Alle inzendingen, jaar 2015, week 32

de antioxidanten dansen deze dagen lieve lust zij zijn door zomers weelde uitgebreid gekust maar kleuren bekoren zowel mens als vlieg geuren maken van het insect een fruitige dief toch kunnen wij best samen leven ons is overvloed gegeven…

De markt trekt eindelijk een beetje aan Maar de bevolkingsgroei is aan het dalen Gelukkig was het snel te achterhalen Wie ons die nieuwe krimp heeft aangedaan In ’t kabinet: geween en tandgeknars Die AOW’ers liggen weer eens dwars…

Zittend aan het meer voel ik 'meer' als minder Zo zittend zijn maakt het meer zoveel minder zijn laat staan hebben dat laat ik wegebben Laat het 'meer' vooral van anderen zijn ik kan zoveel 'meer' met minder voelde ik dacht ik schreef ik aan dit meer dat dit meer ook mag worden van vele anderen!…

Bijna niks is er aan de hand en zo ontstaat het mis-ver-stand, maar aan de andere kant: de meeste oorlogen ontstaan door mis-ver-stand. Dood en verderf, liggen vlak bijeen, haat en liefde eveneens maar: bijna niks is er aan de hand, alleen maar een mis-ver-stand. Net als bij oorlogen!?…

De dondergoden gaan tekeer, bliksems klieven door de lucht. oh wat is het heerlijk weer, terwijl iedereen naar binnen vlucht, geniet ik van de koelte. De dondergoden gaan tekeer, mocht ook wel na het warme weer, flitsende lichten verlichten de lucht terwijl nu bijna iedereen verzucht: eindelijk een beetje frisse lucht!…

warme wind vlaagt veranderlijkheid maakt de wereld stil als zonder adem hol schaduwen achterna mijn weg naar binnen om in jou te vergaan tot ik je hart weer hoor slaan zomer ons verder draagt…

Zoals wolken drijven, drijven mijn gedachten, gedreven door de wind. Wind die ruimt en ook weer krimpt. Adem die door mijn longen blaast. Adem die gedachten laat kalmeren of als woedestorm venijnig raast. Ik voel mijn adem tijdloos leven. Ademend kijk ik steeds weer toe, hoe wolken komen en stil weer gaan. Vanzelf, zonder dat ik zelf iets…

Eh ... neemt u mij niet kwalijk Heer Garnaal Ik doe het niet zonder uw medeweten U ziet er trouwens uit om op te vreten En dat ga ik nu doen, ja hélemaal Daarna moet ik er ijlings weer van tussen U snapt wel, beetje paren, beetje kussen.…

Zomaar wat woorden om niet geheel te hoeven zwijgen, maar wat zeggen ze anders dan dat we je nabij willen zijn? Een blik, een hand vasthouden, we zijn zo machteloos, zien en zien toch niet, horen en horen toch niets dan stilte. Wie zegt dat tijd zo snel gaat? Tijd kruipt als een slak die pas morgen misschien enkele meters verder is dan…

Eenzaam gekozen vogel vlucht weg. Verschrikt door het donker verstikt in zijn heg. Naar boven! Naar boven! Al vliegend voorbij zichzelf in het heden en scheerlings langs mij. Gevleugeld gefladder, geruisloos gezoem. De stilte doorbrekende Echo die koen De slag der gedonder voorafgaand verlicht met stervende flitsen en dood bliksemlicht…

Stapje voor stapje. Alle beetjes die helpen. Neem gerust de tijd.…

vandaag draag ik rood een warme blues en negen oude kruizen geconcentreerd herricht zich alles wat nut heeft, tot in de perfectie binnen mijn gezicht een schone taak een scherts, een uiterlijke blamage want ik ben juist een persoon die dichter bij de waarheid ligt…

zeer laat op mijn levensavond ben ik mij vaag ervan bewust dat er misschien een dichter in mij woont toch volhard ik in een bepaalde toestand van bescheidenheid en rust de vormen van mijn grenzen zijn nog vaag help mij Erato bij mijn wankele schreden en stimuleer mijn fantasie behoed mijn karakter voor arrogantie…

de wind blies me naar daar waar ik niet per se heen wilde semi gewillig liet ik me leiden naar waar de muziek het mooist klonk…

het heeft iets weg van een sprookje de jongens aan de deur van het knibbelknabbelhuisje gelukkig is de heks even niet thuis mogen zij toch nog van geluk spreken…

Late, late tante Lien. Spekkoek bij Indische mijmeringen. Tante Lien kon het Nederlands-Indie Zo melancholisch bezingen in haar 'Den Haag, Den Haag, weduwe van Voorbije Indische zegeningen.' Een markant gezelschap van Indo's Omringen Tante Lien in haar praatstoel; Gesproken wordt over Indische wortels En een heimwee gevoel van al die Naoorlogse…

Last die de kracht Ver te boven gaat Alle evenwicht verdwenen, Gewicht dat onophoudelijk Op mijn schouders drukt En niet meer te dragen is - Ik word licht in mijn hoofd En kom zonder dat ik ook Maar ergens op reken Mijn eindoordeel tegen, Ik word te licht bevonden, En ga dus nu voorgoed Op weg naar het licht…

Stap uit het verleden wat jou tegen houdt in het leven Wat gebeurd is, dat is gebeurd dat moet je een plaats geven Je hebt teveel pijn geleden in het verleden, je kwam te veel verkeerde mensen tegen Mensen die er niet voor jou waren, mensen die jou geestelijk naar beneden haalden Mensen die jou niet waard zijn in hun leven, want jij bent goud..…

Ik wil je alles graag vergeven, ook alles na vandaag, het dorp is afgebrand, de stad brandt als een balk in mijn dichte oog, alsof ik op dit heb gewacht. Waarom vergeef je mij? Omdat je weet hoe ik vergiftigd ben? Soms, mijn woeste minnares, is dit het beste tegengif, ook al dendert het genadeloos zoals ooit in Pompeï, waar je als…

zoveel moeders en zoveel vaders zoveel meisjes en zoveel jongens zijn gestorven aan een gebroken hart ik denk aan hen en hoe ze luisterden naar nog een laatste liedje in de kerken brand je dan een kaarsje steeds verwonderd over licht dat valt gebroken hart ik denk aan ons gebroken hart…

We zaten lange tijd bij elkaar op school je wist het niet, maar jij was mijn idool er was niets mooiers dan in jouw ogen kijken maar ik durfde niets te laten blijken jij was geen homo en dat wist ik wel ik zat dikwijls niet lekker in mijn vel dan verlangde ik naar jouw lieve mond jij was zo donker en ik zo blond nooit durfde ik het jou te…

Hij lag al in zijn kist maar kwam gewoon aan tafel. Toen ik stil bleef bad hij het af door mijn gerafel. Waar alle taken zwegen, en roddels jaloezie was tijd de gast. Zijn eindjes knoopten mijn avondzang vast, regen het lied van de arend.…

- voor dennis mens ben je - uit liefde geboren - steeds groter groeiend door en met wat je eet wat je ziet wat je hoort wat je leert wat je voelt wat je doet mens ben je - uit liefde geboren - steeds groter groeiend door de liefde van anderen voor jou door de liefde van jou voor de ander steeds groter groeiend word je gevormd…

onmiskenbaar is de kracht en macht waarmee wij levenslang strijden die ons naar beneden trekken en op latere leeftijd vaak doen lijden wij denken te ontsnappen in bewegen het neerwaartse gaat snel omhoog gaan is veel geven toch groeien wij naar boven omdat de zon met al haar warmte en licht ons in een hemel doet geloven…

Door die sublieme hakbal vlak voor tijd - Een kunststuk van de Deense doelman Hansen - En door het missen van de wereld kansen Is P.S.V. twee wedstrijdpunten kwijt. Na A.D.O. weten die daar met zijn allen Dat waar gehakt wordt altijd spaanders vallen.…

Ik zag je liggen opgebaard Was je echt dood dat kon toch eigenlijk niet Niet jij Gisteren leefde je nog was je nog warm nu koud Er lag een dekentje over je heen alsof je in een bedje lag Ik haalde het weg en streelde nog een keer dat lieve lijfje dat me zo vaak met knuffels getroost had De tranen die je van mijn wangen likte…

er liggen uien bleek in de middagzon ze liggen op tafel naast prei en rode kool en wat bruin brood zeker belegen kaas de hele ruimte ruikt naar kaas en knoflook en er zijn stemmen ze praten over bijna niets het weer en de bewolking die of die die te laat komt weer terug is uit een ver land waar we verder niets van horen…

midden mijn alleen zijn heeft ’t verleden me bij de arm gegrepen bracht me naar de bank achterin de tuin bedacht hoe hij een tak zoetigheid afbrak en sprak huil maar mijn stekelbeeske ik droog je tranen wel nu en later zal nooit overgaan maar in je hart verblijven één en al aanwezigheid samen zijn we naar binnen gegaan…

Kaneelstokken, zuurstokken en allerlei suikerspinnen en natuurlijk dat gokken met een grijper die je net niet liet winnen het geluid van een draaiorgel en vroege discomuziek overal felle kleuren en dan dat gerochel van een man uit het botsautopubliek hij spuugde bijna in je nek hij zou het nu niet meer durven ze zouden hem bij de lurven…

Wij vlinderen vlinderen rond en om elkaar Wij worden maatjes,een paar, vrienden of vijand Wij verhuizen naar een andere straat,stad een ander land Wij vlinderen opnieuw rond en om elkaar Blijkbaar zit het ingebakken worden het vlinderen nimmer zat.…