Alle inzendingen, jaar 2016, week 43

Ogen Je mag me voorlogen O, ja het is liegen Maar dan verraad je me niet, je verliet…

Dood met je wrede klauwen die ons weer achterlaat met twijfel, verdriet en gemis Je lijkt met willekeur te zoeken naar je doden zelfs met de jeugd heb je geen mededogen Met een steen in de maag moeten we toch verder denkend aan wat is geweest en nog had kunnen zijn…

Wanneer de blaadjes vallen worden mensen lankmoedig het rood-groene tapijt wat geurt naar herfst roept weemoed op maakt mensen depressief Wanneer de blaadjes allemaal gevallen zijn, zijn er vele mensen, die niet meer " onder ons zijn" door de herfst, sloeg de weemoed en depressie toe Genadeloos.…

Iedere noodlot kent zijn keerzijde. En ook voor het mannetje Piggelmee betekent die keerzijde niet een eeuwig durend lijden. Een noodlot leidt soms met iets van zelfspot tot een onverwachte mogelijkheid, die in de nood geboren wordt. In een kabouterleven waarin door het nooddruft wordt geleerd, dat elk probleem altijd weer ten goede kan…

Een winnend gedicht valt niet meer te rijmen Het product van de zwoegende rijmelaar gaat na drie regels in de versnipperaar en probeer het dan maar te lijmen Vergeet Cats en Vondel, mijdt alle rijm en lof zal u deelachtig zijn…

De winter is koud, nat en guur, warm is het bij het knappend vuur. De wind giert om het huis, het is knus thuis bij de buis. Het is geen weer er uit te gaan, daar is nu geen aardigheid aan. Lekker, mooi in huis blijven, met een boek de tijd verdrijven. Straks wordt het weer voorjaar, daar is het verlangen naar. De natuur gaat dan ontwaken…

in het luchtledige bungelen lijnen tussen wat we zien en voelen er gebeurt bijna niets in het spel van licht en lijnen is het alles we houden elkaar vast om de angst onder ogen te komen en de duisternis te omhelzen…

Ooit komt de dag da'k er niet meer ben mijn ogen blijven dicht mijn adem weg, zelfs niet licht. Er komt 'n dag, dat m'n hart niet meer klopt, dan houdt het voor mij ook op. Ooit komt de dag da'k naar hemel vlieg want daar beland ik zeker weten, want: ze zeggen allemaal: je bent zo lief! Dus als mijn hart stopt mijn adem 't niet meer…

'k Ben een beste nee-zegster al zeg 'k het zelf maar volhouden da'k nee zeg, dat gaat dus niet vanzelf! Ik kan makkelijk nee zeggen kost me geen moeite, o nee maar NEE volhouden uileggen? lukt me niet voor twee. Stel 'n vraag, voor je bent uitgepraat zeg ik al volmondig NEE alleen het volhouden zo negatief lukt me niet, dus inderdaad:…

De wereld lijkt een weduwe, zwart, oud en vies. De spinnenweb met haar verstorven draad. Weg te halen. Ze wordt steeds maar zwarter en moet grondig gestofzuigd of liever keurig gestoomd tot in de kleinste kloof, stof. Weg te halen. Donker en enge spinnenkop. Pinnige vrouw. Kreng en kribbig. Stof voor de ragebol. Bolvormig…

hij ziet me staan komt naar me toe ik kijk hem aan hij zegt geen woord ik voel dat hij mijn hijgen hoort ik bid, ik wil niet met je mee het blijft doodstil plots in z’n oog in zijn pupil een regenboog nu word ik bang uit niet mijn angst stilte duurt lang ik glimlach wel blijf mezelf in ’t helse spel ‘k geef steeds maar…

Adem het licht Adem de lucht Adem de wolken Achter elke zucht Adem de stralen Die alle donker In de uithoeken Van je hart voorgoed Doen verdwijnen…

Ik nader opnieuw het frisse ochtendgloren na een doorwaakte nacht vol onrustig getob. Ik weet nauwelijks nog wie ik ben en in mijn bed kroel ik met de luizen en het andere ongedierte. Laatst kreeg ik een tongzoen van een rioolrat. Ik dacht dat een bepaalde queen zich had vermomd. Suffe ik. De eerste werkmieren starten hun auto's al en gaan…

Een baksteen die zeker weet, dat hij een huis gaat bouwen, is net zo geniaal als een mens. Even geniaal als een metselaar, die weet waarom hij bestaat. Metselaars kunnen metselen. Filosofen kunnen vallen.…

Ach, ouderdom heeft ook zijn voordeel wel, de vijfenzestigplusser kortingspassen voor trein en bus of kleding laten wassen. In ’t buurthuis kaartjes voor het bingo spel. De vijfenzestig al voorbij maar vief zal ik in 't buurthuis nog geen sou verbrassen, 'k ga liever met mijn maten lekker nassen of scheurend op de motor naar m’n lief.…

was het verwarring die ik in je ogen zag licht contrasterend met je open lach het wolkje schaduw dat je blik verwijdde tot voorbij de horizon gaf jou wat schrik een eerst besef dat liefde ook seizoenen kent en niet alleen aan lente went in perspectief vergroten hebben we van samen zomerslang genoten en nu de eerste oogst misschien…

Stralende morgen met rijp op het weiland. Klaar voor ervaring van inzicht en kalmte loopt ze het licht in tot waar in de sloot verzonken in graafwerk de rattenvanger zingt. Vraagt ze schichtig naar dood en gevaren lacht de man in het ijs, die luchtbellen wijst van het wezen dat daar zich verschuilt. In lieslaarzen komt hij de kant op, zegt…

Bij vlagen kan ik erg unheimisch dromen Mijn auto zinkt soms in een pikzwart gat Of ik verdwaal in mijn geboortestad Word meegevoerd door woeste waterstromen Mijn droom vannacht, die was wel érg bezopen: ‘k Zag Trump in minidress met pussies lopen –…

De dagen die nimmer worden vergeten; waarop de angst zich verplaatst naar het andere doel; waarop een scoringskans zich opnieuw voordoet aan de betere zijde van je gevoel. De dagen waarop men het zich kan permitteren eens lekker uit het dak te gaan, omdat de beoogde doelen goed marcheren, die hun eigen goede richtingen zijn uitgegaan. Niet…

Onbemind door de wereld met wat vrome woorden vast gespijkerd maar Onmachtig om hem vast te houden Gouden kalveren bonte koe boe boe 't is genoeg geweest G...........nog aan toe.…

in het landschap woest en leeg regent het kiezeltjes uit wolken van ijzer bommenwerpers blijven aan de grond men noemt de regen in Aleppo een no-fly zone van God…

zelf koester ik de herinnering aan ijssalon Florencia waar mijn zoetste dromen ooit zijn uitgekomen nooit trof ik later nog het genot van destijds als daar bij het eten van een ijsje in de Torenstraat…

Toen je alleen liep tussen de mensenmassa zag ik de pijn in je ogen van niet gehuilde tranen zag dat jij je eigen handen vasthield omdat er niemand was om ze te warmen die luisterde naar je verdriet jouw eenzaamheid te delen ik zag je mond glimlachen voelde dat je hart huilde en bang was voor de nieuwe nacht zoals alle andere…

vergeef me dit kleine bericht rechtstreeks durf ik het niet te vragen zou je het een keertje met mij willen wagen een romantisch etentje bij wat kaarslicht ik pik je op om twintig uur zul je klaar staan lieve schat aan de deur van je nieuwe flat voor wat plezier en avontuur we rijden naar een mooie plek ergens langs de Franse kust…

wanneer opnieuw een mens je verlaat en stilte je bedekt dan is het alsof de zon nooit meer zal schijnen de eenzaamheid een krater slaat dat gat zal nooit meer sluiten de pijn niet meer verdwijnen en het gemis vreet zich een weg door de paden van herinnering naar buiten en ik huil…

zoek en je zult vinden er is altijd en voor iedereen wel wat te vinden in het leven tweelingen in haar buik wildbraad en honinggraat wat om weg te geven en iets om vast te houden hoe verschillend dat zij waren de eerstgeborene behaard als een gorilla moe van de jacht en uit het veld geslagen wilde slurpen slurpen van dat rode…

Terwijl ik in een kasteel aan de Rhône woon, iedere dag bij een zessterrenrestaurant uit eten ga, mijn overdekte zwembad met champagne is gevuld, mijn butler een model uit de ranch van Playboy is, ben ik er nog niet over uit waar ik dit jaar eens met mijn plezierjacht naartoe zal gaan. Gisteren heb ik een zesde Renoir aangeschaft en morgen…

Miserie, zooi of gewoon ellende Dik zin je onder een rijdende wagen te smijten. 't Kan ieder wel een keertje overkomen En zeg nooit - aan mij niet besteed. Wie geeft dan thuis Net geteld drie wezens ter aarde. Lui me ergens onbekend ergens op één uitzondering na De zogezegde Liefste Vriend nekt je met lust ook plezier. Er wel conclusies…

het is heerlijk om in jouw blik te zweven naar een leven vol vrijheid de kleine nuances te volgen waarmee jij perspectief geeft aan onze vlucht de thermiek te voelen van jouw passie die ons op aangename wijze tot grote hoogte doet stijgen om dan licht af te glijden zonder in een duikvlucht te raken die ons zeker zal kraken ik…

Zo de storm ons treffen mocht, Hij toch hield u op uw tocht Meest voor bui en vlaag geborgen; Meer, ja meer dan moedermin, Meer dan vaderlijke zorgen Had Zijn liefde voor u in. Wis de traan dan uit het oog 't Biddend harte dan omhoog, Als ons leed en smart omringen! Ja, vertrouwen wij ons lot, Bij des levens wisselingen, Broeders, steeds…