Alle inzendingen, jaar 2014, week 47

je druppelt binnen met in je ogen een belofte in je haren de jaren die je koestert en in je handen de warmte die ik zoek je voeten dragen je nubiele lijf het wiegt door de ruimte als een bootje op zee ik ben niet meer als vroeger, fluister je ik kus je krullende lippen en zeg je bent precies goed…

Mijn hersenen kraken ik weet niet hoe duidelijk te maken dat jij meer was dan de zee meer dan de hele oceaan jij was mijn adem, mijn lucht meer dan mijn brood, mijn alcoholzucht ik liet alles staan voor jou, voor jou alleen en nu weet ik niet waarheen.…

Onstuimig ongeduld Plette het onderliggend gras, Sprieten bogen voor zoveel Passie deemoedig het hoofd - Nu het vuur gedoofd is En jij verdwenen bent, In zijn rook bent opgegaan, Groeit nieuw gras op de plaats Waar onze hartstocht tot bloei kwam, Liefde die haar eigen plaats niet meer kent…

We worden in de maling genomen, tot we een ons wegen, we worden op het foute been gezet, tot we omvallen, want: Sinterklaas bestaat niet! We staan in de kou te wachten regenen zeiknat, verkleumd tot op het bot, kinderen juichen, wij hoesten, worden ziek, zingen onze longen aan gort, tot je er meer dan wanhopig van wordt en weet je: Sinterklaas…

Hoe gaat het met je?, ach het is helemaal niks. Wat is er op de tv? ach, het is helemaal niks. Wat eten we vanavond? Na een opsomming van datgeen wat er in huis is, ach, het is helemaal niks! Wat zat er in je schoen? Een paar pepernoten, ach, het is helemaal niks! We zijn een maf volkje, we zijn ondankbaar, maar ach, het…

(voor Jan Arends ter nagedachtenis) opdat hij de mensen zou horen lachen bij zijn graf opdat er bloemen bloeien uit de bloemen van gisteren opdat zijn handen eindelijk... eindelijk zijn lege handen nooit meer spaarzaam zullen zijn…

Het voelt toch helemaal niet lekker Als je loopt te balen als een stekker. Wat je ook probeert Alles loopt verkeerd Het wordt almaar gekker. Alleen een echte stekker Vindt een stekkerdoos lekker.…

Genesis 1 - 24 :31 Genesis 2 - 1 :4 Wel vluchten van vogels, en scholen met vissen En zaaddragend groen op het vruchtbare land Geen leeuwen en schapen, noch bedden die pissen Laat staan slingerapen, kameel, olifant ~Hier moet wat gebeuren~ zei God bij zijn eigen ~Het gras moet begraasd en de bodem bemest Ik ga weer boetseren om beesten…

dat het spiegelbeeld je verbaasde was van alle tijden het licht danste vrolijker dan voorheen zo ook de kleur die de maat aangaf was deze keer niet uitgegleden…

mocht ik woorden vinden in de zee en vogels, blank van kleed, gedragen door de wind dan een kind dat schelpen steelt, van clusters zand alleen dan ja, op de huppelende toon van kleine noten schrei ik voor een wijle in mijn hand mocht ik gezangen weten, licht van geluid met grote stemmen, ach ja dan draag ik het uit…

Vanaf het moment dat wij elkaar in woorden vinden lezend leren kennen ontstaat er een passie die oprecht voor altijd zal zijn Tijd zal ons zonder twijfel zonder enige tweestrijd bewijzen dat echt niets voor eeuwig is Toch weet ik beslist net als jij 'n boek is (ooit), van kaft tot kaft het verhaal, met een boodschap, uitgelezen, klaar…

Misselijkmakend vaak Woelige overtocht Ginds komt de stoomboot Uit Spanje weer aan 'Straks maar retour met de Torremolinosvlucht’ Sprak onze Sint In zijn stressvol bestaan…

De rat is ook een dienaar van de Boze, Tehuis in oorden van bederf en stank, Daar woekeren ziektekiemen zonder pozen, Daar heerst de duisternis, Satan zij dank. In de onderwereld ener grote stad, Daar huist en jaagt en tiert de boze rat, De drager hij der giftige bacillen, Die steeds van afgrijzen de mens doen rillen. Ik haat de rat, maar…

Noem me Anna en ik ben gewoon de buurvrouw die gelukkig zwaait als ze een taart bakt of de hond uitlaat Je mag haar wel maar kent mij niet Ik ben het spook dat in je huiskamer de spulletjes verplaatst - het oog dat door een bolle lens je buurt bewaakt Je kent me niet Je noemt mij Igor Ik woon drie stralen verderop en rij altijd om zeven…

kuiven zijn weer gladgestreken kistjes achteloos weggesmeten orde klinkt als een refrein maar af en toe jankt een gitaar krijgt het drumstel weer de stuipen in een spasme van voorheen dansen beat en rock hun ruige tijden in een nostalgische revival van provo en de flowerpowermeiden de sax klaagt weemoed en huilt langzaam uit als vergane…

Natuurlijk moet je voor racisme waken. Al komt dat in ons land heus wel eens voor, Een minderheid slaat ongenadig door, Je kunt ook overal een punt van maken. Al schuift men Zwarte Piet ook aan de kant, Nu is het sinterklaasfeest zwartomrand.…

alle liedjes die we horen je hoort ze en ze zijn weer weg later hoor je ze weer eens terug maar wat zijn ze vergeleken met een tafel en een bed terwijl je aan tafel zit of in je bed ligt en naar liedjes luistert…

de zee kwam als een rimpelend vel naar het strand toe glijden mantels dekten momenten gedachten sloegen over het talmen een lange golf de zee vloeide uit de open ruimte van de hemel zee veegde tijd aan plooide die tot ruisende ogenblikken geduldig uitlopend in dunne zomen de zee kwam met diepe kalmte van overtolligheid naar het strand toe…

Vanuit het zwart kwam donkerblauw gevolgd door groen langzaam werden ze lichter de kleuren die ik zag door gesloten ogen bij het openen scheen de zon…

De kamer en de kast zijn vreemd en leeg. Een vetvlek op de bank zegt waar je jaren zat. Toch geef ik jou de hand. Ik voel het grove van de grond. Jouw kas met druiven, het hoekje met de pruimenbomen, die onder stenen zijn verdwenen. Ik voel de tuindersknoken, die nog ergens moeten zijn. Jij zegt met moeie longen: ‘Zo, ben je…

Daar ga je Grote, kleine brommertman Op de verre reis de ruimte in De helm vast op het hoofd gezet De kinriem stevig aangesnoerd Daar ga je Grote, kleine brommertman Op de verre reis de ruimte in Geef gas en hou je ogen op de weg Je handen stevig op het stuur. Dieho…

alles is goed en op m'n wolkje vertoeven is fijn met soms een koutje of wat groeipijn daar zijn pa en ma, ze zijn er altijd en zo zal het altijd voor mij zijn het ontbreekt me nergens aan de wereld voelt ook veilig aan mijn familie en vrienden zijn me heilig van driewieler tot een fiets met zijwieltjes speelgoed, snoepgoed en het goede…

Een geliefde dichteres moest deze wereld ontijdig verlaten zij schreef lange tijd haar ruime denkbeelden met vreugde of leed verschool zich deemoedig onder de vereerde naam van een Oosterse zangeres deze gedichten geven vele lezers bemoedigend hernieuwde zienswijzen blinden kunnen hen ontvangen als kundige klanken moge haar werk…

toen jij kwam ontwaakte ik en met mij tijd en plaats je plaatste me terug in de wondere wereld van toen en daar overstelpte me met verhalen je keek door de ogen van de onvoltooide verleden tijd ik kwam dichterbij tot leven…

Een onvermoeibare locomotief Mijn schoorsteen tevreden rokend Onderweg naar datgeen ik heb lief Mijn stoomfluit gloeit en blaast kokend Wagons die ratelen over rails IJspegels hangend aan het gezicht Mijn ogen schijnen op dichte vlokken speels Achter mij een slinger van licht Ik ploeg langzaam maar zeker voort Vastberaden door het besneeuwde…

Graag uw attentie Voor de coïncidentie. Dat zijn gevallen Die samenvallen Een soort coherentie. Je moet natuurlijk niet proberen Met een paraplu de wind te keren.…

Moet ik je dankbaar zijn liefde, dat je mijn ogen leent praat en mijn tong vervreemdt met zachte balsem naar gelieve dat ik verder reik en vingertoppen kunnen tasten aan het fluwelen van dingen me overlevert en een morgenzoen laat zingen, verwachtingen wekt zonder avondlijke donderkoppen? Stil gevoel dat je exploderen doet. Onsterfelijke…

Zij heeft een eigen muze in huis gehaald bijna geruisloos en met virtuositeit bespeeld een natuurlijkheid om wars van alles de klarinet te behagen in de animositeit van de fluit, zonder de snaren te harsen, geduid in de gaten van de eenzaamheid stroomt oprechtheid van puur geluid de perfectie van de universele toon verspreidt, tegenstelling…

Die ooit de naam mens kreeg, Te lang geleden al om er Vandaag ook nog maar enige Consequentie aan te verbinden, Dreigt zijn waarde te verliezen In de draaikolk van dit redeloze Bestaan, een leven waarin woede En razernij het dagelijks winnen Van het gezonde verstand waarmee Hij weldegelijk geboren is, Maar dat niets betekent Zonder…

Genesis 1 - 20:23 De aarde had dus land en lucht en zeeën En ook de vegetatie deed het best Het werd nu tijd dat God ten langelest Zijn aandacht aan de dieren ging besteden Hij zei: ~Ik maak de beesten in het water De walvis eerst, want die komt goed van pas Voor Jonas, die er in zat zo ik las~ (Das twee-en-dertig Bijbelboeken later…