Alle inzendingen, jaar 2015, week 9

Eva, vrouw wier hart ik bemin, Schat met wie ik mijn levenslied begin, zon, maan en sterren zijn maar klein, want alleen bij jou wil ik zijn. Mijn liefdeslied is om jou gecentreerd, jij bent de vrouw die iedereen vereert, maar mij geeft Eva speciaal de liefde, want ik ben het die haar hart doorkliefde. Mijn hart kan zonder jou niet langer…

Het verhaal gaat dat een man overboord vanaf de oever flarden van de omgeving opvangt. Wij waren met velen en zagen de vogels de dieren in het grasland, alles trillend alles overladen met leven. Wij bleven drijven voor de laatste dingen, terwijl men ons probeerde te bereiken raakten we verzeild, dat wil zeggen een plek waar anderen terugkeerden…

Een tien als dank, Door de reclame, werd ik volslank. Om dit te bereiken, Moest ik naar de calorieën kijken, En bruin brood op de plank. Maar straks betaal ik de tol, Dan ga ik van volslank weer naar boordevol.…

Berouw komt zo wij weten na de zonde. Voor de verkiezingen, nog net op tijd Zegt Kamp dat hij nu overloopt van spijt, Met ogen zoals die van trouwe honden, Hij moest dat van Mark Rutte even zeggen - Henk Kamp was dat vergeten uit te leggen.…

Tussen de morgen en de avond dwingt het rietland mij naar vurige oorden daar geraak ik op bospleinen waar op binnenplaatsen van dakloze vertrekken kleurig bluswater zich schuilhoudt daar wacht ik op de oordelen die vonnissen met zich meeslepen en als bliksemschichten inslaan daarbij de vlammenzee verder mijn land opsturend ik wenk het vocht…

Ik hield van haar maar de vrees dat ze dat niet wilde kon ik niet verdragen. Ik heb getalmd tot het te laat was. In de luchthaven heb ik haar zwijgend uitgewuifd. Afscheid van wat nooit geweest is en nooit meer komen zal.…

Het voelt dat het lijkt of het kan maar vraag niet hoe ten koste van wat op welke termijn wil je er over denken ooit over praten hoe het voelt als we elkaar zouden verwarmen in de kou…

Wat schreeuwt het hart in een oceaan van teleurstelling een zee van angstige verwachting een vijver van piekende hoop Het schreeuwt van hulp en alsjeblieft wat begrip misschien een beetje hulp een duwtje in de rug Niet de overweldigende depressie van slagende anderen en angst om achter te blijven waar de rest maar verder spoelt Ik…

de volle maan gevangen in het lege glas het lege glas gevuld met volle maan ik neem een laatste teug de volle maan blijft hangen aan m'n huig…

Ik hou mijn kop omhoog Mijn schouders recht en mooi Hou mijn beiden ogen droog En mijn gezichtje in de plooi Niemand die van mij dan weet Wat ik denk en wat ik voel Situaties die ik zoal meed Dat zijn er best een heleboel Ik hou mijn adem vast En niemand die het ziet Ondanks deze zware last Vind ik een weg in mijn verdriet Ik hou mijn…

In de vroege ochtend mist vindt ze niet terug hetgeen haar hart zo mist. Bij het kleuren van haar ogen tekent de spiegel alle jaren zonder kleur. In de mand vol vuile was kreukt haar hart bij de herinnering aan wat ooit was. In de stroom van een orkaan meegesleurd door dagen is het haar liefde die nog stroomt Bij het dichten van…

Een meeuw zonder prooi Wil ik zijn, zwevend, levend Van schoonheid alleen, In de gratie van het moment, Gewichtloos gedragen Door de wind, om even, Heel even maar, weer Het kind te kunnen zijn Dat nog niet ten prooi viel Aan de trage tanden van de tijd, Aan die onvermijdelijke volwassenheid…

De kleuter zegt oprecht bij het avondgebed Lieve Heer dank U dat ik vandaag van onze schooljuffrouw heerlijk mocht spelen in het poppenhoekje moge de volwassene met hetzelfde hart God uit heel zijn ziel danken voor vreugde en voorspoed bij het dagelijkse werk verstrooide geneugten van het kleine leven edel streven der mensheid.…

’t Is weer de tijd van de lichtblauwe brieven ze vallen altijd zachtjes op de mat, maar ja dat doen professionele dieven, die gaan geruisloos op het roverspad. Mijn handen vangen altijd aan te trillen zodra ik zo’n couvertje openmaak en wat ik lees doet mij vol walging rillen terwijl ik diepe afschuwzuchten slaak. Ja, de vakantie gaat aan…

12 Al wie opgewekt is, mag naar zaal Paardenbloem. Dat geldt ook voor iedereen die sterk en spontaan is. Ook sociale of stoere personen gaan met Geoffrey mee. De anderen blijven hier om de grondverf om te roeren en daarna een dunne laag aan te brengen. Daar heeft iemand een vraag, graag in de loopmicrofoon. Wat met de zelfverzekerde mensen…

jij spreekt met glazen toontjes die verwaaien in de wind waar ik vaagjes melodieën hoor uit jouw jeugd als spelend kind in je haren dartelt zon op zoek naar lichtend blond heldere ogen kaatsen lente als jij dansend naar mij komt wij schaduwen de boulevard spiegelen samen het verliefde paar…

OP ZIJN VIJFTIENDE VERJAARDAG. Verheug u, Jongeling! ten dag van uw jeugd! geen ouderlijk gemoed wraakt argeloze vreugd. Ja, gulle scherts kan vaak de geest weldadig wetten, gelijk de Lentewind het jonge gras verfrist. Maar wen u te gelijk op d’ uitgang streng te letten van ’t hart dat, onbewaakt, zich-zelf zo licht vergist. ’t Hart, o mijn…

Ten langen leste heeft Kamp toegegeven, Dat bij de winning van het Gronings gas, De aandacht louter uitging naar ’s Rijks kas, Iets anders, dacht hij, deed de bodem beven. En dat hij nu ineens praat over spijt, Staat vast ook los van de verkiezingstijd.…

leg er een knoop in! vóór het zingen de kerk uit geeft de stemming weer ik neem geen blad voor mijn mond en verwijs naar jouw verstand…

Ik was ooit eens iets vergeten, Maar, ik kon er niet opkomen, wat. Ik had het moeten weten, Maar, ik kon maar niet bedenken, wat. Het was iets met liefde, Maar, ik was vergeten, wat. Ze maakte het uit, En ik wist, wat ik vergeten, had.…

In een smal stukje dijk verzakt de doodskop van wit cement, luguber door concurrentie bruut onthoofd. Onttakeld tot de romp. Werkeloos ontdaan van kap en gevlucht. Ooit gedekt met riet. Aardige baard. Donkergroen geverfd, rood afgebiesd, tussen de koppen van voeghout en steunder een jaartal. Een naam. De oude Adriaan bedreven…

die vredevogels loerend bij de haringkar azend op afval bij nadering schieten ze in een wervelwind omhoog…

Vandaag was achteraf de dag van Spijt Het speet Henk Kamp alsnog van al die scheuren De hockeygluurder zei het te betreuren De afperser is zijn geheugen kwijt Het zijn drie meelijwekkende gevallen Het spijt me, ik geloof ze geen van allen.…

Mijn schakelaar gaat om, mijn taak zal ik weer vervullen. Ik wil het niet graag, maar ik moet. Ik zal mijn plicht doen, gaat het nu misschien goed? Nog steeds wil ik het niet, maar ik moet. Ik krijg een klap, of twee. Ik durf niets meer te zeggen, maar ik moet. Ik trek mijn mond open, opnieuw. Ik durf niet goed, maar ik moet.…

Hoe teer uw sneeuwklokje beweegt bij het trager zuchten van de wind zwak zonlicht haar kracht hervindt waar het lentezicht erachter leeft plots dagen krokkussende kleuren narcissen ontpoppen wit en geel bij de bosjes treurt geen gekrakeel zoiets zal hier vast niet gebeuren tussen bloemen heerst altijd blijheid staat in natuurwetten beschreven…

Het is vijf voor twaalf. Jongeman, weet dat de tijd dringt, Dat de klok vroeg of laat het leven uit je wringt. Nu leef je en vier je feest, Maar morgen ben je er geweest. Het is vier voor twaalf. Vergeet mijn les niet. Wees niet de dwaas die`t niet ziet. Al een minuut verder in de tijd, maar een dag is voor jou eeuwigheid. Het is drie…

Laat een ieder in zijn of - haar waarde, soms kost me dat moeite echt waar want voor de tweede keer in slechts een week, staat daar weer een Jehova- paar. Niet slechts eentje, twee of drie, met zes man sterk staan ze voor mijn intercom, bekeerd ben ik al en echt niet dom! Maar als zes man voor mijn Cameraatje komen staan, dan…

ik haper schiet bijna uit de bocht bij het zoeken naar uitgelaten druppelt de kleurloze dag aan mij voorbij morgen haak ik de zon aan elkaar wellicht hopend op beter…

Een anders belang, Plakt men graag achter het behang. Die ander heeft toch ook rechten, Om voor te vechten. Dat weet u toch ook, al lang. Als u graag blijft plakken, Ga dan uw eigen probleem aanpakken.…

Er valt iets af er valt veel af teveel Het afval wordt in vaten of zakken aan de straat gezet.... Met in onbruik en kapotte zaken hun ziel verloren Tweedehands en hergebruik kan me zoveel meer bekoren Gemak nonchalance maakt al van val afval Het zal me blijven storen zelfs..... als kunst.…