109 resultaten.
vaders
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 202 vaders
hoe ouder ik word
hoe meer ik zie
hoe en wat een vader is
een vriend is hij
met wie je delen kan
jouw succes en jouw twijfel
een raadsman ook
eerlijk en gewoon
die jij vertrouwen kan
een held is hij
die dingen doen kan
die jij onmogelijk acht
een schouder ook
die bij pijn, verdriet of probleem
er gewoon is – voor jou…
Verdriet
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 190 Zoals de stilte schreeuwt
de wind raast
de regen valt
zo huilt m'n hart om jou.…
Een waas
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 72 Als de zon is ondergegaan
en de warmte verdwijnt
en de maan opkomt,
komt er een waas voor de horizon
een waas in jouw gedachten
jouw gedachten die afdwalen
je ziet een waas,
een waas in de stilte
de stilte van het moment
en de schemering van de avond
een waas,
een warmte die je nooit eerder voelde
die de hoop doet opkomen…
Muziek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 203 Als een rode draad loopt
muziek door hun leven.
Het wordt tot een geheel
in hun geest geweven.
Het heelt de wonden,
het verdringt uw verdriet
Ieder instrument heeft zijn waarde,
de klank verbindt zich met mens, heelal en aarde.
Muziek wordt gekoesterd door jong en oud,
voor het plezier, of voor zelfbehoud.
In stilte leven, is wegkwijnen…
Veterliefde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 205 voor ik ze strak trek
leg ik eerst een lus
(of ontknoop ze van gister)
mijn vingers pakken beiden
en streel ze, geef een handkus
soms hebben ze een oog gemist
buig dan dieper naar hen
en als ik ze tussen sok
en leer heb uitgevist
voel ik
dat ik hen naderbij ben
om te strikken,
ook wel omhelzen genoemd
immers ik hou van een zachte…
Geen kwaad
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 89 Ik vrees geen kwaad, want U bent bij mij
U, mijn God, blijft steeds in mijn nabijheid
U wijst mij de weg naar Uw heerlijkheid
En wijkt in dit leven niet van mijn zij.
Uw trouw en liefde mag ik steeds ervaren
U bent mijn houvast in dit aardse leven
Dank dat U mij al het goede wilt geven
En wil mij voor zonde en schuld bewaren.
Ik vrees…
Zij ook
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 276 Zonlicht op een blad
zonnebank voor insecten
natuurlijk voor niets.…
hemellichaam
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 154 o, dunne ster
lig tegen mij aan
beschijn reeds van ver
huid bij onsterfelijke maan
hier naakt licht tussen bladeren
ochtendzweem ijlt aan lucht voorbij
verlegen ademvocht doorstroomt aderen
hemels lichaam, blijf nog even dichter bij mij…
Omdat het niet meer kost
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 125 Gedoemd verliefd te blijven op Delphine
op de woorden die zij schikt in gedichten
die mij smoren in kleuren en gewrichten
Zij vraagt niet om een antwoord of waarom
Innerlijk en uiterlijk blijft zij afgewogen
geest en lichaam één of voorbij de dood
Het liefst snij ik je open om te zien, te weten
of jouw binnenste verschilt van dat van mij
Ergens…
liefde zonder kleren
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 157 daar gaat ze…
mooie meid in vol ornaat
een casanova slaat haar gade
zijn gedachten zwellen aan
praten vindt hij overbodig
maar… een knipoog en een brede lach
knipt even met zijn vingers
wordt het een ja of een afwijzende neen…
het kan hem eigenlijk niet veel schelen
hij denkt gewoonweg altijd simpel
wil enkel en alleen maar bootje roeien…
Avondhemel doortrokken met rood.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 74 Avondhemel doortrokken met rood.
Met donkere vlekken maak jij een
epiloog met wat leeft bij de dag.
De onderliggende wereld gaat
weldra sluiten. Jouw donkere
pakking zal weldra bijna elke
levensgang stuiten.
Avondhemel bloed doorlopen.
Met jouw avondrood weerspiegelt
zich een dagsluiter die er wezen mag.
Ver beneden hoor je de laatste vogels…
Luister en ontwaak
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 222 ik heb een hoge boom
zien vallen
plof
in een klap neer
hij slaapt nu al
zo'n zeven dagen
verder doet hij niets meer
het enige geluid
is zijn ademhaling
zijn takken zijn beschadigd
zijn wortels liggen bloot
maar zijn kruin
baart mij de grootste zorg
hij is op sterven na
al dood…
Scherven
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 101 Het leven is zo breekbaar,
Een handomdraai en daar
ligt je leven in scherven.
De scherpe scherven liggen daar,
loop je weg of raap je het op.
Vanaf dat punt veranderd je leven,
roze kleur maakt plaats voor zwart.
Eenzaamheid en leegte nemen je leven over,
dagelijks vindt de rode stroom zijn
weg naar beneden.
De tijd…
Dorrevogels
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 134 Hans Dorrestijn is een zeldzame vogel.
In het wild voelt hij zich onvrij.
In het theater voelt hij zich bespied.
Nog nooit heeft iemand hem betrapt,
op het leggen van een ei.
Een dorrevogel maakt depressief geluid,
dat sommige mensen praten noemen.
Vogelaars noemen het somber kraaien,
dat soms op vrolijk zingen lijkt.…
In vol ornaat
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 346 waar aan verjaren
nog een stoffig
image kleeft is het
bij jou altijd feest
natuurlijk is er
de terugblik op
wat is geweest in een
nostalgische caleidoscoop
maar door je lach
die nog straalt
met jeugdige vitaliteit
vergeet ieder die tijd
kijkt in bewondering
naar de souplesse
waarmee jij je door
het leven beweegt
verbazing over…
Vaarwel
poëzie
3.0 met 2 stemmen 383 Vaarwel, vaarwel, mijn dierbaar
Vaderland!
Mijn Nederland, vaarwel!
Ik vaar van hier, van hier naar 't Oosterstrand,
Mijn Nederland, vaarwel!
Bij 't ruisen van de zilten vloed,
Breng ik aan u mijn afscheidsgroet.
Lief Vaderland, lief Vaderland, vaarwel!
Vaarwel! Vaarwel, vaarwel!
Aan u, aan u blijft steeds mijn trouw verpand;…
van eiland naar land
gedicht
3.0 met 3 stemmen 1.529 Varend van eiland naar land: een eenvoudig
tafereel van roestig wit ijzer, splijtend
beslagen groen water waar ik naar kijk
kijkend zeer goed bewust ben ik mij
van mijzelf
in dit hier en dit nu, beide
niet eeuwig maar toch duuzamer
dan bijvoorbeeld een woord: ik denk omdat
de dood onmerkbaar nabij is
en terwijl het strijkje valencia inzet…
Digitraite(ren)
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 180 Lawaai, gejaagdheid, spanning, agitatie ...
Door social media wordt alle rust
in onomkeerbaarheid vaarwel gekust.
Ik snak naar een moment van contemplatie.
Opnieuw een mail, shit, nét nu ik pauzeer.
Het is die drommelse retraite weer.…
diepte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 102 ik sta met
mijn ene voet
in de zee
met de andere
op het vasteland
alles klopt al is
het voor even
aan de vloedlijn
verzandt het geklater
met een schip vol
stilte bevaar
ik het water
nergens besef ik
de diepte meer…
Ik vraag me af?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 161 Een uur, is zo om weggeblazen in het niets,
net als een minuut, een kwartier, als was het ooit iets
een halve dag lijkt misschien wat lang,
maar is zo verdwenen ben ik bang!
Twee maal een halve dag, is een heel
ook dat is al met al, helemaal niet veel
je staat op, gaat weer naar bed,
wat er tussen gebeurd, dat is 't nou net!
Zeven dagen…
Proza
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 146 Jaren schreef hij
teveel naar zijn zin
men kent hem als geen ander
totdat hij
steeds minder open
dichter werd…
Kiezen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 256 als er geen
keuze is
toch
het beste vinden
verlaten op eigen
vertrouwen
de zon is er nog
dekt de schaduw
vogels vliegen
met alle winden…
In de luwte van de nacht
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 112 Langzaam komen de
nieuwe woorden
ze klinken hol
in deze tijd steeds sneller
beelden razen voorbij
langs de chaos van vandaag
oude boeken
verzamelen stof
maar in de luwte van de nacht
laat hervonden rust
de gepelde woorden leven
daar
tussen gekrulde ezelsoren
bloeit de poëzie…
Een nieuwe lei
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 139 Geen verlies
alleen maar nieuwe mogelijkheden.
Hier zit iedereen toch maar op je vingers te kijken.
“Van wat leeft jij nu? Met wat vul jij je dagen?
Ga je nu weeral op reis?”
Ik krijg er ook nog een hoop
ongevraagd advies bij,
over hoe ik het best mijn leven kan leiden.
Eerlijk als ik een oud bekende tegen kom
is het verleden en heden het…
Ik heb een rood lint om de boom gebonden
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 116 Ik heb een rood lint om
de boom gebonden.
Na al die jaren dat ik
jouw brieven heb verslonden.
Een teken van herkenning
en verbonden zijn. Na al
die jaren van gemis kan
een scheiding beklemmend
zijn. Het niet verder
kunnen reiken dan spiritueel
vraagt van een mens soms veel
te veel.
Wie anders kan mij nu naar
die boom toe drijven.…
Noordzee heimwee
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 78 Ik ken de schone verzen die Heinrich Heine
over de Noordzee heeft geschreven en ik ben
in menige zoute golf woest ondergedoken, in
verbeelding talloze kwallen opslurpend.
Terwijl de krabben aan mijn tenen hingen,
genoot ik van Fish van Marillion, die 'A
penny for your love, my dear!' zong en
daarmee zo ongeveer mijn somberheid bezong,…
rolmops
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 137 een haring met een grote bek
had heel even niet opgelet
hij belandde in een pot azijn
tezamen met ajuin en zure wijn
kreeg tot slot een stokje door zijn nek!…
Mr. dr. L.F. Asscher
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 211 Hij schuift zijn eigen stoel voorzichtig aan
Hij heeft zijn hand nog net niet uitgestoken
Hij heeft het jawoord nog niet uitgesproken
Hij laat ze voor de vorm nog in de waan
Hij weet het, zijn vermoeden is gegrond
Hij wordt genoemd, zijn naam gaat in het rond…
Zijn langzaam sterven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 87 de tak dreef
beschreef met
levende woorden
zijn langzaam sterven
op de waterspiegel
hij gaat land en
hemel niet beërven
maar zal zich in
veelheid van zaden
op toekomst beraden
had de pech
dat een bliksemschicht
hem heeft geslecht
door brand dacht hij al
in de hel te zijn beland
de sloot redde hem
van een acute dood
een onverwachte…
Aan de meisjes
poëzie
4.0 met 5 stemmen 799 De bloem, die, in de lente,
Te zorg'loos, 't hartje opent,
Gevoelt de gure vlagen,
De zware hand der kwijning.
Dit zij, ô lieve meisjes!
Dit zij uw gulden spiegel:
Ontsluit uw teder hart, niet
Te zorg'loos, voor de mannen!
Leer eerst hun deugden kennen;
Zie steeds hun liefde groeien:
En open dan uw harte!
Dan blijft…