijn ziel rustiger en bewuster ga ik om met tijd willekeurige beelden van jeugdherinneringen de koepel…

Het vlot van helderheid Brengt me na het afscheid Van de tijd naar de overkant Waar zij niet meer bestaat, Een vlakte waar het leven Zich rimpelloos afspeelt En zonder einde is…

Vedwaalden in de nacht.. onophoudelijk, hopend en zoekend, getekend met lijnen van lijden, verdwijnen zij uit mijn gezicht, het is daglicht dat mij leidt waar ik mij toch maar liever weer op richt.…

Goede tijden slechte tijden We hebben het allemaal Soms gaat het goed Soms gaat het slecht Soms hebben we geluk Soms hebben we pech Dat is het leven wat we leiden Soms hebben we het goed Soms moeten we pijn lijden Denk als het slecht gaat Er komen betere tijden Waardeer het leven Waardeer het kleine Je hebt nou eenmaal goede…

Haar blonde haren laat zij doelbewust verdwijnen, streng voor streng overgaand in donkerdere stroomlijnen. Als een prinses die zich van haar troon ontdeed en, voor het eerst, de werkelijkheid betreedt. Krachtig worden haar nieuwe stappen richting, waar dan ook... ....ze weet de weg niet meer... haar zachte hart blijkt nog steeds,…

Hoe kunnen we verder, terwijl we weten, dat allen sterven gaan? Hoe kunnen we voort, terwijl we doen alsof, we nooit zullen vergaan. Laat ons stilstaan. Laat ons omzien. Laat ons beseffen hier. Het is nog niet gedaan.…

Het lijkt allemaal zo vreemd, ideeën en gevoel gespeend van naam, wie zal weten hoe het licht er voorstaat, als het rood van de morgen zich opendraait? in het zicht van goden die verdwijnen de overdaad van stilte, vertelt zich door in een nieuwe vraag, wanneer zal deze in een andere afbeelding verschijnen? de tijdelijkheid van de omgeploegde…

Versvorm: Synoniemen Sonnet Zodra je glazen om begint te stoten En ook je tong het bijna niet meer doet Dan ben je ietsje meer dan aangeschoten Zeg maar gerust: je bent als een meloet. Of heb je twintig pilzen weggedronken En wil je toch naar huis gaan in je DAF Dan ben je verder heen dan licht beschonken (Goddank pakte een vriend de sleutel…

je kunt het niet ontkennen, zij was hier, zij heeft over een muur van tijd gekeken en deze code gehanteerd als teken van eeuwigheid. Een omtrek gaf zij prijs en zij heeft hem verscheurd noch opgegeten. Haarfijn sluitend levert hij bewijs dat zij bestond. Dat zij hier heeft gezeten met mij en haar spoor trok op dit papier. ---------------…

het is als een zacht kabbelen dat babbelen van de stemmetjes in mijn hoofd een achtergrond geluid als het ver geruis van de golfjes in de zee soms verheft er zich een slaat dan indringend over het water neemt hem mee maar als het stormt en emoties schreeuwen om gehoord te worden is er ruzie die snel overslaat in elkaar verbaal…

“Het schijnt dat er nog omroepen bestaan, Die televisiekijkers amuseren, Daar wil ik dus geen cent meer aan spenderen, Want ik dien voor een hoger doel te staan. Dus maak gerust programma’s – in het kort – Zolang het maar niet onderhoudend wordt.”…

TV mag ons niet langer amuseren Een culturele glimlach is oké Maar giechelen of schuddebuiken; Nee! De overheid grijpt in, en zal u leren Met formats waar u nu eens wat aan hébt En daar wordt straks meteen bij weg gezapt.…

Mensen klagen over slavernij Zeggen die tijd is voorbij Mensen zijn blind We zijn allemaal slaven van de maatschappij We krijgen niet meer met de zweep Het is de belastingdienst en andere instanties die de klappen geeft We zijn niet vrij in ons leven We worden verplicht om naar hun regels te leven We zijn niet…

Jouw woorden draaien als een rotonde ik kom iedere keer bij het begin van jouw betoog uit maar toch blijft het voor mij een betrouwbare actie. De inhoud van jouw zin draait vaak om de regel jouw normen herhalen de waarde met diverse leestekens maar dat schudden is betoverend als een kermisattractie.…

Moriaantje zo zwart als roet vindt dit lied niet zoals het moet Dat gezeur over zijn bolletje is allang niet meer een lolletje Hij stapt moedig uit zijn rolletje naar de verfboer op een holletje Verft zijn hoofd en ook zijn hoed lekker wit. Dat staat pas goed!…