Alle inzendingen, jaar 2016, week 18

Twee minuten waren we stil, zelfs geen mens liep door Twee minuten waren we stil, normaal zoals het hoort Dan ineens klinkt er gejubel, gevolgd door een heus koor Alle vogels fluiten, bij alle herdenkingen gaat de stilte teloor Een vogel laat zich horen, alsof ie zeggen wil: Wat is het hier toch vreeslijk stil. Twee minuten waren we stil, te kort…

Oranje wimpels dansen op en neer De wind staat stevig in het vlaggendoek Een visser, trots, toont een enorme snoek Het is drie vliegen in een klap dit keer Het is Bevrijdingsdag en Hemelvaart Het kind achter de kassa weet het niet Zij zingt enkel een oppervlakkig lied Waarin de prins rijdt op zijn witte paard Ik hoop dat zij van oorlog…

De schors van haar keel verhardde elk woord, onuitgesproken kale taal werd niet begrepen, niet gehoord. Het hiaat tussen haar en mij werd een vluchtpunt van niet meer voelen, blindelings op de tast zoekend van wat elk woord zou kunnen bedoelen. Zo bitter, bitter zoet werd het bed opgedekt glad-gestreken elke plooi in 't laken en in kettingreactie…

er is nog tijd zachte woorden te kneden tot papier letters te stapelen tot oorden ver weg van hier te krassen in werkelijkheid bejubeld of beweend er is nog tijd - voordat alle stilte is versteend…

met waterverf leren we schilderen over het huiveringwekkend menselijk tekort over het wassen van handen in onschuld met waterverf schilderen we de oorlogen telkens opnieuw lossen we ze op in water tot de doeken nieuw en helemaal wit zijn als de wateren rood kleuren wenden we de hoofden af van het wassende bloed in de duisternis…

Iedere vierde mei, om acht uur in de avond Staat een politicus of bestuurder klaar Om ons te wijzen op het belang van de vrede Over de verzetsheld die altijd klaar stond Tegen de bezetters vocht, dapper maar Wellicht voor niets en dat komt mede Door de ontwikkelingen in deze jaren Extremisten die in woord en gebaren Duidelijk maken dat…

Wat weten zij ervan waarover praten zij? vraag mij wat het betekende en hoe het voelde te vertoeven in wat jouw wereld was een leven lang heb ik je niet gekend dan enkel maar als die soldaat waarin ik steeds wanhopig iets van een vader zocht terwijl ik samen met jou vocht tegen de spoken van weleer we wisten al niet meer elkaar…

Niets willen doen, toch veel gedaan. Innerlijke rust. Niets willen moeten, is ontmoeting. Innerlijke vrede.…

De steen die door Bittere kou bevangen is, De barre winter Ter nauwer nood doorstaan, Voelt de zon Van het nieuwe licht In zich groeien, Komt langzaam tot leven - De lijnen die in haar wonen Roepen haar op in beweging te komen Op naar nieuwe verten te gaan…

reikt je de hand nodigt je uit om plaats te nemen je te laten overspoelen door een oase van rust zonlicht dat steels met de krullen rondom jouw gezicht speelt stilzwijgend ontlokt ze een glimlach…

Evenwicht, onmogelijk Uit balans te kijken. Wachten, van een standbeeld Niet te onderscheiden. Een prooi van alledaagse kou Hangt zeldzaam bevroren Aan de splijtpegel Van de spiegelsnavel. Slechts de scherpe blik verraadt Reikhalzend leven, Een wak in de wereld, Niet harder dan een blauwe plek.…

Verduveld aardig huisje heeft u toch Mijn naam is Rutte, ik ben aan het toeren Kom even bij u binnen koekeloeren Ja,Moslim, schoenen uit, dat wist ik nog Zo handig, muren van een plastic zak U bent hier toch maar lekker onder dak.…

Vrijheid hetgeen waar onze voorouders voor hebben gestreden, gebloed en hun leven voor hebben gegeven. Het waren echte strijders die vochten voor hun vrijheid. Sinds de mens is ontstaan hebben we gevochten en gestreden voor een vrij bestaan. Onze voorouders zouden zich kapot schamen als ze nu konden zien hoe wij zijn geworden. We zijn een onderdrukt…

de mond vol hebben wij van vrede en vrijheid van verdraagzaamheid ook het denken doen echter wil nog niet zo lukken op bestelling krijg je het niet vrijheid noch vrede het is noest werken met aan het aambeeld het ambacht van verdraagzaamheid vrede is geen situatie het is ons doen en ons laten ons handelen jegens elkaar beginnend met…

En dan Mis ik je Zo intens Dat scherven Weer heel worden En dan  Haat ik je  Zo erg Dat woorden Te kort komen En dan  Droom ik van je  Zo hevig Dat sterren  Verbleken En dan Ren ik weg Zo snel Ik wil dit wel Maar eigenlijk Toch niet echt …

Mijn arm is jong; nog blank mijn Zwaard; Nooit zag mijn oog dit veld; - 'k Besteeg geen briesend oorlogspaard; Mijn vuist doorsloeg geen Held. Toch is mijn boezem fier en sterk, Mijn hart als Batoos hart! Vlug is mijn blik als 't morgenzwerk, Ze vlammend als mijn hart - Bathilde gorde mij ten slag! Haar hand schonk mij dit…

wat in zwart geschreven staat de woordstatus heeft gehaald om op papier te komen is niet het gewone leven maar een eenvoudig surrogaat een betonskelet de slaapkamer zonder bed of hoe een bos met gekapte bomen nog ooit van lente en zomer kan dromen jij bent mijn lezer en de zinnen stylist creëert met witregels kleuren in dit gedicht…

Die Douwe Bob is best wel eigenwijs: Ondanks dat er tien tellen wordt gezwegen - In die orkaan van hysterie een zegen - Hoopt hij in Stockholm op de eerste prijs. Vermoedelijk dat hij erop vertrouwt Dat zingen zilver is en zwijgen goud.…

stille getuigen geworteld in verleden bloeien nu vrijheid [haiku]…

Propjes groen of paars bij een boom los in de lucht die hangen zomaar, alsof geen tak ze vast, geen steeltje ze verbindt. Floddertjes opgefrommelde kloddertjes. Zonlicht schijnt door dun blad om het nog frèler, priller, losser, feller te vieren.…

Ergens op de wereld is een korenakker alleen nog dodenland rijst een aanklacht naar omhoog vanuit een lege hand en ergens huilt een moeder of treurt een jonge vrouw wacht een vader op bericht of hangt een vlag in rouw ergens op de wereld vliegt een jonge zwaluw langzaam naar de dood klapt wanhopig met de vleugels in zijn stervensnood…

Geluk zit in jezelf en je wilt het delen zodat je samen gelukkig kan zijn met velen Voor sommigen is er weinig geluk dan gaat er een heleboel mis je kan er niet altijd wat aan doen het is zoals het is Geluk is niet te koop je zal er zelf voor moeten zorgen het is een kunst om gelukkig te zijn nu op dit moment, straks en ook morgen…

als wij vrij zijn van mening waarom dan niet mag de een vinden wat de ander niet denkt als wij vrij zijn van oordeel waarom dan strijden wij voort over het gelijk als wij vrij zijn van overtuiging waarom dan bepaalt de een wat de ander begrenst als wij vrij zijn van inzicht waarom dan mag de een zeggen wat de ander niet vinden…

tilt je op neemt je mee terug naar toen toen de vooruitzichten niet rooskleurig waren maar juist onzeker overleven dat is wat men deed overleven toch raakt zij je keer op keer weer en gaat de dans met je aan die eindige in vrijheid…

Ik kan praten, ik kan lachen, ik kan juichen, ik kan lopen. Ik kan denken, kan geloven, ik kan dromen, ik kan hopen! Ik mág praten, ik mág lachen ik mág juichen, ik mág hopen. Ik mág denken, mág geloven, ik mág dromen en mág hopen. Ik ben dankbaar, ik ben blij want in dit land ben ik VRIJ!…

Het ontwaken in vredestijd na vijf jaar oorlog. Een vlag van zijn ban bevrijd; kent zijn driekleur nog. Respectvol hangt hij ieder jaar half stok. Zwijgt de menigte zo rond de acht uur avondklok. Van hongertochten tot Zweedse broden. Een oorlog herdenkt zijn doden. Vier en vijf mei kent dubbele waarden; van de verdrietige blijdschap die…

Ze stonden in gelid erekruizen en medailles sierden hun uniform zo goed te zien een dierbaar bezit bijna in de strijd waren ze bezweken God inspecteerde groette ze allemaal wat waren ze fier op hun bevochten vrijheid O ja trots was Hij ook maar had ook naar hun verborgen littekens gekeken een heel andere norm…

Wij mensen denken, dat alleen wij denken kunnen. Wij mensen denken ook, dat we veilig kunnen vliegen. Geleerde astronauten denken zelfs, dat ze onze aarde veilig kunnen verlaten, wanneer die onbewoonbaar wordt. Zo denken de meeste ornithologen, dat vogels niet bewust kunnen weten, wat humor is. De boot naar Texel vertrekt! Meeuwen vliegen…

Subtitel: Resignatie (=berusting) Twee decennia en vijf vaak lastige en lange, rare jaren Jij stond stil, terwijl de tijd op stoom was en ik jouw lot bitter gadesloeg 'k Zag jou lachen, veel meer schrijven vervloeken en ketteren maar uiteindelijk met mes tussen jouw ivoren wachters glansrijk zegevieren...…

(voor Ides Krill) De vlaggen staan halfstok en ik fiets langs de stek van Anne Frank's boom, die aardig begint te groeien. Gouda ligt bezaaid met de Stolpersteine van Gunter Demnig en de meesten heb ik wel gelezen. Veel jonge kinderen werden ook door de nazi's meegenomen naar de massamoordkampen en jij was daar ook bij, een lief…