135 resultaten.
Niet uit te roeien
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 328 nog altijd woon jij in mij
en ik weet dat je
nooit vertrekt
wij zijn samen een geweest
twee handen op een buik
vier handen uit een buik
dezelfde haren
gelijkenis op bijna
ieder vlak
en nu jij dood bent
leef ik met de herinnering
jij blijft mijn wortel
ik jouw tak…
Hervorming
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 126 Trottoirs breken open
't verzet is begonnen
tegen een vlak bestaan.
Vanuit de kieren tussen
tegels gluurt rebellie het
kubisme moedig aan.
De wereld ligt
vierkant omkaderd
tussen lijnen verdeeld.
Wat krom is moet recht
of wijken voor een
perfect abstract beeld.
't Craquelé verraadt
afwijkingen
in evenwicht
Begrensde…
De mantel der liefde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 200 De mantel der liefde
voelt zo kil
is verhuld in schuld
moet ik dan vergeven
bedekken die vreselijke tijd
zonder dat maar één moment
onder woorden kwam
wat vergeven moest
zo lang hield ik stil
steeds op zoek
naar warmte en veiligheid
in mijn kapotte leven
maar ik werd bedolven
met vrome woorden
geloof en God
kwamen…
Jaloezie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 331 Hier zit ik dan
achter mijn computer van Apple
achter een fles Southern Comfort
achter blokjes cheddar en paprikachips
terwijl mijn libido aan gort is geschoten
en ik overdag denk dat de Albert Heijn
een louche bordeel is
gewoon om mijn oude dag wat op te krikken
de pittige dipsaus smeer ik van verveling
in mijn lelijke zwerversbaard
en…
De vieze man
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 150 De vieze man, er is
geen tijd. Met zijn
mond vangt hij de
druppels op van
de regen.
Een smoezelige jas
omhult spijt, er
spoelt iets af van
de zonden uit een
voorbij leven.
Een mysterie, zie hem
gaan onze straten
afstruinen. Zijn ogen
scannen wat wij niet
willen. Zijn honger
zal hij met onze resten
stillen.
De vieze man,…
reincarnatie 2
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 65 Ik sprak ook eens iemand
die dacht dat zijn dochter
die overleden was
in een tragisch ongeluk
nu weer ergens
zou leven echt waar
niet in de hemel
maar gewoon hier
hij zag haar
dagelijks maar zij hem niet
hij vroeg zich dat af
waarom wil ze mij niet zien?
we zwegen wat met een sigaret
het licht viel mooi door de straat…
Fotomodel.
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 939 ze valt me plotseling op
aan de rand van 't park
staande in de avondzon
kijkt wat onwennig doch
met een glimlach op
't gelaat
er wordt kennelijk
van haar een foto gemaakt
ze is overigens zelf een plaatje
haar benen fraai en slank
voeten gestoken in schoenen met
extreem hoge hakken
jurkje valt zwierig neer
haar taille is rank…
Toekomst
gedicht
3.0 met 3 stemmen 13.422 Op een dag
likken de straten
hun gezichten schoon,
ze verjagen de schimmen
uit het verleden.
Op zo’n dag
wordt de morgen
geschreven, leg ik
mijn kleinste nerven bloot.
Op die dag
kus ik je zacht
op wakker geworden lippen
en doe mijn schaamrok af
----------------------…
Elkaar lichtjes raken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 121 het stoeien
schateren en ravotten
is al lang voorbij
wat rest is
netjes handen thuis
blijf af dat is van mij
elkaar lichtjes raken
drie kussen in de lucht
gaat in een zucht
wij zoeken geen
contact meer in
woord en oogopslag
dat is te dichtbij
die ervaring hebben
wij zelfs nooit geleerd
ook in eigen kring
is privacy een bastion…
HET BLIKSEMVUUR
poëzie
4.0 met 3 stemmen 441 Omdat uw huis niet op de weg van de bliksem lag
Maar juist daaraan, schrikt ge op en stierft gij niet.
Dit zijn de verborgen wegen, de heerbanen van 't hemels vuur
Waaraan wij spelen, sluimren, omstrenglen elkander, ontwaken.
Wat ware mij 't leven als het niet z6 was : dreiging en duisternis,
Gloed en angstwekkend geratel en daar ikzelf in,…
Schijf van vijf
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 352 We moeten weer gezonder consumeren
Geen kaas of koffie zelfs geen oliebol
Ook geen versnapering met alcohol
Het is toch bijna niet meer te verteren
Die schijf van vijf...vast veel gezonder leven
Maar bier en worst...ik heb mijn schijf van zeven…
Liefde versier mij eens
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 254 Liefde versier mij eens
Laat eens van je horen
Hou mij eens stevig vast
Ik kijk naar de hemel en ik denk
Laat de sterren mij nou eens omarmen
Want ik heb het soms zo koud
Ik wil naar de zee kijken
En ik wil de golven golvend over mij heen
Om de liefde te voelen van de aarde
Laat me niet alleen
Met deze ingewikkelde mensen
Kan God geen…
Schim
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 323 Je kent je eigen schaduw niet meer
hoe je leunde tegen een boom
keek, naar het neergelegde beeld
mijn droom, mijn mooie droom
je bent een glazen twijgje nu
de zon schijnt bijna door je heen
een schrale schaduw aarzelt
alsof het lichaam reeds verdween.…
Scherven
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 296 Jouw sterven
de klap was hard
de duisternis
zwarter dan zwart
mijn hart brak uiteen
in talloze scherven
Ik ben begonnen
de scherven bij elkaar te vegen
kom ze werkelijk overal tegen
ik pak ze op, stuk voor stuk
want elk klein scherfje
brengt weer een stukje geluk
moet mijn hart opnieuw vorm geven
voor de rest van mijn leven…
Koffie en Thee
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 koffie in de kerk
smaakt naar dialoog
zoals thee
in de moskee…
Einzelgänger
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 343 Reeds lang verzwijgt de klok
het vertrouwde tikken
zodat stilte zich kan laten horen
dagen volgen nachten en weer om
alleen het huis zelf ademt nog
De deurbel galmt schel door de kamers
een meisje met kinderpostzegels wacht
-vergeefs- de deur wordt niet geopend
Sporadisch gaat de telefoon
maar altijd keert de stilte terug
Tot op een…
Schijf
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 91 We hebben weer een nieuwe schijf van vijf
Meer groente, volop fruit, liefst onbespoten
Wat vette vis, drie thee, een handje noten
Dat is het allerbeste voor je lijf
Maar dit advies vervult me met chagrijn;
Dat ene miserabele glas wijn!…
Commissariaten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 189 Politiek is niet alleen voor vromen
Ze trekt ratten aan vol eigenwaan
Die de kunst verstaan
rechtschapen over te komen
Met hun welgevulde endeldarm
gassen ze dure stoelen warm…
Aanraking
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 81 oranje lippen
ruiken naar kauwgom
haar tere lichaam
viel vederzacht
tegen me aan
toen de tram
pardoes optrok
de donkere zonnebril
verbergt haar
ondeugende ogen
glimlachend
duikt ze in haar
telefoon…
52° 8 N
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 181 Ik vind je om me heen,
bladerend door een fotoboek,
lach je al mijn pijntjes fijn.
Vanuit mijn ooghoek denk
ik je wel eens te zien, op de
bank, nippend aan je wijn.
Maar als ik mijn hoofd draai,
zie ik alleen een afdruk,
op de plek, waar jij eens zat.
Op dagen dat ik je meer dan
ooit, bij me wil, ruik ik aan
de kleren, die je ooit…
flirtage
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 86 de stille taal van wenkende ogen, de
mondhoek opengebroken in een
glimlach, dwars door sleur
een open deur, zo lijkt het
tanden prijken wit
wimpers waaieren de vaste snit
van zwart omlijnde blikken
en het schikken van
haar lange been
dat hooggehakt de zet bepaalt
verlangen lijkt op slag verdwaald
in openstaande boezems…
Leegstaand
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 148 het huis dat staat
zo men het achterlaat
in een grijs gebied
ongewassen gordijnen
is er iemand die het ziet...
een schrale plant
de verfloze buitenkant
vertelt het onbevolkt zijn
het schamel dak knarsetandt
in een verwrongen lijn
de zon licht spinseldraden op
een zilveren prentje
bij een troosteloos aanzicht
in een fractie klapt de…
De gelukkige klas
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 544 De gelukkige klas; hoe goed
getroffen het was. Een gemengd
gezelschap van guitige gezichten.
De gemene deler van het al. Een
nieuwe generatie voor de vrije
val; voordat een foto van een
voorbij verleden zou spreken.
De gelukkige klas; die deze groep
mensen ooit was. Jongens en meisjes
aan het begin van een leven. Een lach
voor even verstild…
Hohner
gedicht
4.0 met 2 stemmen 4.500 In een la van de keukenkast
lagen de sigaretten van mijn vader
een boekje over eerste hulp bij ongelukken
(een man is uit voorzorg op een plank gaan staan
en trekt met een wandelstok
de elektrische draad
van het lichaam van de geëlektrocuteerde ander)
een alarmpistool –
veel dat mij is ontschoten
en een mondharmonica van het merk
Hohner –…
Flower power kind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 100 ik was geen
flower power kind
had eerbied en respect
van huis al meegekregen
pas later ging ik
voor en tegen wegen
koos wat ontredderd als
naamloze de middenweg
de scherpste kantjes
had ik al opzij gezet
hekel de prestatiemaatschappij
snel consumeren maakt niet blij
nu speel ik met bloemen
droom van liefde met
een hart dat nog kan…
Aan Sarbiewski
poëzie
4.0 met 1 stemmen 443 Dat vrij der vorsten naam, door slavenhand
In rotsen uitgehouwen, praal!
Dat standbeeld en altaar, hun razernij,
Het bevend mensdom leer'!
De tijd schuurt hunne naam van 't outer af;
De mensheid trekt de voet terug,
Wen zij een beeld in 't dreigend wezen trapt,
En gilt: hier ligt een Vorst!
Veel eedler is uw lot, o gij! wiens naam…
Vergaan
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 426 Eerst gaan ze je gedeeltelijk verzagen,
Dan worden aders ergens weggeplukt.
Is dat dan naar tevredenheid gelukt,
Dan denk ik dat de rest ook wel zal slagen.
Op deze plek staat nu met regelmaat
Hoe of (het) Willem Overweg vergaat.…
reïncarnatie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 139 aan iemand die iets
ziet in reïncarnatie
vroeg ik of ik nu
hier kan zitten en
tegelijkertijd
schoenlapper in India
nee vond zij
maar waarom
zou ik die schoenlapper
in het verleden dan wel
kunnen zijn? Nee, liever een prinses
het ene is gelijktijdigheid
het andere opeenvolgende tijd
maar als je even nadenkt
nu het herfst wordt…
Elegie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 Hoe je vooral buiten weleens zei
die couperose zo vervelend zichtbaar te vinden,
want ijdel tot het eind.
De snottebel die tijdens een wandeling
soms aan je neus kon blijven hangen,
ergerde je, want 'van oude mensen'.
En nu is het drie jaar geleden
dat je ontleefde lichaam
onder een zwart granieten plaat verdween.
Agnus Dei, dona nobis…
Herfstbladerend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 302 Nu de schaduw grijpbaar wordt
zich vangen laat in mijn handen
tussen de vingers wriemelt
vrijheid van het licht zoekt
Maakt zich in mij een voelen los
dat liefst als blad uiteen valt
verteert en zich vindt in sporen
weggeblazen en gedragen door de wind…