Alle inzendingen, jaar 2015, week 51

Dag in dag uit met pillen aan de gang, Ik moet, wil ik geen nieuwe hartproblemen Vier bontgekleurde pillen tot mij nemen Waaronder één, zo lees ik: levenslang. Dat is, waar ik dan weer zo blij van word: Gelukkig staat er niet van: levenskort.…

Wolken kunstsneeuw drijven behoedzaam binnen, het zijn de souvenirs van onze openbaringen, de wereld lijkt onvruchtbaar in mijn glazen aardbol tussen beide polen wordt hij gevuld met winterlicht, in omwentelingen van de mooiste wensen ontkiemt in het Noorder – en het Zuiderlicht gebloesemde herinneringen van een laatste rustplaats…

Heb je ook wel eens dat gevoel dat alles je tegen zit de pijn overheerst je hebt totaal geen pit Heb je ook wel eens dat gevoel dat niemand je aardig vindt dat iedereen z'n eigen gang maar gaat je behandelen als een klein kind Heb je ook wel eens dat gevoel dat ze je in de steek laten je geen aandacht meer geven en wel over je praten…

het begin het diffuse mistige begin is het mooist er is hoop opwinding en angst alles ja alles is mogelijk en dan het broze verloop van het feest het verteerde vuur dat als as de luwte buiten het blikveld vindt…

In de open haard verbrandt de geschreven brief zonder postzegel.…

Vrede op aarde want Het is kerstmis Ik haat het Vrede op aarde Vreten met zijn allen Want het is kerstmis Vrede op aarde Het is kerstmis Overvolle winkels Ik zit in een dip Vrede op aarde, Overvolle tafels Ik heb er genoeg van Vrede op aarde Want HET IS KERSTMIS maar de vrede op aarde Is ver te zoeken Wanneer je in je eigen…

Een lange geelwitte gevel glanst zacht, spreekt tot mensen, die denkend langs komen: "Hierbinnen wacht hout uit de beste bomen op kundige handen vol nieuwe daadkracht." In de winkel sluimert arbeidende macht. Stil gereedschap beeldhouwt vele dromen, wil de zoekende klanten doorstromen met een plan, dat iets toverachtigs betracht. Het echtpaar…

broze tijdgeesten zwevend in hun stralenkrans brengen ze liefde op de drempels van oudjaar hopen mensen op vrede…

Steel niet mijn droom op een beter leven. Mijn droom die pas ontwaakt als ik jou die kus mag geven. Die kus die het verhaal vertelt dat vele wonderen telt. Die kus die bij mij de trots opwelt, omdat die de toekomst aan mij voorspelt. Steel niet mijn droom, omdat ik niet meer kan geven. Mijn droom die mij kleurt als een blauwdruk…

in deze zwijgzaamheid probeer ik jou te vinden de stilte past mij als een tweede huid wij zijn weer kinderen en delen ons verleden dragen elkaar in groot verdriet ook hier toont ons gezicht de droefenis en wederom is er niemand die het ziet…

het is weer die tijd van het jaar waarin er gesproken wordt over gezelligheid warmte harmonie saamhorigheid verwantschap maar wat als wat als je familie niet de jouwe wil zijn of je negeert of je ooit verliet zonder één woord of je ziet jouw dierbare het verliezen van het leven laten we laten we vooral lief zijn voor hen die het…

in de krant stond een bericht de overledenen zullen schrijven ze hebben een nieuw bericht dat elk individu moet lezen wat het is weet ik niet omdat de ogen zijn gesloten ik aarde ruik en pieren zie die door het bloemperk kruipen maar ga het maar lezen misschien gaat het over vrede of pistolen die dagen en nachten korten het is vast…

Een kip uit Barneveld koos het ruime sop zij kreeg de kolder in dr kop. Zij had gehoord over een gouden haan uit Nieuwehorne en is op pad gegaan. Er kraaide geen haan, het bleek een restaurant, ze is als kipkluif op een bord beland.…

gespannen stilte innerlijke dialoog een binnenspiegel…

de boom een groene waas met rode schittering een stal in mos wat beesten en de grote donkere os jozef en maria rond een stralend kind dat in eenvoud zijn geboorte vindt die herinneringen uit het kerkelijk erfgoed warmen nog altijd mijn bloed met zang en gebed heiligen langs hoge pilaren die sfeer is niet te evenaren helaas…

Zeg niet: "mijn leven is mislukt." Neen: het Leven is ene mislukking van God. De hand, die heden bloemen plukt, Krampt morgen in zijn laatste lot.…

’t Is steeds hetzelfde liedje deze tijd, Weer bijna kerst, dus gaan we collecteren, Om al het leed der wereld te bezweren, Dat doen we met muziek en vrolijkheid. Een happening voor wie zich soms verveelt: Reis af naar Heerlen, vlug! En kom in beeld!…

Niet de hand die in de aanval gaat of het hoofd van de denker aldoor steunt niet de hand waardoor het laatste uurtje slaat en op welk ritme de dag des oordeels kreunt niet de hand die zichzelf vergat en sloeg of aan de mond gezet maakte dat het scheldwoord verder droeg ook niet de hand die zichzelf heeft breed gemaakt opdat in duisternis een…

Facebook was genoodzaakt mij erop te attenderen dat ik al 8 dagen niets op mijn pagina heb geplaatst Tjongejonge, ik kan van Facebook nog iets leren Maar, ik kom nu niet uit mijn woorden, helaas Op mijn Facebookpagina dicht ik dichterlijke gedichten En bleef het maar bij dichten Dat zou mijn taak als dichter zeker verlichten Maar neen, ik…

Ooit zullen we samen zijn, al drong een wervelwind het leven binnen, weelde gesplitst in de verbindingslijn sloot zich op in een woord van spijt de wereld ligt een strobreed van het spoor wat ons dolend verder leidt. Eerder draaide de klok terug en het bloed geblust tot ijskristallen, later zou een oude zon zich uit de krimpende hemel…

Ineens heeft alles weer zin zeiden zacht Lippen lijzig zwijmelend in zijn oor En gingen voor zijn levensdoel door Toen hij ze zoende op een nacht Omdat een gevoel van zomerzotheid Hem drogeerde met een zoele waas Hartstochtelijk over zijn wilskracht de baas Als door een toverspreuk geleid Dook hij haar balzaal naar binnen En bracht zoals…

Elke mooie vrouw is een cynische glimlach op mijn gezicht. Een letter in een tragisch gedicht. Dus, kijk ik nooit meer om. Elke mooie vrouw waar iemand bij wil horen; kan mij bekoren in een niet verstoren. Dus, houd ik mij liever dom. Zelfs de allermooiste vrouw zal ik niet begeren; in een leven leren zonder wederkeren. Dus, vertrek…

Trappen naar boven Trappen naar beneden Decennia Glijden voorbij Er is het nu Het heden En de oorsprong in het verleden Beloftes Vroegere profeten In het toen Veel geweten De oorsprong gaat niet voorbij Maar blijft In het heden Gaat de trap naar boven of naar beneden…

Voor ons ligt onaangeroerd de tijd het ongelezen boek een sneeuwlandschap zonder voetstap toneelstuk met ongeopend doek Stap het nieuwe jaar maar binnen strooi zaad in het omgeploegde land uw leven kan aan waarde winnen reik elkaar de hand…

Virtuele realiteit. Wanneer een mens helemaal als een losgeslagen tol in het rond begint te draaien. Een fictieve realiteit. Thematieken type dictee. een tralie tijd machine, die alles misleidt. Gevangen in gangen van x maal tijd, dat wordt smullen in enen en nullen, vreet bit.…

nog altijd zoek ik naar de voetstappen die jij hier achterliet stuk voor stuk raap ik ze op stel ze veilig voor het geval tot ik daar ben aan de vloedlijn en je voor eeuwig nakijk…

Er wordt voortijdig heel wat afgeknald Al 20.000 klachten zijn er binnen In Pannerden verzetten ze de zinnen Door weg te blazen wie hen niet bevalt En Bennie die normaal geen DJ pest Gooit strijkers onder Serious Request.…

De mus tjilpt precies als toen ik kleuter was. De zwaluw lijkt als twee druppels water op die van mijn jongensjaren. De mees vliegt onveranderd doorheen mijn leven. Alleen ikzelf, dacht ik vol zelfbeklag, evolueer ten dode toe.…

Wat is verloren, werd niet gezegd, was te laat, bleef achter, haalde het net niet? Viel er niet te rijmen, paste niet in een gedicht? Waar zijn de ongelezen woorden die ik achterliet? Wat komt er uit een aarzeling, de tweesprong van twijfel, een links of rechts, wit of zwart goed of fout? Zijn ongebruikte momenten voorgoed…

Ik pieker over de zin van het leven ik heb mijn levensadem verloren in het piekeren over de dood de tuin is mij lief met alle liederlijke planten lieftallige madeliefjes en honingdauw in de zomer waar de libellen van proeven mijn man is te jong gestorven en liet mij achter als weduwe maar ik voel me geen spin door mijn gerimpelde onderkin…