147 resultaten.
Dief
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 202 Ween niet, want dat doe ik
Vergeet het, want dat zal ik niet
Leef je lied en verlaat mij
Dief
Ik hield van je en heb van je gehouden
Ik heb mij verloren in pijn
Maar denk nu: enkel alleen te zijn
Groots waren de dromen
Klein de daden
Laat deze leegte nu zijn
En niets … om ons te helen…
Dansende bomen
netgedicht
3.8 met 10 stemmen 234 In het dansende bomenbos
loop ik gearmd met de ballerina
die ter inspiratie wil kijken
naar de ultieme slow motion
Een oude grijze man
omarmt een boom en fluistert
wenkt me dichterbij
Ga staan, wordt een boom en dans
Ik spreid mijn wortels in de grond
en plots voelt alles los
Blij roep ik naar de grijze
in een volgend leven wil ik…
Canadese dichteres
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 120 (voor Miriam Mandel)
Op 13 februari 1982 hield je de poëzie
voor gesloten en blikte je eenzaam in
de duisternis van de grote slaap, het
verre niets, waar misschien nog iets
te leven valt. Een ex-man en twee lieve
kinderen in het ongewisse latend, want
achter de dikke muren was je onhoorbaar
en tastte de dood je alsmaar meer aan.
Je universitaire…
bibliotheek
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 105 loop je daar rond
tussen al die boeken
die zwijgen het is
stil in de bibliotheek
maar pak je een boek
en sla het ergens open
hoor je opeens
een stem die tegelijk
jouw stem is zeker
maar ook van een ander
"Het leven is wel mooi en ook wel leelijk.
Men kan elkaar liefhebben en ook niet."…
Verleidelijke route
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 78 Opengevouwen
rozenbladeren lokken
de weg zonder doorns
voor een gespreid fluwelen
sensuele lentegeur.…
Stofje
gedicht
4.7 met 3 stemmen 3.285 Ik kwam net uit school toen het dreunde,
het halve heelal drong zich door mijn oren
naar binnen, diep in mijn hoofd hield zich stil
en BHAAAAM! explodeerde.
Ik had mijn kamer verduisterd.
Met mijn zaklamp bescheen ik mijn tanden.
Ik ben maar een stofje, zei ik tegen de spiegel,
maar tegelijk een radertje in het systeem.
Ik hoorde verre…
Jij recht nog ongebroken
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 95 ik zie je profiel
waarin de lijnen
zacht tekenen
een stralende lach
nog volop warmte
en ruimte geven
jij recht nog
ongebroken ondanks
alle spoken in je geest
de slanke leest
geeft jou een zweem
van jeugdige vitaliteit
die niet altijd
correspondeert met
jouw persoonlijke realiteit
tegenslagen in bestaan
hebben jou nooit geknakt…
Liever dan mens te zijn, werd ik een wolk
poëzie
4.5 met 2 stemmen 325 Liever dan mens te zijn, werd ik een wolk,
Te drijven tussen woeste vlammenzeeën;
Zij groeien aan het ochtendfirmament.
Liever dan wolk te zijn, werd ik een boom,
Hij staat hoog op in het heet licht te kijken,
Iedere gedachte is een blad.
Liever dan boom te zijn, werd ik een zee,
De zee wordt door oud gouden licht begoten,
Duizenden…
De grote geitenneuker
snelsonnet
4.8 met 5 stemmen 382 Ze noemen mij de grote geitenneuker
Ik moet niets hebben van democratie
En nog veel minder van diplomatie
Ik mekker erop los, dat vind ik leuker
Aldus de geitenbok in zijn domein:
Een kinderboerderij in Nieuwegein…
zij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 tijd beweegt zich
met ontelbaar
mooie momenten
naar eeuwigdurende
verwerkelijking
heb ik beseft toen
ik tot de ochtend
ben blijven kijken
naar vol liefde
trillende sterren
om dan met obsessie
toe te neigen
naar het dansend licht
dat zich in ochtend rood
naar boven drift
met kloppend hart
sneller dan gedacht
tot bloei kon komen…
Van Hard naar Hart
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 149 De wereld buiten ons lijkt hard en chaotisch.
Onverdraagzaamheden spelen troef.
Afgunst voert oorlog.
Onze harten kloppen levenslang in vrede.
Ik open een raam en kijk naar buiten.
Ineens zie ik, hoe mooi onze wereld is!
Laten we onze harten voor elkaar openen.
Laten we uitzien naar wat er dan gebeurt.…
Onduidig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 hoe verschuivende dromen
-vluchtig als zij zijn-
neigen naar wankelmoed
zonder ooit naam te dragen
een levenstocht om te bewonen
alles vraagt zonder moeten
welke aanvaardt, drijft
in armen van water, op
wolken van wellicht, druppels
in het gezicht, onstervend
in het voorbijgaan
en daarmee intens geweest…
Verweesd
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 440 Een oorverdovende leegte
Overmeestert mij
Het gemis
Schreeuwt het uit,
Zonder geluid
Ik ben in de greep van
Een verlamd gevoel,
Verweesd verdriet
Ik voel me als een verlaten huis
Overwoekerd door
Onkruid
In de verte staat een oude fontein
Daarrond cirkels van opgedroogd water…
na het woeden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 80 na het woeden
van de stormen
wil ik je omringen
met stilte waar je
binnenin kunt schuilen
met jou alleen
maar kijken naar
de spiegelende
regendruppels rollend
langs het raam
onze oren alleen
maar afgestemd
op de taal van de regen
die de aarde beroert
in de stilgevallen tijd…
Zieleroerselen
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 92 Schrijfsels en geschriften,
aan het brein ontsproten ruis
gedachtenspinsels op papiertjes
vol pennevruchten door het huis.
Krabbels in kriebeltaal, tenminste zij,
die het geluk mochten beleven
vastgelegd te worden
en zo te overleven
Woorden, who cares.
Ach, je bent het kwijt.
Maar op een of andere manier
heilig moeten en niet voor de lol…
Fruitige dissonant
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 123 Een gerimpeld appeltje tussen
het gave fruit; als een dissonant
leeft het zijn imperfectie uit.
Het oogt op een fruitschaal minder
smaakvol tussen de lentekleuren
van de Elstars en de Bellefleuren.
Wordt het vaak ook gedomineerd door
de oranje citrusvruchten en moet het
soms ook de concurrentie van de gele
pisangs duchten.
Zo'n gerimpeld…
Over tijd
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 262 Lonkende katten
bevolken de straat,
het is al april maar
ze spelen nog maarts.…
Vader en zoon
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 424 dag vader hier is uw zoon
ik heb papier en een potlood
maak maar een schets
van de wilde eenden in de lucht
ze worden vast vloeiend van lijn
of komt er een onderbreking bij
alles wordt onnodig verfraaid
er is weinig nostalgisch aan
lukt het een beetje met de schets
of glijdt het potlood langzaam
tussen duim en wijsvinger weg
dag vader…
De draaideur der natuur
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 123 Kalm maar aangedaan
blik ik over de Indische oceaan
hier om mij heen
is alles zeer sereen
een oceaan zo glad als een laken
met alleen deze rots als baken
die alle geweld kan weerstaan,
zelfs van een woeste oceaan.
Meeuwen scheren over `t water
of stijgen op met zacht geklater
in deze rust hier om mij heen
denk ik terug aan het geween…
dochter
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 262 teruggeworpen in de tijd
zie ik haar weer
als kleine meid
een meisje pakweg zeven
met ietwat blond
en hangend haar
daar stond ze nog
aan het begin
nu zit ze er
al midden in
de tijd van leven
razendsnel
't is aanklampen
zegt u dat wel…
vergetelheid
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 96 er is geen houvast
in dit ijle zijn
geen heldere lijn
die ‘t hier en daar markeert
’t gewone zijn
waar vorm met koele hand
nog tastbaar heerst
ligt achter mij
er lijkt beweging in de straten
maar in geblindeerde winkelruiten
zie ik slechts mijn oude zelf
er is geen binnentreden meer
geen bel die rinkelt of
de vertrouwde winkelier…
Zing voor God de Heer
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 74 Zing een nieuw lied voor God de Heer
Hij, die zoveel wonderen heeft verricht
Die heel de aarde en hemel heeft gesticht
Hij zij alom geprezen met alle lof en eer.
Laat heel de wereld voor de Here juichen
Met de citer, trompetten en bazuin geschal
Jubel , zing psalmen en lofliederen overal
Dat alle volkeren voor Hem zich buigen.
Zing voor…
in het gras
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 het gras kent geen geheimen
dan waarmee wind het toerust
een lichte stroom brengt sussen
tot zwijgen verstrooid in rust
nergens aan hoeven te wennen
het glijdt mee op gedachten
en ademt diep wat van binnen
opschiet
dicht bij de aarde reiken
halmen naar de hemel
zonder te bewegen liggen
tussen de stand van het gras
zo vast dat…
Bespiegeling
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 100 getrouw houdt ze vast
aan datgene wat
ze kent
weet ze dan niet
dat loslaten haar meer
zal opleveren, op den duur
alleen dan zal liefde
haar omringen met al het schone
dat het leven te bieden heeft…
Verlangen…
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 170 De blauwe regen op ons pleintje,
tooit zich wazig groen.
Zijn lange vingers tastend,
naar de warme lentezon.
Hij moet zich haasten,
't is al April, dus niet gewacht.
Nog maar enkele weken,
tot zijn bloesempracht.
De merel wil zo graag
Zijn nestje bouwen.
Terwijl hij wacht
op zijn dichte bladervracht.
Bij het dalen van de avondzon,…
Achter mijn liefde
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 319 Hier zoek ik je
Op het begin van elke pagina
Verloren in die woorden
Fluister je je naam
Groot en mooi zijn je ogen
Rood je lippen
Ik zie en voel je
Oh! Eeuwige zoete liefde
Verloren zal ik voor je zijn
Hier in dit heilige oord
Verbind ik me
In diep droevige inkt…
zoiets
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 129 er zijn
een paar vragen
zo in de loop
van het bestaan
rook kringelt
langs twee vingers
er wordt iets
gezegd en echt
filosofisch zeker
o jee iets filosofisch
terwijl de renners
van het peloton in Limburg
krachtig de heuvel beklimmen
en wij als dichters zogenaamd ook
maar is waar wij hebben tijd
voor jaloezie en dikke tranen…
Voorzomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 111 Met haar moeder heeft ze
een vogelhuisje gemaakt,
een schuilplaats van triplex,
een overdekt donker nest
Haar vader heeft het in een
boom gehangen en nu ziet
ze dat een vogel takjes aan-
voert – Volgens haar zus is
het een koolmees, volgens
haar broer een mus, volgens
haar vader een merel – Haar
moeder mengt zich wijselijk
niet in…
De deizende sterren
poëzie
4.0 met 4 stemmen 449 De deizende sterren, zij tink'len
Hun vesper mij na, waar ik rijs,
Tot die tonen mijn voeten besprink'len
Op de trappen van 't zonnepaleis.…
Dat ik nog steeds niet geloof...
gedicht
4.5 met 2 stemmen 3.109 12.
'...dat ik in de deuropening van de keuken stond,
dat mijn langzaam weglopende, bijna gestorven vader
zich in de tuin omdraaide om naar me te kijken
en dat ik, terwijl ze van alle kanten op me af kwamen
en ik ze -uit alle macht- van me afsloeg,
tegen hem riep: "Gá nou - ze pakken mij ook!"
(ik tegelijk van buitenaf, als naar een film…