Alle inzendingen, jaar 2016, week 25

Wat zal de uitslag zijn voor Engeland In heel Europa zit men af te wachten Hoe het verloopt met voor- en tegenkrachten Doen ze nog mee of staan ze aan de kant Als het aan IJsland ligt gaan ze verliezen En valt er helemáál niets meer te kiezen…

Het wit tussen regels Ook het wit tussen woorden of ‘daar gebeurt niets’ Wit wordt gezien Dat is iets anders dan ‘daar staat niets’ omdat het op papier niet alleen is Vergezeld wit geeft richting aan ogen Richting lijkt er ook altijd te zijn als je gewoon om je heen kijkt: toch hoeft er niet speciaal iets te gebeuren…

“Mijn kind,” zegt God de Heer “Weet dat ik altijd van je hou Ik blijf jou je hele leven trouw En zorg voor jou steeds weer.” Wat een troost, dat te weten Dat God mij nooit verlaat Maar altijd met mij gaat Hij zal mij nooit vergeten. In vreugde, maar ook in verdriet Wil Hij mij altijd nabij wezen Zodat ik niets hoef te vrezen God, die…

gespreide vleugels zonnen vredig in het gras snorharen trillen [haiku]…

Op een morgen scheen de zon; die mij wekte en wist te vertellen, dat de zomer van nu af begon. Er hingen overal zweetdruppeltjes onder de bomen, waaronder ik mijn dag lag weg te dromen. Ik voelde mij rustig en geen enkel moment bang. Ik genoot van een luide krekel, omlijst met een begeleidend bijengezang. Er hing een zomerse waas boven…

Wanneer je de brommers moet geloven zijn ze knap pissig op ons daarboven Het dondert, bliksemt dat 't een lieve lust is kort gezegd: de weergoden zijn: Behoorlijk doorspekt van venijn wanneer ze het beneden laten gelijken op een waar spook- festijn.…

Hoger dan die boom bouwt hij met kleine takjes zijn openlucht nest.…

Zoals boven, beneden, het universum, de ziel. Zoals we nederigheid knielend beloven; we onbezield de heelheid passeren; de geest van zijn adem beroven. Zoals een leven lang gesloten ogen, gelijk is aan blind geboren. Zo is een bestaan zonder ander, een leven verloren.…

's Nachts fluisteren de mussen, al zingende sussen zij de drang die hen drijft. Al vliegend, broedend hoeden zij over het nest. Fluist'rend in talen die ik niet begrijp in stille verhalen Vermoedend luister ik mee 's Daags fluist'ren de mensen, al dwalende wensen zij de God die hen zoekt. Al zoekend, zwoegend hoeden zij over hun…

Ik heb je nu al 80 jaar niet gezien heb je nooit met "SPOORLOOS" naar me gezocht? waarom googlede je nooit? ook op facebook had je een kans gemaakt was je helemaal niet met me bezig? en ik maar wachten, wachten mocht ik je nog ooit ontmoeten volgens mij heb je me niets te vertellen we hebben wel heel weinig wat we delen eigenlijk kan het…

Zelfs God heeft er een handje van alles op één hoop te gooien zei de priester tegen de kapelaan het is een keiharde werkelijkheid mijn zoon in al zijn wijsheid heeft de Eeuwige de engelen bevolen het restant van alle stenen en rotsen in Ierland te strooien geloof me maar kapelaan zo is het echt gegaan…

De woorden der gemakkelijkheid, woorden van rose sluimer, kamer behangen met pastelkleurige dromen, dat is de poëzie die u lust. Volièrevogeltjes wapperen er in rond en de meisjes hebben er een zeer zoete hals en de dichter staat nimmer voor u dan gekleed in het bleekblauwe avond­costuum van de maan. Maar de poëzie die wil zeggen dat ons…

het duisterde traag subtiel penseelde tijd meer donkerte in het decor zette contrasten aan die normaal de structuur van bestaan wrijvingsloos aanpasten de samenpakkende schaduwen gaven een koud en onbestendig gevoel waar vroeger minuscule stofjes dansten in tevreden namiddaglicht tochtte het kil in verlopend samenzijn sloot ieder…

Gelukkig gaf men blijk van medeleven, Herkenbaar was die geestelijke dreun. Van velen kreeg ik hartverwarmend steun, Mijn hoofd is nu weer fier omhoog geheven. Ontroerd bedank ik al die trouwe fans, In Haren woont geen zielig hoopje mens.…

ik zal ze alle spelen mij toegewezen rollen het rad van fortuin wentelt rond en rond die ene dag winst wisselt naar verlies door grillige rukwind het lot deelt rollen uit of hadden wij gekozen voor plek op het toneel? drama en komedie ken ik door en door…

het moment is weer ter plaatse verscholen tussen nu en even moeilijk te benaderen, zoals te doen gebruikelijk in een zee van tijd, een glooiende weide groener dan blauw, aanwezig als strijklicht onder een hellingshoek alles vloeibaar, nergens steen altijd plaatselijk en ontdaan van elke zwaartekracht ja, ik krijg de wolken steeds…

het onweer zwijgt als het kind vanaf die ongeëvenaarde hoogte valt waar is de beschermende rug van de vogel die het hoogste vliegen kan het geluid ritme van het onheil een botsende klankwereld verplaatst zich van links naar rechts achter en boven het weerloze kinderhoofd geen weg terug naar het huis die smalle vulkaanrand voor de kleine…

Op TV is toch te zien of we soms dan heel misschien, een donatie kunnen doen voor de tijgers die steeds minder worden. Tegelijk komt in 't nieuws dat bij 't dragen van de Olympische vlam een tijger, geboeid en wel om het leven kwam. Afgeschoten omdat een agent zich bedreigd voelde, ach hoe attent. Op TV draait de commercial overuren…

Stel dat ik een vogel was, vliegen hoog, pikken in't gras stel da'k een olifant zou zijn, door gemartel verrekken van de pijn. Stel dat ik aap zou wezen, opgesloten door idioten die zelfs niet konden lezen, dat je van dieren af moet blijven. Stel dat ik een vlinder was, een jochie spelend in 't gras rond lopend met een netje om me te vangen…

Laten we aan het einde van het seizoen Artis Natura Magister nog eens aandoen Ons goed fatsoen gewis van zijn eer ontdaan Ten overstaan der mispuntige apenrots Slaan we knotsgek de papagaaienlaan op Prietpraat nabouwend en verrek! Hobbelt daar niet die vogelvrije Van Gogh Met klapgomkauwende drommel om zijn nek? "Hallo Beo" wauwelt Theo gedistingeerd…

De tijd heelt alle wonden Dat wordt altijd gezegd Nooit is uitgelegd Wat daar meer aan is verbonden Al de pijn, diepe gedachten Gepieker, open vragen Wanhoop, angst en slechte dagen Eenzaamheid in lange nachten Functioneert het weer nadien Beter voelend en soms sterk Deed de tijd zijn goede werk De sporen blijf je altijd zien…

Al bij de start bleek dat Hans Roest zou winnen Dankzij de voorsprong die hij daar al had. De voorsprong van een neuslengte was dat, Het wereldkampioenschap had hij binnen. Wat hij de rest aandeed durf ik te gokken: Naar hen heeft Hans een lange neus getrokken.…

een zwaar verwrongen beeld van hoe het hoort hullie tegen mij lijkt het door gebrek aan spiegeling nog donkerder dan te voren bladzijden wegen zwaar waarin de waarheid schuil gaat uit het niets vraagt de stilte mij ten dans…

Neen, je bent niet weg neen, het was geen afscheid neen, ik heb je niet afgestaan neen, er was geen einde ja, ik weet dat je bij me bent ja, er werden lieve woorden gezegd ja, ik genoot van de bloemenpracht ja, de muziek was helder, heel zacht alleen, dat ben ik zeker niet alleen, dat zal jij nooit meer zijn alleen, maar zeker niet eenzaam…

Stel je het licht als een zwerver voor, dat zich van je verwijdert of steeds dichterbij komt. In het licht vind je zowel jouw vrienden als jouw vijanden. Stel je de duisternis als een dief voor, die bij nacht komt, steeds weer onverwacht. In de duisternis vind je troost na het verdriet, dat je in het donker overmande. Stel je het licht…

Als je haren grijzen Is het tijd om te reizen. Om je blik te verruimen Zo vooroordelen op te ruimen Andere landen, andere zienswijzen. Want reizen Doet rijzen.…

Keek niet maar staarde naar één punt ze draaide door ik hoopte dat ze mij een blik gaf een kleine gunst maar daar danst ze niet voor ze draaide door ik zag haar zelfs zweven haar rituele kunst bracht haar maar ook mij even in trance ze draaide door met intens gevoel zeven kleurige doeken zwaaien als een cirkel omhaar…

"Weet je?" Sprak God al zuchtend "Weet je, soms Soms vermoeit het" Dat ik vind dat je niet bestaat? "Ach soms een beetje maar waar het over gaat: Begrijp je mij?" "Jeetje" Ik zocht al denkend "Beetje soms, jeetje weet ik veel" Precies waar het om draait! Je weet zo veel, kan zo zoveel Zoveel de wereld biedt, maar…

hand in hand lopen ze te sloffen over het drijfnatte strand terwijl de wind boosaardig om hen heen huilt en grijze wolken zich vormen tot een klagelijke massa regen valt onverdroten neer op hun reeds doorweekte en verkleumde lijven even staren ze naar de golven waar schuimkoppen zich grauw en ruw bollen om vervolgens met geweld uiteen…

Maar daar is Lijden schoner dan de Dood, - Want niet om niet wordt 't mensenhart vertreden, De brand der zielen is het morgenrood Waaruit licht-stil zal dagen Hemelvrede. Des Vaders Strijd en Zijn Vertwijf'ling groot Wordt in het hart der kind'ren uitgestreden, Híj wordt verheerlijkt door de Zielen-nood Der martelaren, die Zíjn Naam…