Alle inzendingen, jaar 2017, week 18

Wees maar gerustgesteld Dood ben ik wormenvoer Aarde krijgt aarde Dat boeit me geen zier Wat blijft bewaard is dit Appreciatievers Ik blijf de jouwe En dàt lees je híer…

"In een vrij land moeten tongen vrij kunnen spreken" maar hem ons staatshoofd van ons Koninkrijk der Nederlanden Zijne Majesteit Koning Willem-Alexander is de mond gesnoeid met jaarlijkse miljoenen aan zwijggeld maar juist bij hem ligt de sleutel tot gesprek, tot dialoog, tot een consensus, een steeds respectvolle afwisselende onze…

Bevrijd van het onvermijdelijke geweld dat met de vrede strijdt. Bevrijd van een bittere oorlog die met een wil tot leven strijdt. Bevrijd van een nachtmerrie als een reis door de nacht. Op een traject met miljoenen doden die een wantrouwen in de goede mensheid als een spookbeeld naar de wereld bracht. Bevrijd zijn al die zielen in het…

Pril schieten sprieten vol van gretigheid naar de top, weerstand, uithouding, snelheid, robuustheid werden gemunt door deze soort Traag groeien is lang meegaan, zoals het hoort Opportuun buigen voor wind en ontij zo blijf je staan, zo neem je de tijd Mobiele wezens lopen al gebogen als bomen nog in eeuwen geloven Wat je alle dagen ziet…

Het afgelegde parcours van Trump na 100 dagen presidentschap. Gek is die man niet, hooguit onberekenbaar, onbetrouwbaar, onvoorspelbaar, soms ietwat ontoerekeningsvatbaar, alle toespelingen gehuld in een sluier van mystieke onduidelijkheid. Zijn handtekening is voer voor eminente grafologen, die besluiten dat het lijkt op een seismografische…

ik leef bij de rivier ik slenter daags de glooiing langs onder dak van zon en wolk bruggen zijn m’n vrienden ik slaap met hun gespannen bogen hun kruizen van geklonken staal ik duld het dreunen van hun dek voel des nachts hun draden trillen mijn beste vriend is een betonnen viaduct dat voortdurend onder spanning staat het wiegen van…

gele stoffen ster op grauwe mantels gestikt vrijheid ontnomen…

Vrijheid, freedom is het kunnen dromen. De fluistering van een belofte. Het ontwaken van een verlangen, en het geloof deze na te kunnen jagen. Een plek waar wensen uit kunnen komen.…

je weet niet wat je wil eerst zonovergoten met winderige plaagstoten dan water dat valt in kogeldril ik wil je liefelijk beminnen als jij plechtig belooft te stoppen geen mensen meer te foppen met je… dagelijks natte grillen…

Vrij.... willen we zijn als 'n vogel in 't blauwste blauw van lucht niet op de vlucht voor geweer met kogel Vrij... willen we zijn niet aan ketting noch aan schakel als aan aarde verbonden met hen die ons liefhebben onze vrienden zijn.…

Er is zoveel en veel teveel wat ik wil zeggen maar.... hoe is het ooit of nooit uit te leggen?…

met aandacht gericht in gedachten verzonken vol concentratie…

vanmorgen ben ik de deur uitgestapt, heb de lucht bekeken ze was blauw en langs de wolken streken grauwe ganzen, grijs tegen licht dichterbij langs ruwe stammen klom een bonte specht omhoog zijn zwart met wit verborg zijn rood voor mijn gezicht ik keek hem op de rug – en wist tussen dat alles het rood, wit blauw van wederhoren,…

Windekind vermaant Johannes hangt aan zijn lip Erfgoed me dierbaar.…

Stil! - Duizendogig spiegelt zich in 't meer De nacht, en laat haar bleke luchter beven, Die gloeiend witte glanzen heen doet zweven Om 't, rond de diepte reiend, rotsenheer. En Sluimer daalt op vlinderwieken neer, Met wuivend rijs, waaraan de druppen beven, Die dauwend droom en zoet vergeten geven, En zweeft in schaduw peinzend heen en weer…

Verloren oorlog of wat lijkt op verloren oorlog of wat lijkt op verlies; aan wie wordt het bestuderen overgelaten? En de nog niet afgesloten oorlogen? Wat al bestuderen? Brieven van vermisten? ---------------------------------------- uit: 'Vrede is eten met muziek', 2005.…

sereen was de stilte die het blauw witte gaf waar ik nog afgedekt in drie zonnen mijn toekomst aan enkele draadjes zag alleen ogen bewogen in kijkend lezen handen spraken met kleine gebaren woorden die adequaat werden begrepen dit protocol was niet hol maar hechtte het team in ervaren om samen ook deze klus goed te klaren subtiel…

Ik voel wel eens een pijntje daar en hier Nu zijn er onderzoekers die beweren Dat je die pijn het beste kunt bezweren Door ’t slikken van voldoende liters bier Als dat maar in mijn medicijnkast past Ik overweeg een ruime inloopkast…

In twee minuten Van stille overdenking Zijn we allen Eén…

Hij rende niet weg maar werd wel getroffen en viel over de meningen van 18 miljoen Nederlanders Zijn oproep zegt van alles maar vanaf het beeldscherm kijkt een bedrukt en verschrikt gezicht te vroeg nog? Dag Rikko Voorberg Jij, die dominee zijt, dit en dat, wat niet al, kom maar terug zij weten het waarom ook niet, wij wellicht die dodenherdenking…

even dacht ik aan rooksignalen en aan een stam indianen die zich hadden gevestigd achter gindse bergen zo zetten de wolken het kind in mij soms toch nog op het verkeerde been…

Bloemen in kransen troosten droeve omstanders in stil eerbetoon.…

Mijn liefste wie ben jij? mijn anker kompas fundament waarop ik mijn leven bouw soms wilde ik dat het anders was Mijn liefste bij wie ik mijn zielenroerselen geheimen en angsten zonder schaamte kan droppen Je bent zo sterk dat je dit kunt dragen al die woede somberheid het voortdurend vragen onze liefde is onuitsprekelijk…

Door het duister stampen ijzeren zolen en af en toe wordt op deuren gebonkt en menigeen houdt zich verscholen bij het schreeuwen van bevelen houdt men de adem angstig in bij het naderen van zwaar geronk terwijl in het spaarzaam licht van een lantaren weerschijn van helm en banjonet blonk “Herr Cohen?”klonk snauwend de vraag “Mit kommen! Nein…

Ze loopt de trappen met me op en af wil dit dan dat, iets drinken, contact, een ap van hem, iets lezen, een beeld een zin, een waarheid, licht een goed-zijn, een alles is in orde het is één groot hunk'rend puberachtig wezen, hoezo, zo vraag ik haar, die drang en zij, waarom 'k haar niet serieus wil nemen, en neem ik steeds de benen? Ik…

Je vergeet het moment dat ik je hand hou datzelfde ogenblik ik ben je zoon ik heb geen zoon ik had er wel een deze woorden snijden dwars door de donkere hemel die boven mij drijft je hebt er geen weet van wat kan ik nog doen en doe dat wat ik nooit deed ik pak je hand en ik geef je een zoen jij vraagt me in je stilte of het zo voorbij…

De stilte van ons dorpje op een late zondagmiddag spreekt haar eigen taal. Zij vertelt van de arbeid die werd verricht en die nog moet worden gedaan. De kerk staat er middenin, als symbool van de geconcentreerde energie waarmee hij werd gebouwd.…

Ook al is het lang geleden, de oorlog is nog niet voorbij Wat behoort tot een ver verleden Wat vieren we eigenlijk op vijf mei? De bommen en granaten, als je stil bent, is het net of je ze weer hoort de ravage op de pleinen en de straten Woekeren de wapens niet altijd ergens voort? Is er werkelijk vrijheid verworven in het bloed dat vergoten…

Vrede, maar weinig geleerd. Het zijn de doden die tweeënzeventig jaar na het einde van de tweede wereldoorlog zwijgend tot ons geweten spreken over de wereld die heden nog op zoveel plaatsen in een oorlogssituatie verkeert. Vrede, maar het dient ons hart te raken, dat tweeënzeventig jaar na het einde van de tweede wereldoorlog een nieuwe…

Hoor de koekoek roept: het regent. Rap met haar ei in een ander nest.…